Αγκότα Κρίστοφ
| Αγκότα Κρίστοφ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Οκτωβρίου 1935[1][2][3] Csikvánd |
| Θάνατος | 27 Ιουλίου 2011[1][2][3] Νοσατέλ[4] |
| Τόπος ταφής | Κιόσεγκ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία Ελβετία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ουγγρικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2][5] Ουγγρικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας θεατρική συγγραφέας ποιήτρια |
| Αξιοσημείωτο έργο | The Notebook |
| Περίοδος ακμής | 1986 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Κόσουτ (2011) Prix du Livre Inter (1992) Preis der SWR-Bestenliste (2006) Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (2008)[6] Βραβείο Γκότφριντ-Κέλερ (2001) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αγκότα Κρίστοφ (ουγγρικά: Kristóf Ágota, 30 Οκτωβρίου 1935 – 27 Ιουλίου 2011) [7] ήταν Ουγγαρέζα συγγραφέας που έζησε στην Ελβετία και έγραψε στα γαλλικά. Η Κρίστοφ έλαβε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Γαλλικής Λογοτεχνίας για το έργο της με τίτλο Το Σημειωματάριο (1986). Απέσπασε επίσης το βραβείο Gottfried Keller το 2001 στην Ελβετία καθώς και το Αυστριακό Κρατικό Βραβείο Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας το 2008. [8]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγκότα Κρίστοφ γεννήθηκε στο Τσικβάντ της Ουγγαρίας στις 30 Οκτωβρίου 1935. Οι γονείς της ήταν ο Κάλμαν Κρίστοφ, δάσκαλος δημοτικού σχολείου και η Αντόνια Τουρχάνι, καθηγήτρια καλλιτεχνικών. Σε ηλικία 21 ετών, η Κρίστοφ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα της όταν η ουγγρική αντικομμουνιστική επανάσταση του 1956 κατεστάλη από τον σοβιετικό στρατό. Αυτή, ο σύζυγός της (που ήταν καθηγητής της ιστορίας στο σχολείο της) και η 4 μηνών κόρη τους διέφυγαν στο Νεσατέλ της Ελβετίας. Μετά από πέντε χρόνια μοναξιάς και εξορίας, η Κρίστοφ εγκατέλειψε τη δουλειά της σε ένα εργοστάσιο αλλά και τον άντρα της. Άρχισε τότε να μελετά γαλλικά και να γράφει μυθιστορήματα σε αυτή τη γλώσσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Άγκοτα Κρίστοφ είχε πει: «Δύο χρόνια σε μια φυλακή της Σοβιετικής Ένωσης θα ήταν μάλλον καλύτερα από πέντε χρόνια σε ένα εργοστάσιο στην Ελβετία». [9]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα πρώτα βήματα της Κρίστοφ ως συγγραφέα έγιναν στη σφαίρα της ποίησης και του θεάτρου (John et Joe, Un rat qui passe). Αυτές οι πτυχές της γραφής της που δεν είχαν, ωστόσο, τόσο μεγάλη απήχηση όσο τα έργα πεζογραφίας της. Το 1986 εμφανίστηκε το πρώτο μυθιστόρημα της Kristóf, με τίτλο Το σημειωματάριο, το οποίο ήταν η αρχή μιας τριλογίας. Η συνέχειά του, με τον τίτλο Οι αποδείξεις, ήρθε δύο χρόνια αργότερα. Το τρίτο μέρος δημοσιεύτηκε το 1991 με τον τίτλο Το τρίτο ψέμα. Τα πιο σημαντικά θέματα αυτής της τριλογίας είναι ο πόλεμος και η καταστροφή, η αγάπη και η μοναξιά, οι σεξουαλικές συναναστροφές και οι σεξουαλικές συναντήσεις που επιζητούν απελπισμένα την προσοχή, η επιθυμία και η απώλεια, η αλήθεια και η μυθοπλασία.
Η Κρίστοφ έλαβε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Γαλλικής Λογοτεχνίας για Το Σημειωματάριο . Αυτό το μυθιστόρημα μεταφράστηκε σε περισσότερες από 40 γλώσσες. [10] Το 1995 δημοσίευσε ένα νέο μυθιστόρημα, με τον τίτλο Χθες. Η Κρίστοφ έγραψε επίσης ένα βιβλίο με τίτλο L'analphabète (Η αναλφάβητη) το οποίο δημοσιεύτηκε το 2004. Αυτό είναι ένα αυτοβιογραφικό κείμενο, στο οποίο η Κρίστοφ εξερευνά την αγάπη της για το διάβασμα ως μικρό παιδί και ταξιδεύουμε μαζί της στο οικοτροφείο, στα σύνορα με την Αυστρία και αργότερα στην Ελβετία. Αναγκασμένη να εγκαταλείψει τη χώρα της λόγω της αποτυχίας της αντικομμουνιστικής εξέγερσης, ελπίζει σε μια καλύτερη ζωή στη Ζυρίχη.
Τα περισσότερα έργα της εκδόθηκαν από τις εκδόσεις Editions du Seuil στο Παρίσι. Πρόσφατα δύο νέα διηγήματα δημοσιεύθηκαν στη συλλογή Mini Zoe με τίτλο "Où es-tu Mathias?" (2006) και "Line, le temps".
Η Κρίστοφ πέθανε στις 27 Ιουλίου 2011 στο σπίτι της στο Νεσατέλ.[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120582526. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Discogs. 5806462. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 CONOR.SI. 6290019.
- ↑ (Γερμανικά) www
.kunstkultur .bka .gv .at /staatspreis-fur-europaische-literatur. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2009. - ↑ Meghalt Ágota Kristóf írónő (Hungarian) retrieved 29 July 2011
- ↑ Tagesschau.sf.tv - Austrian State Prize for European Literature in 2008[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Jachia, Andrea. «Se ne sono andati». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ «We can never express precisely what we mean». hlo.hu - Hungarian Literature Online.
- ↑ Newsroom (29 Ιουλίου 2011). «Αγκότα Κριστόφ: ήταν Ουγγαρέζα, έγραφε γαλλικά». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ágota Kristóf στο Wikimedia Commons- Ágota Kristóf στη βάση δεδομένων του αρχείου της Ελβετικής Εθνικής Βιβλιοθήκης
- Δημοσιεύσεις από και για την Ágota Kristóf Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. στον κατάλογο Helveticat της Ελβετικής Εθνικής Βιβλιοθήκης
- Συνέντευξη στις 13 Οκτωβρίου 2006 στο www.hlo.hu
- Βιογραφικό και σύνδεσμοι στο europeanliteraryimmigration.com
- Κριτική για το Σημειωματάριο από τον Slavoj Žižek
|