Ασκαυκαλίς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεγάλη Γερμανία

Η Ασκαυκαλίς (λατινικά: Ascaucalis) ήταν μέρος στην Κεντρική Ευρώπη που αναφέρεται από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο στη Γεωγραφική Υφήγησις και ήταν ένα από τα 94 που βρίσκονταν στη Μεγάλη Γερμανία. Ο τέταρτος χάρτης της Ευρώπης (Γερμανίας Μεγάλης θέσις, Εὐρώπης πίναξ δ´)[1][2] ταυτίστηκε με το σημερινό Νάκουο ναντ Νοτέτσια[3][4][5][6] στο Μπίντγκοστς[7] ή το Κρούσα Ζαμκόβα.[8]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σελίδα τίτλου του Γεωγραφική Υφήγησις. Δημοσιεύθηκε το 1535

Η Ασκαυκαλίς ήταν ένας από τους οικισμούς στο γοτθικό κράτος, που είναι γνωστή στην πολωνική αρχαιολογία ως πολιτισμός Βιέλμπαρκ. Αυτή η χώρα ιδρύθηκε στο έδαφος της σημερινής Πολωνίας τον πρώτο αιώνα μ.Χ. από ανατολικογερμανικές φυλές.[9]

Περί το 150 μ.Χ., ένας Έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος, ο Πτολεμαίος, που ζούσε στην Αλεξάνδρεια, την τοποθέτησε στη Μεγάλη Γερμανία στον τέταρτο χάρτη της Ευρώπης (Γερμανίας Μεγάλης θέσις, Εὐρώπης πίναξ δ´), έναν από τους 26 χάρτες που περιλαμβάνονται στη διάσημη Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις. Ο ίδιος ο αρχαίος ερευνητής δεν συμμετείχε στις χαρτογραφικές μετρήσεις που χρειάζονταν για τη δημιουργία τους. Τις περισσότερες πληροφορίες τις εξέλαβε από τους εμπόρους που διέσχιζαν τα εδάφη που τον ενδιέφεραν και από τους στρατιωτικούς χαρτογράφους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[10]

Έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πτολεμαίος, κατανοητά, δεν απέφυγε τα λάθη που προέκυπταν κυρίως από την ανάγκη μεταφοράς της σφαιρικής πραγματικότητας στο επίπεδο του χάρτη. Υπέθεσε ότι οι χώρες μεταξύ της Βαλτικής Θάλασσας και του Δούναβη ήταν πολύ πιο στενές, πράγμα που σήμαινε ότι τα μέρη από ένα τόσο μακρινό παρελθόν ήταν εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν στους σύγχρονους χάρτες. Επιπλέον, έκανε λάθος επισημαίνοντας την τοποθεσία όχι μόνο των θέσεων που είναι δύσκολο να εντοπιστούν, αλλά και των χαρακτηριστικών τοποθεσιών όπως, για παράδειγμα τη Γιουτλάνδη ή το Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.

Στο Ινστιτούτο Γεωδαισίας και Γεωπληροφορίας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, μια ομάδα επιστημόνων αποτελούμενη από κλασικούς φιλόλογους, μαθηματικούς και χαρτογράφους προσπάθησαν να διορθώσουν αυτά τα λάθη και ανέπτυξαν τη λεγόμενη «ανάλυση γεωδαιτικής παραμόρφωσης».[11] Στη βάση του, δημιουργήθηκε μια λίστα πόλεων (πόλις) από τη Μεγάλη Γερμανία με τις υποτιθέμενες τοποθεσίες τους στη σημερινή Γερμανία και την Πολωνία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Βερολίνου, αυτές οι τοποθεσίες αντιστοιχούν επίσης σε αρχαιολογικούς χώρους στους οποίους είχαν προηγουμένως ανακαλυφθεί γοτθικοί οικισμοί και τόποι ταφής.[10] Επίσης, η έρευνα στο Μπίντγκοστς επιβεβαίωσε ότι εκείνη την περίοδο, λόγω της βολικής θέσης και της εύκολης διέλευσης μέσω του ποταμού Μπρντα, υπήρξε σημαντική ανάπτυξη οικισμών που σχετίζονταν με ζωντανές εμπορικές επαφές με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέσω του Δρόμος του Κεχριμπαριού.[12][13] Η Ασκαυκαλίς συμπεριλήφθηκε στη λεγόμενη ομάδα 3, στην οποία βρίσκονταν οι οικισμοί. Επιπλέον, οι οικισμοί αυτής της ομάδας ήταν στη θέση των σημερινών πόλεων. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα μαζικών μεταναστεύσεων στην ύστερη αρχαιότητα δεν είναι οι άμεσοι πρόδρομοί τους λόγω της έλλειψης συνέχειας εγκατάστασης.[14]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγγραφα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφερόμενα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Thayer, Bill (23 Μαΐου 2017). «Book II, Chapter 10: Greater Germany (Fourth Map of Europe)». penelope.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  2. Thayer, Bill (2 Ιουνίου 2020). «Bill Thayer's Website». penelope.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  3. Pierer, Heinrich August (1857–65). «Ascaucalis». Zeno.org (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  4. «Pierer's Universal Lexicon 4th Edition 1857–1865». Zeno.org (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  5. Pierer, Heinrich August (1857–65). «Pierer-1857-Bd-01, σελ. 797». Zeno.org (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  6. Pierer σελ. 797.
  7. Ptolemy (150). «Photo Gallery: Ptolemy's Geography». The Mirror - International. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  8. «Askaukalis Inowrocław Archaeological Exhibition». Kujawy Culture Center (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  9. Ostoja-Zagórski.
  10. 10,0 10,1 Schulz, Matthias (10 Ιανουαρίου 2010). «Berlin Researchers Crack the Ptolemy Code». The Mirror - International (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  11. Marx, Christian· Neitzel, Frank (2007). «Deformation Analysis and Regional Adaptation of a Historical Geodata Stock» (PDF). Institute for Geodesy and Geoinformation Technology (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  12. Wilke σελ. 49-71.
  13. Ντιγκασέβιτς σελ. 55-62.
  14. Kleineberg et al.