Περιβόλι Μακρακώμης Φθιώτιδας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| ΠεριβόλιΦθιώτιδας | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Δήμος | Μακρακώμης |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Φθιώτιδας |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 76 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
Το Περιβόλι είναι ένα χωριό της περιφερειακής ενότητας Φθιώτιδας στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Στερεάς Ελλάδας, το οποίο με την εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτης υπήχθη στον δήμο Μακρακώμης. Απέχει 18 χιλιόμετρα από την έδρα του δήμου Σπερχειάδα. Μέχρι το 2010, κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας και σύμφωνα με το Σχέδιο «Καποδίστριας», το Περιβόλι ανήκε στο δημοτικό διαμέρισμα Περιβολίου Φθιώτιδας, του πρώην δήμου Σπερχειάδας του νομού Φθιώτιδας.
Θέση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βρίσκεται σε ύψος 475 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας και το διασχίζει ο Ίναχος ποταμός, παραπόταμος του Σπερχειού.
Μέχρι το 1927 το Περιβόλι αποτελούσε συνοικισμό των Μαρμάρων, οπότε και αποσπάσθηκε και αναγνωρίσθηκε σε ίδια κοινότητα Μουστρόβου με το διάταγμα της 11/7/1927 (ΦΕΚ 149/Α’ της 28-9-1927). Λίγο αργότερα, με το διάταγμα της 9-9-1927 (ΦΕΚ 206/Α’ της 28-9-1927), μετονομάσθηκε σε κοινότητα Περιβολίου. Το χωριό αρχικά βρισκόταν κτισμένο σε ψηλότερη τοποθεσία, βόρεια του σημερινού οικισμού.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και συγκεκριμένα στις αρχές του 19ου αιώνα, κάτοικοι του χωριού, κυνηγημένοι από τον Τούρκο έπαρχο της περιοχής, κατέφυγαν στα Κραβαρίτικα βουνά και έχτισαν το χωριό Κουκλίστια, του οποίου η σημερινή ονομασία είναι Κρυονέρια Ναυπακτίας.
Στην είσοδο του χωριού, υπάρχει αρχαιολογικό μνημείο κάτω από τη βραχώδη τσιούμα Κοτρώνι, και πάνω από την κοιλάδα του Ινάχου (Βίστριζα) ένας θολωτός τάφος. Κατασκευασμένος την ελληνιστική περίοδο και κατά τον τύπο των αντίστοιχων μακεδονικών, από επιμελώς λειασμένους λίθους και καμάρα από πωρόλιθους, είναι δίχωρος με ένα στενό προθάλαμο, στον οποίον οδηγούν τρία σκαλοπάτια και τον κυρίως ταφικό θάλαμο. Πιθανότατα συλήθηκε από την αρχαιότητα αλλά συνέχισε να χρησιμοποιείται ως τους πρωτοβυζαντινούς χρόνους όπως μαρτυρά η κεραμική (λυχνάρα) που βρέθηκε στο εσωτερικό του. Πάνω του υπάρχουν ίχνη από άλλη (μεταγενέστερη;) κατασκευή, ηρώο πιθανόν, από το οποίο ελάχιστα δομικά στοιχεία είναι ορατά. Έχει προταθεί ότι το όνομα της άγνωστης αυτής κώμης των Αινιάνων ήταν «Αριστέα» αλλά αυτό δεν έχει αποδειχτεί επιγραφικά ακόμα.
Μέχρι το 1928, η ονομασία του χωριού ήταν Δερελή.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2001). Επίτομο γεωγραφικό λεξικό της ̔Ελλάδος. Αθήνα: Ερμής. σελ. 665. ISBN 978-960-320-133-5.
| |||||||||||||||||