Σώφρων
| Σώφρων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 470 π.Χ. (περίπου)[1] Συρακούσες |
| Θάνατος | 400 π.Χ. (περίπου)[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Συρακούσες |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κωμικός συγγραφέας ποιητής[2] μιμογράφος[1] συγγραφέας[3] |
Ο Σώφρων ο Συρακούσιος ( γύρω στο 430 π.Χ.) ήταν συγγραφέας «μίμων» (δωρικής κωμωδίας). [4]
Ο Σώφρων ήταν ο συγγραφέας πεζογραφικών διαλόγων στη δωρική διάλεκτο, που περιείχε τόσο αρσενικούς όσο και γυναικείους χαρακτήρες, μερικούς σοβαρούς, άλλους χιουμοριστικό στυλ και απεικονίζοντας σκηνές από την καθημερινή ζωή των Ελλήνων της Σικελίας. Αν και στην πεζογραφία, θεωρούνταν ποιήματα. Σε κάθε περίπτωση δεν προορίζονταν για παράσταση σκηνής. Γράφτηκαν με λιτή και λαική γλώσσα, γεμάτη γνωμικά. [5].Με τη λογοτεχνική μορφή που τους έδωσε, ο Σώφρων ανύψωσε τον σικελικό μίμο απο το επίπεδο του αυτοσχεδιασμού σε ένα επίπεδο υψηλότερων καλλιτεχνικών απαιτήσεων. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τον τρόπο παρουσίασης τους παρα μόνο για το γεγονός οτι θεωρήθηκαν ως ποιητικά δημιουργήματα στην ίδια σειρά με τους Σωκρατικούς διαλόγους (βλ. Ποιητική Αριστοτέλη) [6]
Επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λέγεται ότι ο Πλάτωνας παρουσίασε τα έργα του Σώφρονος στην Αθήνα και τα χρησιμοποίησε στους διαλόγους του. σύμφωνα με το λεξικό της Σούδας, ήταν συνεχείς συντροφιά του Πλάτωνα σε σημείο που τους έβαζε και κάτω απο το μαξιλάρι του όταν κοιμόταν. Κάποια ιδέα του γενικού χαρακτήρα τους μπορεί να υποθεί από το 2ο και 15ο ειδύλλιο του Θεόκριτου, τα οποία λέγεται ότι έχουν μιμηθεί την Ἀκέστριαι και Ταὶ θάμεναι τὰ Ἴσθμια του Σώφρονος. Η επιρροή τους πρέπει επίσης να εντοπιστεί στα σάτιρα του Περσίου. [5]
Ο Σώφρων έγραψε ανδρικούς και γυναικείους μίμους. Έχουν διασωθεί τίτλοι και απο τις δύο ομάδες:
Γυναῖκες ταὶ τὰν θεὸν φαντὶ ἐξελᾶν (=γυναίκες που βεβαιώνουν οτι διώχνον τη θεά Εκάτη), Ταὶ θάμεναι τα Ἴσθμια (=γυναίκες που παρακολουθούν τα Ίσθμια), Πενθερά (=πεθερά), Ἀκέστριαι (=μοδίστρες), Νυμφοπόνος (=η προξενήτρα), Θυννοθήρας (=ο ψαράς τόνου).
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα θραύσματα του Σώφρονος έχουν συγκεντρωθεί από τους HL Ahrens, De graecae linguae dialectis (1843), ii. (app.), και CJ Botzon (1867) · βλέπε επίσης De Sophrone et Xenarcho mimographis (1856). [5] Το JH Hordern's Sophron's Mimes: Text, Translation and Commentary, Oxford, 2004, είναι η πιο πρόσφατη έκδοση.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Perseus Project. catalog
.perseus .org /catalog /urn:cite:perseus:author .1309. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2019. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Suda σ 893
- ↑ 5,0 5,1 5,2
Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Sophron» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 25 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 429
- ↑ Kroh, Paul· Tromaras, Leōnidas M. (1996). Lexiko archaiōn syggrapheōn : ellēnōn kai latinōn. Thessalonikē: University Studio Press. ISBN 960-12-0559-4. 880471487. p. 441
|