Φυσική λατρεία

Με τον όρο φυσική λατρεία εννοείται ποικιλία θρησκευτικών, πνευματικών και λατρευτικών πρακτικών που επικεντρώνονται στη λατρεία των πνευμάτων της φύσης που θεωρείται ότι βρίσκονται πίσω από τα φυσικά φαινόμενα που είναι ορατά σε όλη τη φύση.^[1] Μια θεότητα της φύσης μπορεί να είναι υπεύθυνη για τη φύση, τον τόπο, τον βιότοπο, τη βιόσφαιρα, τον κόσμο ή το σύμπαν. Η φυσιολατρία θεωρείται συχνά η πρωτόγονη πηγή των σύγχρονων θρησκευτικών πεποιθήσεων και μπορεί να βρεθεί στο θεϊσμό, τον πανενθεϊσμό, τον πανθεϊσμό, τον ντεϊσμό, τον πολυθεϊσμό, τον ανιμισμό, τον τοτεμισμό, τον σαμανισμό, τον παγανισμό. Κοινή στις περισσότερες μορφές φυσιολατρίας είναι μια πνευματική εστίαση στη σύνδεση και την επιρροή του ατόμου σε ορισμένες πτυχές του φυσικού κόσμου και την ευλάβεια προς αυτόν.^[2]

Παραπομπές

↑ A Dictionary of Religion and Ethics edited by Shailer Mathews, Gerald Birney Smith, p 305
↑ The New International Encyclopædia, Volume 14 edited by Daniel Coit Gilman, Harry Thurston Peck, Frank Moore Colby, pp 288-289

[1] A Dictionary of Religion and Ethics edited by Shailer Mathews, Gerald Birney Smith, p 305

[2] The New International Encyclopædia, Volume 14 edited by Daniel Coit Gilman, Harry Thurston Peck, Frank Moore Colby, pp 288-289

[1]

[2]