Έμιλ Λούντβιχ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Έμιλ Λούντβιχ | |
---|---|
Γέννηση | 25 Ιανουαρίου 1881 Βρότσλαβ |
Θάνατος | 17 Σεπτεμβρίου 1948 Ασκόνα |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | δημοσιογράφος, βιογράφος, δημοσιογράφος άποψης[1] και συγγραφέας[1] |
Υπηκοότητα | Γερμανία και Ελβετία |
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Έμιλ Λούντβιχ (Emil Ludwig, 1881 – 1948) ήταν Γερμανός συγγραφέας, γνωστός κυρίως για τις βιογραφίες του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Μπρέσλαου (σήμερα Βρότσλαβ της Πολωνίας) και ήταν γιος του οφθαλμολόγου Χέρμαν Κον, που, Εβραίος ων, άλλαξε το όνομά του σε Λούντβιχ.
Σπούδασε νομικά με τα οποία δεν ασχολήθηκε και επιδόθηκε στην συγγραφή. Έγραψε ποιήματα και θεατρικά έργα και το 1906 εγκαταστάθηκε στην Ελβετία. Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο διετέλεσε ανταποκριτής εξωτερικού γερμανικής εφημερίδας. Η δημοσιογραφική του σταδιοδρομία συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο, οπότε πήρε συνεντεύξεις από τους Μουσσολίνι, Κεμάλ, Στάλιν και Μάζαρυκ.
Το 1920 έγραψε την βιογραφία του Γκαίτε, η οποία τον καθιέρωσε ως κορυφαίο εκπρόσωπο της «νέας σχολής» της βιογραφίας, της εκλαϊκευμένης δηλαδή μορφής της.
Ακολούθησαν βιογραφίες του Ναπολέοντα, του Χριστού και του Βίσμαρκ, πολύ δημοφιλείς διεθνώς και «πολύ επικίνδυνες» κατά τον Γκαίμπελς. Τα σχετικά με τον Βίσμαρκ και τον Γουλιέλμο Β΄ έργα του, αναφερόμενα στην αντίθεση των δύο ανδρών, τον έφεραν αντιμέτωπο σε δικαστικό αγώνα με τον έκπτωτο αυτοκράτορα, που έληξε αισίως για τον Λούντβιχ.
Το 1940 έφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, απ’ όπου επέστρεψε στην Ελβετία μετά τον πόλεμο.
Η επιτυχία των έργων του οφείλεται στον συνδυασμό της ιστορικής αφήγησης με την ψυχολογική ανάλυση των βιογραφουμένων και την βάσει αυτής εξέταση των ελατηρίων των ενεργειών τους.
Επιλογή έργων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Die Reise nach Afrika (Το ταξίδι στην Αφρική, 1913)
- Goethe (1920)
- Bismarck (1921–1926)
- —μτφ. Γιάννης Μπεράτης (εκδ. "Γκοβόστης", χχ)
- Am Mittelmeer (Στην Μεσόγειο, 1923)
- Rembrandts Schicksal (Το πεπρωμένο του Ρέμπραντ, 1923)
- Napoleon (1924)
- —μτφ. Γιάννης Κουχτσόγλου (εκδ. "Δ.Δαρεμάς", χχ)
- Wilhelm der Zweite (Γουλιέλμος ο Δεύτερος, 1925)
- Der Menschensohn. Geschichte eines Propheten (Ο Υιός του Ανθρώπου. Ιστορία ενός Προφήτη, 1928)
- —μτφ. Δ.Κωστελένος (εκδ. "Άγκυρα", 1976)
- Michelangelo (1930)
- Lincoln (1930)
- Schliemann. Geschichte eines Goldsuchers (Σλήμαν. Ιστορία ενός χρυσοθήρα, 1932)
- Mussolinis Gespräche mit Emil Ludwig (Συνομιλίες του Μουσσολίνι με τον Έμιλ Λούντβιχ, 1932)
- Führer Europas (Ηγέτες της Ευρώπης, 1934, με ένα κεφάλαιο σσ. 215-263 για τον Βενιζέλο με βάση τις συνεντεύξεις που έγιναν μαζί του)
- Der Nil. Lebenslauf eines Stromes, 2 Teile; Amsterdam: Querido Verlag, 1935–1937 (Ο Νείλος, η ζωή ενός ποταμού - μετ. Στέλλα Βουρδουμπά, εκδ. 20ός αιώνας, 1956)
- Cleopatra. Geschichte einer Königin (Κλεοπάτρα. Ιστορία μιας βασίλισσας, 1937)
- —μτφ. Ντίνα Σιδέρη (εκδ. "Ενάλιος", χχ)
- Roosevelt (1938)
- Bolivar. The Life of an Idealist (Μπολιβάρ. Ιστορία ενός ιδεαλιστή, 1942)
- Stalin (1945)
- ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981001773. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2024.