Ύδρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υδρος
Υδρος
πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα
Συντομογραφία Hyi
Λατινικό όνομα Hydrus
Γενική Hydri
Έκταση 243,0 τετ. μοίρες (0,589 %)
Κατάταξη 61ος
Αριθμός άστρων
(μέγεθος ≤ 6,5)
33
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ
8°N - 90°S

Ύδρος (Λατινικά: Hydrus, συντομογραφία: Hyi) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1603, από τους Keyser και Houtman στην Ουρανομετρία τους, και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός, αόρατος από την Ελλάδα, και συνορεύει με τους εξής επτά αστερισμούς: Ωρολόγιον, Ηριδανό, Τουκάνα, Οκτάντα, Τράπεζα, Δοράδα και Δίκτυον.

Ο αστερισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τον αρχαίο αστερισμό Ύδρα, τον μεγαλύτερο σε έκταση από όλους τους αστερισμούς. Οι Γάλλοι αποκαλούν τον αστερισμό «η αρσενική Ύδρα», ενώ οι Γερμανοί der Kleine Wasserschlange, «το Μικρό Νερόφιδο». Η συντομογραφία Hyi προέρχεται από τη γενική πτώση, Hydri.

Μαζί με την Τουκάνα και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, ο Ύδρος απεικόνιζε κατά τον Ιούλιο Σίλερ τον Αρχάγγελο Ραφαήλ.

Στην Κίνα ο Ύδρος σχημάτιζε με γειτονικούς του αστέρες 4 διαφορετικές συναστρώσεις: Την Shay Sho, δηλαδή την Κεφαλή του Φιδιού (αστέρες ε, ζ), την Shay Fuh, την Κοιλιά του Φιδιού (προς την Τουκάνα), την Shay We, δηλαδή την Ουρά του Φιδιού, και τέλος την Foo Pih με τον γ και αστέρες κοντά του.

Οι φωτεινότεροι αστέρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκουλντ απέδιδε στον αστερισμό 64 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους.

  • Ο α Ύδρου σημειώνει την Κεφαλή του Ύδρου κατά τη σημειογραφία του Bayer, έχει φαινόμενο μέγεθος 2,9 και φασματικό τύπο F0 V.
  • Ο β Ύδρου είναι με μικρή διαφορά ο φωτεινότερος του αστερισμού, με φαινόμενο μέγεθος 2,80 και φασματικό τύπο G2 IV (κίτρινος υπογίγαντας, όχι δηλ.πολύ διαφορετικός από τον Ήλιο). Είναι ο νοτιότερος αστέρας που είναι φωτεινότερος του τρίτου μεγέθους.
  • Ο γ έχει φαιν.μέγεθος 3,24 και φασμ.τύπο M2 III. Ο Foo Pih των Κινέζων (βλ.και παραπάνω). Τυγχάνει ειδικής αναφοράς από τον Ιταλό θαλασσοπόρο Αντρέα Κορσάλι στην περιγραφή του των Νεφών του Μαγγελάνου ως «ο μεταξύ των Νεφών κείμενος λαμπρός αστήρ».
  • Ο δ έχει φαιν.μέγεθος 4,09 και φασμ.τύπο A3 V.
  • Ο ε έχει φαιν.μέγεθος 4,11 και φασμ.τύπο B9 V.

Αξιοσημείωτα στον αστερισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παρότι ο αστερισμός κείται μεταξύ των Νεφών του Μαγγελάνου, περιλαμβάνει μέσα στα όριά του μόνο ένα ελάχιστο τμήμα του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου, στο οποίο ΙΣΩΣ να ανήκει το νεφέλωμα εκπομπής του Ύδρου NGC 602 (φαιν.μέγεθος 9).
  • Γύρω από τον αστέρα Gliese 3021 (HD 1237) (φαιν.μέγεθος 6,59 και απόλυτο 5,36, φασμ.τύπος G6V) ανακαλύφθηκε έμμεσα (φασματοσκοπικώς) να περιφέρεται γιγάντιος πλανήτης μάζας υπερτριπλάσιας του πλανήτη Δία με περίοδο περιφοράς 133,82 ημέρες και τροχιά με μέση ακτίνα 0,49 AU αλλά και μεγάλη εκκεντρότητα (0,505), πράγμα που περιορίζει τις πιθανότητες για ανάπτυξη ζωής πάνω του. Το όλο σύστημα απέχει από τη Γη 57,48 έτη φωτός.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]