Ίπο
Συντεταγμένες: 04°35′50″N 101°04′30″E / 4.59722°N 101.07500°E
| Ίπο | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Ίπο | |||
| Χώρα | Μαλαισία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Kinta District | ||
| Έκταση | 150 km² | ||
| Υψόμετρο | 22 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 866.772 (2016) | ||
| Ταχ. κωδ. | 30xxx, 31xxx | ||
| Τηλ. κωδ. | 05 | ||
| Ζώνη ώρας | Time in Malaysia | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Ίπο είναι πρωτεύουσα του μαλαισιανού κρατιδίου Περάκ. Βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Κίντα, σχεδόν 200 χλμ. βόρεια της Κουάλα Λουμπούρ και 150 χλμ. νοτιοανατολικά της Τζώρτζταουν του γειτονικού κρατιδίου Πενάνγκ.[2] Σύμφωνα με την απογραφή του 2020, το Ίπο είχε πληθυσμό 759.952 κατοίκους, καθιστώντας το την όγδοη μεγαλύτερη πόλη της Μαλαισίας σε πληθυσμό.
Τα τελευταία χρόνια, η δημοτικότητα του Ίπο ως διεθνούς τουριστικού προορισμού έχει ενισχυθεί σημαντικά από τις προσπάθειες διατήρησης της αρχιτεκτονικής της βρετανικής αποικιακής εποχής.[3][4] Η πόλη είναι επίσης γνωστή για την κουζίνα της και τα φυσικά της αξιοθέατα, όπως οι ασβεστολιθικοί λόφοι και οι σπηλιές της μέσα στις οποίες χτίστηκαν βουδιστικοί ναοί.[5] Επιπλέον, το Ίπο κατάφερε να διατηρήσει τη φήμη του ως μία από τις πιο καθαρές πόλεις της Μαλαισίας.[6]
Η τοποθεσία του Ίπο μεταξύ Κουάλα Λουμπούρ και Τζώρτζταουν του Πενάνγκ το έχει καταστήσει σημαντικό κόμβο χερσαίων μεταφορών στην Ηπειρωτική Μαλαισία, με τη μαλαισιανή σιδηροδρομική γραμμή Δυτικής Ακτής και τον αυτοκινητόδρομο Βορρά-Νότου να διασχίζουν την πόλη. Εκτός από τις χερσαίες συγκοινωνιακές συνδέσεις, το Ίπο εξυπηρετείται επίσης από το αεροδρόμιο Sultan Azlan Shah.
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα Ίπο προέρχεται από ένα τοπικό δέντρο, το pohon epu, που σήμερα είναι πιο γνωστό ως pokok ipoh. Ο χυμός αυτού του φυτού είναι δηλητηριώδης και χρησιμοποιήθηκε από ντόπιους ιθαγενείς αναμεμειγμένους με κόμμι Στρύχνου για να καλύψει τις άκρες των βελών τους για κυνήγι.[7]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ίπο άρχισε να αναπτύσσεται γρήγορα τη δεκαετία του 1880 αφού ανακαλύφθηκαν τεράστια κοιτάσματα κασσίτερου κοντά του.[8] Η γεωγραφική του θέση στην πλούσια κασσιτεροφόρο κοιλάδα του ποταμού Κίντα το έκανε φυσικό κέντρο ανάπτυξης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Η Μεγάλη Πυρκαγιά του Ίπο το 1892 κατέστρεψε πάνω από τη μισή πόλη, αλλά έδωσε επίσης την ευκαιρία να ξαναχτιστεί η πόλη σε ένα πιο τακτοποιημένο πλέγμα.[εκκρεμεί παραπομπή] Μέχρι το 1895, ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στα Ομόσπονδα Μαλαϊκά Κράτη, που αποτελούνταν επίσης από τα Σελάνγκορ, Νέγκερι Σεμπιλάν και Παχάνγκ.[9]
Στη συνέχεια, το Ίπο ξαναχτίστηκε εγκαίρως για τη δεύτερη περίοδο πυρετού κασσίτερου και αναπτύχθηκε γρήγορα ως αποτέλεσμα της ακμάζουσας βιομηχανίας εξόρυξης κασσίτερου, ιδιαίτερα στις δεκαετίες του 1920 και του 1930.[εκκρεμεί παραπομπή] Ένας Hakka ανθρακωρύχος, ο εκατομμυριούχος Yau Tet Shin, άρχισε να αναπτύσσει μια μεγάλη έκταση της πόλης στις αρχές της δεκαετίας του 1930, σήμερα γνωστή ως "Νέα Πόλη", από την ανατολική όχθη του ποταμού Κίντα μέχρι το Γκρίνταουν (Greentown).[10] Το 1937, το Ίπο έγινε πρωτεύουσα του Περάκ, αντικαθιστώντας την Ταϊπίνγκ.
Το Ίπο δέχτηκε εισβολή από τους Ιάπωνες στις 15 Δεκεμβρίου 1941. Τον Μάρτιο του 1942, η Ιαπωνική Πολιτική Διοίκηση ή Perak Shu Seicho εγκαταστάθηκε στο Ίδρυμα του Αγίου Μιχαήλ. Μετά την απελευθέρωση της Μαλάγιας από τις βρετανικές δυνάμεις, το Ίπο παρέμεινε η πρωτεύουσα του Περάκ μέχρι και σήμερα.[11] Ωστόσο, μετά την εξάντληση των κοιτασμάτων κασσίτερου και την κατάρρευση των τιμών του κασσίτερου τη δεκαετία του 1970, η πόλη υπέστη δεκαετίες παρακμής και παραμέλησης.[12][13][3][4] Με το κλείσιμο των ορυχείων κασσίτερου, ο αστικός πληθυσμός της αναγκάστηκε να αναζητήσει εργασία σε άλλες πόλεις της Μαλαισίας. Παρά το γεγονός αυτό, το Ίπο παραμένει μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Μαλαισίας όσον αφορά τον πληθυσμό, με τον τουρισμό πλέον να αποτελεί τον κύριο μοχλό της οικονομίας της πόλης.[14]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ουζμπεκική γλώσσα) Εθνική Εγκυκλοπαίδεια του Ουζμπεκιστάν. Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi Davlat ilmiy nashriyoti. 2000.
- ↑ «Ipoh, city in Malaysia | Wonderful Malaysia». www.wonderfulmalaysia.com. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 hermes (2016-03-22). «Sleepy Ipoh awakens» (στα αγγλικά). The Straits Times. http://www.straitstimes.com/asia/se-asia/sleepy-ipoh-awakens. Ανακτήθηκε στις 2017-08-21.
- ↑ 4,0 4,1 «Old Town restored to rightful place in history of Ipoh». theedgeproperty.com.my (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2017.
- ↑ net, powered by iosc dot (16 Μαΐου 2015). «Ipoh Echo | Caves of the Kinta Valley». IpohEcho.com.my (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Ipoh is Malaysia's cleanest city - Nation | The Star Online». thestar.com.my. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2017.
- ↑ Ng, Francis. «Ipoh's terrible tree» (στα αγγλικά). The Star. https://www.thestar.com.my/business/business-news/2012/01/07/ipohs-terrible-tree/. Ανακτήθηκε στις 29 January 2022.
- ↑ «The History of Ipoh» (PDF).
- ↑ «Info Ipoh: Halaman 2 dari 2 | Portal Rasmi Majlis Bandaraya Ipoh (MBI)». mbi.gov.my. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2017.
- ↑ Ipohworld’s World » Yau Tet Shin’s New Town Under Construction 1908. Ipohworld.org. Retrieved 27 September 2013.
- ↑ Khoo Salma Nasution & Abdur-Razzaq Lubis, Kinta Valley: Pioneering Malaysia's Modern Development, Ipoh: Perak Academy, 2005. pp. 273–292
- ↑ Tam, Susan. «Ipoh - Malaysia | The Star Online». Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2017.
- ↑ Tan, Peter (21 Φεβρουαρίου 2015). «The city that tin built». BorneoPost Online | Borneo, Malaysia, Sarawak Daily News. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Ipoh History Facts and Timeline: Ipoh, Perak, Malaysia». world-guides.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2017.
|