Κλιματική αδράνεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Climate inertia"
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 10:42, 16 Ιουνίου 2021

Κλιματική αδράνεια είναι το φαινόμενο κατά το οποίο τα κλιματικά συστήματα παρουσιάζουν αντίσταση ή βραδύτητα απέναντι σε αλλαγές σε σημαντικούς παράγοντες, όπως τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου. Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, αυτό σημαίνει ότι οι στρατηγικές μετριασμού, όπως η σταθεροποίηση των εκπομπών του θερμοκηπίου, ενδέχεται να παρουσιάζουν αργή ανταπόκριση λόγω της δράσης σύνθετων συστημάτων ανατροφοδότησης. Για παράδειγμα, η τήξη των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική χρειάζεται χρόνο για να ανταποκριθεί στις εκπομπές των ορυκτών καυσίμων σε άνθρακα στο κλιματικό σύστημα. [1] Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί επίσης θερμική αδράνεια, θερμική διαστολή των θαλασσών, η οποία συμβάλλει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. [2]

Θερμική αδράνεια

Η θερμική αδράνεια της θάλασσας καθυστερεί την υπερθέρμανση του πλανήτη για δεκαετίες ή και για αιώνες. Υπολογίζεται με βάση παγκόσμια κλιματικά μοντέλα και έχει επιβεβαιωθεί μέσω μετρήσεων του ενεργειακού ισοζυγίου της Γης. [1] Το μόνιμα παγωμένο έδαφος χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ανταποκριθεί σε έναν πλανήτη που θερμαίνεται από θερμικής αδράνειας, λόγω των πλούσιων σε πάγο υλικών και του πάχους του μόνιμα παγωμένου εδάφους. [3]

Η κλιματική ευαισθησία της Γης προσαρμόζεται με την πάροδο του χρόνου, έως ότου επιτευχθεί μια νέα ισορροπία σταθερής κατάστασης. [4]

Αδράνεια των φύλλων πάγου

Ακόμα και μετά την πτώση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, η τήξη των φύλλων πάγου θα συνεχιστεί, αυξάνοντας περαιτέρω την άνοδο της στάθμης της θάλασσας για αιώνες. Η αργή μεταφορά θερμότητας στη θάλασσα και ο αργός χρόνος απόκρισης των φύλλων πάγου θα συνεχίζονται έως ότου το σύστημα περάσει σε νέα ισορροπία. [5]

Οικολογική αδράνεια

Ανάλογα με το οικοσύστημα, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ενδέχεται να εμφανιστούν γρήγορα, ενώ άλλες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ανταποκριθούν. Για παράδειγμα, η λεύκανση των κοραλλιών μπορεί να συμβεί στη διάρκεια μιας ζεστής περιόδου, ενώ τα δέντρα μπορεί να παραμείνουν επί δεκαετίες σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα, αλλά δεν μπορούν να αναγεννηθούν. Οι αλλαγές στη συχνότητα ακραίων καιρικών φαινομένων, συνεπώς, ενδέχεται να διαταράξουν τα οικοσυστήματα, ανάλογα με τους μεμονωμένους χρόνους απόκρισης των ειδών. [5]

Πολιτικές επιπτώσεις της αδράνειας

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή των Ηνωμένων Εθνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αδράνεια και η αβεβαιότητα του κλιματικού συστήματος, των οικοσυστημάτων και των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων συνεπάγεται ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα περιθώρια ασφάλειας. Αυτό σημαίνει τον καθορισμό στρατηγικών, στόχων και χρονοδιαγραμμάτων για την αποφυγή επικίνδυνων παρεμβολών από την κλιματική αλλαγή. Επίσης, η Επιτροπή κατέληξε σε μια έκθεσή της το 2001 ότι η σταθεροποίηση συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, η θερμοκρασία και η στάθμη θάλασσας επηρεάζονται από: [5]

  • Την αδράνεια του κλιματικού συστήματος, το οποίο θα προκαλέσει συνέχιση της αλλαγής του κλίματος για μια περίοδο μετά την εφαρμογή δράσεων για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.
  • Την αβεβαιότητα σχετικά με τις πιθανότητες μη αναστρέψιμων αλλαγών και την αντίστοιχη συμπεριφορά του συστήματος.
  • Τις χρονικές καθυστερήσεις μέχρι να υιοθετηθούν οι στόχοι μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και μέχρι να υπάρξουν αποτελέσματα από την εφαρμογή αυτών των στόχων.

Βιβλιογραφικές αναφορές

 

  1. 1,0 1,1 Hansen, James; Kharecha, Pushker; Sato, Makiko; Masson-Delmotte, Valerie; Ackerman, Frank; Beerling, David J.; Hearty, Paul J.; Hoegh-Guldberg, Ove και άλλοι. (3 December 2013). «Assessing "Dangerous Climate Change": Required Reduction of Carbon Emissions to Protect Young People, Future Generations and Nature». PLOS ONE 8 (12): e81648. doi:10.1371/journal.pone.0081648. PMID 24312568. Bibcode2013PLoSO...881648H.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " HansenEtal2013 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  2. Levermann, Anders; Clark, Peter U.; Marzeion, Ben; Milne, Glenn A.; Pollard, David; Radic, Valentina; Robinson, Alexander (13 June 2013). «The multimillennial sea-level commitment of global warming». Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 110 (34): 13745–13750. doi:10.1073/pnas.1219414110. PMID 23858443. Bibcode2013PNAS..11013745L. 
  3. M. W., Smith (1988). «The significance of climatic change for the permafrost environment», σελ. 19. 
  4. Royce, B. S. H.; Lam, S. H. (25 July 2013). «The Earth's Equilibrium Climate Sensitivity and Thermal Inertia». arXiv:1307.6821 [physics.ao-ph]. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «Climate Change 2001: Synthesis Report». IPCC. 2001. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2015.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " IPCC2001 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο