Ιοβέτα της Βηθανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιοβέτα της Μπεθανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1118 (περίπου)[1]
Βηθανία
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος
Οικογένεια
ΓονείςΒαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ[1] και Μορφία της Μελιτηνής[1]
ΑδέλφιαΜελισσάνθη της Ιερουσαλήμ[1]
Αλίκη της Αντιόχειας[1]
Οδιέρνα της Ιερουσαλήμ[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΗγουμένη του Αγίου Λαζάρου της Βηθανίας (1144–1161)[1]
Ο Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ, πατέρας της Ιοβέτας.

Η Ιοβέτα, γαλλ. Ioveta, Joveta, Jovita, Jowita, Yvette, Iveta, Ivetta, Juditta (π. 1120 - 1161-78) από τον Οίκο του Ρετέλ ήταν πριγκίπισσα της Ιερουσαλήμ. Έγινε ηγουμένη στη Βηθανία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η τέταρτη κόρη του Βαλδουίνου Β΄ της Ιερουσαλήμ και της Αρμένιας Μορφίας, κόρης του Γαβριήλ κυρίου της Μελιτηνής. Ήταν η μόνη κόρη που γεννήθηκε μετά το 1118, που ο Βαλδουίνος Β΄ έγινε βασιλιάς (πορφυρογέννητη).

Όταν ο πατέρας της ήταν αιχμάλωτος των Ορτοκιδών κοντά στην Έδεσσα το 1123, η Ιοβέτα ήταν μία από τις ομήρους που δόθηκαν για την απελευθέρωσή του. Κρατήθηκε στο Σάιζάρ (Λάρισσα η εν Συρία), ώσπου ο Βαλδουίνος Β΄ την εξαγόρασε το 1125, δίνοντας 80.000 δηνάρια. Τα λύτρα μαζεύτηκαν από τα λάφυρα, έπειτα από τη νίκη του πατέρα της στη μάχη του Αζάζ το έτος αυτό.

Η πρωτότοκη αδελφή της Μελισσάνθη της Ιερουσαλήμ παντρεύτηκε τον Φούλκωνα Ε΄ κόμη του Ανζού και διαδέχθηκε τον πατέρα τους στον θρόνο του βασιλείου. Η δευτερότοκη Αλίκη παντρεύτηκε τον Βοημούνδο Β΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας, ενώ η τρίτη αδελφή της Οδιέρνα παντρεύτηκε τον Ραϋμόνδο Γ΄ κόμη της Τρίπολης. Ωστόσο η Ιοβέτα εισήλθε στη μονή της Αγ. Άννας στην Ιερουσαλήμ.

Ηγουμένη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1143 η Μελισσάνθη έκτισε τη μονή του Αγ. Λαζάρου στη Βιθανία, σε γη που αγόρασε από τον Λατίνο πατριάρχη της Ιερουσαλήμ. Έπειτα από το τέλος της ηλικιωμένης πρώτης ηγουμένης, η Ιοβέτα εκλέχθηκε στη θέση εκείνης το 1144. Αν και θεωρείται ότι δεν είχε επιρροή όπως οι αδελφές της, η Ιοβέτα είχε κάποια ισχύ ως ηγουμένη: ένα καταστατικό από το 1157 που διασώθηκε, αναφέρει ότι δώρησε γη στους Ιωαννίτες ιππότες.

Η Ιοβέτα ανέλαβε την ανατροφή της μικρανιψιάς της Σιβύλλας των Ανζού, κόρης του Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ (γιου της Μελισσάνθης). Οι τέσσερις αδελφές είχαν στενές σχέσεις. Το 1161 η Μελισσάνθη έμεινε κλινήρης και η Ιοβέτα με την Οδιέρνα έμεναν στο πλευρό της (η Αλίκη είχε αποβιώσει). Έπειτα από αυτό η Ιοβέτα δεν αναφέρεται πια σε πηγές και στις 31 Δεκεμβρίου 1178 αναφέρεται άλλη ηγουμένη στη μονή, άρα είχε αποβιώσει.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • William of Tyre, A History of Deeds Done Beyond the Sea. E. A. Babcock and A. C. Krey, trans. Columbia University Press, 1943.
  • Steven Runciman, A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem. Cambridge University Press, 1952.
  • Erin Jordan, "Hostage, Sister, Abbess: The Life of Iveta of Jerusalem", Medieval Prosopography 32 (2017), pp. 66-86.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]