Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έκθεση των Σπουδαίων Λοτζιανών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Έκθεση των Σπουδαίων Λοτζιανών (πολωνικά: Galeria Wielkich Łodzian) είναι ομάδα υπαίθριων μπρούντζινων γλυπτών που μνημονεύουν διάσημους ανθρώπους που συνδέονται με το Λοτζ. Έχουν στηθεί από το 1999 σε διάφορα σημεία στην οδό Πιοτρκόφσκα, στο Λοτζ.[1] Δημιουργός της Έκθεσης είναι ο Μάρτσελ Σιτένχελμ, ένας εμψυχωτής του πολιτισμού που σχετίζεται με το Λοτζ.[2]

Τα μνημεία που απαρτίζουν την Έκθεση των Σπουδαίων Λοτζιανών είναι παγκάκια μνήμης - σχεδιάστηκαν έτσι ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να κάθονται δίπλα στις φιγούρες. Η έκθεση δημιουργήθηκε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από χορηγούς και τα ιδιωτικά κεφάλαια του Μάρτσελ Σιτένχελμ.

Η έκθεση περιλαμβάνει τα παρακάτω γλυπτά:

  1. Μνημείο του Γιούλιαν Τούβιμ (1999) - δημιουργός είναι ο γλύπτης Βόιτσεχ Γκρινιέβιτς
  2. Μνημείο του Άρτουρ Ρούμπινσταϊν (2000) - δημιουργός είναι ο Μάρτσελ Σιτένχελμ
  3. Μνημείο του Βουαντίσουαφ Ρέιμοντ (2001) - δημιουργοί είναι οι Μάρτσελ Σιτένχελμ και Ρόμπερτ Σομποτσίνσκι
  4. Μνημείο των Δημιουργών του Βιομηχανικού Λοτζ (2002) - ομοιώματα των Ίζραελ Ποζνάνσκι, Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ και Χένρικ Γκρόμαν[3][4] - δημιουργός είναι ο Μάρτσελ Σιτένχελμ[4]
  5. Μνημείο του Στέφαν Γιάρατς (2006) - δημιουργοί είναι οι Μάρτσελ Σιτένχελμ και Γέζι και Ρόμπερτ Σομποτσίνσκι
  6. Μνημείο του Φανοκόρου (2007) - δημιουργός είναι ο Μάρτσελ Σιτένχελμ

Η έκθεση συνέβαλε στη διατήρηση της μνήμης των Λοτζιανών στους οποίους είναι αφιερωμένη. Σύμφωνα με τον Μπαρτουομιέι Βόιντακ, διευθυντή του Γραφείου Προώθησης της πόλης του Λοτζ, αποτελεί επίσης τουριστικό αξιοθέατο.[5] Η εμφάνιση των γλυπτών είναι αμφιλεγόμενη.

Εδώ και χρόνια, υπάρχει μια συζήτηση-διαμάχη για την ποιότητα των μνημείων των οποίων δημιουργός ή συν-δημιουργός είναι ο Μάρτσελ Σιτένχελμ (δηλαδή όλων εκτός από το «Παγκάκι του Τούβιμ»). Οι καλλιτεχνικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι τα γλυπτά είναι ανεπιτυχή και ερασιτεχνικά.[5] Σύμφωνα με τον Γιαρόσουαφ Σούχαν, διευθυντή του Μουσείου Τέχνης του Λοτζ, αναφέρονται στην αισθητική του ρεαλισμού του 19ου αιώνα με έναν «πολύ αδέξιο» τρόπο.[6][5]

Η Έβα Ρούμπινσταϊν, εκ μέρους της οικογένειας του Άρτουρ Ρούμπινσταϊν, έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στο Δημαρχείο του Λοτζ και στην Καγκελαρία του Πρωθυπουργού της Πολωνίας, υποστηρίζοντας ότι η μορφή του μνημείου και η χαμηλή καλλιτεχνική του αξία προσβάλλουν τη μνήμη του πατέρα της. Λόγω της παρουσίας του μνημείου, η κόρη του πιανίστα αρνήθηκε να πάει στο Λοτζ για έξι χρόνια για την τελετή αφιερωμένη στον Αρτούρ Ρουμπινστάιν. Σύμφωνα με τον Μάρτσελ Σιτένχελμ, πριν στήσει το μνημείο, ζήτησε από τους αξιωματούχους του Λοτζ να του επιτρέψουν να επικοινωνήσει με την Έβα Ρούμπινσταϊν, αλλά αυτά τα αιτήματα αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά.[7]

Το 2013, με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης του πρώτου σταδίου της ανακαίνισης της οδού Πιοτρκόφσκα (2012–2014), ο Βουοντζίμιες Αντάμιακ, Πρόεδρος του Ιδρύματος της Οδού Πιοτρκόφσκα, ξεκίνησε μια «αίτηση πολιτών» που απευθυνόταν στη δήμαρχο του Λοτζ, Χάνα Ζντανόφσκα, στο πλαίσιο του οποίου συγκέντρωνε υπογραφές μελών της καλλιτεχνικής κοινότητας του Λοτζ.[6] Υπογεγραμμένο (συμπεριλαμβανομένων των Γιαρόσουαφ Σούχαν και του αρχιτέκτονα της πόλης, Μάρεκ Γιάνιακ) εξέφρασαν αίτημα για τη δήμαρχο να λάβει θέση σχετικά με την αφαίρεση των μνημείων και για μια απόφαση που θα εμπόδιζε τα γλυπτά να επιστρέψουν στην οδό Πιοτρκόφσκα.[6] Υποστήριξαν ότι «οι παρουσιαζόμενες φιγούρες είναι άστοχες καρικατούρες ανθρώπων σημαντικών για την ιστορία του Λοτζ και την ταυτότητα των κατοίκων» και «τα αντικείμενα ανεγέρθηκαν στην οδό Πιοτρκόφσκα ως αποτέλεσμα διοικητικών αποφάσεων, παρά τις διαμαρτυρίες των καλλιτεχνικών κύκλων του Λοτζ και των αρνητικών γνωμοδοτήσεων των υπηρεσιών προστασίας και διατήρησης».

Στις 18 Ιουνίου 2013, στο Κεντρικό Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας, παρουσία της Δημάρχου Χάνα Ζντανόφσκα, πραγματοποιήθηκε συζήτηση για το μέλλον της Έκθεσης των Σπουδαίων Λοτζιανών.[8] Οι πολέμιοι της ιδέας της απομάκρυνσης των μνημείων ήταν μεταξύ άλλων: μια μεγάλη ομάδα ξεναγών του Λοτζ της Πολωνικής Εταιρείας Τουρισμού και Αξιοθέατων.[8] Μια εβδομάδα αργότερα, στις 25 Ιουνίου 2013, η δήμαρχος του Λοτζ εξέδωσε επίσημη δήλωση στην οποία ανακοίνωσε ότι η Έκθεση των Σπουδαίων Λοτζιανών θα επέστρεφε στην οδό Πιοτρκόφσκα.[9][10] Εξηγώντας αυτή την απόφαση, έγραψε: ότι η Έκθεση «με τα χρόνια έγινε μέρος του πιο σημαντικού δρόμου της πόλης» και οι κάτοικοι του Λοτζ ταυτίζονται με αυτά τα γλυπτά και οι περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν την απομάκρυνση της Έκθεσης από την οδό Πιοτρκόφσκα.[9][10] Εξέφρασε επίσης ανοιχτά τη δυνατότητα αντικατάστασης ορισμένων μνημείων στο μέλλον - υπό τον όρο ότι θα δημιουργηθούν ενδιαφέροντα, μη αμφισβητούμενα έργα και θα συγκεντρωθούν κονδύλια για την υλοποίησή τους.[9]

  1. «Pomniki z Galerii Wielkich Łodzian». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2023. 
  2. «Kim pan jest, panie Szytenchelm». Dziennik Łódzki. 
  3. «Pomnik Trzech Fabrykantów». Κέντρο Τουριστικών Πληροφοριών του Λοτζ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2023. 
  4. 4,0 4,1 Krajewski, Sławomir (2008). Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Λοτζ: Wydawnictwo Jacek Kusiński. ISBN 978-83-927666-4-3. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Słodkowski, Jędrzej (22 Φεβρουαρίου 2013). «Piotrkowska. Co z pomnikami – zostawić, przenieść czy usunąć?». Gazeta.pl. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Słodkowski, Jędrzej (7 Μαΐου 2013). «Piotrkowska. Czy rzeźby Szytenchelma wrócą po remoncie?». Gazeta.pl. 
  7. Słodkowski, Jędrzej (23 Φεβρουαρίου 2013). «Szytenchelm: Wielcy łodzianie to nie pimpusie [rozmowa]». Gazeta.pl. 
  8. 8,0 8,1 «Galeria Wielkich Łodzian. Była debata... i co dalej?». Naszemiasto.pl. 19 Ιουνίου 2013. 
  9. 9,0 9,1 9,2 «Galeria Wielkich Łodzian wraca na Piotrkowską!». Naszemiasto.pl. 25 Ιουνίου 2013. 
  10. 10,0 10,1 «Galeria Wielkich Łodzian pozostanie na Piotrkowskiej!». MM Moje Miasto. 25 Ιουνίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]