Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 | |
| Συγγραφέας | Λουίτζι Πιραντέλο |
|---|---|
| Τίτλος | Sei personaggi in cerca d'autore |
| Γλώσσα | Ιταλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1950 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1921 |
| Μορφή | θεατρικό έργο |
| Χαρακτήρες | Θυρωρός, Δεύτερη γυναίκα, Υποβολέας, Φροντιστής, Πρώτος Μηχανικός, Διευθυντής σκηνής, Ρολίστας, Νέα ηθοποιός, Νέος ηθοποιός, Πρωταγωνίστρια, Πρωταγωνιστής, Σκηνοθέτης, Μαντάμ Πάτσε, κοριτσακι, Αγόρι, Γιος, Κόρη, Μητέρα και Πατέρας |
| Βραβεία | Τα 100 βιβλία του Αιώνα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα (ιταλικός τίτλος: Sei personaggi in cerca d'autore) είναι το διασημότερο θεατρικό έργο του Ιταλού συγγραφέα Λουίτζι Πιραντέλλο. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1921 και πήρε την οριστική του μορφή το 1925.
Πρεμιέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο πρωτοανέβηκε στη σκηνή το 1921 από την Compagnia Di Dario Niccomedi στο θέατρο Valle της Ρώμης με ανάμεικτη υποδοχή. Το κοινό χωρίστηκε σε υποστηρικτές και αντιπάλους του έργου, με τους δεύτερους να φωνάζουν: "Τρελοκομείο! Τρελοκομείο!" Ο συγγραφέας, που ήταν παρών στην παράσταση με την κόρη του Λιέτα, αναγκάστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ να φυγαδευτεί από το θέατρο μέσω μιας βοηθητικής εξόδου, προκειμένου να αποφύγει το πλήθος των αγανακτισμένων αντιθέτων. Το ίδιο δράμα, εντούτοις, σημείωσε μεγάλη επιτυχία όταν παρουσιάστηκε στο Μιλάνο.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα, οι θεατές παρακολουθούν τις πρόβες ενός θιάσου όταν ξαφνικά εισβάλλουν στο θέατρο έξι χαρακτήρες οι οποίοι ζητούν από τον σκηνοθέτη να αναλάβει να γράψει την ιστορία τους και να την ανεβάσει. Οι χαρακτήρες ζητούν επίμονα να τους δοθεί ζωή, να τους επιτραπεί να αφηγηθούν την ιστορία τους. Για το σκοπό αυτό ο καθένας τους παρουσιάζει την ιστορία, ιδωμένη όμως από τη δική του οπτική γωνία. Ο Πιραντέλο περιγράφει πώς συνέλαβε την ιδέα του έργου στην εισαγωγή της έντυπης έκδοσής του: μια άκαρπη προσπάθεια για ένα έργο που σταμάτησε να γράφει όταν συνειδητοποίησε ότι έχει στενοχωρήσει ήδη τους αναγνώστες του με εκατοντάδες και εκατοντάδες ιστορίες. "Γιατί να τους στενοχωρήσω τώρα με τη διήγηση των θλιβερών εμπλοκών αυτών των έξι δυστυχισμένων;" Οι χαρακτήρες, εντούτοις, ήδη υπάρχοντες στο μυαλό του, λέει ο ίδιος: "ήταν πλάσματα του πνεύματός μου, αυτοί οι έξι ζούσαν ήδη μια ζωή που ήταν δική τους κι όχι δική μου πια, μια ζωή που δεν ήταν στη δύναμή μου να τους αρνηθώ πλέον."
Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πατέρας - Είναι παντρεμένος αρχικά με Τη Μητέρα και επιμένει να στείλουν το γιο μακριά για να ζήσει στη εξοχή. Ύστερα, είπε Στη Μητέρα να παντρευτεί ένα άλλο άτομο που αισθάνθηκε ότι αγάπησε περισσότερο. Αργότερα, δημιουργεί σχεδόν σχέση με την προγονή του (Την Κόρη) έως ότου παρεμβαίνει Η Μητέρα. Όταν μαθαίνει ότι ο δεύτερος σύζυγος Της Μητέρας πέθανε, φέρνει αυτή, Το Γιο, Την Κόρη, Το Κορίτσι, και Το Αγόρι πίσω για να ζήσουν μαζί του.
Η Μητέρα - Αρχικά παντρεμένη με Τον Πατέρα, ερωτεύεται έναν από τους υπαλλήλους του και φεύγει με αυτόν με εντολή Του Πατέρα. Έχει τρία παιδιά, Το αγόρι, Το Κορίτσι, και Την Κόρη με το δεύτερο σύζυγο και έχει Το Γιο με Τον Πατέρα.
Ο Γιος - Ο γιος Του Πατέρα και Της Μητέρας. Για να τον κάνει πιο δυνατό, Ο Πατέρας τον στέλνει μακριά στην εξοχή για να ζήσει με μια παραμάνα όταν είναι μωρό. Επομένως, μεγάλωσε χωρίς να γνωρίζει τους γονείς του και τους αντιπαθεί. Αντιπαθεί επίσης την θετή οικογένειά του, μην θεωρώντας τους μέρος της οικογένειας.
Η Κόρη - η εύψυχη κόρη Της Μητέρας και του δεύτερου συζύγου της. Απασχολείται από την Μαντάμ Πάτσε και ύστερα από "δύο μήνες ορφανή", δημιουργεί σχεδόν ένα δεσμό με Τον Πατέρα. Αναφέρεται ότι το σκάει από το σπίτι αργότερα στην ιστορία. Σύμφωνα με την ίδια, πήγαινε στο συγγραφέα της ιστορίας συνεχώς, προσπαθώντας να τον κάνει να τελειώσει την ιστορία.
Το Αγόρι - το μεσαίο παιδί και μόνος γιος Της Μητέρας από το δεύτερο σύζυγό της. Αντιπαθείται από Την Κόρη, η οποία νομίζει ότι είναι ηλίθιος. Δεν μιλά ποτέ κατά τη διάρκεια του έργου. Στο τέλος του παιχνιδιού, αυτοκτονεί πυροβολώντας το κεφάλι του με ένα περίστροφο.
Το Κορίτσι- η νεότερη κόρη Της Μητέρας και του δεύτερου συζύγου της. Είναι η συμπάθεια Της Κόρης. Αναφέρεται μια φορά ότι ονομάζεται Ροζέτα. Δεν μιλά ποτέ κατά τη διάρκεια του έργου. Στο τέλος του έργου, πνίγεται σε μια λιμνούλα μέσα στην οποία έπαιζε, αν και Ο Γιος προσπαθεί να την τραβήξει έξω.
Η Μαντάμ Πατσέ - εργοδότρια της μητέρας και (πιό πρόσφατα) Της Κόρης. Διευθύνει ένα κατάστημα - οίκο ανοχής. Εμφανίζεται μόνο για ένα μικρό διάστημα στο έργο, όταν Η Κόρη και Ο Πατέρας εκτελούν μαζί τη σκηνή τους στο κατάστημα. Μιλά με ένα ιταλοϊσπανικό ύφος.
Ανάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο αφιερώνει πολύ χρόνο στο να εκθέσει τους περιορισμούς του θεάτρου ως μέσου αφήγησης. Έτσι το έργο μπορεί να θεωρηθεί απλά μια άσκηση στην πολυεξερευνημένη σήμερα σφαίρα του μεταθεάτρου. Όμως ερευνά μεγαλύτερα ερωτήματα που προσδιορίζουν την ύπαρξη και υποδηλώνει ευθύνες σύμφυτες με τη δημιουργικότητα.
Παραστάσεις στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θέατρο Τέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Ελλάδα, το έργο Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα ανέβηκε για πρώτη φορά το 1943 από το πρωτοπόρο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» στο Θέατρο «Αλίκης» σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.[1] Το έργο ανέβηκε ξανά σπό το Θέατρο Τέχνης το 1967 στο Υπόγειο, αυτήν τη φορά σε μετάφραση του ίδιου του Κουν, ο οποίος έκανε και τη σκηνοθεσία. Σε αυτήν την παράσταση, έπαιζαν οι Γιώργος Λαζάνης, Μάγια Λυμπεροπούλου, Μίμης Κουγιουμτζής, Αγγέλικα Καπελλαρή, Εύα Κοταμανίδου, Ηλίας Λογοθέτης, Κάτια Δανδουλάκη κ.ά.[2]
Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μία ακόμη παράσταση του έργου Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα ανέβηκε το 1984 από το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο σε μετάφραση Άννας Βαρβαρέσου και σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά με την εξής διανομή:[3]
- Γιώργος Κυρίτσης ως Πατέρας
- Μαρίνα Γεωργίου ως Μητέρα
- Εύα Κοταμανίδου ως Κόρη
- Νίκος Καμτσής ως Γιος
- Πέτρος Γιαννακούρης ως Αγόρι
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη από το ΚΘΒΕ το 1986, στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου με την εξής διανομή ρόλων:[4]
- Δημήτρης Καρέλλης ως Πατέρας
- Εύα Κοταμανίδου ως Μητέρα
- Λίνα Λαμπράκη ως Κόρη
- Νίκος Σεργιανόπουλος ως Γιος
- Πολύβιος Σπυριδωνίδης ως Αγόρι
- Παυλίνα Χαρελά ως Κορίτσι
- Καλή Καλό ως μαντάμ Πατσέ
Εθνικό Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα πρωτοανέβηκε από την Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το 1959 σε μετάφραση και σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού. Τους ρόλους ερμήνευαν οι:[5]
- Γιώργος Γληνός ως Πατέρας
- Δέσπω Διαμαντίδου ως Μητέρα
- Άννα Συνοδινού ως Κόρη
- Άννα Συνοδινού ως Κόρη ως Γιος
- Κώστας Ζιώτας ως Αγόρι
- Αικατερίνη Ζιώτα ως Κορίτσι
- Αθανασία Μουστάκα ως μαντάμ Πατσέ
- Λυκούργος Καλλέργης ως θιασάρχης
- Άρης Μαλιαγρός ως πρωταγωνιστής
- Πόπη Παπαδάκη ως πρωταγωνίστρια
Πιο πρόσφατα, το Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα ανέβηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το 2003 σε μετάφραση και σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου (όπως και στην παράσταση του ΚΘΒΕ το 1986) με την εξής διανομή ρόλων:[6]
- Λάζαρος Γεωργακόπουλος ως Πατέρας
- Λυδία Φωτοπούλου ως Κόρη
- Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη ως Μητέρα
- Γιάννης Κότσιφας ως Γιος
- Παναγιώτης Μπενέκος ως Αγόρι
- Τερέζα Μόσχου ως Κορίτσι
- Κώστας Ζαχαράκης ως μαντάμ Πατσέ
- Νίκος Καραθάνος ως σκηνοθέτης
- Όλγα Τουρνάκη ως ηθοποιός (Κλυταιμνήστρα)
- Γιάννης Βογιατζής ως ηθοποιός (παιδαγωγός)
- Έμιλυ Κολιανδρή ως ηθοποιός (Ηλέκτρα)
- Ιπποκράτης Δελβερούδης ως ηθοποιός(Ορέστης)
- Ξένια Ζερβού ως μουσικοδιδασκάλισσα
- Νικόλ Κοκκίνου ως κορυφαία του χορού
Απήχηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία αποτέλεσε, μεταξύ άλλων, έμπνευση για τη σεναριακή ιδέα της ταινίας του Γούντι Άλεν Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου [7].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Αρχείο παραστάσεων 1943-1944». Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.
- ↑ «Αρχείο παραστάσεων 1967-1968». Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.
- ↑ «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα». Ψηφιοποιημένες συλλογές ΕΛΙΑ. ΕΛΙΑ.
- ↑ «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα». Ψηφιοποιημένες συλλογές ΕΛΙΑ. ΕΛΙΑ.
- ↑ «Έξη πρόσωπα ζητούν συγγραφέα (1959)». Εθνικό Θέατρο. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.
- ↑ «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα (2003)». Εθνικό Θέατρο. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.
- ↑ «Six Characters in Search of an Author». www.encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Six Characters in Search of an Author στο Wikimedia Commons
|