Καρχαρίας λεοπάρδαλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
| τάξη = [[Καρχαρινίμορφα]] ''(Carcharhiniformes)'' |
| τάξη = [[Καρχαρινίμορφα]] ''(Carcharhiniformes)'' |
||
| οικογένεια = [[Τριακίδες]] ''(Triakidae)'' |
| οικογένεια = [[Τριακίδες]] ''(Triakidae)'' |
||
| γένος = [[ |
| γένος = [[Τριάκις]] ''(Triakis)'' |
||
| είδος = '''''T. semifasciata''''' |
| είδος = '''''T. semifasciata''''' |
||
| διώνυμο = ''Triakis semifasciata'' ( |
| διώνυμο = ''Triakis semifasciata'' (Τριάκις η ημιζωνωτή) |
||
| binomial_authority = [[Charles Frédéric Girard|Girard]], 1854 |
| binomial_authority = [[Charles Frédéric Girard|Girard]], 1854 |
||
}} |
}} |
||
Ο '''καρχαρίας λεοπάρδαλη''' (επιστημονική ονομασία ''Triakis semifasciata'' - '' |
Ο '''καρχαρίας λεοπάρδαλη''' (επιστημονική ονομασία ''Triakis semifasciata'' - ''Τριάκις<ref>[http://www.myetymology.com/latin/Triakis.html My etymology: Triakis]</ref> η ημιζωνωτή'') είναι ένα είδος [[καρχαρίας|καρχαρία]] το οποίο ανήκει στην οικογένεια των [[Τριακίδες|Τριακίδων]], την ίδια με το [[γαλέος|γαλέο]]. Απατάνται στις ακτές στον [[Ειρηνικός ωκεανός|Ειρηνικό]] της Βόρειας Αμερικής, από το [[Όρεγκον]] μέχρι το [[Μαζατλάν]] στο [[Μεξικό]]. Συνήθως έχουν μήκος από 1,2 έως 1,5 μέτρα. Έχει λεπτό σώμα καί είναι άμεσα αναγνωρίσιμος από το εντυπωσιακό μοτίβο των μαύρων σελόμορφων σχεδίων και τα μεγάλα σημεία στην πλάτη του, από το οποίο προέρχεται το κοινό όνομά του. Τα μεγάλα κοπάδια καρχαριών λεοπαρδάλεις είναι κοινό θέαμα σε κόλπους και εκβολές ποταμών, κολύμποντας σε αμμώδη ή λασπώδη πεδία ή περιοχές με βράχουν κοντά σε [[λαμινάριες]] και [[ύφαλος|υφάλους]]. Είναι πιο συχνοί κοντά στην ακτή, σε βάθος μικρότερο από 4 m. |
||
Ενεργά αρπακτικά, ομάδες καρχαρίων λεοπαρδάλεις συχνά ακολουθούν τα ρεύματα σε [[παλίρροια|παλιρροιακές]] [[έλος|ελώδεις περιοχές]] για να αναζητήσουν τροφή, κυρίως [[μύδι]]α, [[εχίουρα]], [[καβούρι]]α, [[γαρίδα|γαρίδες]], [[οστεϊχθύες]], αυγά και ψάρια. Οι περισσότεροι καρχαρίες λεοπάρδαλεις έχουν την τάση να παραμένουν μέσα σε μια συγκεκριμένη περιοχή και να μην απομακρύνονται από αυτή, γεγονός το οποίο έχει οδηγήσει σε γενετικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών των καρχαριών που ζουν σε διαφορετικές περιοχές. Αυτό το είδος είναι [[ωοζωοτόκα|ωοζωοτόκος]], πράγμα που σημαίνει ότι το νεαρό εκκολάπτεται μέσα στη [[μήτρα]] και τρέφονται από το κρόκο. Από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο, το θηλυκό γεννά μέχρι και 37 μικρά μετά από μια περίοδο [[κύηση]]ς 10-12 μηνών. Αναπτύσσονται σχετικά αργά και απαιτούνται πολλά χρόνια για να ωριμάσουν. |
Ενεργά αρπακτικά, ομάδες καρχαρίων λεοπαρδάλεις συχνά ακολουθούν τα ρεύματα σε [[παλίρροια|παλιρροιακές]] [[έλος|ελώδεις περιοχές]] για να αναζητήσουν τροφή, κυρίως [[μύδι]]α, [[εχίουρα]], [[καβούρι]]α, [[γαρίδα|γαρίδες]], [[οστεϊχθύες]], αυγά και ψάρια. Οι περισσότεροι καρχαρίες λεοπάρδαλεις έχουν την τάση να παραμένουν μέσα σε μια συγκεκριμένη περιοχή και να μην απομακρύνονται από αυτή, γεγονός το οποίο έχει οδηγήσει σε γενετικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών των καρχαριών που ζουν σε διαφορετικές περιοχές. Αυτό το είδος είναι [[ωοζωοτόκα|ωοζωοτόκος]], πράγμα που σημαίνει ότι το νεαρό εκκολάπτεται μέσα στη [[μήτρα]] και τρέφονται από το κρόκο. Από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο, το θηλυκό γεννά μέχρι και 37 μικρά μετά από μια περίοδο [[κύηση]]ς 10-12 μηνών. Αναπτύσσονται σχετικά αργά και απαιτούνται πολλά χρόνια για να ωριμάσουν. |
||
Ακίνδυνος για τον άνθρωπο, ο καρχαρίας λεοπάρδαλη πιάνεται μέσω εμπορικής και ψυχαγωγικής [[αλιεία]]ς για τρόφιμα και ως ψάρι [[ενυδρείο]]υ. Αυτό το είδος ως επί το πλείστον αλιεύεται στα ύδατα στα ανοικτά της [[Καλιφόρνια]]ς, όπου, μετά από μια περίοδο μείωσης του πληθυσμού στη δεκαετία του 1980, νέοι κανονισμοί αλιείας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μείωσαν την αλειία σε βιώσιμα επίπεδα. Η [[IUCN|Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης]] αξιολόγησε αυτό το είδος ως ελαχίστης σημασίας, ενώ σημειώνει ότι τα τοπικά αποθέματα μπορούν εύκολα να γίνουν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης, λόγω της αργής ανάπτυξης του καρχαρία και της περιορισμένης [[μετανάστευση (ζωολογία)|μετανάστευσης]]. |
Ακίνδυνος για τον άνθρωπο, ο καρχαρίας λεοπάρδαλη πιάνεται μέσω εμπορικής και ψυχαγωγικής [[αλιεία]]ς για τρόφιμα και ως ψάρι [[ενυδρείο]]υ. Αυτό το είδος ως επί το πλείστον αλιεύεται στα ύδατα στα ανοικτά της [[Καλιφόρνια]]ς, όπου, μετά από μια περίοδο μείωσης του πληθυσμού στη δεκαετία του 1980, νέοι κανονισμοί αλιείας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μείωσαν την αλειία σε βιώσιμα επίπεδα. Η [[IUCN|Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης]] αξιολόγησε αυτό το είδος ως ελαχίστης σημασίας, ενώ σημειώνει ότι τα τοπικά αποθέματα μπορούν εύκολα να γίνουν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης, λόγω της αργής ανάπτυξης του καρχαρία και της περιορισμένης [[μετανάστευση (ζωολογία)|μετανάστευσης]]. |
||
== Πηγές == |
|||
{{παραπομπές}} |
|||
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Leopard shark}} |
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Leopard shark}} |
||
Έκδοση από την 21:03, 14 Αυγούστου 2012
| Καρχαρίας λεοπάρδαλη | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Καρχαρίας λεοπάρδαλη
| ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Triakis semifasciata (Τριάκις η ημιζωνωτή) Girard, 1854 |
Ο καρχαρίας λεοπάρδαλη (επιστημονική ονομασία Triakis semifasciata - Τριάκις[1] η ημιζωνωτή) είναι ένα είδος καρχαρία το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Τριακίδων, την ίδια με το γαλέο. Απατάνται στις ακτές στον Ειρηνικό της Βόρειας Αμερικής, από το Όρεγκον μέχρι το Μαζατλάν στο Μεξικό. Συνήθως έχουν μήκος από 1,2 έως 1,5 μέτρα. Έχει λεπτό σώμα καί είναι άμεσα αναγνωρίσιμος από το εντυπωσιακό μοτίβο των μαύρων σελόμορφων σχεδίων και τα μεγάλα σημεία στην πλάτη του, από το οποίο προέρχεται το κοινό όνομά του. Τα μεγάλα κοπάδια καρχαριών λεοπαρδάλεις είναι κοινό θέαμα σε κόλπους και εκβολές ποταμών, κολύμποντας σε αμμώδη ή λασπώδη πεδία ή περιοχές με βράχουν κοντά σε λαμινάριες και υφάλους. Είναι πιο συχνοί κοντά στην ακτή, σε βάθος μικρότερο από 4 m.
Ενεργά αρπακτικά, ομάδες καρχαρίων λεοπαρδάλεις συχνά ακολουθούν τα ρεύματα σε παλιρροιακές ελώδεις περιοχές για να αναζητήσουν τροφή, κυρίως μύδια, εχίουρα, καβούρια, γαρίδες, οστεϊχθύες, αυγά και ψάρια. Οι περισσότεροι καρχαρίες λεοπάρδαλεις έχουν την τάση να παραμένουν μέσα σε μια συγκεκριμένη περιοχή και να μην απομακρύνονται από αυτή, γεγονός το οποίο έχει οδηγήσει σε γενετικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών των καρχαριών που ζουν σε διαφορετικές περιοχές. Αυτό το είδος είναι ωοζωοτόκος, πράγμα που σημαίνει ότι το νεαρό εκκολάπτεται μέσα στη μήτρα και τρέφονται από το κρόκο. Από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο, το θηλυκό γεννά μέχρι και 37 μικρά μετά από μια περίοδο κύησης 10-12 μηνών. Αναπτύσσονται σχετικά αργά και απαιτούνται πολλά χρόνια για να ωριμάσουν.
Ακίνδυνος για τον άνθρωπο, ο καρχαρίας λεοπάρδαλη πιάνεται μέσω εμπορικής και ψυχαγωγικής αλιείας για τρόφιμα και ως ψάρι ενυδρείου. Αυτό το είδος ως επί το πλείστον αλιεύεται στα ύδατα στα ανοικτά της Καλιφόρνιας, όπου, μετά από μια περίοδο μείωσης του πληθυσμού στη δεκαετία του 1980, νέοι κανονισμοί αλιείας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μείωσαν την αλειία σε βιώσιμα επίπεδα. Η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης αξιολόγησε αυτό το είδος ως ελαχίστης σημασίας, ενώ σημειώνει ότι τα τοπικά αποθέματα μπορούν εύκολα να γίνουν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης, λόγω της αργής ανάπτυξης του καρχαρία και της περιορισμένης μετανάστευσης.
Πηγές
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Leopard shark της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |