Μενδενίτσα
Συντεταγμένες: 38°45′N 22°37′E / 38.750°N 22.617°E
Μενδενίτσα | |
---|---|
Το κάστρο της Μενδενίτσας | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
Περιφερειακή Ενότητα | Φθιώτιδας |
Δήμος | Μώλου - Αγίου Κωνσταντίνου |
Δημοτική Ενότητα | Μώλου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
Νομός | Φθιώτιδας |
Υψόμετρο | 560 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 275 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 350 09 |
Τηλ. κωδικός | 22350 |
Η Μενδενίτσα είναι οικισμός της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας.[1][2] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποτελεί την τοπική κοινότητα Μενδενίτσας που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μώλου του Δήμου Καμένων Βούρλων.
Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μενδενίτσα βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του Καλλίδρομου σε υψόμετρο 560 μέτρα[1] ενώ απέχει 30 χλμ. ΝΑ. από τη Λαμία και 64 χλμ. Α.-ΝΑ. από την Αταλάντη (έδρα του δήμου). Είναι γνωστή κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα ως Βοδονίτσα.[3] Στον Μεσαίωνα ήταν έδρα της Μαρκιωνίας της Μενδενίτσας.
Κατά τη διάρκεια του Ύστερου Μεσαίωνα, αποτέλεσε πρωτεύουσα του Λατινικού Σταυροφορικού Κράτους του Μαρκιζάτου της Βοδονίτσας. Το φραγκικό κάστρο, το οποίο διατηρείται έως σήμερα, ανεγέρθηκε επάνω στα ερείπια αρχαίας πόλης, η οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων ταυτοποιείται με την πόλη Φάρυγαι, η οποία με την σειρά της σε ορισμένες περιπτώσεις ταυτοποιείται με την Ομηρική Τάρφη. Αποτέλεσε επισκοπική έδρα κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, ενώ είναι, επίσης, καταχωρημένη από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως τιμητική επισκοπή.
Κατά την έναρξη της Επανάστασης του 1821 οι Τούρκοι της περιοχής οχυρώθηκαν στο κάστρο περιμένοντας ενισχύσεις. Έγινε αποτυχημένη έφοδος για κατάληψή του από τον Ιωάννη Δυοβουνιώτη και στη συνέχεια ξεκίνησε πολιορκία του στις 8 Απριλίου μαζί με ενισχύσεις από τον Κομνά Τράκα και Αθανάσιο Διάκο οι οποίοι ύστερα από πέντε ημέρες το κατάλαβαν. Στη συνέχεια το χωριό αποτέλεσε κέντρο των τουρκικών στρατευμάτων του Κιοσέ Μεχμέτ και Ομέρ Βρυώνη.[1]
Πληθυσμιακή εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ακόλουθος πίνακας περιλαμβάνει τη δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις απογραφές:
Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πληθυσμός[3] | 949 | 903 | 670 | 662 | 519 | 440 | 431 | 499 | 213 | 297 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 41. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 251.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 21. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 318.
- ↑ 3,0 3,1 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001, σελ. 489.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Miller, W. "The Marquisate of Boudonitza (1204-1414)." The Journal of Hellenic Studies, Vol. 28, 1908, pp 234–249.
- Setton, Kenneth M., A History of the Crusades: Volume III — The Fourteenth and Fifteenth Centuries. Harry W. Hazard, editor. University of Wisconsin Press: Madison, 1975.
- Βοδονίτσα – Κάστρο των Θερμοπυλών, Γιώργη Μωραΐτη, Τυποεκδοτική, 3η έκδοση, Αθήνα, 2002.
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |