Έντουαρντ Γκέρχαρντ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Έντουαρντ Γκέρχαρντ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 29 Νοεμβρίου 1795[1][2][3] Πόζναν |
| Θάνατος | 12 Μαΐου 1867[1][2][3] Βερολίνο |
| Υπηκοότητα | Βασίλειο της Πρωσίας |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χούμπολτ και Πανεπιστήμιο του Βρότσουαφ |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Αξίωμα | Geheimrat |
| Ιδιότητα | ανθρωπολόγος, ιστορικός της τέχνης, αρχαιολόγος και διδάσκων πανεπιστημίου |
| Φοιτητές του | Hugo Blümner |
| Υπογραφή | |
 | |
| δεδομένα () | |
Ο Φρίντριχ Βίλχελμ Έντουαρντ Γκέρχαρντ (γερμανικά: Friedrich Wilhelm Eduard Gerhard, 21 Σεπτεμβρίου 1795 - 12 Μαΐου 1867) υπήρξε Γερμανός κλασικός αρχαιολόγος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]_Eduard_Gerhard.jpg)
Γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1795 στο Πόζεν. Πατέρας του ήταν ο δικηγορικός έφορος Ντάβιντ Φρίντριχ Γκέρχαρντ (1768-1829). Μεγάλωσε στο Μπρέσλαου και μετά το σχολείο γράφτηκε στο εκεί Πανεπιστήμιο στη θεολογική σχολή. Στράφηκε προς στην κλασική φιλολογία, και το 1814 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1814 και επέστρεψε στο Μπρέσλαου, όπου εμβάθυνε τις σπουδές του και αναγορεύτηκε καθηγητής Πανεπιστημίου το 1816. Διορίστηκε ως καθηγητής Γυμνασίου στο Πόζεν, αλλά παραιτήθηκε δύο χρόνια αργότερα λόγω ασθένειας των ματιών.
Το έτος 1820-21 περιόδευσε στην Ιταλία και εν συνεχεία του χορηγήθηκαν πόροι από το υπουργείο της Πρωσίας για να περιοδεύσει την Ιταλία και πάλι το 1822 - 1826, και ξανά το 1828 - 1832. Στις περιοδείες του κατέγραψε τα αρχαιολογικά μνημεία της Ρώμης και την τοπολογία της πόλης. Ίδρυσε επίσης το Istituto di Corrispondenza Archeologica, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Ασχολήθηκε επίσης με την μελέτη της αρχαίας ελληνικής αγγειογραφίας. Απεβίωσε στις 12 Μαΐου 1867 στο Βερολίνο.
Συγγράμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκέρχαρντ υπήρξε πολυγραφότατος. Εκτός των άλλων σημαντικών συγγραμμάτων του διακρίνονται και τα εξής:
- Antike Bildwerke, Stuttgart 1827-1844, mit 140 Kupferstichen und der Beilage Griechische Mysterienbilder, Stuttgart 1839
- Auserlesene griechische Vasenbilder, Berlin 1839-1858, 4 Bde. mit 330 Kupferstichen
- Etruskische Spiegel, Berlin 1843-1868, 4 Bde. mit 360 Tafeln; fortgesetzt von Adolf Klügmann und Gustav Körte, 1884 ff.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb106868177. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6hq7bw5. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Otto Jahn: Eduard Gerhard. Ein Lebensabriss. Reimer, Berlin 1868.
- Wolfhart Unte: Eduard Gerhard (1795–1867). In: Schlesische Lebensbilder. Bd. 7. Thorbecke, Stuttgart 2000. Nachdruck in: ders.: Heroen und Epigonen. Scripta Mercaturae, St. Katharinen 2003, S. 163–169, ISBN 3-89590-134-2.
- Henning Wrede (Hrsg.): Dem Archäologen Eduard Gerhard 1795-1867 zu seinem 200. Geburtstag. Arenhövel, Berlin 1997, ISBN 3-922912-43-5.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]