Λέανδρος Ζωίδης
Λέανδρος Ζωίδης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λέανδρος Ζωίδης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1900 Κομοτηνή |
Θάνατος | 1965 Θεσσαλονίκη |
Κατοικία | Θεσσαλονίκη[1] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Σπουδές | Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1921–1926)[2][1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Αρχιτέκτων |
Ο αρχιτέκτονας Λέανδρος Ζωίδης (1900-1965) γεννήθηκε στην Κομοτηνή και οι γονείς του είχαν καταγωγή από την Ήπειρο. Ήταν απόφοιτος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου του Βερολίνου (Technische Hochschule Berlin- Charlottenburg) (1921-1926). Την περίοδο 1927-1929 εργάστηκε ως μηχανικός του Δήμου Κομοτηνής και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη ως ελεύθερος επαγγελματίας.[3]
Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ελληνικό Ινστιτούτο Καπνού, Περίοδος κατασκευής: 1929-1937, Δράμα
- Κινηματογράφος "Ηλύσια", Έτος κατασκευής: 1930, Θεσσαλονίκη
- Διώροφο ιδιοκτησίας Σ. Χατζηβασιλείου, Έτος κατασκευής: 1931, Αρχαιολογικού Μουσείου 5.
- Μέγαρο Κοσμά, Έτος κατασκευής: 1932, Λεωφόρος Νίκης 33, Θεσσαλονίκη
- Οικία Μοσχίδη, Έτος κατασκευής: 1933, Κομοτηνή
- Οικία Παπουτσάκη, Έτος κατασκευής: 1934, Αλεξανδρούπολη
- Βίλα Μοσκώφ, Έτος κατασκευής 1936, Πλαταμώνας, Πιερία[4]
Η Βίλα Μοσκώφ, κατασκευάστηκε από τον εύπορο πόντιο καπνεμπόρο από τη Θεσσαλονίκη Κωνσταντίνο Μοσκώφ (1894-1944), κάτω από το Κάστρο του Πλαταμώνα. Μετά το θάνατό του η ιδιοκτησία πέρασε στην αδελφή του Μάγδα. Η Βίλα Μοσκώφ υπήρξε για πολλά χρόνια σημείο συνάντησης εκπροσώπων της διανόησης και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας της Θεσσαλονίκης, καθώς ο Κωστής Μοσκώφ, γιος του Ηρακλή Μοσκώφ, υπήρξε εμβληματική προσωπικότητα στον χώρο της αριστερής διανόησης[5].
- Μέγαρο Κωνσταντινίδη, Έτος κατασκευής: 1939, Λεωφόρος Νίκης 61, Θεσσαλονίκη
- Εγκαταστάσεις Αγροκτήματος Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Έτος κατασκευής 1948, Θεσσαλονίκη
- Μονή Αγίας Θεοδώρας Έτος κατασκευής (δεκ. 1950), Θεσσαλονίκη[6]
- Πολυκατοικία Σταϊκούρα, Έτος κατασκευής 1953, Μητροπόλεως & Καρόλου Ντήλ, Θεσσαλονίκη[7]
- Καπναποθήκη ΕΟΚ, Έτος κατασκευής 1957-1959, Βόλος
- Καπναποθήκη ΙΝΤΕΡΤΑΒ, Έτος κατασκευής 1955-1957, Θεσσαλονίκη
- Καπναποθήκη ΕΟΚ, Έτος κατασκευής 1958-59, Δράμα
- Τηλεπικοινωνιακός Σταθμός του ΟΤΕ, Έτος κατασκευής 1959-60, Οδός Β. Όλγας (Εθν. Αντιστάσεως), Θεσσαλονίκη
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 infoidk
.arch .duth .gr /%CE%A4%CE%A1%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%A3%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A5 .pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. - ↑ Κορνηλία Τρακοσοπούλου-Τζήμου: «To χρονικό της μελέτης και της ανέγερσης του Ελληνικού Ινστιτούτου Καπνού στη Δράμα (1929-1937)». (Ελληνικά) To χρονικό της μελέτης και της ανέγερσης του Ελληνικού Ινστιτούτου Καπνού στη Δράμα (1929-1937). 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020. σελ. 3.
- ↑ Ζωίδης, Λέανδρος. «"Εκδοχές του Μοντερνισμού στην αρχιτεκτονική του βορειοελλαδικού χώρου. Το έργο του αρχιτέκτονα Λέανδρου Ζωίδη (1900-1965)"». Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
- ↑ «ΠΙΕΡΙΚΗ : ΠΙΕΡΙΑ: H εξοχική έπαυλη Μοσκώφ στον Πλαταμώνα Πιερίας-Φωτό». ΠΙΕΡΙΚΗ. 18 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Olympos Voice -ΕΔΩ ΚΑΤΕΡΙΝΗ: Η ΒΙΛΑ ΜΟΣΚΩΦ τότε και τώρα...Από τους Ναζι ως τα σήμερα...! 30 φωτο». Olympos Voice -ΕΔΩ ΚΑΤΕΡΙΝΗ. 27 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2021.
- ↑ Καλοδημίδου, Ηλέκτρα (2014). Το Κεντρικό κτίριο εργαστηρίων του Καπνολογικού Ινστιτούτου Ελλ΄΄αδας στη Δράμα. Διπλωματική Εργασία ΑΠΘ.
- ↑ ΒασίληςΚολώνας (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS.