Ο Γάβρος είναι κτισμένος σε κατωφερικό έδαφος στις δυτικές πλαγιές του βουνού Μακρυνόρος[4], επάνω στην επαρχιακή οδόΝαυπάκτου - Καταφυγίου - Άνω Χώρας και απέχει 29 χλμ. Β. απο την Ναύπακτο[5]. Η αρχική θέση του χωριού ήταν βορειότερα της σημερινής, στη τοποθεσία "Παλιοχώρια", όπου το 1905, μετά από καθίζηση της ευρύτερης περιοχής ήρθαν στην επιφάνεια τάφοι, όστρακα και άλλα αρχαία ευρήματα, με αποτέλεσμα ορισμένοι να την ταυτίσουν με το αρχαίο Αιγίτιον. Στο Γάβρο υπάρχουν άφθονα νερά και δέκα πηγές, γι΄ αυτό τα παλιότερα χρόνια λειτουργούσαν έως και 6 μύλοι. Πολιούχος άγιος του χωριού είναι ο Άγιος Δημητρίος του οποίου ο ναός ξανακτίσθηκε το 1853[4].
Το χωριό αναφέρεται το 1912 με το όνομα Δέλγα, πιθανόν από το παρωνύμιο Ντέλγας, που στα τουρκικά σημαίνει χειρομαλάκτης, ντελικάτος ενώ στα σλαβικάμακρύς[6]. Το 1928 μετονομάζεται σε Γάβρος, από το φυλλοβόλο δένδρο γάβρος ή καρπίνος (Carpinus betulus) που φυτρώνει στην γύρω περιοχή. Σύμφωνα με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ανήκε στον πρώην Δήμο Πυλήνης του Νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας.[7]
