Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννο (γιος του Βομίλκα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννο (γιος του Βομίλκα)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2ος αιώνας π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός ηγέτης
Οικογένεια
ΓονείςΒομίλκας (κριτής) και eldest daughter of Hamilcar Barca
ΟικογένειαΟικογένεια Βάρκα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός

Ο Άννo (φοινικικά: 𐤇‬𐤍‬𐤀‬, ḤNʾ, ΗΑΝΝΟ),[1] διακρίθηκε ως γιος του Bομίλκα (κριτή). Ήταν Καρχηδόνιος αξιωματικός στον Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο (218 - 201 π.Χ.).

Ήταν ανιψιός του Αννίβα Βάρκα, του κορυφαίου στρατηγού της Καρχηδόνας. Η μητέρα τού Άννο ήταν μία από τις τρεις μεγαλύτερες αδελφές του Αννίβα.

Ταξίδι στις Άλπεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο στρατός του Αννίβα έφτασε στην δυτική όχθη του ποταμού Ροδανού, άρχισε να προετοιμάζεται να τον διασχίσει. Μία ομάδα Γαλατών συγκεντρώθηκε στην ανατολική όχθη, με σκοπό να εμποδίσει τον στρατό να τον διασχίσει. Ο Άννο ηγήθηκε μίας μικρής ομάδας ανδρών, η οποία διέσχισε πιο βόρεια τον ποταμό με μικρά σκάφη που κατασκεύασαν. Μόλις πέρασαν, κατευθύνθηκαν νότια προς τους Γαλάτες. Ο Άννο έστειλε ένα σήμα καπνού, για να ενημερώσει τον Αννίβα ότι η δύναμή του ήταν έτοιμη. Ο Αννίβας άρχισε να στέλνει το ιππικό του με λέμβους. Καθώς το ιππικό έφθασε στην Ανατολική Όχθη, οι Γαλάτες πλησίασαν, έτοιμοι να πολεμήσουν. Σε αυτό το σημείο, η δύναμη του Άννο επιτέθηκε στο πίσω μέρος των Γαλατών, προκαλώντας τους αρκετή σύγχυση, ώστε να αναγκάσει τους Γαλάτες να αποσυρθούν.

Εκστρατεία στην Ιταλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη μάχη των Καννών, ο Άννο ηγήθηκε του νουμιδικού ιππικού στη δεξιά (βόρεια) πλευρά του στρατού της Καρχηδόνας. Ο Ασδρούβας (επιμελητής) ηγήθηκε του Ισπανικού και Κελτικού ιππικού στα αριστερά (νότια, κοντά στο ποτάμι Αουφίδο) του στρατού της Καρχηδόνας. Ο Ασδρούβας είχε περίπου 6.500 ιππικό, ενώ ο Άννο είχε 3.500 Νουμίδες ιππικό. Η δύναμη του Ασδρούβα ήταν σε θέση να καταστρέψει γρήγορα το ρωμαϊκό ιππικό (στον νότο), να περάσει πίσω από το πεζικό των Ρωμαίων, και να φθάσει το ρωμαϊκό συμμαχικό ιππικό, καθώς αυτό ήταν εμπλεκόμενο με τους Νουμίδες του Άννο. Μόλις καταστράφηκε το συνασπισμένο ιππικό των Ρωμαίων, ο Άννο και ο Ασδρούβας μπόρεσαν να οδηγήσουν το ιππικό τους στο πίσω μέρος του ρωμαϊκού πεζικού.

Με την αποστασία αρκετών πόλεων στην Καρχηδόνα στη Λουκανία, το Βρούτιον, την Απουλία και το Σάμνιον μετά τις Κάννες, ο Αννίβας έστειλε τον Μάγο Βάρκα στη Λουκανία με ένα απόσπασμα στρατευμάτων το 216 π.Χ. για να στρατολογήσει στρατεύματα και να υποτάξει τις πόλεις. Ο Μάγο ολοκλήρωσε την αποστολή του, και όταν ταξίδευσε στην Καρχηδόνα για να αναφέρει στην Καρχηδονιακή Σύγκλητο και να ζητήσει ενισχύσεις, ο Άννο έλαβε τη διοίκηση τού στρατού του. Ο Άννο συνέχισε να αποσπά φιλορωμαϊκές πόλεις στο Βρούτιον. Κατά την πορεία του πίσω στην Καμπανία, ο Τιβέριος Σεμπρόνιος Λόγγος νίκησε τον Άννο κοντά στο Γρουμέντον, προκαλώντας 2.000 απώλειες και αναγκάζοντας τον Άννο να αποσυρθεί πίσω στο Βρούτιο στις αρχές του 215 π.Χ. Ο Άννο έλαβε τις ενισχύσεις που αποβιβάστηκαν από τον Βομίλκα (3ος αι. π.Χ.), τον κορυφαίο Καρχηδόνιο ναύαρχο, που αποτελούσε 4.000 ιππείς και 40 ελέφαντες, κοντά στους Λοκρούς και εντάχθηκε στον Αννίβα κοντά στη Νώλα αργότερα εκείνο το έτος. Ήταν παρών στη Γ΄ Μάχη της Νώλα[2] το καλοκαίρι του 215 π.Χ. Μετά τη μάχη, ο Αννίβας έστειλε τον Άννο πίσω στο Βρούτιον με έναν στρατό.

Ο Άννο ηγήθηκε ενός στρατού (κυρίως με άνδρες από το Βρούτιον) που κατέλαβε τον Κρότωνα το 215 π.Χ., και με την απομάκρυνση των Λοκρών, όλο το Βρούτιον εκτός από το Ρήγιον ήταν σύμμαχος με την Καρχηδόνα.[3] Είχε βαδίσει για να ενταχθεί στον Αννίβα στην Καμπανία στις αρχές του 214 π.Χ., αλλά κοντά στον ποταμό Κάλορ, στο Μπενεβέντον, ο στρατός του διακόπηκε από τον πραίτορα Τιβέριο Γράκχο, και τις λεγεώνες του από κυρίως απελευθερωμένους σκλάβους. Στη συνέχεια, ο στρατός του Άννο, που ήταν 17.000 πεζικό (κυρίως Βρούτιοι και Λουκανοί) και 1.200 ιππείς, καταστράφηκε εντελώς, αναγκάζοντας τον Άννo να διαφύγει με μόνο 2.000 στρατιώτες, κυρίως ιππικό[4] πίσω στο Βρούτιον. Η κατάστασή του βελτιώθηκε, όταν κατέστρεψε μία δύναμη φιλορωμαίων Λουκανών στις αρχές του 213 π.Χ. στο Βρούτιον.

Η υπεράσπιση της Καπύης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 212 π.Χ. ο Αννίβας διέταξε τον Άννο να κανονίσει προμήθειες για την Καπύη, η οποία απειλείτο από τους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι είχαν στρατολογήσει έξι λεγεώνες, μαζί με συμμαχικές μονάδες και μονάδες ιππικού, για να πολιορκήσουν την Καπύη (που ηγήθηκαν από τους επάρχους Άννο και Μπόσταρ), την οποία περικύκλωσαν με διπλό πασσαλόπηκτο τείχος. Ο Άννο, ξεκινώντας από το Βρούτιον, γλίστρησε μπροστά από τον στρατό του Γράκχου στη Λουκανία, στη συνέχεια απέφυγε τους αντίστοιχους στρατούς των δύο υπάτων στο Σάμνιον, και τελικά έφτασε στο Βενεβέντον. Κατασκήνωσε σε έναν λόφο και συγκέντρωσε προμήθειες από τους συμμάχους του Σαμνίτες, ενώ στη συνέχεια ζήτησε από τους Καπυανούς μερικές άμαξες για να μεταφέρει τις προμήθειες από το στρατόπεδό του στην Καπύη.

Η καθυστέρηση των Καπυανών, που αργούσαν να στείλουν επαρκείς άμαξες, έδωσε χρόνο στον Κόιντο Φούλβιο Φλάκο να πάρει άδεια για την επιχείρηση από πιστούς Ιταλούς, και επιτέθηκε στο στρατόπεδο των Καρχηδονίων, όταν οι περισσότεροι άνδρες του Άννο βρίσκονταν έξω ψάχνοντας τροφή. Αν και οι Καρχηδόνιοι κατάφεραν να αποτρέψουν την πρώτη επίθεση, οι Ρωμαίοι ενθαρρύνθηκαν από τις ενέργειες μιας ιταλικής συμμαχικής κοόρτης, και τελικά κατέλαβαν όλες τις προμήθειες και τα βαγόνια μαζί με το στρατόπεδο.[5]

Ο Άννο, ανίκανος να κάνει κάτι περισσότερο για την Καπύη, αποσύρθηκε στη συνέχεια στο Βρούτιον, αποφεύγοντας πάλι τους Ρωμαϊκούς στρατούς που θα μπορούσαν να τον είχαν διακόψει στο δρόμο.[6]

Επιστροφή στην Αφρική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επανεμφανίζεται στις πηγές ως ο επόμενος διοικητής των χερσαίων στρατευμάτων της Καρχηδόνας, μετά την ήττα του Ασδρούβα Γκίσκο. Τον αντικατέστησε ο ίδιος ο Αννίβας.

  1. Huss (1985).
  2. Cottrel, Leonard, Hannibal: Enemy of Rome, p. 102
  3. Bagnell, Nigel, The Punic Wars, p. 240
  4. Livy's History of Rome Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty. Bk 24.14 in Everyman's Library edn, vol.4, ed. Ernest Rhys, transl. Rev. Canon Roberts. Dent, London 1905
  5. Lazenby, J.F., Hannibal's War p. 113-114
  6. Livy, XXV, p. 13-15
  • Huss, Werner (1985), Geschichte der Karthager, Munich: C.H. Beck, ISBN 9783406306549, https://books.google.com/books?id=NvEK7kc3qnQC 
  • Lazenby, J. F. (1978). Hannibal's War: A Military History of the Second Punic War. London: Aris and Phillips. ISBN 0-85668-080-X.