Αίγα Σκοπέλου
Η αίγα Σκοπέλου είναι ελληνική φυλή κατσίκας. Πιθανολογείται ότι κατάγεται από αγριοκάτσικα από τα Γιούρα και άλλα ακατοίκητα νησιά των Σποράδων.[1] Συγκαταλέγεται στις σπάνιες ελληνικές φυλές, καθώς το 2016 ο συνολικός πληθυσμός ανερχόταν σε 9.387 άτομα.[2] Εκτρέφεται στη Σκόπελο, στην Αλόννησο, στη Σκιάθο και σε ορισμένα χωριά της Θεσσαλίας.[3]
Μορφολογικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα ζώα της φυλής χαρακτηρίζονται από απαλό και βραχύ τρίχωμα, ερυθρόφαιου χρωματισμού. Πρόκειται για μεγαλόσωμη σχετικά φυλή. Οι τράγοι μπορούν να φτάσουν σε βάρος τα 87 kg και σε ύψος τα 81 cm, ενώ οι αίγες τα 56 kg και 68 cm αντίστοιχα. Τα αυτιά τους είναι μικρά και τα πόδια τους κοντά και ισχυρά.[2] Τα περισσότερα άτομα, είτε αρσενικά, είτε θηλυκά, φέρουν κέρατα.[2][4]
Αποδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αίγα Σκοπέλου είναι ζώο υψηλών αποδόσεων, με τη γαλακτοπαραγωγή να κυμαίνεται στα 320 kg.[2] Το μέσο διάστημα αρμέγματος είναι γύρω στις 190-203 ημέρες,[2][3] αλλά μπορεί να φτάσει και τους εννέα μήνες.[5] Η λιποπεριεκτικότητα είναι ιδιαίτερα υψηλή, συνήθως γύρω στο 5,6%, και η μέση περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη είναι 4,6%.[2][3] Τα θηλυκά γεννούν κατά μέσο όρο 1,4 έως 1,5 νεογνά ανά έτος.[2][6]
Όσον αφορά την κρεοπαραγωγή, το σφάγιο θεωρείται καλής ποιότητας.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Porter, V· Alderson, L· Hall, S.J.G.· Sponenberg, D.P. (2016). Mason's World Encyclopedia of Livestock Breeds and Breeding. CABI. σελ. 407. ISBN 9781845934668.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Χόντος, Α. (Ιούνιος 2016). «Αίγα Φυλής Σκοπέλου». Επιθεώρηση Ζωοτεχνικής Επιστήμης (43): 37-42.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Φυλή Αίγα Σκοπέλου» (PDF). Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
- ↑ Pappas, B.G.; Boyazoglu, J.; Vasiloudis, C. (1992). «The Skopelos goat breed of Greece». AGRI (FAO) 9: 79-86.
- ↑ Skoufos, I.; Tzora, A.; Karamoutsios, A.; Tsangaris, G.; Giannenas, I.; Fthenakis, G.C. (January 2016). «Milk quality characteristics from Greek indigenous goats». Journal of Hellenic Veterinary Medical Society 67 (4): 139-148.
- ↑ Ρογδάκης, Ε. (2006). Γενική Ζωοτεχνία. Αθήνα: Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 136. ISBN 960-351-674-0.