Αντριάν Κονσταντίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντριάν Κονσταντίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Adrian Constantin (Ρουμανικά)
Γέννηση22  Απριλίου 1970[1][2]
Τιμισοάρα[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
Ρουμανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1993–1996)[5]
University of Nice Sophia Antipolis
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός[6]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Βιέννης[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Φρίντριχ Βίλχελμ Μπέσελ (2007)
βραβείο Βίτγκενσταϊν (2020)[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αντριάν Κωνσταντίν (Adrian Constantin, γεννήθηκε στις 22 Απριλίου 1970) είναι ρουμανοαυστριακός μαθηματικός που ασχολείται με την έρευνα στον τομέα των μη γραμμικών μερικών διαφορικών εξισώσεων[9]. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συνέβαλε πρωτοποριακά στα μαθηματικά της διάδοσης των κυμάτων.[10] Είναι καταχωρημένος ως ερευνητής με υψηλή επιρροή (ISI Highly Cited Researcher[11]) με περισσότερες από 160 δημοσιεύσεις και 11000 αναφορές[9].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντριάν Κονσταντίν γεννήθηκε στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας, όπου φοίτησε στο Γυμνάσιο Νικολάου Λενάου[12]. Αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σοφία Αντίπολις της Νίκαιας[13] (BSc 1991, MSc 1992) και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU), όπου πήρε το διδακτορικό του το 1996 υπό την καθοδήγηση του Χένρι ΜακΚιν με τη διατριβή "Το περιοδικό πρόβλημα για την εξίσωση Καμάσα-Χόλμ". Έκανε μεταδιδακτορική εργασία στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας και στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης[14].

Μετά από μια σύντομη περίοδο ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ απόν Τάιν, έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λουντ το 2000, και στη συνέχεια ήταν καθηγητής Μαθηματικών του Εράσμους Σμιθ στο Κολέγιο Τρίνιτι του Δουβλίνου (TCD) από το 2004 έως το 2008, και έγινε υπότροφος το 2005[15]. Έκτοτε είναι καθηγητής πανεπιστημίου για τις μερικές διαφορικές εξισώσεις στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, ενώ είχε επίσης μια έδρα στο Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου[14].

Από το 2016, ο Κονσταντίν συμμετέχει ως επικεφαλής του έργου και η ομάδα του στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης σε ένα διεπιστημονικό ερευνητικό έργο που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Επιστήμης, Έρευνας και Τεχνολογίας της Βιέννης σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις των επιφανειακών κυμάτων, των εσωτερικών κυμάτων και των ρευμάτων στον ισημερινό. Οι έρευνες γεφυρώνουν μαθηματικές, φυσικές και μηχανολογικές πτυχές. Τα δεδομένα πεδίου που συλλέγονται και παρέχονται από εταίρους στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ μελετώνται στη Βιέννη[16].

Ο Κωνσταντίν ειδικεύεται στο ρόλο των μαθηματικών στη γεωφυσική, χρησιμοποιώντας μη γραμμικές μερικές διαφορικές εξισώσεις για τη μαθηματική μοντελοποίηση των ρευμάτων και των κυμάτων στους ωκεανούς και στην ατμόσφαιρα. Αυτές οι ροές και τα κύματα παίζουν σημαντικό ρόλο στο κλιματικό φαινόμενο Ελ Νίνιο και σε φυσικές καταστροφές, όπως τα τσουνάμια.[17] Η προσέγγισή του λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι η επιφάνεια της γης είναι κυρτή[18] και τη σημασία της δύναμης Κοριόλις[10][19].

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2000: Ερευνητής με περισσότερες από 160 δημοσιεύσεις και 11000 αναφορές.[9]
  • 2005: Γκόραν Γκούσταφσον από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών[17].
  • 2007: Βραβείο Έρευνας Φρίντριχ Βίλχελμ Μπέσελ (Friedrich Wilhelm Bessel Research Prize) από το Ίδρυμα Αλεξάντερ φον Χούμπολντ[17].
  • 2009: Βραβείο Έρευνας Ρευστοδυναμικής από την Ιαπωνική Εταιρεία Μηχανικής Ρευστών[20].
  • 2010: Advanced Grant από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC)[21].
  • 2012: Διάλεξη ολομέλειας στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Μαθηματικών (ECM) στην Κρακοβία[22].
  • 2020: Βραβείο Βιτγκενστάιν από το Αυστριακό Υπουργείο Επιστημών[17].
  • 2022: Εκλογή ως μέλος της Γερμανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών Λεοπολντίνα, 16 Μαρτίου 2022[23].
  • 2022: Εκλογή αντίστοιχου μέλους της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών, 22 Απριλίου 2022[24].

Σημαντικές δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κείμενα

  • 1998: Wave breaking for nonlinear nonlocal shallow water equations (with J. Escher)[25], Acta Mathematica 181 229–243.
  • 1999: A shallow water equation on the circle (with H. P. McKean), Comm. Pure Appl. Math. 52 949–982.
  • 2000: Stability of peakons (with W. Strauss), Comm. Pure Appl. Math. 53 603–610.
  • 2004: Exact steady periodic water waves with vorticity (with W. Strauss), Comm. Pure Appl. Math. 57 481–527.
  • 2006: The trajectories of particles in Stokes waves, Invent. Math. 166 523–535.
  • 2007: Global conservative solutions of the Camassa-Holm equation (with A. Bressan)[26], Arch. Ration. Mech. Anal. 183 215–239.
  • 2011: Analyticity of periodic traveling free surface water waves with vorticity (with J. Escher), Ann. of Math. 173 559–568.
  • 2016: Global bifurcation of steady gravity water waves with critical layers (with W. Strauss and E. Varvaruca)[27], Acta Mathematica 217 195–262.
  • 2019: Equatorial wave-current interactions (with R. I. Ivanov)[28], Comm. Math. Phys. 370 1–48.
  • 2022: On the propagation of nonlinear waves in the atmosphere (with R. S. Johnson), Proceedings of the Royal Society A 478 (2260), 20210895
  • 2022: Stratospheric planetary flows from the perspective of the Euler equation on a rotating sphere (with P. Germain), Archive for Rational Mechanics and Analysis.

Βιβλία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1020343125. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 159320224.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  4. ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  5. ↑ orcid.org/0000-0001-8868-9305. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2019.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  7. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  8. ↑ science.orf.at/stories/3200965/.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Wittgenstein Preis 2020 to Adrian Constantin Αρχειοθετήθηκε 2020-06-27 στο Wayback Machine. Universität Wien: Fakultät für Mathematik, 17 June 2020
  10. ↑ 10,0 10,1 Adrian Constantin, the Romanian mathematician who won the 'Nobel of Austria' by Mihaela Stoica, Descopera Romania, 22 June 2020 [In Romanian]
  11. ↑ «Highly Cited Researchers». Clarivate (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2023. 
  12. ↑ Stoica, Mihaela (22 Ιουνίου 2020). «Adrian Constantin, matematicianul român care a câștigat "Nobelul Austriei"». www.descopera.ro (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  13. ↑ «Université Nice Sophia Antipolis». Top Universities (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2023. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Professor Adrian Constantin's Inaugural Lecture King's College London, 23 January 2014
  15. ↑ Trinity Monday 2005 - Fellows and Scholars
  16. ↑ Missbach, Benjamin. «Programme - WWTF». wwtf2.myjpeto.net (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Mathematician Adrian Constantin named Austria's new Wittgenstein Prize winner Αρχειοθετήθηκε 2023-04-07 στο Wayback Machine. Austrian Science Fund, 17 June 2020
  18. ↑ In most such studies, the Earth is treated as if it were flat.
  19. ↑ Understanding the Earth’s system of waves and currents Αρχειοθετήθηκε 2023-03-28 στο Wayback Machine. Alois Pumhösel: SciLogs website
  20. ↑ Awards The Japan Society of Fluid Mechanics
  21. ↑ ERC Advanced Grant for Mathematician Adrian Constantin 17 November 2010, Universität Wien [in German]
  22. ↑ Adrian Constantin Plenary Speaker at European Congress of Mathematics July 2012, King's College London
  23. ↑ List of Members German National Academy of Sciences Leopoldina
  24. ↑ ÖAW elects 45 new members The Austrian Academy of Sciences
  25. ↑ Constantin, Adrian; Escher, Joachim (1998-01). «Wave breaking for nonlinear nonlocal shallow water equations». Acta Mathematica 181 (2): 229–243. doi:10.1007/BF02392586. ISSN 0001-5962. https://projecteuclid.org/journals/acta-mathematica/volume-181/issue-2/Wave-breaking-for-nonlinear-nonlocal-shallow-water-equations/10.1007/BF02392586.full. 
  26. ↑ Bressan, Alberto; Constantin, Adrian (2007-02-01). «Global Conservative Solutions of the Camassa–Holm Equation» (στα αγγλικά). Archive for Rational Mechanics and Analysis 183 (2): 215–239. doi:10.1007/s00205-006-0010-z. ISSN 1432-0673. https://doi.org/10.1007/s00205-006-0010-z. 
  27. ↑ Constantin, Adrian; Strauss, Walter; Vărvărucă, Eugen (2016-01). «Global bifurcation of steady gravity water waves with critical layers». Acta Mathematica 217 (2): 195–262. doi:10.1007/s11511-017-0144-x. ISSN 0001-5962. https://projecteuclid.org/journals/acta-mathematica/volume-217/issue-2/Global-bifurcation-of-steady-gravity-water-waves-with-critical-layers/10.1007/s11511-017-0144-x.full. 
  28. ↑ Constantin, A.; Ivanov, R. I. (2019-08-01). «Equatorial Wave–Current Interactions» (στα αγγλικά). Communications in Mathematical Physics 370 (1): 1–48. doi:10.1007/s00220-019-03483-8. ISSN 1432-0916. https://doi.org/10.1007/s00220-019-03483-8. 


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντριάν_Κονσταντίν&oldid=10386872"