Όρσος Β΄ της Νάπολης

Όρσος Β΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	8ος αιώνας;
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	επίσκοπος (811–818)
	δεδομένα

Ο Όρσος Β΄ (λατινικά : Ursus II), ήταν επίσκοπος της Νεαπόλεως από το 811 έως το 818^[1]^[2].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κύρια ιστορική πηγή για τον Όρσο είναι το δεύτερο μέρος των «Πράξεων των Επισκόπων της Νάπολης» που γράφτηκε από τον Ιωάννη τον Διάκονο στα τέλη του 9ου αιώνα. Τίποτα δεν είναι γνωστό για αυτόν πρίν την εκλογή του για τον επισκοπικό θρόνο της Νάπολης.

Μετά τον θάνατο του Παύλου Γ' το 810, προέκυψαν διαφωνίες μεταξύ διαφόρων ομάδων ναπολιτάνικου κλήρου και λαϊκών ως προς το ποιος θα ήταν ο διάδοχος του νεκρού επισκόπου. Μετά από πολλές συζητήσεις, εξελέγη ο Διάκονος Τιβέριος. Ωστόσο, ο δούκας της Νάπολης Άνθιμος, δεν υποστήριξε την υποψηφιότητά του, αλλά και οι υποστηρικτές του κληρικοί κατηγόρησαν τον Τιβέριο για διάφορα εγκλήματα, έγραψαν για αυτά στον Πάπα Λέοντα Γ' και έλαβαν τη συγκατάθεσή του για την επανεκλογή άλλου επισκόπου. Ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων εκλογών, ο Όρσος^[3]^[1] εξελέγη νέος επίσκοπος το 811.

Πολύ λίγες πληροφορίες αναφέρονται στις πηγές για τις δραστηριότητες του Όρσου Β΄. Πολλά περισσότερα στοιχεία έχουν διασωθεί για τις ευσεβείς πράξεις του δούκα Άνθιμου και της συζύγου του Θεοδενάντα. Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι με τις προσπάθειές τους στη Νάπολη κτίστηκε καθαγιασμένο προς τιμή των αγίων Κυριακού και Ιουλίττας με καταφύγιο προσκυνητών^[4]^[5]..

Επί επτά χρόνια, ο Όρσος φρόντιζε το ποίμνιό του και όλο αυτό το διάστημα αναγκάστηκε να αγωνίζεται για την αναγνώριση ως νομιμοτητάς του ως επικεφαλής της επισκοπής της Νάπολης. Όταν, τον Ιούνιο του 818, ο προστάτης του επισκόπου, Δούκας Άνθιμος, πέθανε και ο Θεόκτιστος της έγινε ο νέος ηγεμόνας της Νάπολης, οι εχθροί του νεκρού παραπονέθηκαν στον Πάπα Πασχάλη Α'. Κατηγόρησαν τον Όρσο Β' ότι σφετερίστηκε την επισκοπική έδρα, δηλώνοντας ότι η εκλογή του δεν συμμορφωνόταν με τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Επιθυμώντας να προσφέρει μια υπηρεσία στον νέο ηγεμόνα της Νάπολης, ο πάπας αναγνώρισε την εκλογή του Όρσου Β' ως επισκόπου παράνομη, του στέρησε την αξιοπρέπειά του και αποφάσισε ότι ο Τιβέριος θα έπρεπε να γίνει ξανά επικεφαλής της ναπολιτάνικης επισκοπής. Καμία πληροφορία δεν έχει διατηρηθεί στις ιστορικές πηγές για την περαιτέρω ζωή του Ούρσου Β΄^[3]^[1].

Προκάτοχος Παύλος Γ΄	Επίσκοπος Νάπολης 811-818	Διάδοχος Τιβέριος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Cronotassi dei Vescovi, Chiesa di Napoli
↑ Francesco Ceva Grimaldi (marchesi di Pietracatella.), Memorie storiche della città di Napoli
↑ ^3,0 ^3,1 Zigarelli D. M., Biografie dei vescovi e arcivescovi della Chiesa di Napoli, Napoli, Stabilimento tipografico di G. Gioja, 1861, page 31—32
↑ Schipa M., Il Mezzogiorno d’Italia anteriormente alla monarchiα, Bari, Gius. Laterza & Figli, 1923, page 47
↑ Petrucci di Armando, Antimo, Roma, Istituto dell’Enciclopedia Italiana, Dizionario Biografico degli Italiani, 1961, volume 3

[CN-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Cronotassi dei Vescovi, Chiesa di Napoli

[Grimaldi-2] Francesco Ceva Grimaldi (marchesi di Pietracatella.), Memorie storiche della città di Napoli

[Zigarelli-3] 3,0 ^3,1 Zigarelli D. M., Biografie dei vescovi e arcivescovi della Chiesa di Napoli, Napoli, Stabilimento tipografico di G. Gioja, 1861, page 31—32

[4] Schipa M., Il Mezzogiorno d’Italia anteriormente alla monarchiα, Bari, Gius. Laterza & Figli, 1923, page 47

[5] Petrucci di Armando, Antimo, Roma, Istituto dell’Enciclopedia Italiana, Dizionario Biografico degli Italiani, 1961, volume 3

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]