Λακεδαίμονας
| Λακεδαίμονας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λακεδαίμονας (Αρχαία Ελληνικά) |
| Τόπος ταφής | Heroon of Lakedaimon son of Taygete at Alesiai[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Σπάρτη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σπάρτη |
| Τέκνα | Αμύκλας Ίμερος ο Λακεδαίμονας Κλεοδίκη Ευριδίκη του Άργους |
| Γονείς | Δίας και Ταϋγέτη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μυθικός βασιλιάς της Σπάρτης |
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Λακεδαίμων ήταν επώνυμος βασιλιάς των Λακεδαιμονίων.[2] Ο Λακεδαίμων ήταν γιος του Διός και της Πλειάδας Ταϋγέτης. Παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Σπάρτη κόρη του ποτάμιου θεού Ευρώτα, παιδιά τους ήταν ο διάδοχος του Αμύκλας και η Ευρυδίκη της Σπάρτης, σύζυγος της Ευρυδίκης ήταν ο βασιλιάς του Άργους Ακρίσιος.[3] Σε μια μετέπειτα έκδοση του μύθου η Ταϋγέτη ήταν η σύζυγος του Λακεδαίμωνος με την οποία απέκτησε την Χίμαιρα και η Κλεοδίκη.[4] Ο βασιλιάς Ευρώτας δεν μπορούσε να αποκτήσει γιους, κληροδότησε το βασίλειο του στον γαμπρό του Λακεδαίμωνα ο οποίος ονόμασε το βασίλειο Σπάρτη προς τιμή της συζύγου του που ήταν επίσης και ανεψιά του.[2][5] Από το όνομά του ονομάστηκε και η περιοχή σε Λακεδαιμονία και οι κάτοικοι της αρχαίας Σπάρτης Λακεδαίμονες και θεωρείται γενάρχης τους. Ο Λακεδαίμων ίδρυσε κοντά στο ποταμό Τίασα ιερά στις Χάριτες, την Κλήτα και την Φαέννα.[6]
Γενεαλογία Λακεδαίμονα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Δίας | Ταϋγέτη | ||||||||||||||||||||||||||
| Λακεδαίμονας βασ. της Σπάρτης ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΔΕΣ ∞ Σπάρτη | |||||||||||||||||||||||||||
| Αμύκλας βασ. της Σπάρτης | Ίμερος | ||||||||||||||||||||||||||
| Κυνόρτας βασ. της Σπάρτης | Άργαλος βασ. της Σπάρτης | ||||||||||||||||||||||||||
| Οίβαλος βασ. της Σπάρτης | |||||||||||||||||||||||||||
| Ιπποκόων βασ. της Σπάρτης | |||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
- ↑ 2,0 2,1 Παυσανίας, "Περιγραφή της Ελλάδας", Μετάφραση από τους W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A. σε 4 Τόμους
- ↑ Grimal, Pierre (1996). "s.v. "Eurydice" (2)". The Dictionary of Classical Mythology. Wiley-Blackwell. σ. 157
- ↑ Pseudo-Plutarch, De fluviis 17
- ↑ "ἅτε δὲ οὐκ ὄντων: αὐτῷ παίδων ἀρρένων βασιλεύειν καταλείπει Λακεδαίμονα, μητρὸς μὲν Ταϋγέτης ὄντα, ἀφ' ἧς καὶ τὸ ὄρος ὠνομάσθη, ἐς Δία δὲ πατέρα ἀνήκοντα κατὰ τὴν φήμην: συνῴκει δὲ ὁ Λακεδαίμων Σπάρτῃ θυγατέρα τοῦ Εὐρώτα. τότε δὲ ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν, πρῶτα μὲν τῇ χώρᾳ καὶ τοῖς ἀνθρώποις μετέθετο ἀφ' αὑτοῦ τὰ ὀνόματα, μετὰ δὲ τοῦτο ᾤκισέ τε καὶ ὠνόμασεν ἀπὸ τῆς γυναικὸς πόλιν, ἣ Σπάρτη καλεῖται καὶ ἐς ἡμᾶς."
(Παυσανία, Λακωνικά, Ι, 1 -2) - ↑ Παυσανίας, 3.18.6 & 9.35.1
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Grimal, Pierre, The Dictionary of Classical Mythology, Wiley-Blackwell, 1996.
- Lucius Mestrius Plutarchus, Morals translated from the Greek by several hands. Corrected and revised by. William W. Goodwin, PH. D. Boston. Little, Brown, and Company. Cambridge. Press Of John Wilson and son. 1874. 5. Online version at the Perseus Digital Library.
- Pausanias, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918.
- Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903.
