Έφη Μαρκεσίνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έφη Μαρκεσίνη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Μαΐου 1939
Κάιρο
Θάνατος16  Αυγούστου 2023
Καλαμαριά
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημεία
καινοτόμος επιχειρηματίας
ΕργοδότηςChimar Hellas

Η Έφη Μαρκεσίνη (Κάιρο, 1939 – Καλαμαριά, 2023) (πατρικό όνομα, Ευθαλία Βεργοπούλου)[1][2], ήταν Ελληνίδα χημικός με ειδίκευση στα πολυμερή - με καταγωγή από το Κάιρο - η οποία δραστηριοποιήθηκε στον τομέα των συγκολλημένων προϊόντων ξύλου και τις συγκολλητικές ενώσεις, αναπτύσσοντας επιχειρηματική δραστηριότητα[3] με την εταιρεία Chimar Hellas σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.[4][5]

Πρώτα χρόνια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1939 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Η οικογένειά της καταγόταν από το χωριό Μούρεσι του Πηλίου και ο πατέρας της κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου μετανάστευσε για οικονομικούς λόγους στην Αίγυπτο όπου ασχολήθηκε με την εκκόκκιση βάμβακος.

Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της στο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο στο Κάιρο και στη συνέχεια στο Αγγλικό Γυμνάσιο. Συνέχισε μετά τις σπουδές της στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου ως χημικός. Σπούδασε επίσης στο Ωδείο TIEGERMAN μουσική, με ειδικότητα στο πιάνο, από όπου αποφοίτησε με το δίπλωμα Royal Academy of Music του Λονδίνου.

Την περίοδο 1960-1961 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη χημεία στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, από κοινού με τον σύζυγό της, Ανδρέα Μαρκεσίνη. Το διάστημα 1961-1962 παρακολούθησε δεύτερο μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην επιστήμη και την τεχνολογία των πολυμερών στο Plastics Institute (The Institute of Materials) του Λονδίνου.

Πέραν της ελληνικής γλώσσας, η Μαρκεσίνη ομιλούσε πέντε ξένες γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά και αραβικά.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρκεσίνη ξεκίνησε τον Ιανουάριο 1963 να εργάζεται ως ερευνήτρια-χημικός στο κέντρο ερευνών της χημικής εταιρίας Montecatini (μετονομάστηκε αργότερα σε Montedison) στην πόλη Castellanza της Ιταλίας. Είχε την τύχη να εργαστεί το διάστημα 1963-1967 στην ερευνητική ομάδα του μετέπειτα νομπελίστα Ιταλού καθηγητή επιστήμης των πολυμερών, Giulio Natta.

Το 1967 επιστρέφει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη.

Αναπτύσσει μια πατέντα (μαζί με τον σύζυγό της Ανδρέα) για τις μοριοσανίδες (νοβοπάν) ενώ εργαζόταν στην τότε βιομηχανία ξύλου, ΞΥΛΟΠΑΝ Α.Ε. (1967-1978), στον Άγιο Αθανάσιο Θεσσαλονίκης. Το καινοτόμο χημικό προϊόν -που αναπτύχθηκε τότε- ήταν κατάλληλο για χρήση στη βιομηχανική παραγωγή μοριοσανίδων και επέφερε σημαντικές μειώσεις του κόστους παραγωγής των ξυλοπλακών αλλά και των εκλύσεων της ελεύθερης φορμαλδεΰδης.

Το 1977, η εφεύρεση αυτή, με πρωτοβουλία της, κατοχυρώνεται νομικά στη Γερμανία[6] και μετά γίνεται παγκόσμιο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε περισσότερες από 40 χώρες.

Στη συνέχεια ιδρύει το 1978 μαζί με τον Ανδρέα Μαρκεσίνη την εταιρεία ΜΑΡΛΙΤ Ε.Π.Ε., που τότε ξεκίνησε να παράγει το νέο προϊόν σε βιομηχανική κλίμακα. Στην πορεία των ετών μαζί δημιούργησαν και άλλες ευρεσιτεχνίες για τις συγκολλητικές ουσίες.[7] Όλα τα χρόνια η εταιρεία ΜΑΡΛΙΤ ΕΠΕ υποστήριζε και ενίσχυε τεχνολογικά τις ελληνικές ξυλοβιομηχανίες της εποχής, όπως π.χ. Αθηναϊκή Χαρτοποιία, Βαλκάν Έξπορτ, Σέλμαν, Ακρίτας, Πίνδος κ.ά..

Παράλληλα ξεκινάει η συνεργασία τους με την γερμανική εταιρεία Bison Werke Bähre und Greten, που σημειωτέον τότε ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία παγκοσμίως στη βιομηχανική κατασκευή εργοστασίων μοριοσανίδων. Η συνέργεια αυτή το 1978 οδήγησε στην από κοινού ίδρυση εταιρείας (Bison Chemicals Ltd.), στην Ελβετία, για την οικονομική εκμετάλλευση της εν λόγω εφεύρεσης σε παγκόσμια κλίμακα. Ταυτόχρονα η εταιρεία Bison προσκαλεί το ζεύγος Μαρκεσίνη στη Γερμανία, εργάζονται και εκπονούν έρευνες στο εργαστήριο της Bison, και κατοχυρώνουν ορισμένες πατέντες που οδηγούν στην εφαρμογή νέων προϊόντων (πρόσθετα, καταλύτες, σκληρυντικά) σε αρκετά εργοστάσια ξυλοπλακών ανά τον κόσμο.

Επιχειρηματική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1983 η Μαρκεσίνη αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα και να συνεχίσει το ερευνητικό της έργο από την Θεσσαλονίκη μέσω της δικής της εταιρείας, MARLIT ΕΠΕ. Το 1989 ιδρύει μαζί με τον σύζυγό της την ελληνική εταιρεία ARI Ltd (Adhesives Research Institute) που έχει ως αντικείμενο την έρευνα για νέα χημικά προϊόντα - πρόσθετα που επιφέρουν μείωση της έκλυσης φορμαλδεΰδης από προϊόντα συγκολλημένης ξυλείας, και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών παραγωγής συγκολλητικών ρητινών με βάση τη φορμαλδεΰδη (UF, MUF, PF).

Τόσο η εταιρεία MARLIT όσο και η ARI αποτέλεσαν την απαρχή για την μετέπειτα εξέλιξη του ομίλου ACM Wood Chemicals Plc που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από κοινού από την Έφη Μαρκεσίνη, τον σύζυγό της και τους επιστήμονες και μηχανικούς που τους πλαισίωσαν κυρίως τη δεκαετία του 1990.[8][9]

Σήμερα η εταιρεία CHIMAR HELLAS AE αποτελεί τον απόγονο αυτής της προσπάθειας της Έφης Μαρκεσίνη και δραστηριοποιείται στην παγκόσμια αγορά της τεχνολογίας συγκολλητικών ενώσεων. Στη διοίκηση της ελληνικής εταιρείας συνεχίζει ο γιος της, Κάρολος Μαρκεσίνης (γενν. 1979), χημικός και αντιπρόεδρος έρευνας και ανάπτυξης,[10] μαζί με τον Έλληνα χημικό μηχανικό, Δημήτρη Αλεξανδρόπουλο (γενν. 1957), ως διευθύνοντα σύμβουλο[11] της Chimar Hellas SA, ο οποίος υπήρξε ο βασικός συνεργάτης της Μαρκεσίνη από τα πρώτα επιχειρηματικά βήματα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Team, MakThes. «Έφυγε από τη ζωή η Χημικός Έφη Μαρκεσίνη – Σε αυτήν οφείλεται η διαχρονική χρήση των νοβοπάν παγκοσμίως». makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  2. «Βεργοπούλου Μαρκεσίνη Ευθαλία (Έφη) -». ellinismos.gr. 9 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  3. «History». Chimar Hellas. 15 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  4. «Making a comeback in resins». Wood Based Panels. 23 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  5. «Greeks with Gifts: 40 Years of Chimar». Wood Based Panels. 13 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  6. «DE2724562A1 - Beschichtete werkstoffplatten mit glatter geschlossener oberflaeche und verfahren zu ihrer herstellung». Google Patents. 31 Μαΐου 1977. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  7. «Google Patents». Google Patents. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  8. [1] Panels from annual plant fibers bonded with urea-formaldehyde resins, by Markessini et al. In: 31st International Particleboard Materials Symposium, Washington, USA
  9. [2] Έκλυση φορμαλδεύδης από συγκολλημένα προϊόντα ξύλου, των Γ. Μαντάνη και Ε. Μαρκεσίνη (1998) περιοδικό ΞΥΛΟ-ΕΠΙΠΛΟ 169, σελ. 63-69.
  10. «CHIMAR HELLAS: Πως οι φυσικές πρώτες ύλες "κολλάνε" με τη βιομηχανία». GRTimes.gr. 21 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  11. https://www.businessawardseurope.com/vote/detail-new/The/7970

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]