HMS Phoenix (N96)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: HMS Phoenix.
HMS Phoenix
To HMS Phoenix εν πλω στο ταξίδι του από την Άπω Ανατολή στη Μεσόγειο.
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΥποβρύχιο κλάσης Parthian.
Παραγγελία7 Φεβρουαρίου 1928[1]
ΝαυπηγείοCammell Laird[2]
Έναρξη ναυπήγησης23 Ιουλίου 1928[2]
Καθέλκυση3 Οκτωβρίου 1929[2]
Ένταξη σε υπηρεσία3 Φεβρουαρίου 1931[2]
ΚατάληξηΒυθίστηκε από την ιταλική τορπιλάκατο Albatros.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα1.760 LT (στην επιφάνεια)
2.040 LT (σε κατάδυση)
Μήκος88 m
Πλάτος9,1 m
Βύθισμα4,9 m
Ταχύτητα17,5 kn (στην επιφάνεια)
8,6 kn (σε κατάδυση)
Πλήρωμα56 αξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός8 τορπηλοσωλήνες των 530 mm
1 πυροβόλο QF 4 των 102 mm στο κατάστρωμα
2 πολυβόλα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το HMS Phoenix ήταν βρετανικό υποβρύχιο κλάσης Parthian. Ήταν το δέκατο όγδοο πολεμικό πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού με το όνομα του μυθικού φοίνικα και έφερε επίσης το σύνθημα Resurgam.[N 1] Καθελκύστηκε το 1929 και παρέμεινε στη βρετανική ναυτική δύναμη της Άπω Ανατολής μέχρι τις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια στάλθηκε στη Μεσόγειο, όπου και βυθίστηκε στις 16 Ιουλίου 1940 από την ιταλική τορπιλάκατο Albatros.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Υποβρύχιο κλάσης Parthian

Η κλάση Parthian ήταν βασισμένη στην προγενέστερη κλάση υποβρυχίων Odin.[5] Τα νέα σκάφη ήταν μεγαλύτερα σε διαστάσεις και ενσωμάτωναν διάφορες βελτιώσεις.[6] Σημαντική σχεδιαστική αδυναμία ήταν ότι εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων, που ήταν ενωμένες με μπουλόνια, παρουσίαζαν μικροδιαρροές με αποτέλεσμα το υποβρύχιο να αφήνει ένα ίχνος πετρελαίου στην επιφάνεια.[7] Το Phoenix προωθούνταν από ένα τετράχρονο οκτακύλινδρο κινητήρα diesel,[8] ισχύος 4.640 hp. Ευρισκόμενο σε κατάδυση προωθούνταν από ηλεκτρικό κινητήρα των 1.635 hp.[5][7] Το μήκος του ήταν 88,1 m, το πλάτος του 9,1 m και το εκτόπισμα του 2.040 LT σε κατάδυση.[5]

Όλα τα υποβρύχια αυτής της κλάσης διέθεταν οκτώ τορπιλοσωλήνες των 530 mm (21 ιντσών), ένα πυροβόλο QF 4 των 102 mm στο κατάστρωμα και δύο πολυβόλα.[5][6] Ήταν τα πρώτα υποβρύχια που εξοπλίστηκαν με την τορπίλη Mark VIII.[9] Οι έξι τορπιλοσωλήνες βρίσκονταν στην πλώρη και οι άλλοι δύο στην πρύμνη.[5] Το πλήρωμα αποτελούνταν από 56 αξιωματικούς και ναύτες.[6]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατασκευή του υποβρυχίου ξεκίνησε στα ναυπηγεία Cammell Laird το 1928.[5] Μετά την ολοκλήρωσή του στάλθηκε στη Σιγκαπούρη.[4] Τα πλοία που στάθμευαν εκεί είχαν ως αποστολή την προστασία των θαλάσσιων γραμμών στην ευρύτερη περιοχή.[10] Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1935, τα Phoenix, HMS Pandora, HMS Osiris, HMS Oswald, και το πλοίο ανεφοδιασμού HMS Medway στάλθηκαν στη Μεσόγειο.[11] Ευρισκόμενα εκεί συμμετείχαν σε ασκήσεις[11] ενώ οκτώ μήνες αργότερα επέστρεψαν στο Χονγκ Κονγκ.[11] Τον Απρίλιο του 1940 ο στολίσκος επέστρεψε στη Μεσόγειο, αυτή τη φορά για να συμμετάσχει στις πολεμικές επιχειρήσεις,[12] συγκροτώντας τον πρώτο στολίσκο υποβρυχίων.[13]

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βάση του Phoenix ήταν η Αλεξάνδρεια και η πρώτη του αποστολή του ήταν περιπολία στο Αιγαίο, ξεκινώντας από τις 14 Ιουνίου.[12] Τον Ιούλιο το Phoenix με κυβερνήτη τον Gilbert Hugh Nowell,[14] καθώς και το HMS Rorqual ανέλαβαν την κάλυψη βρετανικής νηοπομπής που μετέφερε προμήθειες από τη Μάλτα στην Αλεξάνδρεια.[13] Στις 8 του μηνός το Phoenix ανέφερε ότι εντόπισε τον ιταλικό στόλο.[15] Η βρετανική διοίκηση διέταξε τα ευρισκόμενα στην περιοχή σκάφη να αποκόψουν τον ιταλικό στόλο από την κύρια βάση του στον Τάραντα, κίνηση που οδήγησε στη ναυμαχία της Καλαβρίας.[15] Το Phoenix επιχείρησε χωρίς επιτυχία να πλήξει με τις τορπίλες του τα θωρηκτά Giulio Cesare και Conte di Cavour.[1] Ενώ βρίσκονταν στα ανοιχτά της Αυγούστας στη Σικελία, το Phoenix επιχείρησε -ξανά χωρίς επιτυχία- να χτυπήσει την ιταλική τορπιλάκατο Albatros.[1][12] Το ιταλικό σκάφος αντεπιτέθηκε και κατάφερε να βυθίσει το Phoenix με βόμβες βυθού,[16] με συνέπεια να χαθεί σύσσωμο το πλήρωμα του υποβρυχίου.[17]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Σε ελεύθερη απόδοση από τα λατινικά: "Θα σηκωθώ ξανά"[3][4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Helgason, Guðmundur. «HMS Phoenix (N 96)». uboat.net. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2011. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Akermann, Paul (1989). Encyclopedia of British Submarines 1901–1955. Great Britain: Maritime Books. σελ. 298. ISBN 1-904381-05-7. 
  3. ↑ «Resurgam». Merriam-Webster. Merriam Webster, Incorporated. 2011. http://www.merriam-webster.com/dictionary/resurgam. Ανακτήθηκε στις 2 August 2011. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Mason, Geoffrey. «Service Histories of Royal Navy Warships in World War 2 – Summary». Naval-History.net. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Conway's All the World's Fighting Ships, 1922–1946. London: Conway Maritime Press. 1980. σελίδες 48. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Parthian Class». Britsub.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2011. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Brown, David K (2000). Nelson to Vanguard: Warship Design and Development, 1923–1945. London: Chatham Publishing. σελ. 109. 
  8. ↑ «Parthian Class». Submariners Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2011. 
  9. ↑ Ward, John (2001). Submarines of World War II. St. Paul: Brown Partworks Limited. σελίδες 35. ISBN 0-7603-1170-6. 
  10. ↑ Jackson, Ashley (2006). The British Empire and the Second World War. New York: Continuum International Publishing Group. σελίδες 448. ISBN 1-85285-417-0. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Blamey, Joel C.E. (2002). A submariner's story: the memoirs of a submarine engineer in peace and in war. Cornwall: Periscope Publishing. σελίδες 63–65. ISBN 1-904381-02-2. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Rohwer, Jürgen (1972). Chronology of the War at Sea, 1939–1945: The Naval History of World War II. London: Chatham Publishing. σελίδες 22, 27, 32. ISBN 1-59114-119-2. 
  13. ↑ 13,0 13,1 McCartney, Innes (2006). British Submarines 1939–45. Oxford: Osprey Publishing. σελίδες 23. ISBN 1-84603-007-2. 
  14. ↑ Helgasun, Guðmundur. «Allied Warship Commanders». uboat.net. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2011. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Ballantyne, Iain (2001). Warspite. South Yorkshire: Leo Cooper. σελίδες 107. ISBN 1-55750-988-3. 
  16. ↑ «Phoenix (N96)». Submariners Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011. 
  17. ↑ «Eric Benjamin Barnes». bergh apton. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα HMS Phoenix (N96) στο Wikimedia Commons


π • σ • ε Υποβρύχια κλάσης Parthian
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=HMS_Phoenix_(N96)&oldid=10457363"