Εκθέτης

Ο εκθέτης είναι ένας αριθμός ή σύμβολο που είναι μικρότερο από το μέγεθος της υπόλοιπης γραμμής και εμφανίζεται λίγο πιο πάνω από την υπόλοιπη γραμμή. Οι εκθέτες είναι πιο γνωστοί για τη χρήση τους σε τύπους, μαθηματικές εκφράσεις και περιγραφές χημικών ενώσεων ή ισοτόπων, αλλά μπορεί να έχουν και άλλες χρήσεις.

Χρήσεις

Οι εκθέτες μπορεί να χρησιμοποιηθούν και για να δείξουν την παρουσία μιας παραπομπής σε κάποιο έγγραφο, όπως αυτό⁵ ή αυτό^xi. Οποιοσδήποτε συνδυασμός χαρακτήρων μπορεί να χρησιμοποιηθεί γι αυτό το σκοπό, κατά τη συγγραφή τεχνικών κειμένων οι παραπομπές μερικές φορές αποτελούνται από γράμματα και αριθμούς μαζί, όπως αυτό^Α.2.

Στα Μαθηματικά, οι εκθέτες χρησιμοποιούνται για να δείξουν ότι ένας αριθμός ή μεταβλητή υψώνεται στη δύναμη ενός άλλου αριθμού ή μεταβλητής. Έτσι y⁴ σημαίνει ότι το y υψώνεται στην τετάρτη, 2^x το 2 υψώνεται στην x, και η διάσημη εξίσωση E=mc² περιλαμβάνει έναν όρο όπου η ταχύτητα του φωτός υψώνεται στο τετράγωνο.

Τα φορτία των ιόντων και των υποατομικών σωματιδίων σημειώνονται επίσης με εκθέτες. Cl^- είναι ένα αρνητικά φορτισμένο άτομο χλωρίου, Pb⁴⁺ είναι ένα άτομο μολύβδου με φορτίο συν τέσσερα, e^- είναι ένα ηλεκτρόνιο, e⁺ είναι ένα ποζιτρόνιο και μ⁺ είναι ένα αντιμιόνιο.

Τα ατομικά ισότοπα γράφονται χρησιμοποιώντας εκθέτες. Με συμβολική γραφή, ο αριθμός των νουκλεονίων σημειώνεται σαν εκθετικό πρόθεμα στο χημικό σύμβολο (για παράδειγμα ³He, ¹²C, ¹³C, ¹³¹I, και ²³⁸U). Τα γράμματα m ή f μπορεί να ακολουθούν τον αριθμό για να δείξουν ισομερή σχάσης, όπως στο ^58mCo ή ^240fPu.

Δείτε επίσης

• Εκθετική συνάρτηση