Κάζα Μπατλιό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°23′30″N 2°09′54″E / 41.39167°N 2.16500°E / 41.39167; 2.16500

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Έργα του Αντόνι Γκαουντί - Κάζα Μπατγιό
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Πρόσοψη του Κάζα Μπατλό
Χάρτης
Χώρα μέλος Ισπανία
ΤύποςΠολιτιστικό
Κριτήριαi, ii, iv
Ταυτότητα320
ΠεριοχήΕυρώπη και Βόρεια Αμερική
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1984 (8η συνεδρίαση)


Το Κάζα Μπατγιό (Casa Batlló καταλανική προφορά ΔΦΑ: [ˈkazə βəʎ'ʎ:o]) είναι ένα διάσημο κτίριο στο κέντρο της Βαρκελώνης και είναι ένα από τα αριστουργήματα του Αντόνι Γκαουντί. Το κτίριο αποτελεί αναδιαμόρφωση ενός παλαιότερου σπιτιού, το οποίο επανασχεδίασε ο Γκαουντί το 1904 και ανακαινίστηκε αρκετές φορές από τότε. Οι βοηθοί του Γκαουντί Domènec Sugrañes i Gras, Josep Canaleta και Joan Rubió συνέβαλαν στο έργο της ανακαίνισης. Το τοπικό όνομα του κτιρίου είναι Casa dels ossos (Το σπίτι των οστών), λόγω της οργανικής σκελετώδους εμφάνισής του. Αρχικά σχεδιάστηκε για μια μεσαίας τάξης οικογένεια και βρίσκεται σε μια ευημερούσα περιοχή της Βαρκελώνης.

Όπως όλα τα έργα που σχεδίασε ο Γκαουντί, μπορούν να χαρακτηριστούν ως μοντερνισμός και αρ νουβό σε μια ευρύτερη έννοια. Το ισόγειο, συγκεκριμένα, είναι ασυνήθιστα δομημένο, με ακανόνιστα οβάλ παράθυρα και πέτρινα τοίχο σμιλεμένο σαν να ρέει. Υπάρχουν λίγες ευθείες γραμμές και η πρόσοψη είναι διακοσμημένη με πολύχρωμο μωσαϊκό, φτιαγμένο από θραύσματα κεραμικών πλακιδίων Trencadís με μια τεχνική που λέγεται Pique assiette. Η οροφή είναι αψιδωτή και μοιάζει με την πλάτη από δράκο ή δεινόσαυρο.

Μια θεωρία θέλει το στρόγγυλο χαρακτηριστικό στα αριστερά του κτιρίου, που καταλήγει σε έναν πυργίσκο και σταυρό, να είναι η λόγχη του Αγίου Γεωργίου (του πολιούχου της Καταλονίας), που έχει βυθιστεί στο πίσω μέρος του δράκου.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχική κατασκευή (1877)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντόνι Γκαουντί το 1910

Το κτίριο που είναι τώρα το Κάζα Μπατγιό, χτίστηκε το 1877 από τον Αντόνι Γκαουντ μετά απο την ανάθεσή του σε αυτόν από τον Lluís Sala Sánchez.[1] Ήταν ένα κλασικό κτίριο χωρίς αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά και σύμφωνα με την παράδοση του εκλεκτισμού του 19ου αιώνα.[2]Το κτίριο είχε υπόγειο, ισόγειο, τέσσερις ορόφους και ένα κήπο στο πίσω μέρος.[3]

Η οικογένεια Μπατγιό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένεια Μπατλό

Το σπίτι αγοράστηκε από τον Josep Batlló το 1900. Ο σχεδιασμός του σπιτιού δεν άρεσε στους αγοραστές, αλλά η οικογένεια Μπατγιό αποφάσισε να αγοράσει το σπίτι λόγω της κεντρικής του θέσης. Βρίσκεται στη μέση της κεντρικής λεωφόρου Passeig de Gràcia, που στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν μια διάσημη και με κύρος περιοχή. Μια περιοχή που διάσημες οικογένειες μπορούσαν να τραβήξουν την προσοχή πάνω τους.[3]

Το 1904 το σπίτι ανήκε ακόμα στον Josep Batlló. Η οικογένεια Μπατγιό ήταν πολύ γνωστή στη Βαρκελώνη για τη συμβολή της στη βιομηχανία της κλωστοϋφαντουργίας. Ο Μπατγιό ως βιομήχανος είχε αρκετά εργοστάσια στην πόλη και ήταν παντρεμένος με την Amalia Godo Belaunzaran που προερχόταν από την οικογένεια που είχε ιδρύσει την εφημερίδα La Vanguardia. Ο Μπατγιό ήθελε έναν αρχιτέκτονα για να σχεδιάσει ένα σπίτι που να μη μοιάζει με κανένα άλλο και να ξεχωρίζει ως δημιουργικό και τολμηρό. Ο Μπατγιό και η γυναίκα διάλεξαν τον αρχιτέκτονα που είχε σχεδιάσει το πάρκο Γκουέλ ώστε να δημιουργήσει ένα ριψοκίνδυνο σχέδιο χωρίς να τον περιορίσουν πουθενά. Η οικογένεια ζούσε στον όροφο των ευγενών του Κάζα Μπατγιό μέχρι τα μέσα του 1950.[4]

Αναδιαμόρφωση (1904-1906)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αίθριο; Ο Γκαουντί έπεισε τον Μπατλό να τον αφήσει να επεκτείνει τον κεντρικό φωταγωγό του κτιρίου ώστε να αφήσει περισσότερο φως να μπει, παρά να το ξαναχτίσει.

Το 1904 ο Josep Batlló προσέλαβε τον Γκαουντί να του σχεδιάσει το σπίτι. Αρχικά το σχέδιο ήταν το κτίριο να γκρεμιστεί και να ξαναχτιστεί ένα τελείως καινούριο. Ο Γκαουντί όμως έπεισε τον Μπατγιό ότι μια αναδιαμόρφωση ήταν αρκετή και ήταν σε θέση να υποβάλλουν αίτηση σχεδιασμού το ίδιο έτος. Το κτίριο ολοκληρώθηκε και ανακαινίστηκε το 1906. Ο Γκαουντί άλλαξε τελείως το κύριο διαμέρισμα που έγινε η οικία της οικογένειας Μπατγιό. Επέκτεινε τον κεντρικό φωταγωγό ώστε να παρέχεται φως σε ολόκληρο το κτίριο και πρόσθεσε νέους ορόφους. Τον ίδιο χρόνο το Δημοτικό Συμβούλιο της Βαρκελώνης επέλεξε το σπίτι ως υποψήφιο για το βραβείο του καλύτερου κτιρίου της χρονιάς. Το βραβείο δόθηκε σε άλλον αρχιτέκτονα.

Ανακαινίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Josep Batlló πέθανε το 1934 και το σπίτι περιήλθε στην κατοχή της γυναίκας του, μέχρι τον θάνατό της το 1940. Μετά τον θάνατο των γονέων, το σπίτι το διαχειρίζονταν τα παιδιά μέχρι το 1954. Το 1954 η ασφαλιστική εταιρία Seguros Iberia απέκτησε το κτίριο και δημιούργησε γραφεία εκεί. Το 1970 άρχισε η πρώτη ανακαίνιση σε μερικά δωμάτια. Το 1983 τα εξωτερικά μπαλκόνια ανακαινίστηκαν στο αρχικό τους χρώμα και ένα χρόνο μετά η εξωτερική πρόσοψη φωτίστηκε για την τοπική γιορτή La Mercè.

Πολλαπλές χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1993, οι σημερινοί ιδιοκτήτες του Κάζα Μπατλό, αγόρασαν το σπίτι και συνέχισαν τις ανακαινίσεις σε ολόκληρο το κτήριο. Δύο χρόνια μετά, το 1995, το Κάζα Μπατλό άρχισε να νοικιάζει τις εγκαταστάσεις του για διάφορες εκδηλώσεις. Περισσότερα από 2.500 τετραγωνικά μέτρα δωματίων, μέσα στο κτίριο, έχουν εκμισθωθεί για διάφορους σκοπούς. Λόγω της θέσης του κτιρίου και της ομορφιάς των εγκαταστάσεων, τα δωμάτια του Κάζα Μπατλό είναι σε πολύ μεγάλη ζήτηση και φιλοξενούν αρκετά σημαντικά γεγονότα της πόλης.

Έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Bassegoda i Nonell, Joan (2001). La Casa Batlló (στα Ισπανικά). Barcelona: Publicaciones de la Real Cátedra Gaudí. σελ. 4. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  2. Bassegoda i Nonell, Joan (2001). Los jardines de Gaudí (στα Ισπανικά). Edicions UPC. σελ. 75. ISBN 9788483015384. 
  3. 3,0 3,1 [1]
  4. Ιστορία της Οικογένειας Μπατλό από το casabatllo.es

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσημες σελίδες
Ανεπίσημες σελίδες