Κέβιν Κλάιν
Ο Κέβιν Ντιλέινι Κλάιν (γεννημένος στις 24 Οκτωβρίου 1947) είναι Αμερικανός ηθοποιός. Είναι αποδέκτης ενός βραβείου Όσκαρ και τριών Βραβείων Τόνυ. Επιπλέον, έχει κερδίσει υποψηφιότητες για δύο Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, δύο Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης και πέντε Χρυσές Σφαίρες. [9] Το 2003, ο Κλάιν εισήχθη στο American Theatre Hall of Fame.
Ο Κλάιν ξεκίνησε την καριέρα του στη σκηνή το 1972 με τον θίασο The Acting Company. Κέρδισε τρία Βραβεία Τόνυ για τη δουλειά του στο Μπρόντγουεϊ, ως Καλύτερος Ηθοποιός σε Μιούζικαλ το 1978 στο έργο On the Twentieth Century. Το 2003, πρωταγωνίστησε ως Φάλσταφ στην παραγωγή του Ερρίκου Δ΄, για την οποία κέρδισε Βραβείο Drama Desk. Το 2017 κέρδισε το Βραβείο Tony στο έργο Present Laughter του Νόελ Κάουαρντ. [10]
Έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στο ρομαντικό δράμα Η εκλογή της Σόφι (1982). Για τον ρόλο του στην κωμωδία Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα (1988), ο Κλάιν κέρδισε Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Άλλες ταινίες του είναι Η μεγάλη ανατριχίλα (1983), Σιλβεράντο (1985), Κραυγή ελευθερίας (1987), Ντέιβ: Πρόεδρος για μια μέρα (1993), Ερωτικό φιλί (1995), Η παγοθύελλα (1997), In & Out ( 1997) και Η Πεντάμορφη και το Τέρας (2017). [11] Ο Κλάιν έχει δανείσει τη φωνή του σε διάφορους ήρωες στις ταινίες Η Παναγία των Παρισίων (1996), Ο Δρόμος για το Ελ Ντοράντο (2000), Η ιστορία του Ντεσπερό (2008) και στηβ κωμική σειρά κινουμένων σχεδίων Bob's Burgers (2011–σήμερα).
Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κλάιν γεννήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1947, στο Σεντ Λούις του Μιζούρι, από τους Μάργκαρετ Άγκνες Κερκ και Ρόμπερτ Τζόζεφ Κλάιν (1909–1996). [12] [13] Ο πατέρας του ήταν λάτρης της κλασικής μουσικής, ερασιτέχνης τραγουδιστής όπερας και ιδιοκτήτης του The Record Bar, ενός δισκάδικου στο Σεντ Λούις που άνοιξε στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Επίσης, πούλαγε παιχνίδια κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και του 1970. [12] [14] Η οικογένεια του πατέρα του είχε επίσης την αλυσίδα πολυκαταστημάτων Kline's Inc. Ο Κλάιν έχει περιγράψει τη μητέρα του ως τον «δραματικό θεατρικό χαρακτήρα της οικογένειάς μας». [15] Ο πατέρας του Κλάιν ήταν Εβραίος, ενώ η μητέρα του καθολική. Ο Κλάιν μεγάλωσε με την καθολική πίστη της μητέρας του. [16] Έχει μια μεγαλύτερη αδερφή, την Κέιτ, και δύο μικρότερα αδέρφια, τον Αλεξάντερ και τον Κρίστοφερ. [13]
Αποφοίτησε από το Saint Louis Priory School το 1965. [17] Το 1997, το σχολείο ονόμασε το νέο του αμφιθέατρο Θέατρο Κέβιν Κλάιν προς τιμήν του.
Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, στο Μπλούμινγκτον. Άρχισε να σπουδάζει σύνθεση και διεύθυνση μουσικής, αλλά μεταπήδησε στην ειδικότητα του θεάτρου και της ρητορικής τα τελευταία δύο χρόνια, αποφοιτώντας το 1970. Ο Κλάιν θυμάται: «Όταν πέρασα στο Τμήμα Θεάτρου, το μόνο που έκανα ήταν θέατρο. . . Μετά βίας κατάφερα να πηγαίνων στο μάθημα γιατί αυτό ήταν το πάθος μου». [18]
Υποκριτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1970, ο Κλάιν έλαβε υποτροφία στο νεοσύστατο Drama Division στη Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης. Το 1972, μαζί με άλλους απόφοιτους του Τζούλιαρντ, όπως οι Πάτι Λουπόνε και Ντέιβιντ Όγκντεν Στίερς, σχημάτισε τον θίασο City Center Acting Company. [19] Ο θίασος περιόδευσε στις ΗΠΑ παίζοντας έργα του Σέξπιρ, άλλα κλασικά έργα και μιούζικαλ. [20]
Το 1976, ο Κλάιν άφησε τον θίασο και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, κάνοντας μια σύντομη εμφάνιση στη σαπουνόπερα Search for Tomorrow. Το 1978, έπαιξε τον ρόλο του Μπρους Γκράνιτ στο έργο του Χάρολντ Πρινς On the Twentieth Century, για την οποία κέρδισε το πρώτο του Βραβείο Tony.
Τα επόμενα χρόνια, ο Κλάιν εμφανίστηκε πολλές φορές σε παραγωγές θεατρικών έργων του Φεστιβάλ Σέξπιρ της Νέας Υόρκης, όπως Ριχάρδος ο Γ' (1983), [21] Πολύ κακό για το τίποτα (1988), [22] Ερρίκος ο Ε΄ (1984), [23] και δύο παραγωγές του Άμλετ, το 1986 [24] και το 1990 (τις οποίες σκηνοθέτησε επίσης). [25] Μια βιντεοκασέτα της παραγωγής του 1990 προβλήθηκε στο PBS.
Χαρακτηρισμένος ως "ο Αμερικανός Ολιβιέ" από τον κριτικό θεάτρου της εφημεδίας The New York Times Φρανκ Ριτς, [26] ο Κλάιν τελικά τόλμησε να εμφανιστεί στον κινηματογράφο το 1982 στο Η εκλογή της Σόφι στον ρόλο του βασανισμένου και κυκλοθυμικού Νέιθαν δίπλα στη Μέριλ Στριπ. Η Στριπ κέρδισε Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία. Ο Κλάιν προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα το 1983 (Νέο Αστέρι της Χρονιάς) [27] και Βραβείο BAFTA πιο εξέχοντα πρωτοεμφανιζόμενου στον κινηματογράφο. [28]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Κλάιν γύρισε πολλές ταινίες με τον σκηνοθέτη Λόρενς Κάσνταν, όπως Η μεγάλη ανατριχίλα και Σιλβεράντο. Έπαιξε στο Κραυγή Ελευθερίας του Ρίτσαρντ Άτενμπορο δίπλα στον Ντένζελ Ουάσινγκτον, μια ταινία για τη φιλία μεταξύ του ακτιβιστή Στιβ Μπίκο και του εκδότη Ντόναλντ Γουντς.
Το 1989, ο Κλάιν κέρδισε Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του στη βρετανική κωμωδία Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα, στην οποία έπαιξε έναν ανίκανο Αμερικανό τραμπούκο και πρώην πράκτορα της CIA δίπλα στον Βρετανό δικηγόρο (Τζον Κλιζ) και τη μοιραία γυναίκα της ζωής του (Τζέιμι Λι Κέρτις). [29] Το 1993, ο Κλάιν πρωταγωνίστησε στο Ντέιβ: Πρόεδρος για μια μέρα, μια πολιτική κωμωδία στην οποία πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Τσαρλς Γκρόντιν, Σιγκούρνι Γουίβερ και Μπεν Κίνγκσλεϊ.
Το 1996, δάνεισε τη φωνή του στον Λοχαγό Φοίβο στην ταινία κινουμένων σχεδίων Disney το 1996 Η Παναγία των Παρισίων .
Το 1998, έλαβε ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Σεντ Λούις. [30] Εισήχθη στο American Theatre Hall of Fame το 2003. [31]
Τον Δεκέμβριο του 2004, ο Κλάιν έγινε ο 2.272ος παραλήπτης ενός αστεριού στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ [32] για τη συνεισφορά του στη βιομηχανία κινηματογραφικών ταινιών, που βρίσκεται στη λεωφόρο Hollywood Boulevard 7000. [33]
Ο Κλάιν έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στο έργο Βασιλιάς Ληρ στο Public Theatre και πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια παραγωγή του Συρανό ντε Μπερζεράκ δίπλα στην Τζένιφερ Γκάρνερ. Αυτή η παράσταση αναγκάστηκε να κατέβη προσωρινά μετά από μόνο 11 παραστάσεις ως αποτέλεσμα της απεργίας των ηθοποιών του Μπρόντγουεϊ, [34] αλλά στη συνέχεια ανέβηκε ξανά.
Τον Ιανουάριο του 2008, ο Κλάιν κέρδισε ένα βραβείο Screen Actors Guild για την ερμηνεία του στην ταινία του Κένεθ Μπράνα Όπως σας αρέσει, προσαρμοσμένη από το έργο του Σέξπιρ. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες το 2006 στην Ευρώπη και προβλήθηκε στο HBO στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ταινία του Κλάιν Ύποπτη συνωμοσίας έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2010 και χαρακτηρίστηκε «παλιομοδίτικο ιστορικό θρίλερ». Έτυχε θετικής υποδοχής από τους περισσότερους κριτικούς. Ο Κλάιν πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Ατίθαση ομορφιά του 2012 μαζί με την Ντάιαν Κίτον.
Το 2017, ο Κλάιν έπαιξε επίσης στη μουσική μεταφορά του έργου Η Πεντάμορφη και το Τέρας της Disney, με συμπρωταγωνιστές τους Έμα Γουάτσον και Νταν Στίβενς. [11]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κλάιν γνώρισε την ηθοποιό Φοίβη Κέιτς το 1983. Η σχέση τους άρχισε το 1985 και παντρεύτηκαν το 1989. Το ζευγάρι ζει στο Upper East Side του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Έχουν δύο παιδιά, τον Όουεν Τζόζεφ Κλάιν (γεννήθηκε το 1991) και την Γκρέτα Κλάιν (γεννήθηκε το 1994), η οποία είναι επικεφαλής του συγκροτήματος Frankie Cosmos. [35]
Αφότου ο γιος του, Όουεν Κλάιν, διαγνώστηκε με νεανικό διαβήτη, ο Κλάιν δραστηριοποιήθηκε στο Ίδρυμα Έρευνας Νεανικού Διαβήτη. Τον Νοέμβριο του 2004, του απονεμήθηκε το βραβείο Ανθρωπιστής της Χρονιάς του JDRF από τη Μέριλ Στριπ για τις εθελοντικές του προσπάθειες εκ μέρους του οργανισμού.
Τα βραβεία Kevin Kline τιμούν τους επαγγελματίες του θεάτρου στο Σεντ Λούις σε μια σειρά κατηγοριών. [36] [37]
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνική μετάφραση | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1982 | Sophie's Choice | Η εκλογή της Σόφι [38] | Νέιθαν |
| 1983 | The Pirates of Penzance | βασιλιάς των πειρατών | |
| The Big Chill | Η μεγάλη ανατριχίλα | Χάρολντ | |
| 1985 | Silverado | Σιλβεράντο [38] | Πέιντεν |
| 1986 | Violets Are Blue... | Ο δικός μας έρωτας [38] | Χένρι Σκουάιαρς |
| 1987 | Cry Freedom | Κραυγή ελευθερίας [38] | Ντόναλντ Γουντς |
| 1988 | A Fish Called Wanda | Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα [38] | Ότο |
| 1989 | The January Man | Ο άνθρωπος του Γενάρη [38] | Νικ Στάρκεϊ |
| 1990 | I Love You to Death | Σ' αγαπώ μέχρι θανάτου [38] | Τζόι |
| 1991 | Soapdish | Τζέφρι Άντερσον | |
| Grand Canyon | Γκραντ Κάνιον [38] | Μακ | |
| 1992 | Consenting Adults | Παιχνίδια ενηλίκων [38] | Ρίτσαρντ Πάρκερ |
| Chaplin | Τσάρλι [38] | Ντάγκλας Φέρμπανκς | |
| 1993 | Dave | Ντέιβ: Πρόεδρος για μια μέρα [38] | Ντέιβ Κόβιτς / Μπιλ Μίτσελ |
| The Nutcracker | Ο καρυοθραύστης | αφηγητής (φωνή) | |
| 1994 | Princess Caraboo | Φρίξος | |
| 1995 | French Kiss | Ερωτικό φιλί [39] | Λικ |
| 1996 | The Hunchback of Notre Dame | Η Παναγία των Παρισίων [39] | Φοίβος |
| 1997 | Fierce Creatures | Τρομερά πλάσματα [38] | Βινς Μακέιν / Ροντ Μακέιν |
| The Ice Storm | Η παγοθύελλα [38] | Μπεν Χουντ | |
| In & Out [38] | Χάουαρντ Μπράκετ | ||
| 1999 | A Midsummer Night's Dream | Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας [38] | Νικ Μπότομ |
| Wild Wild West [38] | Άρτεμους Γκόρντον / πρόεδρος Γκραντ | ||
| 2000 | The Road to El Dorado | Ο Δρόμος για το Ελ Ντοράντο [39] | Τούλιο (φωνή) |
| 2001 | The Anniversary Party | Καλ Γκολντ | |
| Life as a House | Ένα σπίτι, μια ζωή [38] | Τζορτζ Μονρό | |
| 2002 | Orange County | Κατά φαντασία φοιτητής | Μάρκους Σκίνερ |
| The Hunchback of Notre Dame II | Η Παναγία των Παρισίων ΙΙ [39] | Φοίβος | |
| The Emperor's Club | Η λέσχη των αυτοκρατόρων [38] | Ουίλιαμ Χάντρερτ | |
| 2004 | De-Lovely [38] | Κόουλ Πόρτερ | |
| Jiminy Glick in Lalawood | Κέβιν Κλάιν | ||
| 2006 | The Pink Panther | Ο ροζ πάνθηρας [38] | επιθεωρητής Ντρέιφους |
| A Prairie Home Companion | Η καλύτερη παρέα [38] | Γκι Νουάρ | |
| As You Like It | Όπως σας αρέσει [39] | Ζακ | |
| 2007 | Trade | Εμπόριο λευκής σαρκός [39] | Ρέι Σέρινταν |
| 2008 | Definitely, Maybe | Σίγουρα, ίσως... | Χάμπτον Ροθ |
| The Tale of Despereaux | Η ιστορία του Ντεσπερό [39] | Αντρέ (φωνή) | |
| 2009 | Joueuse | Κρούγκερ | |
| 2010 | The Extra Man [38] | Ο συνοδός [39] | Χένρι Χάρισον |
| The Conspirator | Ύποπτη συνωμοσίας [38] | Έντουιν Στάντον | |
| 2011 | No Strings Attached | Μόνο το σεξ δεν φτάνει [38] | Άλβιν |
| 2012 | Darling Companion | Ατίθαση συντροφιά [38] | Τζόζεφ |
| 2013 | The Last of Robin Hood | Ένας μοιραίος εραστής | Έρολ Φλιν |
| Last Vegas [38] | Σαμ | ||
| 2014 | My Old Lady | Ένα σπίτι στο Παρίσι [38] | Ματίας Γκολντ |
| James McNeill Whistler and the Case for Beauty | Τζέιμς Μακνίλ (φωνή) | ||
| 2015 | Ricki and the Flash | Η Ρίκι και η ροκ [38] | Πιτ |
| 2016 | (Dean) | Ρόμπερτ | |
| 2017 | Beauty and the Beast | Η πεντάμορφη και το τέρας [38] | Μορίς |
| 2021 | Here Today | Κέβιν Κλάιν / Μπεν | |
| The Starling | Το ψαρόνι | δρ Λάρι Φάιν | |
| The Good House | Ο έρωτας τα αλλάζει όλα [38] | Φρανκ Γκέτσελ | |
| 2022 | The Bob's Burgers Movie [39] | Κάλβιν Φισέντερ (φωνή) |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6x66xfj. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 67986. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Theater honors put women in the spotlight». Pittsburgh Post-Gazette. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ Κέβιν Κλάιν στο Internet Broadway Database (Αγγλικά)
- ↑ 11,0 11,1 «Disney's Live-Action 'Beauty and the Beast' Gets Release Date». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2015.
- ↑ 12,0 12,1 «Robert J. Kline, 87; Was Opera Buff, Owner of Record Stores». St. Louis Post-Dispatch. September 7, 1996. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=SL&p_theme=sl&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EB04FD636DDED95&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D. Ανακτήθηκε στις June 7, 2008.
- ↑ 13,0 13,1 «Peggy Kirk Kline profile». St. Louis Post-Dispatch. June 8, 2000. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=SL&p_theme=sl&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0F48277DB5974B5A&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D.
- ↑ «Kevin Kline biography». Film Reference. 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2008.
- ↑ «Kevin Kline star bio». Tribute. 2008. http://www.tribute.ca/bio.asp?id=2164. Ανακτήθηκε στις June 7, 2008.
- ↑ «Herald-Journal – Google News Archive Search». google.com.
- ↑ "Kevin Kline Biography" The New York Times, accessed February 12, 2016
- ↑ Lindquist, David. "Kevin Kline returns to IU, where his acting began" indystar.com, September 12, 2014
- ↑ Klein, Alvin. "Theater. From Juilliard to Shakespeare at a Pond" The New York Times, July 12, 1992
- ↑ Anthony Tommasini (January 22, 2001). «Beverley Peck Johnson, 96, Voice Teacher». The New York Times. https://www.nytimes.com/2001/01/22/arts/beverley-peck-johnson-96-voice-teacher.html.
- ↑ "'King Richard III', Delacort Theater" lortel.org, accessed February 12, 2016
- ↑ "'Much Ado About Nothing', Delacort Theater" lortel.org, accessed February 12, 2016
- ↑ "'Henry V', Delacort Theater" lortel.org, accessed February 12, 2016
- ↑ "'Hamlet' 1986, Delacort Theater" lortel.org, accessed February 12, 2016
- ↑ "'Hamlet' 1990, Delacort Theater" lortel.org, accessed February 12, 2016
- ↑ Charles Isherwood, "This King, This Courtier, These Kevin Klines", nytimes.com, January 1, 2008.
- ↑ "'Sophie's Choice' Golden Globe Awards and Nominations" goldenglobes.com, accessed February 11, 2016
- ↑ "'Sophie's Choice' Awards and Nominations" hollywood.com, accessed February 11, 2016
- ↑ «100 Years, 100 Laughs». American Film Institute. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2008.
- ↑ St. Louis Walk of Fame. «St. Louis Walk of Fame Inductees». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2013.
- ↑ «American Theatre Critics Association». 29 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ "Kline gets Hollywood star", TheAge.com.au, December 4, 2004.
- ↑ «Kevin Kline». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2016.
- ↑ Hetrick, Adam (September 25, 2007). «Morton, Sarandon and Baker Will Join Kline in Broadway's Cyrano; Casting Complete». Playbill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 13, 2007. https://web.archive.org/web/20071013011153/http://www.playbill.com/news/article/111357.html. Ανακτήθηκε στις September 26, 2007.
- ↑ Pelly, Jenn. «Frankie Cosmos». Pitchfork Media. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014.
- ↑ Brown, Dennis. "Great Expectations" Αρχειοθετήθηκε 2015-04-30 στο Wayback Machine. Riverfront Times, December 14, 2005
- ↑ Jones, Kenneth. "St. Louis' Kevin Kline Awards Go to Steven Woolf, 'Red', Curtis Holbrook, 'Awake and Sing!', 'Immigrant' and More" playbill.com, April 4, 2012
- ↑ 38,00 38,01 38,02 38,03 38,04 38,05 38,06 38,07 38,08 38,09 38,10 38,11 38,12 38,13 38,14 38,15 38,16 38,17 38,18 38,19 38,20 38,21 38,22 38,23 38,24 38,25 38,26 38,27 38,28 38,29 «Κέβιν Κλάιν ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 39,0 39,1 39,2 39,3 39,4 39,5 39,6 39,7 39,8 «Κέβιν Κλάιν - Ταινίες». www.dvd-trailers.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022.
|