Σαντζάκι του Δεδέαγατς
| Σαντζάκι του Δεδέαγατς | |
|---|---|
| 1878–1912 | |
| Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Διοικητική υπαγωγή | Βιλαέτι της Αδριανούπολης |
| δεδομένα () | |
Το σαντζάκι του Δεδέαγατς (τουρκικά: Dedeağaç Sancağı) ήταν μια δευτέρου επιπέδου επαρχία (σαντζάκι) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Θράκη, που αποτελούσε τμήμα του βιλαετίου της Αδριανούπολης. Η πρωτεύουσά του σαντζακίου ήταν το Δεδέαγατς, η μετέπειτα Αλεξανδρούπολη στην Ελλάδα[1].
Ιστορία και διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1878 συστάθηκε το σαντζάκι του Διδυμοτείχου έξω από το έδαφος των σαντζακίων της Καλλίπολης και της Αδριανούπολης, καθώς και της νήσου Σαμοθράκης, που μέχρι τότε ανήκε στο βιλαέτι του Αρχιπελάγους.[1] Η έδρα του ήταν αρχικά το Διδυμότειχο, αλλά μεταφέρθηκε στο Δεδέαγατς το 1884. Το ίδιο το Διδυμότειχο επέστρεψε αργότερα στο σαντζάκι της Αδριανούπολης[2].
Το σαντζάκι συνέχισε να υφίσταται μέχρι την κατοχή του από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατά τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο (1912–1913), μετά τον οποίο το τμήμα δυτικά του Έβρου έγινε βουλγαρική (και μετά το 1919 ελληνική) επαρχία, ενώ το ανατολικό τμήμα παρέμεινε υπό τουρκικό έλεγχο για την περίοδο 1919–1922, όταν βρισκόταν υπό συμμαχικό και ελληνικό έλεγχο[1].
Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Εμπεριείχε τρεις υποεπαρχίες ή καζάδες[1] οι οποίοι υποδιαιρούνταν περαιτέρω σε ναχαγιέ.[1] Από αυτούς, ο καζάς του Δεδέαγατς και το μεγαλύτερο μέρος του καζά του Σουφλίου βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα, ενώ ο καζάς του Αίνου με τα τμήματα του καζά του Σουφλίου ανατολικά του ποταμού Έβρου βρίσκονται στην Τουρκία.[1]
Οι διοικητικές διαιρέσεις του σαντζακίου ήταν οι εξής:
- Κάζας του Δεδέαγατς (Αλεξανδρούπολη): Φερετζίκ, Μεκρί, Σαχίνλερ, Σαμοθράκη, Δογανχισάρ
- Κάζας του Σουφλίου (Σουφλί): Πιτσίκη, Πεσσάνη, Καμπελέρ-ι Μπάλα, Δερβέντ, Έδε, Ιψάλα
- Κάζας του Αίνου (Ενέζ): Ενέζ ή Κοτζά Αλί
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Κονόρτας, Παρασκευάς. «Δεδέαγατς Σαντζάκι (1878 - 1912)». Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2013.
- ↑ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (στα Γερμανικά). 13. Reichert. σελ. 98. ISBN 9783920153568.
.svg){kind=small}