Έρνι Πάιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έρνι Πάιλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ernie Pyle (Αγγλικά)
Γέννηση3  Αυγούστου 1900[1][2][3]
Dana
Θάνατος18  Απριλίου 1945[1][2][3]
Ιετζίμα
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Ιντιάνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
συγγραφέας[4][5]
πολεμικός ανταποκριτής
Περίοδος ακμής1923
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΠορφυρή Καρδιά
Pulitzer Prize for Correspondence (1944)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Έρνεστ Τέιλορ Πάιλ (αγγλικά: Ernest Taylor Pyle) (3 Αυγούστου 1900 – 18 Απριλίου 1945) ήταν Αμερικανός δημοσιογράφος και πολεμικός ανταποκριτής βραβευμένος με Πούλιτζερ, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τις ιστορίες του για απλούς Αμερικανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Πάιλ είναι επίσης αξιοσημείωτος για τις στήλες που έγραψε ως περιπλανώμενος ρεπόρτερ ανθρώπινου ενδιαφέροντος από το 1935 έως το 1941 για το συνδικάτο των εφημερίδων Scripps-Howard, που του κέρδισαν ευρεία αναγνώριση για τις απλές αφηγήσεις του για απλούς ανθρώπους σε όλη τη Βόρεια Αμερική. Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έδωσε το ίδιο χαρακτηριστικό, λαϊκό ύφος των ιστοριών του με ανθρώπινο ενδιαφέρον στις αναφορές του εν καιρώ πολέμου από το Ευρωπαϊκό θέατρο (1942–44) και το θέατρο του Ειρηνικού (1945). Ο Πάιλ κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ το 1944 για τις ιστορίες του σε εφημερίδες για στρατιώτες πεζικού από την οπτική του πρώτου προσώπου. Σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά στο Ιετζίμα (τότε γνωστό ως λε Σίμα) κατά τη διάρκεια της Μάχης της Οκινάουα.

Την εποχή του θανάτου του το 1945, ο Πάιλ ήταν μεταξύ των πιο γνωστών Αμερικανών πολεμικών ανταποκριτών. Η κοινοπρακτική στήλη του δημοσιεύτηκε σε 400 ημερήσιες και 300 εβδομαδιαίες εφημερίδες παγκοσμίως. Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Χάρι Τρούμαν, είπε για τον Πάιλ: «Κανένας άνδρας σε αυτόν τον πόλεμο δεν έχει πει τόσο καλά την ιστορία του Αμερικανού μαχητή όσο ήθελαν να ειπωθεί οι Αμερικανοί μαχητές. Του αξίζει η ευγνωμοσύνη όλων των συμπατριωτών του».[6]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Επιλεγμένα δημοσιευμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αξιοσημείωτη στήλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το «Ο Θάνατος του Στρατηγού Βάσκοφ», η πιο διάσημη στήλη του Πάιλ, γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1943 και δημοσιεύτηκε στις 10 Ιανουαρίου 1944.[7] Η National Society of Newspaper Columnists το επέλεξε αργότερα ως «την καλύτερη στήλη αμερικανικών εφημερίδων όλων των εποχών».[8] Ο οργανισμός απονέμει το Βραβείο Επιτεύγματος Ζωής «Ένρι Πάιλ» ετησίως από το 1993.[9]

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τα γραπτά του Πάιλ κατά τη διάρκεια του πολέμου διατηρούνται σε τέσσερα βιβλία:
    • Ernie Pyle In England (1941)[10]
    • Here Is Your War (1943)[11]
    • Brave Men (1944)[11]
    • Last Chapter (1949)[12]
  • Επιλεγμένες στήλες των ιστοριών ανθρώπινου ενδιαφέροντος του Πάιλ:
    • Home Country (1947)[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ernie-Pyle. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6445x49. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 13002. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  5. ↑ «Indiana Authors and their Books, 1917-1966» (Αγγλικά) Wabash College. 1974.
  6. ↑ «Statement by the President on the Death of Ernie Pyle». Public Papers, Harry S. Truman, 1945–1953. Harry S. Truman Library and Museum. 18 Απριλίου 1945. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2015. 
  7. ↑ Gugin and St. Clair, eds., p. 280.
  8. ↑ Johnson and Hays, p. 49.
  9. ↑ «Ernie Pyle Lifetime Achievement Award». 
  10. ↑ 10,0 10,1 Ray E. Boomhower (Fall 1991). «The G.I.'s Friend: Ernie Pyle». Traces of Indiana and Midwestern History (Indianapolis: Indiana Historical Society) 3 (4): 30–31. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Brockman, p. 47.
  12. ↑ Boomhower, The Soldier's Friend, pp. 127–28.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έρνι_Πάιλ&oldid=10530683"