Αθανάσιος Αγγέλου

Αθανάσιος Αγγέλου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	2 Οκτωβρίου 1951;
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Γέιλ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διδάσκων πανεπιστημίου
	δεδομένα

Ο Αθανάσιος Αγγέλου είναι Έλληνας πανεπιστημιακός, Βυζαντινολόγος, τ. Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και καλλιτεχνικός διευθυντής πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Βιογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου του 1951. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1970. Σπούδασε φιλοσοφία και κλασική φιλολογία στο πανεπιστήμιο Yale στις ΗΠΑ από το οποίο έλαβε το Bachelor of Arts (BA) cum laude. Από το 1974-1975 παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Paris IV - Sorbonne υπό τον Ferdinand Alquié και τον Yvon Belaval. Μετά το 1975 στράφηκε προς τις Βυζαντινές σπουδές και το 1981 έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου έχοντας εκπονήσει διατριβή υπό την καθοδήγηση του Βρετανού Βυζαντινολόγου Robert Browning με θέμα την αντιρρητική πραγματεία του Νικολάου Μεθώνης στην Θεολογική Στοιχείωση του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πρόκλου, έργο φιλοσοφικό και θεολογικό του 12ου αιώνα.

Κατά τα επόμενα οκτώ έτη της παραμονής του στην Αγγλία δίδαξε Βυζαντινή Λογοτεχνία και Ελληνική Παλαιογραφία, στα κολέγια Birkbeck, King’s και Royal Holloway καθώς και στο Institute of Classical Studies του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Το 1985 ίδρυσε μαζί με την Julian Chrysostomides^[1] και τον Joseph A. Munitiz το Σεμινάριο Βυζαντινής Λογοτεχνίας στο Warburg Institute του Πανεπιστημίου του Λονδίνου το οποίο προσήλκυσε το ενδιαφέρον πολλών φοιτητών και ερευνητών. Το 1987 με πρωτοβουλία του καθηγητή Jonathan Riley-Smith, της Julian Chrysostomides και του Α. Αγγέλου ιδρύθηκε μεταπτυχιακό πρόγραμμα Βυζαντινών Σπουδών στο κολλέγιο Royal Holloway.

Το 1989 επέστρεψε στην Ελλάδα για να λάβει τη θέση του επίκουρου καθηγητή Βυζαντινής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 1995 είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο. Διοικητικά καθήκοντα άσκησε ως πρόεδρος του τμήματος Φιλολογίας από το 2005-2009 και ως Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής από το 2008-2013.

Ερευνητική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Βυζαντινή ρητορική και στην ιστορία της Βυζαντινής λογοτεχνίας κατά την ύστερη περίοδο. Ειδικότερα έχει ασχοληθεί με τα έργα των ιστορικών Νικήτα Χωνιάτη και Ιωάννη Καντακουζηνού ερευνώντας ζητήματα που αφορούν την δομή και διάρθρωση των έργων. Επίσης έχει ασχοληθεί μεταξύ άλλων με την προσωπικότητα και την σκέψη του Γενναδίου Σχολαρίου δίνοντας έμφαση στην χρήση του όρου Έλλην στο έργο του καθώς και στην θέση που κατέχει στην σκέψη του το γεγονός της άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1453.

Πολιτιστική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αναπτύξει επίσης εκτενή δραστηριότητα στον καλλιτεχνικό χώρο. Ως διευθυντής μιας σειράς εκδηλώσεων μουσικής, λόγου και εικόνας, σκοπεύει στην προβολή του Βυζαντίου ως μουσικού και λογοτεχνικού φαινομένου σε συνδυασμό με τις παραδόσεις της καθ’ ημάς Ανατολής καθώς επίσης και ως γεωγραφικού χώρου. Έχει συνεργαστεί με το μουσικό σχήμα Εν Χορδαίς της Θεσσαλονίκης και τον Κυριάκο Καλαϊτζίδη, τους ηθοποιούς Δημήτρη Καταλειφό, Λυδία Κονιόρδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Moni Ovadia, Alan Bates, την τραγουδίστρια Melihat Gülses από την Τουρκία, την Λιβανέζα Ghada Shbeir και μουσικούς από Τουρκία, Λίβανο, Ιταλία και Αγγλία σε παραστάσεις στο Λονδίνο, τις Βρυξέλες, την Βενετία (Βασιλική του Αγίου Μάρκου), την Αθήνα και τη Φιλιππούπολη/Plovdiv. Την συναυλία θρησκευτικής μουσικής που συνδιοργάνωσε με τoν Άγγλο μουσικό Guy Protheroe στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο παρακολούθησε ο πρίγκιπας Κάρολος της Ουαλίας και σχολίασε σε κύριο άρθρο της η εφημερίδα The Times του Λονδίνου. Τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στην Βενετία κάλυψε τηλεοπτικά με ειδικό αφιέρωμα η κρατική τηλεόραση (ΕΤ3)^[2] ενώ την παράσταση Άκουσμα Παγκόσμιον στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 2006 κάλυψε η ΕΤ1.

Πολιτιστικές εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Byzantine Festival in London (με τον Guy Protheroe), καθεδρικός ναός Αγίου Παύλου, Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου, 1998.
Αντηχήσεις από την Βυζαντινή Ανατολή^[3], στον κύκλο Σταυροδρόμια, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2000.
Memorie di Bisanzio^[4]^[5], Βασιλική Αγίου Μάρκου, Palazzo Querini Stampalia και Fondazione Giorgio Cini. Βενετία, 2001.
Voix de Byzance, στο Palais des Beaux-Arts. Βρυξέλλες, 2003.
Άκουσμα Παγκόσμιον. Η Πόλη και η καθ’ ημάς Ανατολή, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2006.

Δημοσιεύσεις (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Nicholas of Methone, Refutation of Proclus’ Elements of Theology. A Critical Edition with an Introduction on Nicholas’ Life and works, Αθήνα/Leiden, Ακαδημία Αθηνών/E. J. Brill, 1984.
Manuel Palaiologos, Dialogue with the Empress - Mother on Marriage. Introduction, Text and Translation, Βιέννη, Ακαδημία Επιστημών της Αυστρίας 1991.
«Ο Γεννάδιος Σχολάριος και η Άλωση», στο Η Άλωση της Πόλης επιμ. Ευάγγελος Χρυσός, 2^η εκδ. Αθήνα, Εκδόσεις Ακρίτα, 1994.
«‘‘Who am I?’’ Scholarios’ answers and the Hellenic identity», στο Φιλέλλην. Studies in honour of Robert Browning, Βενετία 1996, σ. 1-19.
«Rhetoric and History: Τhe case of Nicetas Choniates», στο History as Literature in Byzantium, ed. Ruth Macrides, Farnham, Ashgate 2010, σ. 289-305.
«Subversion and Duplicity in the Histories of John Kantakouzenos», στο Power and Subversion in Byzantium, ed. Dimiter Angelov, Farnham, Ashgate 2013, σ. 263-279.
«Word and Deed: Types of Narrative in Kantakouzenos’s Histories», στο Pour une poétique de Byzance. Hommage à Vassilis Katsaros, ed. S. Efthymiadis,Charis Messis, P. Odorico, I. Polemis, Παρίσι 2015, σ. 57-74.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Who's who in the World 2011, 28th ed. New Providence, Marquis Who's Who, 2010, σ. 91.
Who's who στην Ελλάδα, 3^η εκδ. Ελβετία, Who's Who της Hübner, Έκδοση Εγκυκλοπαιδειών Προσωπικότητων, 2008, σ. 30.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ The Hellenic Institute, Royal Holloway, University of London (2014). «Obituary for Julian Chrysostomides» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
↑ ΕΤ3. «Το Βυζάντιο στην Βενετία». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.
↑ Το Βήμα (2000). «Στα Σταυροδρόμια των πολιτισμών». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.
↑ Fondazione Querini Stampalia (2001). «Memorie di Bisanzio» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.
↑ ΕΤ1. «Αρχονταρίκι – Μνήμες Βυζαντίου». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] The Hellenic Institute, Royal Holloway, University of London (2014). «Obituary for Julian Chrysostomides» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)

[2] ΕΤ3. «Το Βυζάντιο στην Βενετία». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.

[3] Το Βήμα (2000). «Στα Σταυροδρόμια των πολιτισμών». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.

[4] Fondazione Querini Stampalia (2001). «Memorie di Bisanzio» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.

[5] ΕΤ1. «Αρχονταρίκι – Μνήμες Βυζαντίου». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]