NGC 4631
Συντεταγμένες: 
12h 42m 7.6s, +32° 32′ 30″
 Ο σπειροειδής γαλαξίας NGC 4631 και ο συνοδός NGC 4627 (πάνω), από το παρατηρητήριο του όρους Λέμον | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
|---|---|
| Αστερισμός | Θηρευτικοί Κύνες[1] |
| Ορθή Αναφορά | 12h 42m 08.0s[2] |
| Απόκλιση | +32° 32′ 29″[2] |
| Μετατόπιση στο ερυθρό | 606 ± 3 km/s[2] |
| Απόσταση | 30 Mly |
| Τύπος Γαλαξία | SB(s)d[2] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 15′.5 × 2′.7[2] |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 9.8[2] |
| Άλλες ονομασίες | |
| Γαλαξίας Φάλαινα,[3] UGC 7865,[2] PGC 42637,[2] Arp 281,[2] Caldwell 32 | |
| Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών | |
Ο NGC 4631 (γνωστός και ως γαλαξίας φάλαινα και Caldwell 32) είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος φαίνεται από το πλάι στον αστερισμό Θηρευτικοί Κύνες. Απέχει περίπου 20 εκατομμύρια έτη φωτός. Ο γαλαξίας είναι ελαφρώς παραμορφωμένος, με αποτέλεσμα να φαίνεται από τη Γη σαν μια φάλαινα ή ρέγγα. Τον ανακάλυψε ο Ουίλιαμ Χέρσελ το 1787[4].
Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο NGC 4631 περιλαμβάνει μια κεντρική περιοχή αστρογέννεσης, στην οποία δημιουργούνται άστρα με έντονους ρυθμούς. Η έντονη δημιουργία άστρων προκαλεί την εκπομπή ιονισμένου υδρογόνου[5] και θερμαίνει την διαστρική ύλη.[6] Τα μεγάλα άστρα που δημιουργούνται σύντομα εξαντλούν τα ενεργειακά τους αποθέματα και εκρήγνυνται ως υπερκαινοφανείς αστέρες. Τόσες πολλές εκρήξεις υπερκαινοφανών έχουν λάβει χώρα στο κέντρο του γαλαξία ώστε απομακρύνουν αέριο από το επίπεδο του γαλαξία, δημιουργώντας μια διάχυτη άλω καυτού αερίου γύρω από τον γαλαξία.[7] Αυτός ο άνεμος υλικών έχει παρατηρηθεί στις ακτίνες-Χ[8] και σε φασματικές παρατηρήσεις[5].
Στον δίσκο του γαλαξία έχουν παρατηρηθεί περιοχές ΗΙΙ (νεφελώματα) και αστρικά σμήνη.
Κοντινοί γαλαξίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο NGC 4631 έχει ένα κοντινό νάνο ελλειπτικό γαλαξία συνοδό, τον NGC 4627. Ο NGC 4627 και ο NGC 4631 έχουν καταχωρηθεί στον Άτλαντα των περίεργων γαλαξιών ως παράδειγμα «διπλού γαλαξία» ή ζεύγους γαλαξιών, με την ονομασία Arp 281.[9] Η βαρυτική αλληλεπίδραση με τον γαλαξία νάνο θεωρείται ότι έχει προκαλέσει την παραμόρφωση του σχήματος του γαλαξία στη νοτιοδυτική άκρη του γαλαξία. Μια γέφυρα υδρογόνου ενώνει τους δύο γαλαξίες.
Στην ίδια ομάδα γαλαξιών πέρα από τους NGC 4631 και NGC 4627 βρίσκονται και οι αλληλεπιδρώντες γαλαξίες NGC 4656 και NGC 4657.[10][11][12][13] Η αναγνώριση άλλων μελών της ομάδας όμως είναι δύσκολη, καθώς σε αυτό το τμήμα του ουρανού βρίσκονται πολλοί γαλαξίες. Εκτιμήσεις για τον αριθμό γαλαξιών στην ομάδα ποικίλουν από 5[10] μέχρι 27[13].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ R. W. Sinnott, επιμ. (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 0-933346-51-4.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4631. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2006.
- ↑ «SIMBAD astronomical database». Results for NGC 4631. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2006.
- ↑ Seds: NGC 4631
- ↑ 5,0 5,1 R. J. Rand; S. R. Kulkarni; J. J. Hester (1992). «Warm ionized gas in the edge-on galaxies NGC 4565 and NGC 4631». Astrophysical Journal 396: 97–103. doi:. Bibcode: 1992ApJ...396...97R.
- ↑ G. J. Bendo; D. A. Dale; B. T. Draine; C. W. Engelbracht και άλλοι. (2006). «The Spectral Energy Distribution of Dust Emission in the Edge-on Spiral Galaxy NGC 4631 as Seen with Spitzer and the James Clerk Maxwell Telescope». Astrophysical Journal 652 (1): 283–305. doi:. Bibcode: 2006ApJ...652..283B.
- ↑ Q. D. Wang; S. Immler; R. Walterbos; J. T. Lauroesch και άλλοι. (2001). «Chandra Detection of a Hot Gaseous Corona around the Edge-on Galaxy NGC 4631». Astrophysical Journal 555 (2): L99–L102. doi:. Bibcode: 2001ApJ...555L..99W.
- ↑ Q. D. Wang; R. A. S. Walterbos; M. F. Steakley; C. A. Norman και άλλοι. (1994). «ROSAT detection of diffuse hot gas in the edge-on galaxy NGC 4631». Astrophysical Journal 439: 176–184. doi:. Bibcode: 1995ApJ...439..176W.
- ↑ H. Arp (1966). «Atlas of Peculiar Galaxies». Astrophysical Journal Supplement 14: 1–20. doi:. Bibcode: 1966ApJS...14....1A.
- ↑ 10,0 10,1 R. B. Tully (1988). Nearby Galaxies Catalog. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-35299-1.
- ↑ P. Fouque; E. Gourgoulhon; P. Chamaraux; G. Paturel (1992). «Groups of galaxies within 80 Mpc. II - The catalogue of groups and group members». Astronomy and Astrophysics Supplement 93: 211–233. Bibcode: 1992A&AS...93..211F.
- ↑ A. M. Garcia (1993). «General study of group membership. II - Determination of nearby groups». Astronomy and Astrophysics Supplement 100: 47–90. Bibcode: 1993A&AS..100...47G.
- ↑ 13,0 13,1 G. Giuricin; C. Marinoni; L. Ceriani; A. Pisani (2000). «Nearby Optical Galaxies: Selection of the Sample and Identification of Groups». Astrophysical Journal 543 (1): 178–194. doi:. Bibcode: 2000ApJ...543..178G.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δεδομένα για το NGC 4631 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 4631 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
| ||||||||
|