Πόπη Λάζου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Πόπη Λάζου | |
|---|---|
 Η Πόπη Λάζου σε σκηνή από την ταινία Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πόπη Λάζου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1937 Καλάβρυτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός |
Η Πόπη Λάζου (γένν. 1937) είναι Ελληνίδα ηθοποιός.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1937 στα Καλάβρυτα. Από το 1959 έως το 1977 πρωταγωνίστησε σε 25 ταινίες, δίπλα σε ιερά τέρατα, όπως τον Βασίλη Αυλωνίτη, τον Νίκο Σταυρίδη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Νίκο Ρίζο κ.ά. Υποδύθηκε κυρίως εύπορες ζωντοχήρες γυναίκες.
Τη δεκαετία του 60 έλαβε μέρος σε πολλά θεατρικά σχήματα. Εμφανίστηκε και στο Εθνικό Θέατρο και συγκεκριμένα: στο δραματικό έργο "Το γαϊτανάκι" (1983 - Σκηνοθεσία: Τάκης Παναγόπουλος - Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή - Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης) & στο Έργο "Χαραυγή" (1972). Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση στο Θέατρο της Δευτέρας (ΕΡΤ) και συγκεκριμένα στις παραστάσεις: "Το σταυροδρόμι" (1979) και "Ταγκό" (1980).
Το 1960 ο Φιλοποίμην Φίνος την εντάσσει στη Φίνος Φιλμ, και η Πόπη Λάζου παίρνει σημαντικούς ρόλους στις ταινίες Τα κίτρινα γάντια (1960), Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός (1961), Ζητείται ψεύτης (1961) και Η κυρία του κυρίου (1962), όμως δεν θα έχει συνέχεια η η συνεργασία τους.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος στα 100+1 χρόνια του Ελληνικού Κινηματογράφου που οργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων στο Σινέ Ορφέας με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ο δήμαρχος Αθηναίων Θεόδωρος Μπεχράκης τίμησε την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2006 την Πόπη Λάζου με το Μετάλλιο της Πόλης, μαζί με άλλους 90 σημαντικούς ανθρώπους της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, όπως πρωταγωνιστές, σκηνοθέτες, τεχνικούς και μουσικοσυνθέτες για την αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς τους στην έβδομη τέχνη.
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1959 | Λύγκος ο λεβέντης | Ευτυχία Νοταρά [1] |
| Νταντά με το ζόρι [2] | Νανά | |
| 1960 | Τα κίτρινα γάντια [3] | Έλλη Λασκαρίδου |
| Λύτρωσέ με αγάπη μου | ||
| Το νησί της αγάπης | ||
| 1961 | Ζητείται ψεύτης [3] | Ζωζώ |
| Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός [3] | Ηρώ | |
| Ποια είναι η Μαργαρίτα; | Ρένα | |
| 1962 | Η κυρία του κυρίου [3] | Ντίνα Καραδήμα |
| Οι γαμπροί της Ευτυχίας | Λίνα | |
| Δέκα μέρες στο Παρίσι | Λίνα | |
| 1963 | Ο ανιψιός μου ο Μανώλης | Ιουλία Μπαμπακάτσικα |
| Ο αδελφός μου ο τροχονόμος | Φωφώ Πικρόχολου | |
| Επτά μέρες ψέματα [4] | Φώφη | |
| Οι σκανδαλιάρηδες | Νίνα Παραδοπούλου | |
| Τρίτη και 13 | Νανά Γλυκίδου | |
| 1964 | Ο λαγοπόδαρος [5] | Καίτη Πελέκη |
| Ο Γιάννης τα 'κανε θάλασσα | ||
| 1966 | Ένα καράβι Παπαδόπουλοι | Ντίνα |
| 1967 | Ο γεροντοκόρος | Νανά Αργυρίου |
| Για την καρδιά της ωραίας Ελένης | κοπέλα | |
| Κολωνάκι διαγωγή μηδέν [4] | Ασπρομάλλη | |
| Το πλοίο της χαράς | ||
| 1970 | Η άγνωστη της νύχτας | Ρίτα |
| Η περιπτερού | Φανούλα | |
| 1977 | Ένα ένα τέσσερα |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μαυροειδής, Γεώργιος (2022). Αναπαραστάσεις της Κοινωνικής Ληστείας στον Μεταπολεμικό Ελληνικό Κινηματογράφο (1950-1980). Αθήνα: ΕΑΠ. σελ. 19.
- ↑ «Ταινίες από τον ελληνικό και παγκόσμιο κινηματογράφο στην ΕΡΤ». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Πόπη Λάζου (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 «Πόπη Λάζου - Ταινίες». www.dvd-trailers.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Ελληνικές και ξένες ταινίες στην ΕΡΤ». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2022.