NGC 4700

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 12h 49m 08.148s, −11° 24′ 35.48″

NGC 4700
Τα σημάδια έντονης δραστηριότητας σχηματισμού νέων αστέρων είναι ευδιάκριτα στον NGC 4700.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος[1]
Ορθή Αναφορά12h 49m 08.148s[2]
Απόκλιση-11° 24′ 35.48″[2]
Μετατόπιση στο ερυθρό0.00480[2]
Απόσταση29,40 ± 21,72 Mly (9,013 ± 6,658 Mpc)[3]
Τύπος ΓαλαξίαSB(s)c[3]
Φαινόμενη διάμετρος (V)3.09′ (major axis)[3]
Φαινόμενο μέγεθος (V)14.32[2]
Άλλες ονομασίες
MGC -02-33-013, PGC 43330[2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4700 είναι σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει περίπου 50 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό Παρθένο. Ανακαλύφθηκε τον Μάρτιο του 1786 από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) και ανήκει στην ομάδα γαλαξιών NGC 4699 που με τη σειρά της ανήκει στις ομάδες γαλαξιών «Παρθένος ΙΙ», μιας σειράς γαλαξιών και γαλαξιακών σμηνών που εκτείνονται πέρα από το νότιο άκρο του Υπερσμήνους της Παρθένου.[4]

Στις φωτογραφίες του NGC 4700 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ το 2012 απεικονίστηκαν πολυάριθμες αστρογόνες περιοχές, παρόμοιες με το Νεφέλωμα του Ωρίωνα.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «A Galaxy Festooned with Stellar Nurseries». ESA/Hubble Picture of the Week. http://www.spacetelescope.org/images/potw1230a/. Ανακτήθηκε στις 23 July 2012. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Search results for NGC 4700». Astronomical database. SIMBAD. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2012. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NED results for object NGC 4700». National Aeronautics and Space Administration / Infrared Processing and Analysis Center. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2017. 
  4. «The Virgo III Groups». Atlas of the Universe. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2010. 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4700 στο Wikimedia Commons