Στα μαθηματικά, η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς ή ανισότητα Κωσύ-Μπουνιακόφσκι-Σβαρτς (αναφέρεται και ως ανισότητα Cauchy-Schwarz ή ανισότητα Cauchy-Bunyakovsky-Schwarz) δίνει ότι σε οποιοδήποτε πραγματικό ή μιγαδικό διανυσματικό χώρο και με εσωτερικό γινόμενο , για κάθε [1]:8[2]:19,28[3]:157[4]:66
όπου , και η απόλυτη τιμή του . Η ισότητα ισχύει αν και μόνο αν τα διανύσματα και είναι συγγραμικά.
Η ανισότητα ισχύει για κάθε συνάρτηση που ικανοποιεί τις συνθήκες του εσωτερικού γινομένου και επομένως δίνει ως πόρισμα πολλές ανισότητες. Για παράδειγμα, για και το ευκλείδειο εσωτερικό γινόμενο[5]:32[6]:198[7]:83
η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς δίνει ότι για κάθε και ισχύει ότι
Μία συνάρτηση είναι εσωτερικό γινόμενο ενός διανυσματικού χώρου με σώμα (για ή ), αν ικανοποιεί τις εξής τρεις συνθήκες:
- για κάθε με .
- για κάθε .
- για κάθε και .
H ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς δίνει ότι για κάθε
όπου και και ότι η ισότητα ισχύει αν και μόνο αν τα διανύσματα και είναι συγγραμικά, δηλαδή για κάποιο .
Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για αυτή την ανισότητα.[1]: 12-16 Παρακάτω δίνεται μία απόδειξη που δουλεύει μόνο για πραγματικούς χώρους και μία που δουλεύει για κάθε διανυσματικό χώρο με εσωτερικό γινόμενο.
Έστω . Θεωρούμε το διάνυσμα για τυχόν . Από τις ιδιότητες του εσωτερικού γινομένου
- .
Επεκτείνοντας το αριστερό μέλος χρησιμοποιώντας τις ιδιότητες του εσωτερικού γινομένου
Όταν (δηλαδή όταν ) τo δεξί μέλος είναι ένα τριώνυμο του και για να είναι πάντα μη-αρνητικό πρέπει να έχει διακρίνουσα . Επομένως,
- .
Αναδιατάσσοντας και παίρνοντας την τετραγωνική ρίζα και στα δύο μέλη,
- ,
που είναι η ζητούμενη ανισότητα. Επομένως, μένει να ελέγξουμε την περίπτωση , η οποία προκύπτει άμεσα καθώς και τα δύο μέλη της ανισότητας είναι μηδέν.
Ξεκινάμε με την παρατήρηση ότι για κάθετα διανύσματα , δηλαδή με , ισχύει ότι
Τώρα θα αποδείξουμε την ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς για κάθε . Αν , τότε και τα δύο μέλη της ανισότητας είναι μηδέν, επομένως ισχύει άμεσα. Διαφορετικά, θεωρούμε το διάνυσμα
Αυτό το διάνυσμα είναι κάθετο στο , καθώς
Επομένως,
|
|
(1)
|
Αναδιατάσσοντας, λαμβάνουμε την ζητούμενη ανισότητα
Επίσης, η ισότητα από την (1) ισχύει αν και μόνο αν, δηλαδή ανν
- ,
δηλαδή ανν τα διανύσματα είναι συγγραμικά.
Η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να αποδείξει την τριγωνική ανισότητα σε χώρους με εσωτερικό γινόμενο.[2]: 19 Θεωρούμε , τότε
όπου χρησιμοποιήσαμε ότι για κάθε μιγαδικό αριθμό το πραγματικό του μέρος είναι μικρότερο από την απόλυτη τιμή του, .
Χρησιμοποιώντας την ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς,
Παίρνοντας την τετραγωνική ρίζα και στα δύο μέλη, καθώς είναι μη-αρνητικά, λαμβάνουμε
Για το ευκλείδειο εσωτερικό γινόμενο
η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς δίνει ότι για κάθε και ισχύει ότι
Για το εσωτερικό γινόμενο δύο συναρτήσεων που είναι ολοκληρώσιμες στο που ορίζεται ως
η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς δίνει ότι[8]:Ανισότητα (C), σελ. 4[7]: 91
Η ανισότητα αυτή αναφέρεται ως ανισότητα Μπουνιακοφκι-Σβαρτς.
Η ανισότητα αριθμητικού-γεωμετρικού μέσου που λέει ότι για κάθε
μπορεί να αποδειχθεί με την χρήση της ανισότητας Κωσύ-Σβρατς.[9]:Θεώρημα 17, σελ.457-459[1]: 19-24
Στην θεωρία πιθανοτήτων, για δύο τυχαίες μεταβλητές , η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς δίνει ότι[10]:187-188[11]:242[12]:64-65
με την ισότητα να ισχύει αν για κάποια .
Εφαρμόζοντας την ανισότητα αυτή στις τυχαίες μεταβλητές και , λαμβάνουμε ότι ο συντελεστής συσχέτισης ικανοποιεί[13]
καθώς
Στον Ευκλείδειο χώρο , για δύο διανύσματα και την γωνία μεταξύ των δύο διανυσμάτων, ισχύει ότι
- .
Σε η γωνία δύο μη μηδενικών διανυσμάτων ορίζεται από τον παραπάνω τύπο. Δηλαδή η γωνία μεταξύ του και ορίζεται ως[2]: 28 [3]: 157
- .
Για να έχει νόημα αυτός ο ορισμός, πρέπει
το οποίο προκύπτει από την ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς.
Η ανισότητα για το και το ευκλείδειο εσωτερικό γινόμενο εμφανίζεται σε εργασία του Ωγκυστέν-Λουί Κωσύ.[9]: Θεώρημα 16, σ. 455 Η ανισότητα για τα ολοκληρώματα εμφανίζεται με την μοντέρνα της μορφή σε εργασία του Μπουνιακόφσκι.[8]: Ανισότητα (C), σελ. 4 Η ανισότητα για δύο ολοκληρώματα εμφανίζεται σε εργασία του Χέρμαν Σβαρτς και κάνει χρήση της απόδειξης που γενικεύεται για κάθε πραγματικό διανυσματικό χώρο με εσωτερικό γινόμενο.[14] Διάφορες εργασίες κοιτάνε την ιστορία αυτής της ανισότητας και μελετούν τις γενικεύσεις της.[7]: Κεφάλαιο 4 [15][16]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Steele, J. Michael (2004). The Cauchy-Schwarz master class : an introduction to the art of mathematical inequalities. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 9780511817106.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Cowley, S. J. (2010). «Mathematical Tripos: IA Vectors & Matrices» (PDF). Cambridge University. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Χαραλάμπους, Χ.· Φωτιάδης, Α. (2015). Μία εισαγωγή στη γραμμική άλγεβρα για τις θετικές επιστήμες. Αθήνα: ΣΕΑΒ. ISBN 978-960-603-273-8.
- ↑ Αναστόπουλος, Χάρις. «Κβαντική Θεωρία» (PDF). Τμήμα Φυσικής, Πανεπιστήμιο Πατρών. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Kolmogorov, A. N. (1970). Introductory real analysis. New York: Dover Publications. ISBN 978-0-486-61226-3.
- ↑ Zeitz, Paul (1999). The art and craft of problem solving. New York: John Wiley. ISBN 0-471-13571-2.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Mitrinović, D. S.· Pečarić, J. E.· Fink, A. M. (1993). Classical and new inequalities in analysis. Dordrecht: Kluwer Academic. ISBN 978-0-7923-2064-7.
- ↑ 8,0 8,1 Bunyakovsky, Viktor (1859). «Sur quelques inegalités concernant les intégrales aux différences finies». Mem. Acad. Sci. St. Petersbourg 7 (1): 6. http://www-stat.wharton.upenn.edu/~steele/Publications/Books/CSMC/bunyakovsky.pdf.
- ↑ 9,0 9,1 Cauchy, A.-L. (1821). «Sur les formules qui résultent de l'emploie du signe et sur > ou <, et sur les moyennes entre plusieurs quantités». Cours d'Analyse, 1er Partie: Analyse Algébrique 1821; OEuvres Ser.2 III 373-377.
- ↑ Casella, George· Berger, Roger L. (2002). Statistical Inference (2η έκδοση). Cengage Learning. ISBN 978-81-315-0394-2.
- ↑ Feller, William (1950). An introduction to probability theory and its applications Volume I (3η έκδοση). Wiley.
- ↑ Grimmett, Geoffrey (2001). Probability and random processes (3η έκδοση). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-857222-0.
- ↑ Κολουντζάκης, Μ. «Βίντεο 2: Ανισότητα Cauchy-Schwarz. Συντελεστής συσχέτισης δύο ΤΜ». Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Schwarz, H. A. (1888). «Über ein Flächen kleinsten Flächeninhalts betreffendes Problem der Variationsrechnung». Acta Societatis Scientiarum Fennicae XV: 318. http://www-stat.wharton.upenn.edu/~steele/Publications/Books/CSMC/Schwarz.pdf.
- ↑ Dragomir, S. S.; Sofo, A. (2008). «On some inequalities of Cauchy-Bunyakovsky type and applications». Tamkang Journal of Mathematics 39 (4): 291-301.
- ↑ Dragomir, S. S. (2003). «A survey on Cauchy-Bunyakovsky-Schwarz type discrete inequalities». Journal of Inequalities in Pure and Applied Mathematics 4 (3). https://www.emis.de/journals/JIPAM/images/010_03_JIPAM/010_03.pdf.