Όβτσα
Η Όβτσα (σερβικά : Овча) είναι παλιό χωριό της Σερβίας, σήμερα συνοικία της πόλεως του Βελιγραδίου. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Παλίλουλα και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 2.742 κάτοικοι[1]. . Απέχει 13 χλμ από το κέντρο του Βελιγραδίου.
Η οικονομία της πόλης της πόλης στηρίζεται στη γεωργία. Κοντά στην πόλη υπάρχουν μεγάλες δεξαμενές αποθήκευσης φυσικού αερίου που κυριαρχούν στο γύρω τοπίο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη αναφορά για την Όβτσα χρονολογείται από το 1456 όπου αναφέρεται χωριό με την ονομασία "Όβτσι" (Ovčí), ήταν μέρος της κομητείας του Σύρμιου , που ανήκε στο Βασίλειο της Ουγγαρίας. Το όνομα της πόλης σημαίνει βοσκός και οι πρώτοι κάτοικοι του ήταν βοσκοί, πιστεύεται ότι προέρχεται από τη σερβική λέξη "ovčar", που σημαίνει «βοσκός». Το χωριό κατακτήθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1537 και εντάχθηκε διοικητικά στο Σαντζάκι του Σμεντέρεβο. Στα μέσα του 17ου αιώνα το χωριό εκκενώθηκε λόγω της πανώλης και ξανακατοικήθηκε το 1813.
Η Όβτσα ήταν μέρος του δήμου Μπόρτσα από τις 30 Μαΐου 1952, ωστόσο το 1955 αποσπάστηκε στον δήμο Κρνάγιατσα και από το 1965 ανήκει διοικητικά στον δήμο Παλίλουλα.
Δημογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1948 = 1950
- 1953 = 1767
- 1961 = 2926
- 1971 = 3381
- 1981 = 2530
- 1991 = 2444
- 2002 = 2567[2]
- 2011 = 2742[1]
Κατά το 2002 η μέση ηλικία του πληθυσμού ήταν 38,9 χρόνια για τους άνδρες και 40,9 χρόνια για τις γυναίκες [3]. Κατά το 2002 οι Σέρβοι αντιπροσώπευαν το 63,97% του πληθυσμού και οι Ρουμάνοι 27,46%[4]. Το 2011 η μέση ηλικία του πληθυσμού ήταν 40,3 χρόνια, 39,2 έτη για τους άνδρες και 41,3 χρόνια για τις γυναίκες[[5].
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα αξιοθέατα της Όβτσα είναι ο ναός Κωνσταντίνου και Ελένης που χτίστηκε μεταξύ 1921 και 1931 σε Σερβοβυζαντινό ύφος, είναι ένα σπάνιο δείγμα του είδους του στην περιοχή του Βανάτου και είναι εισηγμένο σήμερα στον κατάλογο των πολιτιστικών μνημείων της πόλης του Βελιγραδίου [6]. Διαθέτει μία βιβλιοθήκη, την "βιβλιοθήκη Milutin Bojic" που είναι η κεντρική βιβλιοθήκη του δήμου Παλίλουλα καιυ δημιουργήθηκε το 1957[7].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 [PDF Recensement de la population, des ménages et des logements dans la République de Serbie 2011 [archive], sur http://webrzs.stat.gov.rs [archive], Site de l'Institut de statistiques de la République de Serbie, 10 novembre 2011 (consulté le 6 avril 2013)]
- ↑ «Livre 9, Population, analyse comparative de la population en 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991 et 2002, données par localités, Institut de statistique de la République de Serbie [archive], Belgrade, mai 2004 (ISBN 86-84433-14-9)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ «Livre 2, Population, sexe et âge, données par localités, Institut de statistique de la République de Serbie [archive], Belgrade, février 2003 (ISBN 86-84433-01-7)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ «(Livre 1, Population, origine nationale ou ethnique, données par localités, Institut de statistique de la République de Serbie [archive], Belgrade, février 2003 (ISBN 86-84433-00-9)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ «[PDF] Livre 2 : Âge et sexe - Données par localités [archive], sur http://stat.gov.rs [archive], Site de l'Institut de statistiques de la République de Serbie, 14 décembre 2012 (consulté le 6 avril 2013)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2014. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|title=
(βοήθεια) - ↑ [1] Site de l'Institut pour la protection du patrimoine de la ville de Belgrade, Church of SS. Constantine and Helen in Ovča
- ↑ O nama [archive, sur http://www.milutinbojic.org.rs [archive], Site de la Bibliothèque Milutin Bojić]