Έλιο Φίλιππο Ακκρόκκα
| Έλιο Φίλιππο Ακκρόκκα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Απριλίου 1923[1][2] Κόρι |
| Θάνατος | 11 Μαρτίου 1996[1][2] Ρώμη |
| Κατοικία | Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–1996) Βασίλειο της Ιταλίας (1923–1946) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας μεταφραστής |
Ο Έλιο Φίλιππο Ακκρόκκα (Elio Filippo Accrocca, 17 Απριλίου 1923 – 11 Μαρτίου 1996) ήταν Ιταλός ποιητής, κριτικός και μεταφραστής.
Ζωή και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Κόρι του Λάτσιο, στις πλαγιές των βουνών Λεπίνι. Παιδί ακόμα κατέβηκε με την οικογένειά του στη Ρώμη, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου είχε καθηγητή τον μοντερνιστή ποιητή Τζουζέπε Ουνγκαρέττι, ο οποίος παρέμεινε στον πυρήνα των επιδράσεων στην ποίηση του Ακκρόκκα.[4] Το 1947 ο Ακκρόκκα πήρε το διδακτορικό του στη φιλολογία, ενώ είχε ήδη αρχίσει να δημοσιεύει κείμενα από το 1944. Ο Ουνγκαρέττι παρουσίασε την πρώτη ποιητική συλλογή του Ακκρόκκα, το Portonaccio.
Από το 1955 περίπου ο Ακκρόκκα άρχισε να πειραματίζεται με νέες κατευθύνσεις στην ποίηση.[5] Από την άλλη, επί δεκαετίες έγραφε για καθημερινές εφημερίδες, φιλολογικές επιθεωρήσεις, καθώς και για το ραδιόφωνο. Διετέλεσε επί πολλά έτη κριτικός της ποιήσεως στη φιλολογική επιθεώρηση Fiera Setteraria. Για λογαριασμό του εκδοτικού συνεταιρισμού βιβλίου της Βενετίας δημοσίευσε τα «Πορτρέτα επί μέτρω», ένα είδος ανθολογίας, εξομολογήσεων και αυτοπαρουσιάσεων σύγχρονων Ιταλών συγγραφέων.
Ο Ακκρόκκα συγχρωτιζόταν με πολλές μορφές της ιταλικής πολιτιστικής ζωής, μεταξύ των οποίων λογοτέχνες όπως ο Αλεσσάντρο Παρρόνκι (Alessandro Parronchi) και εικαστικοί καλλιτέχνες όπως ο Μάρκο Λουζίνι. Απεβίωσε στη Ρώμη σε ηλικία 72 ετών.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Portonaccio, εκδ. Scheiwiller, Μιλάνο 1949
- Caserma 1950, Quaderni del Canzoniere, Ρώμη 1951
- Reliquia umana, Scheiwiller, Μιλάνο 1955
- Ritorno a Portonaccio, εκδ. Mondadori, Μιλάνο 1959
- Innestogrammi-Corrispondenze, εκδ. Rebellato, Πάδοβα 1966
- Del Guardare in faccia, εκδ. De Luca, Ρώμη 1969
- Europa inquieta, εκδ. I Tormargana, Ρώμη 1972
- Paradigma, εκδ. Origine, Λουξεμβούργο 1972
- Roma così, πρόλογος του Μάριο Πετρουτσιάνι, κριτικό κείμενο για τον Σαλβατόρε Κουαζίμοντο, εκδ. De Luca, Ρώμη 1973
- Due parole dall'al di qua, πρόλογος του Μάριο Πετρουτσιάνι, εκδ. Lacaita, Manduria 1973
- Siamo non siamo, πρόλογος του Τζόρτζιο Πετρόκκι, εκδ. Rusconi, Varese 1974
- Versi mignotti, εκδ. Il Blocchetto, Ρώμη 1975
- Bicchiere di carta, εκδ. Quaderni di Piazza Navona, Ρώμη 1977
- Il discorrere delle cose, με 10 χαρακτικά της Ida Gerosa, Ρώμη 1978
- Il superfluo, εκδ. Mondadori, Μιλάνο 1980
- Scultogrammi, Ρώμη 1981
- I binari di Apollinaire, Quaderni di Piazza Navona, Ρώμη 1982
- Pesominimo, εκδ. Piovan Editore, Abano Terme 1983
- Treangoli, εκδ. Ca' Spinello, Urbino 1983
- Videogrammi della prolunga, εκδ. Lucarini, Ρώμη 1984
- Bagage, Quaderni di Carte d'Europa, εκδ. Il Ventaglio, Ρώμη 1984
- Esercizi radicali, εκδ. Bastogi, Foggia 1984
- Transeuropa, εισαγωγή του Κοσμά Σιάνη, μετάφρ. στην ολλανδική υπό N. Morina-Oostveen, εκδ. Euroeditor, Λουξεμβούργο 1984
- Segni / Stagioni, εκδ. Trifalco, Ρώμη 1985
- Copia difforme, εισαγωγή του Ντίνο Καρλέζι, κριτικές σημειώσεις του Λουίτζι Μπλαζούκκι, εκδ. Giardini, Pisa 1986
- Contromano, εκδ. Nuova Fortezza, Livorno 1987
- Forse arrivi forse partenze, εισαγωγή του Αντόνιο Ερρίκο, εκδ. Il Laboratorio, Parabita 1988
- Poesie: La distanza degli anni (1942-1987), εκδ. Newton Compton, Ρώμη 1988
- Un fagotto di carta, εκδ. Tacchi, Pisa 1991
- Lo sdraiato di pietra, εκδ. Newton Compton, Ρώμη 1991
- Linea di condotta (poesie 1942-1990), εισαγωγή του Ρικκάρντο Σκριβάνο, επιμ. Άντζελο Μπελλεττάτο, εκδ. dei Dioscuri, Sora 1991
- Epi-anagrammi, εκδ. Newton Compton, Ρώμη 1993
- Nella zona inquieta, επιμ. Πασκουάλε Κομινάλε, εκδ. Centro Studi e Relazioni Culturali ERRE 80 di Caserta, Caserta 1994
- Un fagotto di carta & un po' d'inchiostro e altre poesie, επιμ. Carmine Mario Mulière, EA Edizioni d'Arte, Ρώμη 1999
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- La vita dalla vita του Μιχάι Μπενιούκ (ποιητική ανθολογία), σε συνεργασία με τον Dragos Vranceanu, εκδ. Rapporti Europei, Ρώμη 1962
- Il sorriso di Hiroshima e altre poesie του Εουτζέν Ζεμπελεάνου, σε συνεργασία με τον Dragos Vranceanu, εκδ. Guanda, Parma 1970
- Prima che venga l'autunno του Νταμιάν Νταμιάνοφ, εκδ. Bulzoni, Ρώμη 1985
- La ronda notturna του Λιούμπομιρ Λέλβτσεφ, εκδ. Bulzoni, Ρώμη 1986
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12197824c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 6749.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12197824c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Elio Filippo Accrocca». Oxford Reference. Oxford University Press.
- ↑ «E'Morto Elio Filippo Accrocca». La Republica. 12 Μαρτίου 1996. http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1996/03/12/morto-elio-filippo-accrocca.html.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεόδωρος Γ. Μακρής: το λήμμα «Ακκρόκκα Έλιο» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 3
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|