Φυματίωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Φυματίωση
	Ακτινογραφία θώρακος από ένα άτομο με προχωρημένη φυματίωση. Τα λευκά βέλη υποδεικνύουν μόλυνση και στους δύο πνεύμονες. Τα μαύρα βέλη υποδεικνύουν το σχηματισμό μιας κοιλότητας.
Ειδικότητα	λοιμωξιολογία και πνευμονολογία
Συμπτώματα	βήχας, αιμόπτυση, απώλεια σωματικού βάρους, πυρετός, night sweats, πόνος στο στήθος, fatigue και ρίγος
Νοσηρότητα	0.043—0.045% (Σουρινάμ), 0.00033—0.00053% (Ισλανδία), 0.077—0.079% (Ισημερινός), -0.99—1.01% (Νορβηγία), -0.00088—0.00112% (Γαλλία), 0.0029% (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής), 0.0028%
Ταξινόμηση
ICD-10	A15–A19
ICD-9	010–018
OMIM	607948
DiseasesDB	8515
MedlinePlus	000077 Πρότυπο:MedlinePlus2
eMedicine	med/2324 emerg/618 radio/411
MeSH	D014376

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 04:54, 12 Οκτωβρίου 2012

Η Φυματίωση, MTB ή «φυματίωση» (συντομογραφία για τον tubercle bacillus) είναι μια κοινή και σε πολλές περιπτώσεις, θανατηφόρα, μολυσματική νόσος. Η νόσος αυτή προκαλείται από διάφορα στελέχη του μυκοβακτηρίδια, συνήθως το Mycobacterium tuberculosis.^[3] Η φυματίωση επιτίθεται συνήθως στον/στους πνεύμονα/νες, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος. Η φυματίωση μεταδίδεται μέσω του αέρα, όταν οι άνθρωποι που έχουν ενεργό φυματίωση βήχουν, φταρνίζονται ή μεταδίδουν το σάλιο τους μέσω του αέρα.ref name=AP>Konstantinos A (2010). [ http://www.australianprescriber.com/magazine/33/1/12/18/ «Testing for tuberculosis »]. Australian Prescriber 33 (1): 12–18 . http://www.australianprescriber.com/magazine/33/1/12/18/. </ref> Οι περισσότερες λοιμώξεις είναι ασυμπτωματικές και λανθάνουσες. Όμως περίπου μία στις δέκα λοιμώεις σε λανθάνουσα μορφή εξελίσσεται τελικά σε ενεργό νόσο. Αν η φυματίωση δεν αντιμετωπιστεί, σκοτώνει περισσότερο από το 50% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί.

Τα κλασικά συμπτώματα ενεργού λοίμωξης από φυματίωση (ΤΒ) είναι χρόνιος βήχας με ίχνη αίματος στα πτύελα, πυρετός, νυχτερινές εφιδρώσεις και απώλεια βάρους. (Η φυματίωση (ΤΒ) ονομάστηκε στο παρελθόν «κατανάλωση», λόγω της απώλειας βάρους που υφίσταντο οι πάσχοντες. Η μόλυνση άλλων οργάνων προκαλεί ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Η Διάγνωση της ενεργού φυματίωσης βασίζεται σε ακτινολογία (κοινώς ακτινογραφία/ες θώρακα καθώς και σε μικροσκοπική εξέταση και μικροβιολογική καλλιέργεια των υγρών του σώματος. Η διάγνωση της λανθάνουσας φυματίωσης βασίζεται στη δερμοαντίδραση φυματίνης (TST) και σε εξετάσεις αίματος. H Θεραπεία είναι δύσκολη και απαιτεί τη χορήγηση πολλαπλών αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Διερευνώνται επίσης οι επαφές με άλλα άτομα και χορηγείται σε αυτά θεραπεία, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο. Η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά αποτελεί ένα αυξανόμενο πρόβλημα στην ανθεκτική σε πολλαπλά φάρμακα φυματίωση (MDR-TB). Για την πρόληψη της φυματίωσης (ΤΒ), οι άνθρωποι θα πρέπει να ελέγχονται για την ασθένεια και να έχουν εμβολιαστεί με το εμβόλιο βάκιλλος Calmette-Guérin.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί με το Μυκοβακτηρίδιο της Φυματίωσης,^[4] και νέες μολύνσεις καταγράφονται με ρυθμό μία ανά δευτερόλεπτο.^[4] Υπολογίζεται ότι το 2007 υπήρχαν περίπου 13,7 εκατομμύρια χρόνιοι ασθενείς που έπασχαν από την ενεργό μορφή της νόσου.ref name=WHO2009-Epidemiology>World Health Organization (2009 ). «Epidemiology». Global tuberculosis control: epidemiology, strategy, financing . σελίδες 6–33. ISBN 978-92-4-156380-2. Ανακτήθηκε στις 12 November 2009 . Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate=, |year= (βοήθεια)</ref> Υπολογίζεται ότι τo 2010 σημειώθηκαν περίπου 8,8 εκατομμύρια νέα κρούσματα και 1,5 εκατομμύρια θάνατοι, κυρίως σε αναπτυσσόμενες χώρες.^[5] Ο απόλυτος αριθμός των κρουσμάτων φυματίωσης έχει μειωθεί από το 2006 και τα νέα κρούσματα έχουν μειωθεί από το 2002.^[5] Η φυματίωση δεν κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλη την υδρόγειο. Σε πολλές Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες περίπου το 80% του πληθυσμού είναι θετικοί στα τεστ φυματίνης, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι θετικό μόνο το 5–10% του πληθυσμού.^[3] Οι περισσότεροι άνθρωποι σε μια αναπτυσσόμενο κόσμο κολλούν φυματίωση λόγω μειωμένης ανοσίας. Συνήθως, αυτοί οι άνθρωποι κολλούν φυματίωση επειδή έχουν μολυνθεί με τον ιόHIV και εμφανίζουν AIDS.^[6]

Σημεία και Συμπτώματα

[[ File:Tuberculosis symptoms.svg|thumb|Παραθέτουμε τα κύρια συμπτώματα των μορφών και σταδίων της φυματίωσης.^[7] Πολλά συμπτώματα μπορεί να είναι κοινά στις διάφορες μορφές, ενώ κάποια συμπτώματα είναι περισσότερο (αλλά όχι εντελώς) συγκεκριμένα σε ορισμένες μορφές. Μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα πολλαπλές μορφές της νόσου.]] Περίπου 5-10% των ανθρώπων που δεν είναι μολυσμένοι με τον ιό HIV αλλά έχουν μολυνθεί με φυματίωση, θα αναπτύξουν ενεργή νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους.^[8] Αντίθετα, το 30% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV και με φυματίωση αναπτύσσουν ενεργή νόσο.^[8] Η φυματίωση μπορεί να μολύνει οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συνήθως όμως προσβάλλει τους πνεύμονες (γνωστή ως πνευμονική φυματίωση).^[9] Εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) εμφανίζεται όταν η φυματίωση αναπτύσσεται εκτός των πνευμόνων. Η εξωπνευμονική φυματίωση μπορεί να συνυπάρχει με πνευμονική φυματίωση.^[9] Στα γενικά σημεία τα συμπτώματα περιλαμβάνονται πυρετός,ρίγη, νυχτερινές εφιδρώσεις, απώλεια της όρεξης, απώλεια βάρους και κόπωση.^[9] Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σοβαρή πληκτροδακτυλία.^[8]

Πνευμονική

Εάν μια μόλυνση γίνει ενεργός, προσβάλλει τους πνεύμονες στο 90% των ανθρώπων.^[6]^[10] Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στο στήθος και ένα παρατεταμένο βήχα που παράγει πτύελα. To 25% περίπου των ανθρώπων δεν παρουσιάζει καθόλου συμπτώματα (δηλαδή, παραμένουν "ασυμπτωματικοί").^[6] Περιστασιακά, οι άνθρωποι φτύνουν αίμα σε μικρές ποσότητες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η λοίμωξη μπορεί να διαβρώσει την πνευμονική αρτηρία, προκαλώντας μαζική αιμορραγία που ονομάζεται ανεύρυσμα Rasmussen. H φυματίωση μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια ασθένεια και να προκαλέσει εκτεταμένες ουλές στους άνω λοβούς των πνευμόνων. Οι άνω πνεύμονες επηρεάζονται πιο συχνά.^[9] Ο λόγος δεν είναι απόλυτα σαφής.^[3] Ίσως οι άνω λοβοί να επηρεάζονται περισσότερο λόγω της καλύτερης ροής του αέρα^[3] ή λόγω κακής παροχέτευσης της λέμφου.^[9]

Εξωπνευμονική

Στο 15-20% των ενεργών περιπτώσεων, η μόλυνση εξαπλώνεται εκτός των αναπνευστικών οργάνων, κι αυτό προκαλεί άλλες μορφές φυματίωσης (ΤΒ).^[11] Η φυματίωση (ΤΒ) που προσβάλλει άλλα όργανα του οργανισμού εκτός από τα αναπνευστικά, ονομάζεται «εξωπνευμονική φυματίωση».^[12] Εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που βρίσκονται σε ανοσοκαταστολή και σε μικρά παιδιά. Εξωπνευμονική φυματίωση εμφανίζεται σε ποσοστό μεγαλύτερο από 50% σε άτομα που έχουν μολυνθεί από τον ιό του HIV.^[12] Τα σημεία που προσβάλλονται πιο συχνά από εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) είναι ο υπεζωκότας (σε φυματιώδη πλευρίτιδα), το κεντρικό νευρικό σύστημα (σε φυματιώδη μηνιγγίτιδα) και το λεμφικό σύστημα (σε χοιράδωση του λαιμού). Εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) εμφανίζεται επίσης μεταξύ άλλων στο ουροποιογεννητικό σύστημα (σε φυματίωση ουρογεννητικού συστήματος) και στα οστά και τις αρθρώσεις (στη νόσο του Pott σε φυματιώδη σπονδυλίτιδα). Όταν συμβεί διασπορά στα οστά, τότε είναι γνωστή ως «φυματίωση των οστών»,^[13] που είναι μορφή οστεομυελίτιδας.^[3] Μια δυνητικά πιο σοβαρή, εκτεταμένη μορφή φυματίωσης (ΤΒ) ονομάζεται «διάχυτη» φυματίωση (ΤΒ) και είναι κοινώς γνωστή ως κεχροειδής φυματίωση.^[9]Η κεχροειδής φυματίωση (ΤΒ) αντιπροσωπεύει το 10% περίπου των περιστατικών εξωπνευμονικής φυματίωσης.^[14]

Αίτια

Μυκοβακτηρίδια

Η κύρια αιτία της φυματίωσης (ΤΒ) είναι το Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης, ένας μικρός, αερόβιος ακίνητος βάκιλλος.^[9] Πολλά από τα μοναδικά κλινικά χαρακτηριστικά αυτού του παθογόνου προκαλούνται από την υψηλή του περιεκτικότητα σε λιπίδια.^[15] Το μυκοβακτηρίδιο διαιρείται κάθε 16-20 ώρες. Αυτό το ποσοστό είναι αργό, σε σύγκριση με άλλα βακτήρια, τα οποία συνήθως διαιρούνται σε λιγότερο από μία ώρα.ref>Jindal, editor-in-chief SK. Textbook of pulmonary and critical care medicine. New Delhi: Jaypee Brothers Medical Publishers. σελ. 525. ISBN 978-93-5025-073-0. CS1 maint: Extra text: authors list (link) </ref> Τα μυκοβακτηρίδια έχουν μια εξωτερική μεμβράνη λιπιδική διπλοστοιβάδα.^[16] Εάν εκτελεστεί χρώση κατά Gram, το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) είτε λαμβάνει μια ελαφριά χρώση και χαρακτηρίζεται «θετικό κατά Gram», ή δεν χρωματίζεται, επειδή το κυτταρικό του τοίχωμα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λιπίδια και μυκολικό οξύ.^[17] Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) είναι ανθεκτικό σε ήπια απολυμαντικά και μπορεί να επιβιώσει σε ξηρό περιβάλλον για εβδομάδες. Στη φύση, το βακτηρίδιο μπορεί να αναπτυχθεί μόνο εντός των κυττάρων ενός ξενιστή οργανισμού, όμως το Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης μπορεί να καλλιεργηθεί στο εργαστήριο.^[18]

Με τη χρήση ιστολογικής χρώσης σε αποχρωματισμένα δείγματα των φλεγμάτων, οι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) κάτω από ένα κανονικό (ορατού φωτός) μικροσκόπιο. (Τα φλέγματα αποκαλούνται επίσης και «πτύελα») Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) διατηρεί συγκεκριμένη χρώση ακόμη και μετά από επεξεργασία με όξινο διάλυμα, γιαυτό και ανήκει στην κατηγορία των οξεάντοχων βάκιλλων (AFB).^[3]^[17] Οι δύο πιο κοινές τεχνικές χρώσης οξεάντοχων οργανισμών είναι: η χρώση Ziehl-Neelsen που χρωματίζει τους οξεάντοχους βάκιλλους (AFB) με ένα φωτεινό κόκκινο που ξεχωρίζει σε κυανούν περιβάλλον,^[19] και η χρώση αουραμίνης-ροδαμίνης ακολουθούμενη απόμικροσκοπία φθορισμού.^[20]

Το σύμπλεγμα των Μυκοβακτηριδίων της φυματίωσης (MTBC) περιλαμβάνει άλλα τέσσερα μυκοβακτηρίδια που προκαλούν φυματίωση (ΤΒ): “M. bovis,” “M. africanum,” “M. canetti,” και “M. microti.”^[21] Το “M. africanum” δεν είναι ευρέως διαδεδομένο, αλλά αποτελεί σημαντική αιτία φυματίωσης σε περιοχές της Αφρικής.^[22]^[23] Το “M. bovis” ήταν μια κοινή αιτία φυματίωσης, αλλά η εισαγωγή του παστεριωμένου γάλακτος έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό αυτό το μυκοβακτηρίδιο από τα προβλήματα δημόσιας υγείας στις αναπτυγμένες χώρες.^[3]^[24] Το “M. canetti” είναι σπάνιο και φαίνεται να περιορίζεται στο Κέρας της Αφρικής, αν και έχουν καταγραφεί ορισμένα περιστατικά σε Αφρικανούς μετανάστες.^[25]^[26] Το “M. microti” είναι επίσης σπάνιο και εμφανίζεται συνήθως σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, όμως αυτό το παθογόνο μπορεί να είναι πιο συχνό από όσο νομίζουμε.^[27]

Άλλα γνωστά παθογόνα μυκητοβακτηρίδια περιλαμβάνουν τα “M. leprae,” “M. avium,” και το “M. kansasii.” Τα δύο τελευταία είδη ανήκουν στην κατηγορία των "άτυπων μυκοβακτηριδίων" (NTM). Τα NTM δεν προκαλούν φυματίωση ή λέπρα, προκαλούν όμως πνευμονικές νόσους που προσομοιάζουν με φυματίωση.^[28]

Παράγοντες κινδύνου

Αρκετοί παράγοντες είναι αυτοί που κάνουν τους ανθρώπους επιρρεπείς σε φυματικές λοιμώξεις. Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου παγκοσμίως είναι ο Ιός της Ανθρώπινης Ανοσοεπάρκειας HIV; Το 13% όλων των περιπτώσεων της φυματίωσης μολύνονται από τον ιό HIV..^[5]Το πρόβλημα απαντάται συχνά στην υποσαχάρια Αφρική, όπου τα ποσοστά του HIV είναι υψηλά.^[29]^[30]Η φυματίωση είναι στενά συνδεδεμένη με τον υπερπληθυσμό και την κακή διατροφή. Αυτή η σύνδεση κάνει τη φυματίωση μία από τις κύριες ασθένειες της φτώχειας.^[6] Οι παρακάτω ομάδες ανθρώπων αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο φυματικής λοίμωξης: οι άνθρωποι που κάνουν ενέσεις με παράνομα φάρμακα, οι κάτοικοι κι εργαζόμενοι σε μέρη όπου συγκεντρώνονται ευπαθείς άνθρωποι (για παράδειγμα, σε φυλακές και καταφύγια αστέγων), φτωχοί άνθρωποι που δεν έχουν επαρκή ιατρική φροντίδα, εθνοτικές μειονότητες υψηλού κινδύνου, παιδιά που έχουν στενή επαφή με ανθρώπους υψηλού κινδύνου, και οι φροντιστές στον τομέα παροχής υγειονομικής περίθαλψης που εξυπηρετούν αυτούς τους πελάτες.^[31] Οι χρόνιες πνευμονικές νόσοι είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κινδύνου. Η Πνευμονοκονίαση αυξάνει τον κίνδυνο περίπου 30 φορές.^[32] Οι άνθρωποι που καπνίζουν τσιγάρααντιμετωπίζουν σχεδόν τον διπλάσιο κίνδυνο φυματίωσης από τους μη καπνιστές.^[33] Άλλες νοσώδεις καταστάσεις μπορεί ν' αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης φυματίωσης, συμπεριλαμβανομένου του αλκοολισμού^[6] και του σακχαρώδη διαβήτη (τριπλάσιος κίνδυνος).^[34] Κάποια φάρμακα, όπως τακορτικοστεροειδή και το infliximab (ένα αντί-αTNF μονοκλωνικό αντίσωμα) αποτελούν όλο και περισσότερο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, ειδικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο.^[6] Επίσης, μία γενετική προδιάθεση^[35] υπάρχει, αλλά οι επιστήμονες δεν έχουν καθορίσει κατά πόσο είναι σημαντική.^[6]

Μηχανισμός

[[ Image:TB poster.jpg|thumb|Οι εκστρατείες για τη δημόσια υγεία τη δεκαετία του 1920 προσπάθησαν να σταματήσουν την εξάπλωση της φυματίωσης.]]

Μετάδοση

Όταν τα άτομα με ενεργή πνευμονική φυματίωση βήχουν, φτερνίζονται, μιλούν, τραγουδούν, ή φτύνουν, αποβάλουν μολυσματικά aerosol σταγονίδια με διάμετρο από 0.5 ως 5 µm. Ένα φτέρνισμα μπορεί ν' απελευθερώσει μέχρι 40.000 σταγονίδια.^[36] Κάθε σταγονίδιο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια καθώς η μολυσματική δόση της φυματίωσης είναι πολύ χαμηλή. (Ένα άτομο που εισπνέει λιγότερα από 10 βακτήρια μπορεί να μολυνθεί).^[37]

Οι άνθρωποι με παρατεταμένη, συχνή ή στενή επαφή με ανθρώπους που έχουν φυματίωση αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο μολύνσεως, όπως εκτιμάται σε ένα ποσοστό της τάξεως του 22%.^[38] Ένα άτομο με ενεργή φυματίωση που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να μολύνει 10-15 (ή και περισσότερα) άτομα το χρόνο.^[4] Συνήθως, μόνο τα άτομα με ενεργή φυματίωση μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια. Πιστεύεται ότι τα άτομα με λανθάνουσα λοίμωξη δεν είναι μολυσματικά.^[3] Η πιθανότητα μετάδοσης από το ένα άτομο στο άλλο εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες. Αυτοί οι παράγοντες συμπεριλαμβάνουν τον αριθμό των μολυσματικών σταγονιδίων που αποβάλλει ο φορέας, την αποτελεσματικότητα του εξαερισμού στο περιβάλλον του ατόμου, τη διάρκεια της έκθεσης την τοξικότητα του γένους, της M. φυματίωσης και τα επίπεδα ανοσίας του ατόμου που δεν έχει μολυνθεί.^[39] Για να αποφευχθεί η μετάδοση από άτομο σε άτομο, απομονώστε τα άτομα με ενεργή ("φανερή") φυματίωση και χορηγείστε τους αγωγή με φάρμακα κατά της φυματίωσης. Μετά από περίπου δύο εβδομάδες αποτελεσματικής θεραπείας, οι άνθρωποι με μη-ανθεκτικέςενεργές λοιμώξεις γενικά δεν παραμένουν μολυσματικοί για τους άλλους.^[38] Αν κάποιος μολυνθεί, συνήθως χρειάζεται τρεις με τέσσερις εβδομάδες πριν το άτομο που έχει μολυνθεί να μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε άλλους..^[40]

=Παθογένεση

Περίπου το 90% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από M. φυματίωση έχουν ασυμπτωματικές, λανθάνουσες φυματικές λοιμώξεις (που κάποιες φορές ονομάζονται LTBI).^[41] Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μόνο 10% πιθανότητα στη ζωή τους να γίνει η λανθάνουσα λοίμωξη, εμφανής, ενεργή φυματίωση.^[42]Γι' ανθρώπους με HIV, ο κίνδυνος να εμφανίσουν ενεργή φυματίωση αυξάνεται και φτάνει σχεδόν 10% το χρόνο.^[42]Αν δεν χορηγηθεί αποτελεσματική θεραπεία, το ποσοστό θανάτου για περιπτώσεις ενεργής φυματίωσης φτάνει το 66%.^[4]

Η φυματική λοίμωξη ξεκινάει όταν τα μυκοβακτηρίδια φτάνουν στις πνευμονικές κυψελίδες, όπου εισέρχονται και αναπαράγονται μέσα στα ενδοσώματα των κυψελιδικών μακροφάγων.^[3]^[43] Το κύριο μέρος της λοίμωξης στα πνευμόνια, γνωστό ως η"η εστία του Ghon ", βρίσκεται είτε στο πάνω μέρος του κατώτερου λοβού, ή στο κατώτερο μέρος του ανώτερου λοβού.^[3] Η φυματίωση των πνευμόνων μπορεί επίσης να εμφανιστεί μέσω μιας λοιμώξεως στο αίμα, γνωστή ως εστία του Simon. Η εστία του Simon βρίσκεται συνήθως στα ανώτερα πνευμονικά πεδία.^[44] Αυτή η αιμοταγενής μετάδοση μπορεί να εξαπλώσει τη λοίμωξη σε πιο απομακρυσμένα μέρη όπως οι περιφερειακοί λεμφαδένες, τα νεφρά, τον εγκέφαλο, και τα οστά.^[3]^[45] Η φυματίωση επηρεάζει όλα τα μέρη του σώματος, ωστόσο γι' άγνωστους λόγους σπάνια επηρεάζει την καρδιά, τους σκελετικούς μύες, το πάγκρεας, ή τοθυρεοειδή.^[46]

Η φυματίωση ταξινομείται ως μία από τις κοκκιωματώδειςφλεγμονώδεις νόσους. Τα μακροφάγα, τα T λεμφοκύτταρα , τα B λεμφοκύτταρα, και οι ινοβλάστες είναι μεταξύ των κυττάρων που συγκεντρώνονται για να σχηματίσουν κοκκιώματα. Τα λεμφοκύτταρα περικυκλώνουν τα μολυσμένα μακροφάγα. Το κοκκίωμα εμποδίζει τη διάδοση των μυκοβακτηριδίων και παρέχει ένα τοπικό περιβάλλον για την αλληλεπίδραση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα βακτήρια μέσα στο κοκκίωμα μπορεί να γίνουν αδρανή, κάτι που οδηγεί σε λανθάνουσα λοίμωξη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του κοκκιώματος είναι η εμφάνιση ασυνήθους θανάτου του κυττάρου (νέκρωση) στο κέντρο του βλαστήματος. Με γυμνό μάτι, αυτή η νέκρωση έχει υφή μαλακού, λευκού τυριού και λέγεται τυρώδης νέκρωση.^[47]

Τα φυματικά βακτήρια μπορεί να εισχωρήσουν στο αίμα από μία περιοχή κατεστραμμένου ιστού. Μπορεί να εξαπλωθούν σ' όλο το σώμα και να δημιουργήσουν πολλές εστίες λοιμώξεως, που φαίνονται σαν μικροσκοπικά βλαστήματα στους ιστούς.^[48] Αυτή η σοβαρή μορφή της νόσου της φυματίωσης λέγεται κεχροειδής φυματίωση. Αυτή η μορφή της φυματίωσης είναι πιο συχνή σε μικρά παιδιά και ανθρώπους που πάσχουν από τον ιό HIV.^[49] Οι άνθρωποι μ' αυτή τη διάσπαρτη φυματίωση έχουν υψηλά ποσοστά θνησιμότητας (γύρω στο 30%).^[14]^[50]

Σε πολλούς ανθρώπους, η λοίμωξη εντείνεται και μετά φθίνει. Η καταστροφή των ιστών και η νέκρωση συχνά εξισορροπούνται με τη θεραπεία και την ίνωση.^[47] Ο ιστός που έχει επηρεαστεί αντικαθίσταται από ουλές και κοιλότητες που γεμίζουν με τυρώδες νεκρωτικό υλικό. Κατά τη διάρκεια της ενεργούς νόσου, μερικές από αυτές τις κοιλότητες ενώνονται με τις διόδους αέρα βρόγχοι και αυτό το υλικό μπορεί να βγει με το βήχα. Αυτό το υλικό περιέχει ζωντανά βακτήρια και μπορεί να εξαπλώσει τη μόλυνση. Η θεραπεία με τα κατάλληλα αντιβιοτικά σκοτώνει τα βακτήρια κι επιτρέπει να γίνει η επούλωση. Όταν θεραπεύεται η νόσος, οι περιοχές που έχουν επηρεαστεί αντικαθίστανται από ουλώδη ιστό.^[47]

Διάγνωση

[[ File:TB in sputum.png|thumb|Μυκοβατηρίδιο της φυματίωσης (χρωματισμένο κόκκινο) στο πτύελο]]

Ενεργή φυματίωση

Είναι δύσκολο να διαγνωστεί η ενεργή φυματίωση με βάση μόνο τα συμπτώματα.^[51] Επίσης, είναι δύσκολο να διαγνωστεί η νόσος σε ανθρώπους που είναι σε ανοσοκαταστολή.^[52] Ωστόσο, οι άνθρωποι που έχουν συμπτώματα πνευμονοπάθειας γενικότερα συμπτώματα που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες μπορεί να έχουν φυματίωση.^[52] Μια ακτινογραφία στήθους και πολλαπλές καλλιέργειες πτυέλωνγια οξεάντοχους βακίλλους είναι συνήθως μέρος της αρχικής εκτίμησης.^[52] Οι εξετάσεις απελευθέρωσης ιντερφερόνης-γ (IGRAs) και δερματικής φυματινοαντίδρασης δεν είναι χρήσιμες στον αναπτυσσόμενο κόσμο.^[53]^[54] Οι εξετάσεις IGRAs έχουν παρόμοιους περιορισμούς σε ανθρώπους που πάσχουν από τον ιό HIV.^[55]^[56]

Οριστική διάγνωση της φυματίωσης γίνεται όταν αναγνωρίζεται η “M. φυματίωση” σε κλινικό δείγμα (για παράδειγμα, σε πτύελο, πύο, ή βιοψία ιστού). Ωστόσο, η δύσκολη διαδικασία καλλιέργειας γι' αυτόν τον αργά αναπτυσσόμενο οργανισμό μπορεί να πάρει από δύο έως έξι εβδομάδες για την καλλιέργεια πτυέλου ή αίματος.^[57]Επομένως, η θεραπεία ξεκινάει συνήθως πριν επιβεβαιωθεί η καλλιέργεια.^[58]

Οι εξετάσεις μοριακής ανίχνευσηςκαι η μέτρηση επιπέδων αδενοσινοδεαμινάσης μπορούν γρήγορα να διαγνώσουν τη φυματίωση.^[51] Ωστόσο, αυτές οι εξετάσεις δεν συνιστώνται συνήθως καθώς σπάνια αλλάζουν τον τρόπο θεραπείας του ατόμου.^[58]Οι εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση αντισωμάτων δεν είναι συγκεκριμένες ή ευαίσθητες, και γι' αυτό δεν συνιστώνται.^[59]

Λανθάνουσα φυματίωση

[[ File:Mantoux tuberculin skin test.jpg|thumb|Mantoux tuberculin skin test]] Η δερματική φυματινοαντίδραση Mantoux χρησιμοποιείται συχνά στην εξέταση ατόμων υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη φυματίωσης.^[52]Σε άτομα που έχουν προηγουμένως ανοσοποιηθεί η φυματινοαντίδραση μπορεί να δώσει ψευδώς θετικά αποτελέσματα.^[60] Στους πάσχοντες από σαρκοείδωση, λέμφωμα Hodgkin, και υποσιτισμό μπορεί τα αποτελέσματα να είναι ψευδώς αρνητικά. Το σημαντικότερο είναι ότι άτομα με ενεργό φυματίωση μπορεί να δώσουν ψευδώς αρνητική φυματινοαντίδραση.^[3]Οι μέθοδοι ανίχνευσης της απελευθέρωσης ιντερφερόνης-γ (Interferon gamma release assays, IGRAs) σε δείγμα αίματος συνιστώνται σε άτομα στα οποία η δοκιμασία Mantoux είναι θετική. ^[58] Η ανοσοποίηση και τα περισσότερα περιβαλλοντικά μυκοβακτηρίδια δεν επηρεάζουν τις μεθόδους IGRA, οπότε δίνουν λιγότερα ψευδώς θετικά αποτελέσματα.^[61] Τις επηρεάζουν, όμως, τα μυκοβακτηρίδια “M. szulgai,” “M. marinum,” και “M. kansasii.”.^[62] Οι μέθοδοι IGRA μπορούν να αυξήσουν την ευαισθησία εάν εφαρμοστούν παράλληλα με τη δερματική φυματινοαντίδραση. Αν εφαρμοστούν μεμονωμένα μπορεί να έχουν μειωμένη ευαισθησία συγκριτικά με τη δερματική φυματινοαντίδραση.^[63]

Πρόληψη

Οι προσπάθειες για την πρόληψη και τον έλεγχο της φυματίωσης βασίζονται στον εμβολιασμό βρεφών και την ανίχνευση και κατάλληλη θεραπεία των περιστατικών ενεργούς φυματίωσης.^[6] Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) σημείωσε κάποιες επιτυχίες μέσω βελτιωμένων θεραπευτικών σχημάτων. Έχει παρατηρηθεί ελαφριά μείωση στον αριθμών των περιστατικών.^[6]

Εμβόλια

Aπό το 2011, το μόνο διαθέσιμο εμβόλιο είναι ο bacillus Calmette–Guérin (BCG). Το αντιφυματικό εμβόλιο (ΒCG) έχει αποδειχτεί αποτελεσματικό κατά της κεγχροειδούς φυματίωσης στην παιδική ηλικία, αλλά δεν παρέχει επαρκή προστασία κατά της μεταδοτικής πνευμονικής φυματίωσης. ^[64] Παρόλα αυτά πρόκειται για το πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενο εμβόλιο σε παγκόσμιο επίπεδο. Περισσότερο από 90% των παιδιών εμβολιάζονται,^[6]αλλά η ανοσία εξασθενεί μετά από περίπου μια δεκαετία.^[6] Η φυματίωση είναι σπάνια στα περισσότερα μέρη του Καναδά, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ, οπότε το BCG χορηγείται μόνο σε άτομα υψηλού κινδύνου.^[65]^[66]^[67] Ένας λόγος να μη χρησιμοποιηθεί το εμβόλιο είναι το γεγονός ότι η δερματική φυματινοαντίδραση δίνει ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να ανιχνευτεί η νόσος μέσω αυτής της δοκιμασίας.^[67] Νέα εμβόλια βρίσκονται στο στάδιο ανάπτυξης.^[6]

Δημόσια Υγεία

Το 1993 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) χαρακτήρισε τη φυματίωση ως «κατάσταση ανάγκης για την παγκόσμια υγεία».^[6] Το 2006 το δίκτυο διεθνών οργανισμών «Stop TB Partnership» ανέπτυξε ένα παγκόσμιο σχέδιο για την εξάλειψη της φυματίωσης του οποίου στόχος είναι να σώσει 14 εκατ. ζωές μέχρι το 2015.^[68] Είναι πιθανό να μην επιτευχθούν κάποιοι από τους στόχους τους έως το 2015, κυρίως λόγω της αύξησης της φυματίωσης που συνδέεται με τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) και την εμφάνιση της πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR-TB).^[6] Η Αμερικανική Θωρακική Εταιρεία (American Thoracic Society) ανέπτυξε ένα σύστημα ταξινόμησης της φυματίωσης , το οποίο χρησιμοποιείται σε προγράμματα δημόσιας υγείας.^[69]

Αντιμετώπιση

Στη θεραπεία της φυματίωσης χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά για την εξόντωση των βακτηρίων. Η αποτελεσματική θεραπεία της νόσου δεν είναι εύκολη λόγω της ασυνήθιστης δομής και χημικής σύστασης του κυτταρικού τοιχώματος του μυκοβακτηρίδιου. Το κυτταρικό τοίχωμα εμποδίζει την απορρόφηση των φαρμάκων και καθιστά τα αντιβιοτικά αναποτελεσματικά.^[70] Τα δύο αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται περισσότερο απ’ όλα είναι η ισονιαζίδη και η ριφαμπικίνη. Η θεραπευτική αγωγή μπορεί να διαρκέσει μήνες.^[39] Στη θεραπεία της λανθάνουσας φυματίωσης χρησιμποποιείται συνήθως ένα μεμονωμένο αντιβιοτικό.^[71] Η ενεργός φυματίωση θεραπεύεται καλύτερα με συνδυασμό αντιβιοτικών προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος τα βακτήρια να αναπτύξουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.^[6] Στα άτομα με λανθάνουσες λοιμώξεις χορηγείται επίσης θεραπευτική αγωγή με σκοπό να προληφθεί η μελλοντική ανάπτυξη ενεργούς φυματίωσης.^[71] Η ΠΟΥ συνιστά τη θεραπεία υπό άμεση παρακολούθηση κατά την οποία ο ασθενής λαμβάνει τα φάρμακά του υπό την άμεση επίβλεψη επαγγελματία υγείας, με σκοπό τη μείωση του αριθμού των ατόμων που δεν παίρνουν με τον κατάλληλο τρόπο τα αντιβιοτικά φάρμακα.^[72] Ωστόσο, υπάρχουν μόνο λίγα στοιχεία για τη στήριξη της θεραπείας υπό άμεση παρακολούθηση. ^[73] Η εφαρμογή μέτρων που υπενθυμίζουν τη σπουδαιότητα της θεραπείας φέρνει θετικά αποτελέσματα. ^[74]

Νεοεμφανιζόμενες περιπτώσεις

Aπό το 2010, η συνιστώμενη θεραπευτική αγωγή για τη νεοεμφανιζόμενη πνευμονική φυματίωση είναι η χορήγηση συνδυασμού αντιβιοτικών για έξι μήνες. Τους πρώτους δύο μήνες θα πρέπει να χορηγείται ριφαμπικίνη, ισονιαζίδη, πυραζιναμίδη, και εθαμβουτόλη. Τους τέσσερις τελευταίους μήνες χορηγείται μόνο ριφαμπικίνη και ισονιαζίδη.^[6] Σε περίπτωση υψηλής αντίστασης στην ισονιαζίδη μπορεί στη θέση της να χρησιμοποιηθεί εθαμβουτόλη για το παραπάνω διάστημα.^[6]

Υποτροπή

Εάν η φυματίωση υποτροπιάσει, θα πρέπει ─προτού καθοριστεί η θεραπεία─ να γίνουν τεστ προκειμένου να βρεθεί σε ποια αντιβιοτικά παρουσιάζει ευαισθησία.^[6] Σε περίπτωση που διαπιστωθεί πολυανθεκτική TB (multiple-drug-resistant TB, MDR-TB) συνιστάται θεραπεία με τουλάχιστον τέσσερα αποτελεσματικά αντιβιοτικά για 18–24 μήνες.^[6]

Ανθεκτικότητα στα φάρμακα

Πρωτογενή αντοχή έχουμε όταν κάποιος έχει μολυνθεί με ανθεκτικό στέλεχος. Ένα άτομο με ευπάθεια στη φυματίωση μπορεί να αναπτύξει δευτερογενή (επίκτητη) αντοχή κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Επίσης η δευτερογενής αντοχή αναπτύσσεται λόγω ανεπαρκούς θεραπείας, εάν ο ασθενής δε λάβει καταλλήλως το φαρμακευτκό σχήμα που του έχει χορηγηθεί (ανεπαρκής συμμόρφωση) ή αν τα χρησιμοποιούμενα φάρμακα είναι χαμηλής ποιότητας.^[75] Η ανθεκτική φυματίωση αποτελεί σοβαρό πρόβλημα της δημόσιας υγείας σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Η θεραπεία της διαρκεί περισσότερο καιρό και απαιτούνται υψηλότερου κόστους φάρμακα. Η πολυανθεκτική φυματίωση (MDR-TB) αναφέρεται στην αντοχή που αναπτύσσουν τα μυκοβακτηρίδια στα δύο πιο αποτελεσματικά φάρμακα πρώτης γραμμής: τη ριφαμπικίνη και την ισονιαζίδη.Στην υπερανθεκτική ΤΒ υπάρχει αντοχή σε τρεις ή και περισσότερες από τις έξι κατηγορίες φαρμάκων δεύτερης γραμμής.^[76]Στην ολικά ανθεκτική ΤΒ η αντοχή επεκτείνεται σε όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα. Αυτή η μορφή παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 2003 στην Ιταλία, ωστόσο έως το 2012 δεν είχε συζητηθεί ευρέως. ^[77]

Πρόγνωση

Η μόλυνση με το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης εξελίσσεται σε εμφανή νόσο, όταν τα βακτήρια υπερνικούν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Στην πρωτογενή λοίμωξη (περίπου 1–5% των περιστατικών) αυτό συμβαίνει λίγο μετά την αρχική μόλυνση. ^[3]Ωστόσο, στα περισσότερα περιστατικά πρόκειται για λανθάνουσα λοίμωξη χωρίς εμφανή συμπτώματα.^[3] Τα αδρανή αυτά βακτήρια οδηγούν σε ενεργή φυματίωση στις 5–10% των λανθανουσών περιπτώσεων. Πολλές φορές αυτό συμβαίνει αρκετά χρόνια μετά τη μόλυνση. ^[8]

Ο κίνδυνος της επανεργοποίησης αυξάνεται σε άτομα με ανοσοκαταστολή, όπως αυτή που προκαλείται από μόλυνση με τον ιό HIV. Στα άτομα που είναι συγχρόνως μολυσμένα με το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης και τον ιό HIV, ο κίνδυνος για επανεργοποίηση της νόσου αυξάνεται μέχρι και 10% κάθε χρόνο.^[3] Μελέτες που ασχολούνται με το γενετικό αποτύπωμα των στελεχών μυκοβακτηρίδιων, δείχνουν ότι η επαναμόλυνση προκαλεί, περισσότερο από όσο θεωρούνταν παλαιότερα, την υποτροπή της νόσου.^[78] Οι επαναμολύνσεις ευθύνονται για περισσότερα από τα 50% των περιστατικών επανεργοποίησης της νόσου σε περιοχές όπου συναντάται συχνά.^[79] Η πιθανότητα θανάτου λόγω φυματίωσης μειώθηκε το 2008 από 8% ─που ήταν το 1995─ σε 4%.^[6]

Επιδημιολογία

[[ File:Tuberculosis-prevalence-WHO-2009.svg|thumb|alt=World map with υποσαχάρια Αφρική in various shades of yellow, marking prevalences above 300 per 100,000 people, and with the U.S., Canada, Australia, and northern Europe in shades of deep blue, marking prevalence around 10 per 100,000 people. Asia is yellow but not quite so bright, marking prevalence around 200 per 100,000 range. South America is a darker yellow.|In 2007, the prevalence of TB per 100,000 people was highest in sub-Saharan Africa, and was also relatively high in Asia.^[80]]] Περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (M. tuberculosis). Ένα νέο περιστατικό λοίμωξης σημειώνεται παγκοσμίως κάθε λεπτό.^[4] Ωστόσο, οι περισσότερες μολύνσεις με το M. tuberculosis δεν εξελίσσονται σε νόσο^[81] και το 90–95% των ατόμων που μολύνθηκαν παραμένουν ασυμπτωματικά.^[41] Εκτιμάται ότι το έτος 2007 υπήρχαν 13,7 εκατ. χρόνια περιστατικά ενεργούς φυματίωσης.^[82] Το 2010 διαγνώστηκαν 8,8 εκατ. νέα κρούσματα και σημειώθηκαν 1,45 εκατ. θάνατοι, οι περισσότεροι σε αναπτυσσόμενες χώρες^[5]. Από τα 1,45 εκατ. ανθρώπων που πεθαίνουν, περίπου τα 0,35 εκατ. είναι συγχρόνως προσβεβλημένα με τον ιό του AIDS (HIV).^[83]

Μετά το AIDS, η φυματίωση είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μεταξύ των λοιμωδών νοσημάτων.ref name=ID10/> Από το 2005 ο απόλυτος αριθμός των κρουσμάτων φυματίωσης ("επιπολασμός") σημειώνει πτώση. Από το 2002 έχει μειωθεί ο αριθμός νέων κρουσμάτων ("επίπτωση").^[5] Η Κίνα έχει σημειώσει ιδιαίτερα σημαντική πρόοδο: από το 1990 έως το 2010 κατάφερε να μειώσει το ποσοστό θνησιμότητας κατά περίπου 80%.^[83] Η φυματίωση είναι πιο συχνή σε αναπτυσσόμενες χώρες. Περίπου 80% του πληθυσμού πολλών χωρών της Ασίας και της Αφρικής έχει θετική φυματινοαντίδραση ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό ανέρχεται σε μόλις 5–10%.^[3] Οι ειδικοί σε ιατρικά θέματα ήλπιζαν στη δυνατότητα ολοκληρωτικού ελέγχου της φυματίωσης, ωστόσο υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που καθιστούν αυτή τη δυνατότητα απίθανη: η ανάπτυξη αποτελεσματικού εμβολίου αποδείχτηκε δύσκολη, το κόστος του εμβολίου είναι υψηλό και ο χρόνος διάγνωσης της νόσου είναι μεγάλος, η θεραπεία διαρκεί πολλούς μήνες και περισσότερα άτομα με ΗIV μολύνονται από τη φυματίωση. Η ανθεκτική στα φάρμακα νόσος εμφανίστηκε στη δεκαετία του ‘80.^[6] [[ File:TB incidence.png|thumb|left|Ετήσιος αριθμός νέων κρουσμάτων φυματίωσης. Πηγή στοιχείων ΠΟΥ.^[84]]] Το 2007 η χώρα με τον υψηλότερο εκτιμώμενο δείκτη επίπτωσης της νόσου ήταν η Σουαζιλάνδη με 1200 περιστατικά στα 100.000 άτομα. Η Ινδία, με εκτιμώμενα 2 εκατ. νέα περιστατικά, είχε τον υψηλότερο συνολικό δείκτη επίπτωσης.^[82] Στις αναπτυγμένες χώρες η φυματίωση δεν είναι τόσο συχνή και συναντάται κυρίως σε αστικές περιοχές. Το 2010 τα ποσοστά της φυματίωσης ανά 100.000 άτομα σε διάφορες περιοχές του κόσμου ανέρχονταν σε: 178 παγκοσμίως, 332 στην Αφρική, 36 στην αμερικανική ήπειρο, 173 στην Ανατολική Μεσόγειο, 63 στην Ευρώπη, 278 στη Νοτιοανατολική Ασία και 139 σε περιοχές του Δυτικού Ειρηνικού.^[83] Στον Καναδά και την Αυστραλία η φυματίωση είναι πολλές φορές πιο συχνή στους αυτόχθονες λαούς, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες περιοχές.^[85]^[86] Τα ποσοστά θανάτου από φυματίωση στους ιθαγενείς της ΗΠΑ είναι πέντε φορές υψηλότερα.^[87]

Η επίπτωση της νόσου ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία. Στην Αφρική προσβάλλει κατά πρώτο λόγο άτομα ηλικίας μεταξύ 12 και 18 ετών και νέους ενήλικες.^[88]Σε χώρες, Σε χώρες, όμως, όπου οι δείκτες επίπτωσης παρουσίασαν σημαντική πτώση (όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ) η φυματίωση προσβάλλει κυρίως ηλικιωμένα άτομα και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.^[3]^[89]

Ιστορία

Image:Mummy at British Museum.jpg|thumb|Αιγυπτιακή μούμια στο Βρετανικό Μουσείο - διαπιστώθηκε σήψη από φυματίωση στη σπονδυλική στήλη μουμιών από την Αίγυπτο.]]

Η φυματίωση έχει εμφανιστεί στους ανθρώπους από την αρχαιότητα.^[6] Η πρώτη σαφής ανίχνευση του “μυκοβακτηριδίου της φυματίωσης” περιλαμβάνει στοιχεία ύπαρξης της ασθένειας σε απομεινάρια βίσωνα που χρονολογούνται έως και 17.000 χρόνια πριν.^[90] Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν η φυματίωση προήλθε από τα βοοειδή, και μεταδόθηκε στη συνέχεια στους ανθρώπους, ή αν ξέσπασε από κάποιον κοινό πρόγονο.^[91] Οι επιστήμονες πίστευαν παλαιότερα ότι το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTBC) μεταδιδόταν στους ανθρώπους από τα ζώα κατά την εξημέρωσή τους. Ωστόσο, τα γονίδια του συμπλέγματος “Mycobaterium tuberculosis” (MTBC) στους ανθρώπους έχουν εξεταστεί συγκριτικά με το MTBC στα ζώα, και η θεωρία έχει αποδειχθεί λανθασμένη. Και τα δύο στελέχη των βακτηρίων φυματίωσης έχουν ένα κοινό πρόγονο που ενδέχεται να έχει μολύνει τους ανθρώπους κιόλας από τη Νεολιθική επανάσταση.^[92] Σκελετικά απολιθώματα καταδεικνύουν ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι (4000 Π.Χ.) είχαν φυματίωση. Ερευνητές διαπίστωσαν σήψη από φυματίωση στη σπονδυλική στήλη μουμιών από την Αίγυπτο που χρονολογούνται από το 3000–2400 Π.Χ.^[93] "Φθίση" είναι η ελληνική λέξη για την “κατανάλωση,” ένας παλαιότερος όρος για την πνευμονική φυματίωση.^[94] Το 460 Π.Χ., ο Ιπποκράτης αναγνώρισε τη φθίση ως την πιο ευρέως διαδεδομένη ασθένεια της εποχής. Οι πάσχοντες από φθίση είχαν υψηλό πυρετό και έβηχαν αίμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις η φθίση ήταν θανάσιμη.^[95] Γενετικές έρευνες επισημαίνουν ότι η φυματίωση είχε εμφανιστεί στην Αμερική από το έτος 100 Μ.Χ.^[96]

Πριν τη Βιομηχανική επανάσταση, δοξασίες συχνά συνέδεαν τη φυματίωση με τους βρυκόλακες. Σε περίπτωση θανάτου ενός μέλους οικογένειας από φυματίωση, τα άλλα μολυσμένα μέλη θα έβλεπαν σταδιακή επιδείνωση της υγείας τους. Υπήρχε η πεποίθηση ότι το άτομο που προσβαλλόταν αρχικά από φυματίωση απομυζούσε τη ζωή από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.^[97]

Η πνευμονική μορφή που σχετίζεται με τα φυμάτια εδραιώθηκε ως πάθηση από τον Δρ. Richard Morton το 1689.^[98]^[99] Ωστόσο, η φυματίωση είχε μια σειρά από συμπτώματα, και συνεπώς δεν είχε αναγνωριστεί ως μία ασθένεια μέχρι τη δεκαετία του 1820. Ονομάστηκε φυματίωση το 1839 από τον J. L. Schönlein.^[100] Κατά τη διάρκεια των ετών 1838–1845, ο Δρ. John Croghan, ιδιοκτήτης του σπηλαίου Mammoth Cave, μετέφερε τους νοσούντες από φυματίωση στη σπηλιά με την ελπίδα ότι θα θεραπευτούν από την ασθένεια με τη σταθερή θερμοκρασία και την καθαρότητα του αέρα στο σπήλαιο. Πέθαιναν σε έναν χρόνο.^[101]Ο Hermann Brehmer άνοιξε το πρώτο σανατόριο φυματίωσης το 1859 στο Sokołowsko, Πολωνία.^[102]

[[ image:RobertKoch.jpg|upright|thumb|left|Ο Δρ. Robert Koch ανακάλυψε τον βάκιλο της φυματίωσης.]]

Τον βάκιλο που προκαλεί τη φυματίωση, το “μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης,” αναγνώρισε και περιέγραψε στις 24 Μαρτίου 1882 ο Robert Koch. Του απονεμήθηκε Βραβείο Nobel Prize στη φυσιολογία ή ιατρική το 1905 για αυτή την ανακάλυψη.^[103] Ο Koch δεν πίστευε ότι η ασθένεια της φυματίωσης ήταν όμοια για τα βοοειδή και τους ανθρώπους. Η πεποίθηση αυτή αποτέλεσε τροχοπέδη για την αναγνώριση του μολυσμένου γάλακτος ως πηγή μόλυνσης. Σε μεταγενέστερα χρόνια, ο κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας από αυτή την πηγή μειώθηκε δραματικά με την ανακάλυψη της διαδικασίας παστερίωσης . Ως θεραπεία για τη φυματίωση ο Koch ανακοίνωσε το 1890 το απόσταγμα γλυκερίνης του βακίλου της φυματίωσης. Το ονόμασε «φυματίνη». Η «φυματίνη» δεν ήταν αποτελεσματική, ωστόσο υιοθετήθηκε ως δοκιμή προσυμπτωματικού ελέγχου φυματίωσης.^[104]

Οι Albert Calmette και Camille Guérin σημείωσαν την πρώτη επιτυχία για την ανοσοποίηση κατά της φυματίωσης το 1906. Χρησιμοποίησαν εξασθενημένο στέλεχος του μυκοβακτηριδίου των βοοειδών και ονόμασαν το εμβόλιο BCG (βάκιλος των Calmette και Guérin). Το εμβόλιο BCG χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1921 σε ανθρώπους στη Γαλλία.^[105] Ωστόσο, έτυχε ευρείας αποδοχής μόνο σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, και Γερμανία μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.^[106]

Η φυματίωση προκάλεσε μια πλέον γενικευμένη ανησυχία του κοινού κατά τον 19ο και πρώιμο 20ο αιώνα ως η ενδημική νόσος των φτωχών στις πόλεις. Το 1815, ένας στους τέσσερις θανάτους στην Αγγλία οφειλόταν στην «κατανάλωση». Μέχρι το 1918, η φυματίωση προκαλούσε έναν στους έξι θανάτους στη Γαλλία. Οι ερευνητές όρισαν τη δεκαετία του 1880 τη νόσο της φυματίωσης ως μολυσματική, και στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε λίστα με ασθένειες υποχρεωτικής δήλωσης στη Βρετανία. Ξεκίνησαν εκστρατείες που παρότρυναν το κοινό να αποφεύγει τις αποχρέμψεις σε δημόσιους χώρους και «παρακινούσαν» τους άπορους που είχαν προσβληθεί από την ασθένεια να εισαχθούν σε σανατόρια που έμοιαζαν με φυλακές. (Τα σανατόρια για τη μεσαία και ανώτερη τάξη προσέφεραν υψηλού επιπέδου φροντίδα και συνεχή ιατρική παρακολούθηση.)^[102] Τα σανατόρια φέρονταν να παρέχουν τα οφέλη του «φρέσκου αέρα» και της εργασίας. Ακόμα όμως και στις καλύτερες συνθήκες, 50% των ασθενών που έκαναν εισαγωγή σε αυτά πέθαιναν μετά από πέντε έτη (“περί το” 1916).^[102]

Τα ποσοστά της φυματίωσης άρχισαν να αυξάνονται στην Ευρώπη στην αρχή της δεκαετίας του 1600. Ο αριθμός των κρουσμάτων φυματίωσης εκτινάχθηκε τη δεκαετία του 1800 στην Ευρώπη, καθώς αποτέλεσε αιτία θανάτου περίπου 25% επί του συνόλου των θανάτων.^[107] Η θνησιμότητα στη συνέχεια μειώθηκε κατά περίπου 90% μέχρι τη δεκαετία του 1950.^[108] Οι βελτιώσεις στη δημόσια υγεία μείωσαν σημαντικά τα ποσοστά της φυματίωσης ακόμα και πριν τη χρήση της στρεπτομυκίνης και άλλων αντιβιοτικών. Ωστόσο, η ασθένεια συνέχισε να αποτελεί σημαντική απειλή για τη δημόσια υγεία. Το ίδρυμα Medical Research Council συστήθηκε στη Βρετανία το 1913, με αρχική έμφαση στην έρευνα της φυματίωσης.^[109]

Το 1946, η ανάπτυξη του αντιβιοτικού της στρεπτομυκίνης κατέστησε δυνατή την αποτελεσματική θεραπεία και ίαση της φυματίωσης. Πριν την εφεύρεση του εν λόγω φαρμάκου, η μοναδική θεραπεία (πέρα από τα σανατόρια) ήταν η χειρουργική επέμβαση. Η «τεχνική τουπνευμοθώρακα» οδηγούσε σε κατάρρευση του πνεύμονα που είχε προσβληθεί για να τον «ξεκουράσει» και να βοηθήσει τις φυματιώδεις βλάβες να θεραπευτούν.^[110] Η εμφάνιση της πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR-TB) οδήγησε πάλι στην υιοθέτηση των χειρουργικών επεμβάσεων ως επιλογή εντός του αποδεκτού επιπέδου παροχής φροντίδας για την αντιμετώπιση λοιμώξεων φυματίωσης. Οι πρόσφατες χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την αφαίρεση παθολογικών θωρακικών κοιλοτήτων (φυσαλίδων) στους πνεύμονες προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός των βακτηρίων και να αυξηθεί η έκθεση των υπόλοιπων βακτηρίων σε φάρμακα στη ροή του αίματος. Η επέμβαση αυτή μειώνει ταυτόχρονα το συνολικό βακτηριδιακό φορτίο και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με συστημικά αντιβιοτικά.^[111] Οι ειδικοί έθρεφαν την ελπίδα ότι θα εξαλείψουν πλήρως τη φυματίωση, (πρβλ. ανεμοβλογιά), ωστόσο η αύξηση των ανθεκτικών σε φάρμακα στελεχών τη δεκαετία του 1980 κατέστησε την εξάλειψη της νόσου λιγότερο δυνατή. Η επακόλουθη επανεμφάνιση της φυματίωσης είχε ως αποτέλεσμα την ανακοίνωση παγκόσμιας έκτακτης υγειονομικής ανάγκης από τον ΠΟΥ το 1993.^[112]

Κοινωνία και πολιτισμός

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και το ίδρυμα Bill and Melinda Gates Foundation επιχορηγούν έναν νέο διαγνωστικό έλεγχο με άμεσα αποτελέσματα που διατίθεται για χρήση σε χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.^[113]^[114] Από το 2011, πολλές φτωχές περιοχές έχουν ακόμα πρόσβαση μόνο σε μικροσκοπική εξέταση πτυέλων.Σφάλμα αναφοράς: Λείπει η ετικέτα κλεισίματος </ref> για την ετικέτα <ref>^[115]

Έρευνα

Το εμβόλιο BCG έχει περιορισμούς, και η έρευνα για την ανάπτυξη νέων εμβολίων κατά της φυματίωσης συνεχίζεται.^[116] Πολλά εν δυνάμει υποψήφια εμβόλια βρίσκονται στη φάση I και II κλινικών δοκιμών.^[116]Δύο βασικές προσεγγίσεις προσπαθούν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που διατίθενται. Η μια προσέγγιση περιλαμβάνει την προσθήκη εμβολίου-υπομονάδας στο BCG. Η άλλη στρατηγική προσπαθεί να δημιουργήσει νέα και καλύτερα ζωντανά εμβόλια.^[116]Το MVA85A αποτελεί παράδειγμα εμβολίου-υπομονάδας που βρίσκεται σε στάδιο δοκιμών στη Νότιο Αφρική. Το MVA85A βασίζεται σε γενετικά τροποποιημένο ιό vaccinia.^[117] Υπάρχει η ελπίδα ότι τα εμβόλια θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία λανθανουσών και ενεργών ασθενειών.^[118]

Για να ενθαρρύνουν περαιτέρω ανακαλύψεις, οι ερευνητές και οι αρμόδιοι χάραξης πολιτικής προάγουν νέα οικονομικά μοντέλα ανάπτυξης εμβολίων, όπως βραβεία, κίνητρα φοροαπαλλαγών και εκ των προτέρων δεσμεύσεις προμήθειας.^[119]^[120] Πολλές ομάδες συμμετέχουν στην έρευνα, όπως η Σύμπραξη Σταματήστε τη φυματίωση (Stop TB Partnership),^[121] η Πρωτοβουλία εμβολιασμού κατά της φυματίωσης της Νοτίου Αφρικής, και το Ίδρυμα Aeras Global TB Vaccine Foundation.^[122] Το Ίδρυμα Aeras Global TB Vaccine Foundation έλαβε δωρεά αξίας άνω των $280 εκατ. (ΗΠΑ) από το ίδρυμα Bill and Melinda Gates Foundation για την ανάπτυξη και την αδειοδότηση ενός βελτιωμένου εμβολίου κατά της φυματίωσης προς χρήση σε χώρες με υψηλή επιβάρυνση.^[123]^[124]

Σε άλλα ζώα

Τα μυκοβακτηρίδια μολύνουν πολλά διαφορετικά ζώα, όπως τα πουλιά ,^[125]τα τρωκτικά,^[126] και τα ερπετά.^[127]Το υποείδος “Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης”δεν εμφανίζεται συχνά στα άγρια ζώα.^[128] Μια προσπάθεια που έγινε για την εξάλειψη της φυματίωσης των βοοειδών που προκαλεί το βακτήριο “Mycobacterium bovis” από τα βοοειδή και τα κοπάδια ελαφιών της Νέας Ζηλανδίας στέφθηκε με σχετική επιτυχία.^[129] Οι προσπάθειες στη Μεγάλη Βρετανία υπήρξαν λιγότερο επιτυχημένες.^[130]^[131]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 www.webmd.com/lung/understanding-tuberculosis-basics.
↑ www.sil.org/resources/archives/95641.
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 ^3,12 ^3,13 ^3,14 ^3,15 ^3,16 Kumar V, Abbas AK, Fausto N, Mitchell RN (2007 ). Robbins Basic Pathology (8th έκδοση). Saunders Elsevier . σελίδες 516–522 . ISBN 978-1-4160-2973-1. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 «Tuberculosis Fact sheet N°104». Παγκόσμιος Οργανισμός Υείας. Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 World Health Organization (2011). «The sixteenth global report on tuberculosis» (PDF).
↑ ^6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 ^6,11 ^6,12 ^6,13 ^6,14 ^6,15 ^6,16 ^6,17 ^6,18 ^6,19 ^6,20 ^6,21 Lawn, SD; Zumla, AI (2 July 2011). «Tuberculosis». Lancet 378 (9785): 57–72. doi:10.1016/S0140-6736(10)62173-3. PMID 21420161.
↑ Schiffman G (15 Ιανουαρίου 2009). «Tuberculosis Symptoms». eMedicineHealth.
↑ ^8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 al.], edited by Peter G. Gibson ; section editors, Michael Abramson ... [et (2005). Evidence-based respiratory medicine (1. publ. έκδοση). Oxford: Blackwell. σελ. 321. ISBN 978-0-7279-1605-1. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ ^9,0 ^9,1 ^9,2 ^9,3 ^9,4 ^9,5 ^9,6 Dolin, [edited by] Gerald L. Mandell, John E. Bennett, Raphael (2010). Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases (7th έκδοση). Philadelphia, PA: Churchill Livingstone/Elsevier. σελίδες Chapter 250. ISBN 978-0-443-06839-3. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ Behera, D. (2010). Textbook of pulmonary medicine (2nd ed. έκδοση). New Delhi: Jaypee Brothers Medical Pub. σελ. 457. ISBN 978-81-8448-749-7. CS1 maint: Extra text (link)
↑ Jindal, editor-in-chief SK. Textbook of pulmonary and critical care medicine. New Delhi: Jaypee Brothers Medical Publishers. σελ. 549. ISBN 978-93-5025-073-0. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ ^12,0 ^12,1 Golden MP, Vikram HR (2005). «Extrapulmonary tuberculosis: an overview». American family physician 72 (9): 1761–8. PMID 16300038.
↑ Kabra, [edited by] Vimlesh Seth, S.K. (2006). Essentials of tuberculosis in children (3rd ed. έκδοση). New Delhi: Jaypee Bros. Medical Publishers. σελ. 249. ISBN 978-81-8061-709-6. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
↑ ^14,0 ^14,1 Ghosh, editors-in-chief, Thomas M. Habermann, Amit K. (2008). Mayo Clinic internal medicine : concise textbook. Rochester, MN: Mayo Clinic Scientific Press. σελ. 789. ISBN 978-1-4200-6749-1. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ Southwick F (10 December 2007 ). «Chapter 4: Pulmonary Infections». Infectious Diseases: A Clinical Short Course, 2nd ed. . McGraw-Hill Medical Publishing Division . σελ. 104. ISBN 0-07-147722-5. More than one of |pages= και |page= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
↑ Niederweis M, Danilchanka O, Huff J, Hoffmann C, Engelhardt H (March 2010 ). «Mycobacterial outer membranes: in search of proteins ». Trends in Microbiology 18 (3 ): 109–16 . doi:10.1016/j.tim.2009.12.005 . PMID 20060722 .
↑ ^17,0 ^17,1 Madison B (2001 ). «Application of stains in clinical microbiology ». Biotech Histochem 76 (3 ): 119–25 . doi:10.1080/714028138. PMID 11475314 .
↑ Parish T, Stoker N (1999). «Mycobacteria: bugs and bugbears (two steps forward and one step back) ». Molecular Biotechnology 13 (3 ): 191–200 . doi:10.1385/MB:13:3:191.
↑ (2000 ). Medical Laboratory Science: Theory and Practice. New Delhi : Tata McGraw-Hill . σελίδες 473 . ISBN 0-07-463223-X. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)
↑ Piot, editors, Richard D. Semba, Martin W. Bloem; foreword by Peter (2008). Nutrition and health in developing countries (2nd ed. έκδοση). Totowa, NJ: Humana Press. σελ. 291. ISBN 978-1-934115-24-4. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
↑ van Soolingen D Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (1997 ). «A novel pathogenic taxon of the Mycobacterium tuberculosis complex, Canetti: characterization of an exceptional isolate from Africa ». International Journal of Systematic Bacteriology 47 (4 ): 1236–45 . doi:10.1099/00207713-47-4-1236 . PMID 9336935.
↑ Niemann S Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (2002 ). «Mycobacterium africanum Subtype II Is Associated with Two Distinct Genotypes and Is a Major Cause of Human Tuberculosis in Kampala, Uganda». J. Clin. Microbiol. 40 (9 ): 3398–405 . doi:10.1128/JCM.40.9.3398-3405.2002 . PMID 12202584 .
↑ Niobe-Eyangoh SNΣφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (2003 ). «Genetic Biodiversity of Mycobacterium tuberculosis Complex Strains from Patients with Pulmonary Tuberculosis in Cameroon ». J. Clin. Microbiol. 41 (6 ): 2547–53 . doi:10.1128/JCM.41.6.2547-2553.2003 . PMID 12791879 .
↑ Thoen C, Lobue P, de Kantor I (2006). «The importance ofMycobacterium bovis as a zoonosis ». Vet. Microbiol. 112 (2–4 ): 339–45 . doi:10.1016/j.vetmic.2005.11.047. PMID 16387455 .
↑ Acton, Q. Ashton (2011). Mycobacterium Infections: New Insights for the Healthcare Professional. ScholarlyEditions. σελ. 1968. ISBN 978-1-4649-0122-5.
↑ Pfyffer, GE; Auckenthaler, R, van Embden, JD, van Soolingen, D (1998 Oct-Dec). «Mycobacterium canettii, the smooth variant of M. tuberculosis, isolated from a Swiss patient exposed in Africa.». Emerging infectious diseases 4 (4): 631-4. PMID 9866740.
↑ Panteix, G; Gutierrez, MC, Boschiroli, ML, Rouviere, M, Plaidy, A, Pressac, D, Porcheret, H, Chyderiotis, G, Ponsada, M, Van Oortegem, K, Salloum, S, Cabuzel, S, Bañuls, AL, Van de Perre, P, Godreuil, S (2010 Aug). «Pulmonary tuberculosis due to Mycobacterium microti: a study of six recent cases in France.». Journal of medical microbiology 59 (Pt 8): 984-9. PMID 20488936.
↑ American Thoracic Society (1997 ). «Diagnosis and treatment of disease caused by nontuberculous mycobacteria. This official statement of the American Thoracic Society was approved by the Board of Directors, March 1997. Medical Section of the American Lung Association ». Am J Respir Crit Care Med 156 (2 Pt 2 ): S1–25 . PMID 9279284 .
↑ World Health Organization. «Global tuberculosis control–surveillance, planning, financing WHO Report 2006». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006.
↑ Chaisson, RE; Martinson, NA (13 March 2008). «Tuberculosis in Africa--combating an HIV-driven crisis». The New England Journal of Medicine 358 (11): 1089–92. doi:10.1056/NEJMp0800809. PMID 18337598.
↑ Griffith D, Kerr C (1996). «Tuberculosis: disease of the past, disease of the present ». J Perianesth Nurs 11 (4): 240–5 . doi:10.1016/S1089-9472(96)80023-2. PMID 8964016.
↑ ATS/CDC Statement Committee on Latent Tuberculosis Infection (June 200). «Targeted tuberculin testing and treatment of latent tuberculosis infection. American Thoracic Society ». MMWR Recomm Rep 49 (RR–6): 1–51. PMID 10881762. http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/rr4906a1.htm#tab3.
↑ van Zyl Smit, RN; Pai, M, Yew, WW, Leung, CC, Zumla, A, Bateman, ED, Dheda, K (2010 Jan). «Global lung health: the colliding epidemics of tuberculosis, tobacco smoking, HIV and COPD.». The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology 35 (1): 27-33. PMID 20044459. «These analyses indicate that smokers are almost twice as likely to be infected with TB and to progress to active disease (RR of ∼1.5 for latent TB infection (LTBI) and RR of ∼2.0 for TB disease). Smokers are also twice as likely to die from TB (RR of ∼2.0 for TB mortality), but data are difficult to interpret because of heterogeneity in the results across studies.».
↑ Restrepo, BI (15 August 2007). «Convergence of the tuberculosis and diabetes epidemics: renewal of old acquaintances». Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America 45 (4): 436–8. doi:10.1086/519939. PMID 17638190.
↑ Möller, M; Hoal, EG (2010 Mar). «Current findings, challenges and novel approaches in human genetic susceptibility to tuberculosis». Tuberculosis (Edinburgh, Scotland) 90 (2): 71–83. doi:10.1016/j.tube.2010.02.002. PMID 20206579.
↑ Cole E, Cook C (1998). «Characterization of infectious aerosols in health care facilities: an aid to effective engineering controls and preventive strategies ». Am J Infect Control 26 (4 ): 453–64 . doi:10.1016/S0196-6553(98)70046-X. PMID 9721404.
↑ Nicas M, Nazaroff WW, Hubbard A (2005). «Toward understanding the risk of secondary airborne infection: emission of respirable pathogens ». J Occup Environ Hyg 2 (3 ): 143–54 . doi:10.1080/15459620590918466. PMID 15764538.
↑ ^38,0 ^38,1 Ahmed N, Hasnain S (2011). «Molecular epidemiology of tuberculosis in India: Moving forward with a systems biology approach ». Tuberculosis 91 (5 ): 407–3 . doi:10.1016/j.tube.2011.03.006. PMID 21514230.
↑ ^39,0 ^39,1 «Core Curriculum on Tuberculosis: What the Clinician Should Know» (PDF) (5th έκδοση). Centers for Disease Control and Prevention (CDC), Division of Tuberculosis Elimination. 2011. Unknown parameter |pg= ignored (βοήθεια)
↑ «Causes of Tuberculosis». Mayo Clinic. 21 Δεκεμβρίου 2006. Unknown parameter | url= ignored (βοήθεια); H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια); Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
↑ ^41,0 ^41,1 Skolnik, Richard (2011). Global health 101 (2nd ed. έκδοση). Burlington, MA: Jones & Bartlett Learning. σελ. 253. ISBN 978-0-7637-9751-5. CS1 maint: Extra text (link)
↑ ^42,0 ^42,1 editors, Arch G. Mainous III, Claire Pomeroy, (2009). Management of antimicrobials in infectious diseases : impact of antibiotic resistance (2nd rev. ed. έκδοση). Totowa, N.J.: Humana. σελ. 74. ISBN 978-1-60327-238-4. CS1 maint: Extra text (link)
↑ Houben E, Nguyen L, Pieters J . Curr Opin Microbiol .
↑ Khan (2011). Essence Of Paediatrics. Elsevier India. σελ. 401. ISBN 978-81-312-2804-3.
↑ Herrmann J, Lagrange P (2005). «Dendritic cells and Mycobacterium tuberculosis: which is the Trojan horse? ». Pathol Biol (Paris) 53 (1): 35–40 . doi:10.1016/j.patbio.2004.01.004. PMID 15620608 .
↑ Agarwal R, Malhotra P, Awasthi A, Kakkar N, Gupta D (2005). «Tuberculous dilated cardiomyopathy: an under-recognized entity? ». BMC Infect Dis 5 (1 ): 29 . doi:10.1186/1471-2334-5-29. PMID 15857515 .
↑ ^47,0 ^47,1 ^47,2 Grosset J (2003). «Mycobacterium tuberculosis in the Extracellular Compartment: an Underestimated Adversary ». Antimicrob Agents Chemother 47 (3 ): 833–6 . doi:10.1128/AAC.47.3.833-836.2003 . PMID 12604509.
↑ Crowley, Leonard V. (2010). An introduction to human disease : pathology and pathophysiology correlations (8th ed. έκδοση). Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett. σελ. 374. ISBN 978-0-7637-6591-0. CS1 maint: Extra text (link)
↑ Anthony, Harries (2005). TB/HIV a Clinical Manual (2nd έκδοση). Geneva: World Health Organization. σελ. 75. ISBN 978-92-4-154634-8.
↑ Jacob, JT; Mehta, AK, Leonard, MK (2009 Jan). «Acute forms of tuberculosis in adults.». The American journal of medicine 122 (1): 12-7. PMID 19114163.
↑ ^51,0 ^51,1 Bento, J; Silva, AS, Rodrigues, F, Duarte, R (2011 Jan-Feb). «[Diagnostic tools in tuberculosis].». Acta medica portuguesa 24 (1): 145–54. PMID 21672452.
↑ ^52,0 ^52,1 ^52,2 ^52,3 Escalante, P (2009 Jun 2). «In the clinic. Tuberculosis.». Annals of internal medicine 150 (11): ITC61-614; quiz ITV616. PMID 19487708.
↑ Metcalfe, JZ; Everett, CK, Steingart, KR, Cattamanchi, A, Huang, L, Hopewell, PC, Pai, M (2011 Nov 15). «Interferon-γ release assays for active pulmonary tuberculosis diagnosis in adults in low- and middle-income countries: systematic review and meta-analysis.». The Journal of infectious diseases 204 Suppl 4: S1120-9. PMID 21996694.
↑ Sester, M; Sotgiu, G, Lange, C, Giehl, C, Girardi, E, Migliori, GB, Bossink, A, Dheda, K, Diel, R, Dominguez, J, Lipman, M, Nemeth, J, Ravn, P, Winkler, S, Huitric, E, Sandgren, A, Manissero, D (2011 Jan). «Interferon-γ release assays for the diagnosis of active tuberculosis: a systematic review and meta-analysis.». The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology 37 (1): 100-11. PMID 20847080.
↑ Chen, J; Zhang, R, Wang, J, Liu, L, Zheng, Y, Shen, Y, Qi, T, Lu, H (2011). «Interferon-gamma release assays for the diagnosis of active tuberculosis in HIV-infected patients: a systematic review and meta-analysis.». PloS one 6 (11): e26827. PMID 22069472.
↑ Sester, M; Sotgiu, G, Lange, C, Giehl, C, Girardi, E, Migliori, GB, Bossink, A, Dheda, K, Diel, R, Dominguez, J, Lipman, M, Nemeth, J, Ravn, P, Winkler, S, Huitric, E, Sandgren, A, Manissero, D (2011 Jan). «Interferon-γ release assays for the diagnosis of active tuberculosis: a systematic review and meta-analysis.». The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology 37 (1): 100-11. PMID 20847080.
↑ Diseases, Special Programme for Research & Training in Tropical (2006). Diagnostics for tuberculosis : global demand and market potential. Geneva: World Health Organization on behalf of the Special Programme for Research and Training in Tropical Diseases. σελ. 36. ISBN 978-92-4-156330-7.
↑ ^58,0 ^58,1 ^58,2 Πρότυπο:NICE
↑ Steingart, KR; Flores, LL, Dendukuri, N, Schiller, I, Laal, S, Ramsay, A, Hopewell, PC, Pai, M (2011 Aug). «Commercial serological tests for the diagnosis of active pulmonary and extrapulmonary tuberculosis: an updated systematic review and meta-analysis.». PLoS medicine 8 (8): e1001062. doi:10.1371/journal.pmed.1001062. PMID 21857806.
↑ Rothel J, Andersen P (2005). «Diagnosis of latent Mycobacterium tuberculosis infection: is the demise of the Mantoux test imminent?». Expert Rev Anti Infect Ther 3 (6 ): 981–93 . doi:10.1586/14787210.3.6.981. PMID 16307510.
↑ Pai M, Zwerling A, Menzies D (2008 ). «Systematic Review: T-Cell–based Assays for the Diagnosis of Latent Tuberculosis Infection: An Update ». Ann. Intern. Med. 149 (3 ): 1–9 . PMID 18593687 .
↑ Jindal, editor-in-chief SK. Textbook of pulmonary and critical care medicine. New Delhi: Jaypee Brothers Medical Publishers. σελ. 544. ISBN 978-93-5025-073-0. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ Amicosante, M; Ciccozzi, M, Markova, R (2010 Apr). «Rational use of immunodiagnostic tools for tuberculosis infection: guidelines and cost effectiveness studies.». The new microbiologica 33 (2): 93-107. PMID 20518271.
↑ McShane, H (12 October 2011). «Tuberculosis vaccines: beyond bacille Calmette–Guérin». Philosophical transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological sciences 366 (1579): 2782–9. doi:10.1098/rstb.2011.0097. PMID 21893541.
↑ «Vaccine and Immunizations: TB Vaccine (BCG)». Centers for Disease Control and Prevention. 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
↑ «BCG Vaccine Usage in Canada -Current and Historical». Public Health Agency of Canada. 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2011. Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
↑ ^67,0 ^67,1 Teo, SS; Shingadia, DV (2006 Jun). «Does BCG have a role in tuberculosis control and prevention in the United Kingdom?». Archives of Disease in Childhood 91 (6): 529–31. doi:10.1136/adc.2005.085043 . PMID 16714729.
↑ «The Global Plan to Stop TB». World Health Organization. 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2011.
↑ Warrell, ed. by D. J. Weatherall ... [4. + 5. ed.] ed. by David A. (2005). Sections 1 - 10 (4. ed., paperback. έκδοση). Oxford [u.a.]: Oxford Univ. Press. σελ. 560. ISBN 978-0-19-857014-1. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ Brennan PJ, Nikaido H (1995 ). «The envelope of mycobacteria». Annu. Rev. Biochem. 64 : 29–63 . doi:10.1146/annurev.bi.64.070195.000333. PMID 7574484.
↑ ^71,0 ^71,1 Menzies, D; Al Jahdali, H, Al Otaibi, B (2011 Mar). «Recent developments in treatment of latent tuberculosis infection.». The Indian journal of medical research 133: 257-66. PMID 21441678.
↑ Arch G., III Mainous (2010 ). Management of Antimicrobials in Infectious Diseases: Impact of Antibiotic Resistance . : Humana Pr . σελίδες 69 . ISBN 1-60327-238-0 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)
↑ Volmink J, Garner P (2007). «Directly observed therapy for treating tuberculosis ». Cochrane Database Syst Rev (4 ): CD003343 . doi:10.1002/14651858.CD003343.pub3 . PMID 17943789 .
↑ Liu, Q; Abba, K; Alejandria, MM; Balanag, VM; Berba, RP; Lansang, MA (2008 Oct 8). «Reminder systems and late patient tracers in the diagnosis and management of tuberculosis.». Cochrane database of systematic reviews (Online) (4): CD006594. PMID 18843723.
↑ O'Brien R (1994). «Drug-resistant tuberculosis: etiology, management and prevention ». Semin Respir Infect 9 (2): 104–12 . PMID 7973169.
↑ Πρότυπο:Cit+e journal
↑ Maryn McKenna (12 Ιανουαρίου 2012). «Totally Resistant TB: Earliest Cases in Italy». Wired. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
↑ Lambert M Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (2003 ). «Recurrence in tuberculosis: relapse or reinfection? ». Lancet Infect Dis 3 (5): 282–7. doi:10.1016/S1473-3099(03)00607-8 . PMID 12726976 .
↑ Wang, JY; Lee, LN, Lai, HC, Hsu, HL, Liaw, YS, Hsueh, PR, Yang, PC (15 July 2007). «Prediction of the tuberculosis reinfection proportion from the local incidence». The Journal of infectious diseases 196 (2): 281–8. doi:10.1086/518898. PMID 17570116.
↑ World Health Organization (2009 ). «The Stop TB Strategy, case reports, treatment outcomes and estimates of TB burden». Global tuberculosis control: epidemiology, strategy, financing . σελίδες 187–300. ISBN 978-92-4-156380-2. Ανακτήθηκε στις 14 November 2009. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)
↑ «Fact Sheets: The Difference Between Latent TB Infection and Active TB Disease». Centers for Disease Control. 20 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
↑ ^82,0 ^82,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα WHO2009-Epidemiology.
↑ ^83,0 ^83,1 ^83,2 «Global Tuberculosis Control 2011» (PDF). World Health Organization. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012.
↑ World Health Organization. «WHO report 2008: Global tuberculosis control». Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2009.
↑ FitzGerald, JM; Wang, L, Elwood, RK (2000 Feb 8). «Tuberculosis: 13. Control of the disease among aboriginal people in Canada.». CMAJ : Canadian Medical Association journal = journal de l'Association medicale canadienne 162 (3): 351-5. PMID 10693593.
↑ Quah, Stella R.; Carrin, Guy; Buse, Kent; Kristian Heggenhougen (2009 ). Health Systems Policy, Finance, and Organization . Boston : Academic Press . σελίδες 424 . ISBN 0-12-375087-3 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). OCLC [1] Check |oclc= value (βοήθεια). Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
↑ Anne-Emanuelle Birn (2009). Textbook of International Health: Global Health in a Dynamic World . σελίδες 261 . doi:[2] Check |doi= value (βοήθεια). ISBN 9780199885213 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια).
↑ World Health Organization. «Global Tuberculosis Control Report, 2006 – Annex 1 Profiles of high-burden countries» (PDF). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006.
↑ Centers for Disease Control and Prevention (12 Σεπτεμβρίου 2006). «2005 Surveillance Slide Set». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006.
↑ Rothschild BM Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (August 2001). «Mycobacterium tuberculosis complex DNA from an extinct bison dated 17,000 years before the present ». Clin. Infect. Dis. 33 (3 ): 305–11 . doi:10.1086/321886 . PMID 11438894 . http://www.journals.uchicago.edu/cgi-bin/resolve?CID001531.
↑ Pearce-Duvet J (2006). «The origin of human pathogens: evaluating the role of agriculture and domestic animals in the evolution of human disease». Biol Rev Camb Philos Soc 81 (3 ): 369–82 . doi:10.1017/S1464793106007020. PMID 16672105.
↑ Comas, I; Gagneux, S (2009 Oct). «The past and future of tuberculosis research.». PLoS pathogens 5 (10): e1000600. PMID 19855821.
↑ Zink A, Sola C, Reischl U, Grabner W, Rastogi N, Wolf H, Nerlich A (2003 ). «Characterization of Mycobacterium tuberculosis Complex DNAs from Egyptian Mummies by Spoligotyping ». J Clin Microbiol 41 (1 ): 359–67 . doi:10.1128/JCM.41.1.359-367.2003 . PMID 12517873.
↑ The Chambers Dictionary. New Delhi: Allied Chambers India Ltd. 1998. σελ. 352. ISBN 978-81-86062-25-8.
↑ Hippocrates.Aphorisms. Accessed 7 October 2006.
↑ Konomi N, Lebwohl E, Mowbray K, Tattersall I, Zhang D (2002 ). «Detection of Mycobacterial DNA in Andean Mummies ». J Clin Microbiol 40 (12 ): 4738–40 . doi:10.1128/JCM.40.12.4738-4740.2002 . PMID 12454182.
↑ Sledzik , Paul S. ; Nicholas Bellantoni (June 1994 ). «Bioarcheological and biocultural evidence for the New England vampire folk belief » (PDF). American Journal of Physical Anthropology 94 (2 ): 269–274. doi:10.1002/ajpa.1330940210 . ISSN 0002-9483. PMID 8085617 . http://www.ceev.net/biocultural.pdf .
↑ Πρότυπο:WhoNamedIt
↑ Trail RR (April 1970 ). «Richard Morton (1637-1698) ». Med Hist 14 (2 ): 166–74 . PMID 4914685 .
↑ Zur Pathogenie der Impetigines. Auszug aus einer brieflichen Mitteilung an den Herausgeber. [Müller’s] Archiv für Anatomie, Physiologie und wissenschaftliche Medicin. 1839, page 82.
↑ Kentucky: Mammoth Cave long on history. CNN. 27 February 2004. Accessed 8 October 2006.
↑ ^102,0 ^102,1 ^102,2 McCarthy OR (August 2001 ). «The key to the sanatoria ». J R Soc Med 94 (8 ): 413–7 . PMID 11461990 . PMC 1281640. http://www.jrsm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=11461990.
↑ Nobel Foundation. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1905.Accessed 7 October 2006.
↑ Waddington K (January 2004 ). «To stamp out "So Terrible a Malady": bovine tuberculosis and tuberculin testing in Britain, 1890–1939 ». Med Hist 48 (1 ): 29–48 . PMID 14968644 .
↑ Bonah C (2005 ). «The 'experimental stable' of the BCG vaccine: safety, efficacy, proof, and standards, 1921–1933 ». Stud Hist Philos Biol Biomed Sci 36 (4 ): 696–721 . doi:10.1016/j.shpsc.2005.09.003. PMID 16337557.
↑ Comstock G (1994). «The International Tuberculosis Campaign: a pioneering venture in mass vaccination and research ». Clin Infect Dis 19 (3 ): 528–40 . doi:10.1093/clinids/19.3.528. PMID 7811874.
↑ Bloom, editor, Barry R. (1994). Tuberculosis : pathogenesis, protection, and control. Washington, D.C.: ASM Press. ISBN 978-1-55581-072-6. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ Persson, Sheryl (2010). Smallpox, Syphilis and Salvation: Medical Breakthroughs That Changed the World. ReadHowYouWant.com. σελ. 141. ISBN 978-1-4587-6712-7.
↑ editor, Caroline Hannaway, (2008). Biomedicine in the twentieth century: practices, policies, and politics. Amsterdam: IOS Press. σελ. 233. ISBN 978-1-58603-832-8.
↑ Shields, Thomas (2009). General thoracic surgery (7th ed. έκδοση). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. σελ. 792. ISBN 978-0-7817-7982-1. CS1 maint: Extra text (link)
↑ Lalloo UG, Naidoo R, Ambaram A (May 2006 ). «Recent advances in the medical and surgical treatment of multi-drug resistant tuberculosis ». Curr Opin Pulm Med 12 (3 ): 179–85 . doi:10.1097/01.mcp.0000219266.27439.52. PMID 16582672 . http://meta.wkhealth.com/pt/pt-core/template-journal/lwwgateway/media/landingpage.htm?issn=1070-5287&volume=12&issue=3&spage=179.
↑ «Frequently asked questions about TB and HIV». World Health Organization. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012.
↑ Lawn, SD; Nicol, MP (2011 Sep). «Xpert® MTB/RIF assay: development, evaluation and implementation of a new rapid molecular diagnostic for tuberculosis and rifampicin resistance.». Future microbiology 6 (9): 1067-82. PMID 21958145.
↑ «WHO says Cepheid rapid test will transform TB care». Reuters . http://www.reuters.com/article/idUSTRE6B71RF20101208 .
↑ Amdekar, Y (2009 Jul). «Changes in the management of tuberculosis.». Indian journal of pediatrics 76 (7): 739-42. PMID 19693453.
↑ ^116,0 ^116,1 ^116,2 Martín Montañés, C; Gicquel, B (2011 Mar). «New tuberculosis vaccines.». Enfermedades infecciosas y microbiologia clinica 29 Suppl 1: 57–62. doi:10.1016/S0213-005X(11)70019-2. PMID 21420568.
↑ Ibanga H, Brookes R, Hill P, Owiafe P, Fletcher H, Lienhardt C, Hill A, Adegbola R, McShane H (2006 ). «Early clinical trials with a new tuberculosis vaccine, MVA85A, in tuberculosis-endemic countries: issues in study design ». Lancet Infect Dis 6 (8): 522–8 . doi:10.1016/S1473-3099(06)70552-7.
↑ Kaufmann SH (2010). «Future vaccination strategies against tuberculosis: Thinking outside the box». Immunity 33 (4): 567–77. doi:10.1016/j.immuni.2010.09.015. PMID 21029966.
↑ Webber D, Kremer M (2001). «Stimulating Industrial R&D for Neglected Infectious Diseases: Economic Perspectives ». Bulletin of the World Health Organization 79 (8): 693–801. http://www.who.int/bulletin/archives/79(8)735.pdf .
↑ Barder O, Kremer M, Williams H (2006). «Advance Market Commitments: A Policy to Stimulate Investment in Vaccines for Neglected Diseases». The Economists' Voice 3 (3). doi:10.2202/1553-3832.1144. http://www.bepress.com/ev/vol3/iss3/art1 .
↑ Economic, Department of (2009). Achieving the global public health agenda : dialogues at the Economic and Social Council. New York: United Nations. σελ. 103. ISBN 978-92-1-104596-3. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
↑ Jong, [edited by] Jane N. Zuckerman, Elaine C. (2010). Travelers' vaccines (2nd ed. έκδοση). Shelton, CT: People's Medical Pub. House. σελ. 319. ISBN 978-1-60795-045-5. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
↑ Bill and Melinda Gates Foundation Announcement (12 Φεβρουαρίου 2004). «Gates Foundation Commits $82.9 Million to Develop New Tuberculosis Vaccines». Unknown parameter | url= ignored (βοήθεια); H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
↑ Nightingale, Katherine (19 Σεπτεμβρίου 2007). «Gates foundation gives US$280 million to fight TB».
↑ Shivaprasad, HL; Palmieri, C (2012 Jan). «Pathology of mycobacteriosis in birds.». The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice 15 (1): 41-55, v-vi. PMID 22244112.
↑ Reavill, DR; Schmidt, RE (2012 Jan). «Mycobacterial lesions in fish, amphibians, reptiles, rodents, lagomorphs, and ferrets with reference to animal models.». The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice 15 (1): 25-40, v. PMID 22244111.
↑ Mitchell, MA (2012 Jan). «Mycobacterial infections in reptiles.». The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice 15 (1): 101-11, vii. PMID 22244116.
↑ Wobeser, Gary A. (2006). Essentials of disease in wild animals (1st ed. έκδοση). Ames, Iowa [u.a.]: Blackwell Publ. σελ. 170. ISBN 978-0-8138-0589-4. CS1 maint: Extra text (link)
↑ Ryan, TJ; Livingstone, PG, Ramsey, DS, de Lisle, GW, Nugent, G, Collins, DM, Buddle, BM (2006 Feb 25). «Advances in understanding disease epidemiology and implications for control and eradication of tuberculosis in livestock: the experience from New Zealand.». Veterinary microbiology 112 (2-4): 211-9. PMID 16330161.
↑ White, PC; Böhm, M, Marion, G, Hutchings, MR (2008 Sep). «Control of bovine tuberculosis in British livestock: there is no 'silver bullet'.». Trends in microbiology 16 (9): 420-7. PMID 18706814.
↑ Ward, AI; Judge, J, Delahay, RJ (2010 Jan 1). «Farm husbandry and badger behaviour: opportunities to manage badger to cattle transmission of Mycobacterium bovis?». Preventive veterinary medicine 93 (1): 2-10. PMID 19846226.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[3] Κέντρο παιδιατρικής μέριμνας
[4] Φυματίωση - ΙΑΤΩΡ Τσούτσος
[5] Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων
[6] Η Καθημερινή/"Έξαρση της φυματίωσης στην Ελλάδα"
[7] Lung.gr - Κατευθυντήριες Οδηγίες (Guidelines) για την αντιμετώπιση της Φυματίωσης
[8] Lung.gr - Κατευθυντήριες Οδηγίες (Guidelines) για την αντιμετώπιση Μη-φυματιωδών μυκοβακτηριδιακών λοιμώξεων

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA

[3bf06a000bd03a3740f31523b1211ebb4b06c055-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 www.webmd.com/lung/understanding-tuberculosis-basics.

[92aa81f99adc96d2d2b0b1c1436bb1f1a6ea3928-2] www.sil.org/resources/archives/95641.

[Robbins-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 ^3,12 ^3,13 ^3,14 ^3,15 ^3,16 Kumar V, Abbas AK, Fausto N, Mitchell RN (2007 ). Robbins Basic Pathology (8th έκδοση). Saunders Elsevier . σελίδες 516–522 . ISBN 978-1-4160-2973-1. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)

[WHO2012data-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 «Tuberculosis Fact sheet N°104». Παγκόσμιος Οργανισμός Υείας. Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.

[WHO2011-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 World Health Organization (2011). «The sixteenth global report on tuberculosis» (PDF).

[Lancet11-6] 6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 ^6,11 ^6,12 ^6,13 ^6,14 ^6,15 ^6,16 ^6,17 ^6,18 ^6,19 ^6,20 ^6,21 Lawn, SD; Zumla, AI (2 July 2011). «Tuberculosis». Lancet 378 (9785): 57–72. doi:10.1016/S0140-6736(10)62173-3. PMID 21420161.

[7] Schiffman G (15 Ιανουαρίου 2009). «Tuberculosis Symptoms». eMedicineHealth.

[Pet2005-8] 8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 al.], edited by Peter G. Gibson ; section editors, Michael Abramson ... [et (2005). Evidence-based respiratory medicine (1. publ. έκδοση). Oxford: Blackwell. σελ. 321. ISBN 978-0-7279-1605-1. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[ID10-9] 9,0 ^9,1 ^9,2 ^9,3 ^9,4 ^9,5 ^9,6 Dolin, [edited by] Gerald L. Mandell, John E. Bennett, Raphael (2010). Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases (7th έκδοση). Philadelphia, PA: Churchill Livingstone/Elsevier. σελίδες Chapter 250. ISBN 978-0-443-06839-3. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[10] Behera, D. (2010). Textbook of pulmonary medicine (2nd ed. έκδοση). New Delhi: Jaypee Brothers Medical Pub. σελ. 457. ISBN 978-81-8448-749-7. CS1 maint: Extra text (link)

[11] Jindal, editor-in-chief SK. Textbook of pulmonary and critical care medicine. New Delhi: Jaypee Brothers Medical Publishers. σελ. 549. ISBN 978-93-5025-073-0. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[Extra2005-12] 12,0 ^12,1 Golden MP, Vikram HR (2005). «Extrapulmonary tuberculosis: an overview». American family physician 72 (9): 1761–8. PMID 16300038.

[13] Kabra, [edited by] Vimlesh Seth, S.K. (2006). Essentials of tuberculosis in children (3rd ed. έκδοση). New Delhi: Jaypee Bros. Medical Publishers. σελ. 249. ISBN 978-81-8061-709-6. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)

[Gho2008-14] 14,0 ^14,1 Ghosh, editors-in-chief, Thomas M. Habermann, Amit K. (2008). Mayo Clinic internal medicine : concise textbook. Rochester, MN: Mayo Clinic Scientific Press. σελ. 789. ISBN 978-1-4200-6749-1. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[15] Southwick F (10 December 2007 ). «Chapter 4: Pulmonary Infections». Infectious Diseases: A Clinical Short Course, 2nd ed. . McGraw-Hill Medical Publishing Division . σελ. 104. ISBN 0-07-147722-5. More than one of |pages= και |page= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)

[Niederweis2010-16] Niederweis M, Danilchanka O, Huff J, Hoffmann C, Engelhardt H (March 2010 ). «Mycobacterial outer membranes: in search of proteins ». Trends in Microbiology 18 (3 ): 109–16 . doi:10.1016/j.tim.2009.12.005 . PMID 20060722 .

[Madison_2001-17] 17,0 ^17,1 Madison B (2001 ). «Application of stains in clinical microbiology ». Biotech Histochem 76 (3 ): 119–25 . doi:10.1080/714028138. PMID 11475314 .

[Parish_1999-18] Parish T, Stoker N (1999). «Mycobacteria: bugs and bugbears (two steps forward and one step back) ». Molecular Biotechnology 13 (3 ): 191–200 . doi:10.1385/MB:13:3:191.

[Stain2000-19] (2000 ). Medical Laboratory Science: Theory and Practice. New Delhi : Tata McGraw-Hill . σελίδες 473 . ISBN 0-07-463223-X. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)

[20] Piot, editors, Richard D. Semba, Martin W. Bloem; foreword by Peter (2008). Nutrition and health in developing countries (2nd ed. έκδοση). Totowa, NJ: Humana Press. σελ. 291. ISBN 978-1-934115-24-4. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)

[21] van Soolingen D Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (1997 ). «A novel pathogenic taxon of the Mycobacterium tuberculosis complex, Canetti: characterization of an exceptional isolate from Africa ». International Journal of Systematic Bacteriology 47 (4 ): 1236–45 . doi:10.1099/00207713-47-4-1236 . PMID 9336935.

[22] Niemann S Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (2002 ). «Mycobacterium africanum Subtype II Is Associated with Two Distinct Genotypes and Is a Major Cause of Human Tuberculosis in Kampala, Uganda». J. Clin. Microbiol. 40 (9 ): 3398–405 . doi:10.1128/JCM.40.9.3398-3405.2002 . PMID 12202584 .

[23] Niobe-Eyangoh SNΣφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (2003 ). «Genetic Biodiversity of Mycobacterium tuberculosis Complex Strains from Patients with Pulmonary Tuberculosis in Cameroon ». J. Clin. Microbiol. 41 (6 ): 2547–53 . doi:10.1128/JCM.41.6.2547-2553.2003 . PMID 12791879 .

[24] Thoen C, Lobue P, de Kantor I (2006). «The importance ofMycobacterium bovis as a zoonosis ». Vet. Microbiol. 112 (2–4 ): 339–45 . doi:10.1016/j.vetmic.2005.11.047. PMID 16387455 .

[25] Acton, Q. Ashton (2011). Mycobacterium Infections: New Insights for the Healthcare Professional. ScholarlyEditions. σελ. 1968. ISBN 978-1-4649-0122-5.

[26] Pfyffer, GE; Auckenthaler, R, van Embden, JD, van Soolingen, D (1998 Oct-Dec). «Mycobacterium canettii, the smooth variant of M. tuberculosis, isolated from a Swiss patient exposed in Africa.». Emerging infectious diseases 4 (4): 631-4. PMID 9866740.

[27] Panteix, G; Gutierrez, MC, Boschiroli, ML, Rouviere, M, Plaidy, A, Pressac, D, Porcheret, H, Chyderiotis, G, Ponsada, M, Van Oortegem, K, Salloum, S, Cabuzel, S, Bañuls, AL, Van de Perre, P, Godreuil, S (2010 Aug). «Pulmonary tuberculosis due to Mycobacterium microti: a study of six recent cases in France.». Journal of medical microbiology 59 (Pt 8): 984-9. PMID 20488936.

[ALA_1997-28] American Thoracic Society (1997 ). «Diagnosis and treatment of disease caused by nontuberculous mycobacteria. This official statement of the American Thoracic Society was approved by the Board of Directors, March 1997. Medical Section of the American Lung Association ». Am J Respir Crit Care Med 156 (2 Pt 2 ): S1–25 . PMID 9279284 .

[29] World Health Organization. «Global tuberculosis control–surveillance, planning, financing WHO Report 2006». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006.

[30] Chaisson, RE; Martinson, NA (13 March 2008). «Tuberculosis in Africa--combating an HIV-driven crisis». The New England Journal of Medicine 358 (11): 1089–92. doi:10.1056/NEJMp0800809. PMID 18337598.

[Griffith_1996-31] Griffith D, Kerr C (1996). «Tuberculosis: disease of the past, disease of the present ». J Perianesth Nurs 11 (4): 240–5 . doi:10.1016/S1089-9472(96)80023-2. PMID 8964016.

[table3-32] ATS/CDC Statement Committee on Latent Tuberculosis Infection (June 200). «Targeted tuberculin testing and treatment of latent tuberculosis infection. American Thoracic Society ». MMWR Recomm Rep 49 (RR–6): 1–51. PMID 10881762. http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/rr4906a1.htm#tab3.

[33] van Zyl Smit, RN; Pai, M, Yew, WW, Leung, CC, Zumla, A, Bateman, ED, Dheda, K (2010 Jan). «Global lung health: the colliding epidemics of tuberculosis, tobacco smoking, HIV and COPD.». The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology 35 (1): 27-33. PMID 20044459. «These analyses indicate that smokers are almost twice as likely to be infected with TB and to progress to active disease (RR of ∼1.5 for latent TB infection (LTBI) and RR of ∼2.0 for TB disease). Smokers are also twice as likely to die from TB (RR of ∼2.0 for TB mortality), but data are difficult to interpret because of heterogeneity in the results across studies.».

[34] Restrepo, BI (15 August 2007). «Convergence of the tuberculosis and diabetes epidemics: renewal of old acquaintances». Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America 45 (4): 436–8. doi:10.1086/519939. PMID 17638190.

[35] Möller, M; Hoal, EG (2010 Mar). «Current findings, challenges and novel approaches in human genetic susceptibility to tuberculosis». Tuberculosis (Edinburgh, Scotland) 90 (2): 71–83. doi:10.1016/j.tube.2010.02.002. PMID 20206579.

[Cole_1998-36] Cole E, Cook C (1998). «Characterization of infectious aerosols in health care facilities: an aid to effective engineering controls and preventive strategies ». Am J Infect Control 26 (4 ): 453–64 . doi:10.1016/S0196-6553(98)70046-X. PMID 9721404.

[37] Nicas M, Nazaroff WW, Hubbard A (2005). «Toward understanding the risk of secondary airborne infection: emission of respirable pathogens ». J Occup Environ Hyg 2 (3 ): 143–54 . doi:10.1080/15459620590918466. PMID 15764538.

[Ahmed_2011-38] 38,0 ^38,1 Ahmed N, Hasnain S (2011). «Molecular epidemiology of tuberculosis in India: Moving forward with a systems biology approach ». Tuberculosis 91 (5 ): 407–3 . doi:10.1016/j.tube.2011.03.006. PMID 21514230.

[CDCcourse-39] 39,0 ^39,1 «Core Curriculum on Tuberculosis: What the Clinician Should Know» (PDF) (5th έκδοση). Centers for Disease Control and Prevention (CDC), Division of Tuberculosis Elimination. 2011. Unknown parameter |pg= ignored (βοήθεια)

[40] «Causes of Tuberculosis». Mayo Clinic. 21 Δεκεμβρίου 2006. Unknown parameter | url= ignored (βοήθεια); H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια); Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)

[Book90-41] 41,0 ^41,1 Skolnik, Richard (2011). Global health 101 (2nd ed. έκδοση). Burlington, MA: Jones & Bartlett Learning. σελ. 253. ISBN 978-0-7637-9751-5. CS1 maint: Extra text (link)

[Arch2009-42] 42,0 ^42,1 editors, Arch G. Mainous III, Claire Pomeroy, (2009). Management of antimicrobials in infectious diseases : impact of antibiotic resistance (2nd rev. ed. έκδοση). Totowa, N.J.: Humana. σελ. 74. ISBN 978-1-60327-238-4. CS1 maint: Extra text (link)

[Houben-43] Houben E, Nguyen L, Pieters J . Curr Opin Microbiol .

[44] Khan (2011). Essence Of Paediatrics. Elsevier India. σελ. 401. ISBN 978-81-312-2804-3.

[Herrmann_2005-45] Herrmann J, Lagrange P (2005). «Dendritic cells and Mycobacterium tuberculosis: which is the Trojan horse? ». Pathol Biol (Paris) 53 (1): 35–40 . doi:10.1016/j.patbio.2004.01.004. PMID 15620608 .

[46] Agarwal R, Malhotra P, Awasthi A, Kakkar N, Gupta D (2005). «Tuberculous dilated cardiomyopathy: an under-recognized entity? ». BMC Infect Dis 5 (1 ): 29 . doi:10.1186/1471-2334-5-29. PMID 15857515 .

[Grosset-47] 47,0 ^47,1 ^47,2 Grosset J (2003). «Mycobacterium tuberculosis in the Extracellular Compartment: an Underestimated Adversary ». Antimicrob Agents Chemother 47 (3 ): 833–6 . doi:10.1128/AAC.47.3.833-836.2003 . PMID 12604509.

[48] Crowley, Leonard V. (2010). An introduction to human disease : pathology and pathophysiology correlations (8th ed. έκδοση). Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett. σελ. 374. ISBN 978-0-7637-6591-0. CS1 maint: Extra text (link)

[49] Anthony, Harries (2005). TB/HIV a Clinical Manual (2nd έκδοση). Geneva: World Health Organization. σελ. 75. ISBN 978-92-4-154634-8.

[50] Jacob, JT; Mehta, AK, Leonard, MK (2009 Jan). «Acute forms of tuberculosis in adults.». The American journal of medicine 122 (1): 12-7. PMID 19114163.

[DiagP2011-51] 51,0 ^51,1 Bento, J; Silva, AS, Rodrigues, F, Duarte, R (2011 Jan-Feb). «[Diagnostic tools in tuberculosis].». Acta medica portuguesa 24 (1): 145–54. PMID 21672452.

[Clinic2009-52] 52,0 ^52,1 ^52,2 ^52,3 Escalante, P (2009 Jun 2). «In the clinic. Tuberculosis.». Annals of internal medicine 150 (11): ITC61-614; quiz ITV616. PMID 19487708.

[53] Metcalfe, JZ; Everett, CK, Steingart, KR, Cattamanchi, A, Huang, L, Hopewell, PC, Pai, M (2011 Nov 15). «Interferon-γ release assays for active pulmonary tuberculosis diagnosis in adults in low- and middle-income countries: systematic review and meta-analysis.». The Journal of infectious diseases 204 Suppl 4: S1120-9. PMID 21996694.

[54] Sester, M; Sotgiu, G, Lange, C, Giehl, C, Girardi, E, Migliori, GB, Bossink, A, Dheda, K, Diel, R, Dominguez, J, Lipman, M, Nemeth, J, Ravn, P, Winkler, S, Huitric, E, Sandgren, A, Manissero, D (2011 Jan). «Interferon-γ release assays for the diagnosis of active tuberculosis: a systematic review and meta-analysis.». The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology 37 (1): 100-11. PMID 20847080.

[55] Chen, J; Zhang, R, Wang, J, Liu, L, Zheng, Y, Shen, Y, Qi, T, Lu, H (2011). «Interferon-gamma release assays for the diagnosis of active tuberculosis in HIV-infected patients: a systematic review and meta-analysis.». PloS one 6 (11): e26827. PMID 22069472.

[56] Sester, M; Sotgiu, G, Lange, C, Giehl, C, Girardi, E, Migliori, GB, Bossink, A, Dheda, K, Diel, R, Dominguez, J, Lipman, M, Nemeth, J, Ravn, P, Winkler, S, Huitric, E, Sandgren, A, Manissero, D (2011 Jan). «Interferon-γ release assays for the diagnosis of active tuberculosis: a systematic review and meta-analysis.». The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology 37 (1): 100-11. PMID 20847080.

[57] Diseases, Special Programme for Research & Training in Tropical (2006). Diagnostics for tuberculosis : global demand and market potential. Geneva: World Health Organization on behalf of the Special Programme for Research and Training in Tropical Diseases. σελ. 36. ISBN 978-92-4-156330-7.

[NICE2011-58] 58,0 ^58,1 ^58,2 Πρότυπο:NICE

[59] Steingart, KR; Flores, LL, Dendukuri, N, Schiller, I, Laal, S, Ramsay, A, Hopewell, PC, Pai, M (2011 Aug). «Commercial serological tests for the diagnosis of active pulmonary and extrapulmonary tuberculosis: an updated systematic review and meta-analysis.». PLoS medicine 8 (8): e1001062. doi:10.1371/journal.pmed.1001062. PMID 21857806.

[Rothel_2005-60] Rothel J, Andersen P (2005). «Diagnosis of latent Mycobacterium tuberculosis infection: is the demise of the Mantoux test imminent?». Expert Rev Anti Infect Ther 3 (6 ): 981–93 . doi:10.1586/14787210.3.6.981. PMID 16307510.

[61] Pai M, Zwerling A, Menzies D (2008 ). «Systematic Review: T-Cell–based Assays for the Diagnosis of Latent Tuberculosis Infection: An Update ». Ann. Intern. Med. 149 (3 ): 1–9 . PMID 18593687 .

[62] Jindal, editor-in-chief SK. Textbook of pulmonary and critical care medicine. New Delhi: Jaypee Brothers Medical Publishers. σελ. 544. ISBN 978-93-5025-073-0. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[63] Amicosante, M; Ciccozzi, M, Markova, R (2010 Apr). «Rational use of immunodiagnostic tools for tuberculosis infection: guidelines and cost effectiveness studies.». The new microbiologica 33 (2): 93-107. PMID 20518271.

[64] McShane, H (12 October 2011). «Tuberculosis vaccines: beyond bacille Calmette–Guérin». Philosophical transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological sciences 366 (1579): 2782–9. doi:10.1098/rstb.2011.0097. PMID 21893541.

[65] «Vaccine and Immunizations: TB Vaccine (BCG)». Centers for Disease Control and Prevention. 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.

[66] «BCG Vaccine Usage in Canada -Current and Historical». Public Health Agency of Canada. 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2011. Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)

[UK06-67] 67,0 ^67,1 Teo, SS; Shingadia, DV (2006 Jun). «Does BCG have a role in tuberculosis control and prevention in the United Kingdom?». Archives of Disease in Childhood 91 (6): 529–31. doi:10.1136/adc.2005.085043 . PMID 16714729.

[68] «The Global Plan to Stop TB». World Health Organization. 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2011.

[69] Warrell, ed. by D. J. Weatherall ... [4. + 5. ed.] ed. by David A. (2005). Sections 1 - 10 (4. ed., paperback. έκδοση). Oxford [u.a.]: Oxford Univ. Press. σελ. 560. ISBN 978-0-19-857014-1. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[70] Brennan PJ, Nikaido H (1995 ). «The envelope of mycobacteria». Annu. Rev. Biochem. 64 : 29–63 . doi:10.1146/annurev.bi.64.070195.000333. PMID 7574484.

[Latent2011-71] 71,0 ^71,1 Menzies, D; Al Jahdali, H, Al Otaibi, B (2011 Mar). «Recent developments in treatment of latent tuberculosis infection.». The Indian journal of medical research 133: 257-66. PMID 21441678.

[72] Arch G., III Mainous (2010 ). Management of Antimicrobials in Infectious Diseases: Impact of Antibiotic Resistance . : Humana Pr . σελίδες 69 . ISBN 1-60327-238-0 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)

[73] Volmink J, Garner P (2007). «Directly observed therapy for treating tuberculosis ». Cochrane Database Syst Rev (4 ): CD003343 . doi:10.1002/14651858.CD003343.pub3 . PMID 17943789 .

[74] Liu, Q; Abba, K; Alejandria, MM; Balanag, VM; Berba, RP; Lansang, MA (2008 Oct 8). «Reminder systems and late patient tracers in the diagnosis and management of tuberculosis.». Cochrane database of systematic reviews (Online) (4): CD006594. PMID 18843723.

[OBrien-75] O'Brien R (1994). «Drug-resistant tuberculosis: etiology, management and prevention ». Semin Respir Infect 9 (2): 104–12 . PMID 7973169.

[MMWR2006-76] Πρότυπο:Cit+e journal

[77] Maryn McKenna (12 Ιανουαρίου 2012). «Totally Resistant TB: Earliest Cases in Italy». Wired. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.

[78] Lambert M Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (2003 ). «Recurrence in tuberculosis: relapse or reinfection? ». Lancet Infect Dis 3 (5): 282–7. doi:10.1016/S1473-3099(03)00607-8 . PMID 12726976 .

[79] Wang, JY; Lee, LN, Lai, HC, Hsu, HL, Liaw, YS, Hsueh, PR, Yang, PC (15 July 2007). «Prediction of the tuberculosis reinfection proportion from the local incidence». The Journal of infectious diseases 196 (2): 281–8. doi:10.1086/518898. PMID 17570116.

[WHO2009-Burden-80] World Health Organization (2009 ). «The Stop TB Strategy, case reports, treatment outcomes and estimates of TB burden». Global tuberculosis control: epidemiology, strategy, financing . σελίδες 187–300. ISBN 978-92-4-156380-2. Ανακτήθηκε στις 14 November 2009. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)

[CDC-81] «Fact Sheets: The Difference Between Latent TB Infection and Active TB Disease». Centers for Disease Control. 20 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.

[WHO2009-Epidemiology-82] 82,0 ^82,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα WHO2009-Epidemiology.

[WHO2011Control-83] 83,0 ^83,1 ^83,2 «Global Tuberculosis Control 2011» (PDF). World Health Organization. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012.

[84] World Health Organization. «WHO report 2008: Global tuberculosis control». Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2009.

[85] FitzGerald, JM; Wang, L, Elwood, RK (2000 Feb 8). «Tuberculosis: 13. Control of the disease among aboriginal people in Canada.». CMAJ : Canadian Medical Association journal = journal de l'Association medicale canadienne 162 (3): 351-5. PMID 10693593.

[86] Quah, Stella R.; Carrin, Guy; Buse, Kent; Kristian Heggenhougen (2009 ). Health Systems Policy, Finance, and Organization . Boston : Academic Press . σελίδες 424 . ISBN 0-12-375087-3 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). OCLC [1] Check |oclc= value (βοήθεια). Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)

[87] Anne-Emanuelle Birn (2009). Textbook of International Health: Global Health in a Dynamic World . σελίδες 261 . doi:[2] Check |doi= value (βοήθεια). ISBN 9780199885213 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια).

[88] World Health Organization. «Global Tuberculosis Control Report, 2006 – Annex 1 Profiles of high-burden countries» (PDF). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006.

[89] Centers for Disease Control and Prevention (12 Σεπτεμβρίου 2006). «2005 Surveillance Slide Set». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006.

[90] Rothschild BM Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης " " (August 2001). «Mycobacterium tuberculosis complex DNA from an extinct bison dated 17,000 years before the present ». Clin. Infect. Dis. 33 (3 ): 305–11 . doi:10.1086/321886 . PMID 11438894 . http://www.journals.uchicago.edu/cgi-bin/resolve?CID001531.

[91] Pearce-Duvet J (2006). «The origin of human pathogens: evaluating the role of agriculture and domestic animals in the evolution of human disease». Biol Rev Camb Philos Soc 81 (3 ): 369–82 . doi:10.1017/S1464793106007020. PMID 16672105.

[92] Comas, I; Gagneux, S (2009 Oct). «The past and future of tuberculosis research.». PLoS pathogens 5 (10): e1000600. PMID 19855821.

[93] Zink A, Sola C, Reischl U, Grabner W, Rastogi N, Wolf H, Nerlich A (2003 ). «Characterization of Mycobacterium tuberculosis Complex DNAs from Egyptian Mummies by Spoligotyping ». J Clin Microbiol 41 (1 ): 359–67 . doi:10.1128/JCM.41.1.359-367.2003 . PMID 12517873.

[94] The Chambers Dictionary. New Delhi: Allied Chambers India Ltd. 1998. σελ. 352. ISBN 978-81-86062-25-8.

[95] Hippocrates.Aphorisms. Accessed 7 October 2006.

[96] Konomi N, Lebwohl E, Mowbray K, Tattersall I, Zhang D (2002 ). «Detection of Mycobacterial DNA in Andean Mummies ». J Clin Microbiol 40 (12 ): 4738–40 . doi:10.1128/JCM.40.12.4738-4740.2002 . PMID 12454182.

[sledzik-97] Sledzik , Paul S. ; Nicholas Bellantoni (June 1994 ). «Bioarcheological and biocultural evidence for the New England vampire folk belief » (PDF). American Journal of Physical Anthropology 94 (2 ): 269–274. doi:10.1002/ajpa.1330940210 . ISSN 0002-9483. PMID 8085617 . http://www.ceev.net/biocultural.pdf .

[WhoNamedIt-Calmette-98] Πρότυπο:WhoNamedIt

[MedHist1970-Trail-99] Trail RR (April 1970 ). «Richard Morton (1637-1698) ». Med Hist 14 (2 ): 166–74 . PMID 4914685 .

[100] Zur Pathogenie der Impetigines. Auszug aus einer brieflichen Mitteilung an den Herausgeber. [Müller’s] Archiv für Anatomie, Physiologie und wissenschaftliche Medicin. 1839, page 82.

[101] Kentucky: Mammoth Cave long on history. CNN. 27 February 2004. Accessed 8 October 2006.

[sanatoria-102] 102,0 ^102,1 ^102,2 McCarthy OR (August 2001 ). «The key to the sanatoria ». J R Soc Med 94 (8 ): 413–7 . PMID 11461990 . PMC 1281640. http://www.jrsm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=11461990.

[103] Nobel Foundation. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1905.Accessed 7 October 2006.

[104] Waddington K (January 2004 ). «To stamp out "So Terrible a Malady": bovine tuberculosis and tuberculin testing in Britain, 1890–1939 ». Med Hist 48 (1 ): 29–48 . PMID 14968644 .

[Bonah-105] Bonah C (2005 ). «The 'experimental stable' of the BCG vaccine: safety, efficacy, proof, and standards, 1921–1933 ». Stud Hist Philos Biol Biomed Sci 36 (4 ): 696–721 . doi:10.1016/j.shpsc.2005.09.003. PMID 16337557.

[Comstock-106] Comstock G (1994). «The International Tuberculosis Campaign: a pioneering venture in mass vaccination and research ». Clin Infect Dis 19 (3 ): 528–40 . doi:10.1093/clinids/19.3.528. PMID 7811874.

[107] Bloom, editor, Barry R. (1994). Tuberculosis : pathogenesis, protection, and control. Washington, D.C.: ASM Press. ISBN 978-1-55581-072-6. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[108] Persson, Sheryl (2010). Smallpox, Syphilis and Salvation: Medical Breakthroughs That Changed the World. ReadHowYouWant.com. σελ. 141. ISBN 978-1-4587-6712-7.

[109] tor, Caroline Hannaway, (2008). Biomedicine in the twentieth century: practices, policies, and politics. Amsterdam: IOS Press. σελ. 233. ISBN 978-1-58603-832-8.

[110] Shields, Thomas (2009). General thoracic surgery (7th ed. έκδοση). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. σελ. 792. ISBN 978-0-7817-7982-1. CS1 maint: Extra text (link)

[111] Lalloo UG, Naidoo R, Ambaram A (May 2006 ). «Recent advances in the medical and surgical treatment of multi-drug resistant tuberculosis ». Curr Opin Pulm Med 12 (3 ): 179–85 . doi:10.1097/01.mcp.0000219266.27439.52. PMID 16582672 . http://meta.wkhealth.com/pt/pt-core/template-journal/lwwgateway/media/landingpage.htm?issn=1070-5287&volume=12&issue=3&spage=179.

[112] «Frequently asked questions about TB and HIV». World Health Organization. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012.

[Xpert2011-113] Lawn, SD; Nicol, MP (2011 Sep). «Xpert® MTB/RIF assay: development, evaluation and implementation of a new rapid molecular diagnostic for tuberculosis and rifampicin resistance.». Future microbiology 6 (9): 1067-82. PMID 21958145.

[114] «WHO says Cepheid rapid test will transform TB care». Reuters . http://www.reuters.com/article/idUSTRE6B71RF20101208 .

[115] Amdekar, Y (2009 Jul). «Changes in the management of tuberculosis.». Indian journal of pediatrics 76 (7): 739-42. PMID 19693453.

[VacRes2011-116] 116,0 ^116,1 ^116,2 Martín Montañés, C; Gicquel, B (2011 Mar). «New tuberculosis vaccines.». Enfermedades infecciosas y microbiologia clinica 29 Suppl 1: 57–62. doi:10.1016/S0213-005X(11)70019-2. PMID 21420568.

[Ibanga_2006-117] Ibanga H, Brookes R, Hill P, Owiafe P, Fletcher H, Lienhardt C, Hill A, Adegbola R, McShane H (2006 ). «Early clinical trials with a new tuberculosis vaccine, MVA85A, in tuberculosis-endemic countries: issues in study design ». Lancet Infect Dis 6 (8): 522–8 . doi:10.1016/S1473-3099(06)70552-7.

[118] Kaufmann SH (2010). «Future vaccination strategies against tuberculosis: Thinking outside the box». Immunity 33 (4): 567–77. doi:10.1016/j.immuni.2010.09.015. PMID 21029966.

[119] Webber D, Kremer M (2001). «Stimulating Industrial R&D for Neglected Infectious Diseases: Economic Perspectives ». Bulletin of the World Health Organization 79 (8): 693–801. http://www.who.int/bulletin/archives/79(8)735.pdf .

[120] Barder O, Kremer M, Williams H (2006). «Advance Market Commitments: A Policy to Stimulate Investment in Vaccines for Neglected Diseases». The Economists' Voice 3 (3). doi:10.2202/1553-3832.1144. http://www.bepress.com/ev/vol3/iss3/art1 .

[121] Economic, Department of (2009). Achieving the global public health agenda : dialogues at the Economic and Social Council. New York: United Nations. σελ. 103. ISBN 978-92-1-104596-3. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)

[122] Jong, [edited by] Jane N. Zuckerman, Elaine C. (2010). Travelers' vaccines (2nd ed. έκδοση). Shelton, CT: People's Medical Pub. House. σελ. 319. ISBN 978-1-60795-045-5. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)

[123] Bill and Melinda Gates Foundation Announcement (12 Φεβρουαρίου 2004). «Gates Foundation Commits $82.9 Million to Develop New Tuberculosis Vaccines». Unknown parameter | url= ignored (βοήθεια); H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)

[124] Nightingale, Katherine (19 Σεπτεμβρίου 2007). «Gates foundation gives US$280 million to fight TB».

[125] Shivaprasad, HL; Palmieri, C (2012 Jan). «Pathology of mycobacteriosis in birds.». The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice 15 (1): 41-55, v-vi. PMID 22244112.

[126] Reavill, DR; Schmidt, RE (2012 Jan). «Mycobacterial lesions in fish, amphibians, reptiles, rodents, lagomorphs, and ferrets with reference to animal models.». The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice 15 (1): 25-40, v. PMID 22244111.

[127] Mitchell, MA (2012 Jan). «Mycobacterial infections in reptiles.». The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice 15 (1): 101-11, vii. PMID 22244116.

[128] Wobeser, Gary A. (2006). Essentials of disease in wild animals (1st ed. έκδοση). Ames, Iowa [u.a.]: Blackwell Publ. σελ. 170. ISBN 978-0-8138-0589-4. CS1 maint: Extra text (link)

[129] Ryan, TJ; Livingstone, PG, Ramsey, DS, de Lisle, GW, Nugent, G, Collins, DM, Buddle, BM (2006 Feb 25). «Advances in understanding disease epidemiology and implications for control and eradication of tuberculosis in livestock: the experience from New Zealand.». Veterinary microbiology 112 (2-4): 211-9. PMID 16330161.

[130] White, PC; Böhm, M, Marion, G, Hutchings, MR (2008 Sep). «Control of bovine tuberculosis in British livestock: there is no 'silver bullet'.». Trends in microbiology 16 (9): 420-7. PMID 18706814.

[131] Ward, AI; Judge, J, Delahay, RJ (2010 Jan 1). «Farm husbandry and badger behaviour: opportunities to manage badger to cattle transmission of Mycobacterium bovis?». Preventive veterinary medicine 93 (1): 2-10. PMID 19846226.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

[95]

[96]

[97]

[98]

[99]

[100]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+{{Infobox disease
-Η '''Φυματίωση''' είναι μία κοινή και με υψηλή θνητότητα [[Λοίμωξη|λοιμώδης]] νόσος του ανθρώπου προκαλούμενη από το [[μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης]] (σύμπλεγμα ''Mycobacterium tuberculosis'') και είναι νόσος μεταδοτική. Αν και περισσότερο γνωστή είναι η πνευμονική φυματίωση, μπορούν να προσβληθούν επίσης το λεμφικό, [[κεντρικό νευρικό σύστημα]], καρδιαγγειακό και ουρογεννητικό σύστημα, τα [[Οστό|οστά]], οι [[Άρθρωση|αρθρώσεις]], ακόμη και το [[δέρμα]].
+|Name = Tuberculosis
+|Image = Tuberculosis-x-ray-1.jpg
+|Caption = [[Ακτινογραφία]] θώρακος από ένα άτομο με προχωρημένη φυματίωση. Τα λευκά βέλη υποδεικνύουν μόλυνση και στους δύο πνεύμονες. Τα μαύρα βέλη υποδεικνύουν το σχηματισμό μιας κοιλότητας.
+|DiseasesDB = 8515
+|ICD10 = {{ICD10|A|15||a|15}}–{{ICD10|A|19||a|15}}
+|ICD9 = {{ICD9|010}}–{{ICD9|018}}
+|ICDO =
+|OMIM = 607948
+|MedlinePlus = 000077
+|MedlinePlus_mult = {{MedlinePlus2|000624}}
+|eMedicineSubj = med
+|eMedicineTopic = 2324
+|eMedicine_mult = {{eMedicine2|emerg|618}} {{eMedicine2|radio|411}}
+|MeshID = D014376
+}}
+Η '''Φυματίωση''', '''MTB''' ή «φυματίωση» (συντομογραφία για τον ''tubercle [[Bacillus (shape)|bacillus]]'') είναι μια κοινή και σε πολλές περιπτώσεις, θανατηφόρα, [[μολυσματική νόσος]]. Η νόσος αυτή προκαλείται από διάφορα στελέχη του [[μυκοβακτηρίδιου|μυκοβακτηρίδια]], συνήθως το ''[[Mycobacterium tuberculosis]]''.<ref name=Robbins>{{cite book |author=Kumar V, Abbas AK, Fausto N, Mitchell RN |year=2007 |title=Robbins Basic Pathology |edition=8th |publisher=Saunders Elsevier |pages=516–522 |isbn=978-1-4160-2973-1}}</ref> Η φυματίωση επιτίθεται συνήθως στον/στους [[πνεύμονα]]/νες, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος. Η φυματίωση μεταδίδεται μέσω του αέρα, όταν οι άνθρωποι που έχουν ενεργό φυματίωση βήχουν, φταρνίζονται ή μεταδίδουν το σάλιο τους μέσω του αέρα.ref name=AP>{{cite journal|author=Konstantinos A |year=2010|title=Testing for tuberculosis |journal=Australian Prescriber |volume= 33 |issue=1|pages=12–18 |url= http://www.australianprescriber.com/magazine/33/1/12/18/}}</ref> Οι περισσότερες λοιμώξεις είναι [[ασυμπτωματικές]] και λανθάνουσες. Όμως περίπου μία στις δέκα λοιμώεις σε λανθάνουσα μορφή εξελίσσεται τελικά σε ενεργό νόσο. Αν η φυματίωση δεν αντιμετωπιστεί, σκοτώνει περισσότερο από το 50% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί.
-== Μετάδοση ==
-Η νόσος οφείλεται στο μικρόβιο [[μυκοβακτηρίδιο]] της φυματίωσης ή διαφορετικά βάκιλος του Koch. Η μετάδοσή της γίνεται με την αναπνοή των σταγονιδίων που αποβάλει ο άρρωστος ο οποίος είναι πάντοτε ενήλικας, αφού τα παιδιά δεν μεταδίδουν την ασθένεια
+Τα κλασικά συμπτώματα ενεργού λοίμωξης από φυματίωση (ΤΒ) είναι [[βήχας|χρόνιος βήχας]] με [[αιμόπτυση|ίχνη αίματος]] στα [[πτύελα]], [[πυρετός]], [[νυχτερινές εφιδρώσεις]] και [[απώλεια βάρους]]. (Η φυματίωση (ΤΒ) ονομάστηκε στο παρελθόν «κατανάλωση», λόγω της απώλειας βάρους που υφίσταντο οι πάσχοντες. Η μόλυνση άλλων οργάνων προκαλεί ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Η [[Ιατρική Διάγνωση|Διάγνωση]] της ενεργού φυματίωσης βασίζεται σε [[ακτινολογία φυματίωσης|ακτινολογία]] (κοινώς [[ακτινογραφία/ες θώρακα]] καθώς και σε μικροσκοπική εξέταση και [[μικροβιολογική καλλιέργεια]] των υγρών του σώματος. Η διάγνωση της λανθάνουσας φυματίωσης βασίζεται στη [[δοκιμασία Mantoux |δερμοαντίδραση φυματίνης]] (TST) και σε εξετάσεις αίματος. H [[θεραπεία της φυματίωσης|Θεραπεία]] είναι δύσκολη και απαιτεί τη χορήγηση πολλαπλών αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Διερευνώνται επίσης οι επαφές με άλλα άτομα και χορηγείται σε αυτά θεραπεία, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο. Η [[ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά]] αποτελεί ένα αυξανόμενο πρόβλημα στην [[πολυ-ανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση|ανθεκτική σε πολλαπλά φάρμακα φυματίωση]] (MDR-TB). Για την πρόληψη της φυματίωσης (ΤΒ), οι άνθρωποι θα πρέπει να ελέγχονται για την ασθένεια και να έχουν [[εμβολιαστεί]] με το εμβόλιο [[βάκιλλου Calmette-Guérin|βάκιλλος Calmette-Guérin]].
-== Επιδημιολογία ==
-Με την εισαγωγή τη δεκαετία του 1950 των αντιμυκοβακτηριδιακών φαρμάκων, η κλινική ανταπόκριση των φυματικών βελτιώθηκε εντυπωσιακά και επήλθε πρωτοφανής ύφεση της φυματίωσης στις ανεπτυγμένες χώρες· σε βαθμό που υπήρχαν ελπίδες έως και εκρίζωσης της στις [[ΗΠΑ]] μετά το 2002. Ωστόσο, παράγοντες όπως η αύξηση των ασθενών με [[AIDS]] και των [[Ανοσολογική ανεπάρκεια|ανοσοκατεσταλμένων]], των χρηστών ενδοφλεβίων [[Ναρκωτικά|ναρκωτικών]], των [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβητικών]] και η μετανάστευση πληθυσμών - σε συνδυασμό με τη μειωμένη επαγρύπνηση για τη νόσο - οδήγησαν σε αναζωπύρωση την τελευταία δεκαετία. Η νέα έξαρση της φυματίωσης θεωρείται ότι συνδέεται ευθέως με την αύξηση περιπτώσεων ασθενών με AIDS. Παγκοσμίως, πάντως, η φυματίωση παραμένει η σημαντικότερη αιτία θανάτου μεταξύ των λοιμωδών νοσημάτων αφού είναι η αιτία για τον θάνατο 3-4.000.000 ανθρώπων, εκ των οποίων 500.000 είναι παιδιά. Ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα προκαλεί και η εμφάνιση μυκοβακτηριδιακών στελεχών πολυανθεκτικών στα γνωστά φάρμακα.
+Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το ένα τρίτο του [[παγκόσμιου πληθυσμού]] έχει μολυνθεί με το ''Μυκοβακτηρίδιο της Φυματίωσης'',<ref name=WHO2012data>{{cite web|url=http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs104/en/index.html|title=Tuberculosis Fact sheet N°104|publisher=[[Παγκόσμιος Οργανισμός Υείας]]|date=November 2010|accessdate=26 July 2011}}</ref> και νέες μολύνσεις καταγράφονται με ρυθμό μία ανά δευτερόλεπτο.<ref name=WHO2012data/> Υπολογίζεται ότι το 2007 υπήρχαν περίπου 13,7 εκατομμύρια χρόνιοι ασθενείς που έπασχαν από την ενεργό μορφή της νόσου.ref name=WHO2009-Epidemiology>{{cite book |title=Global tuberculosis control: epidemiology, strategy, financing |author=World Health Organization |year=2009 |isbn=978-92-4-156380-2|chapter=Epidemiology|chapterurl=http://who.int/entity/tb/publications/global_report/2009/pdf/chapter1.pdf |accessdate=12 November 2009 |pages=6–33}}</ref> Υπολογίζεται ότι τo 2010 σημειώθηκαν περίπου 8,8 εκατομμύρια νέα κρούσματα και 1,5 εκατομμύρια θάνατοι, κυρίως σε [[αναπτυσσόμενα έθνη|αναπτυσσόμενες χώρες]].<ref name=WHO2011>{{cite web|title=The sixteenth global report on tuberculosis|author=World Health Organization|url=http://www.who.int/tb/publications/global_report/2011/gtbr11_executive_summary.pdf|year=2011}}</ref> Ο απόλυτος αριθμός των κρουσμάτων φυματίωσης έχει μειωθεί από το 2006 και τα νέα κρούσματα έχουν μειωθεί από το 2002.<ref name=WHO2011/> Η φυματίωση δεν κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλη την υδρόγειο. Σε πολλές Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες περίπου το 80% του πληθυσμού είναι θετικοί στα τεστ φυματίνης, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι θετικό μόνο το 5–10% του πληθυσμού.<ref name=Robbins/> Οι περισσότεροι άνθρωποι σε μια [[Αναπτυσσόμενη χώρα|αναπτυσσόμενο κόσμο]] κολλούν φυματίωση λόγω μειωμένης ανοσίας. Συνήθως, αυτοί οι άνθρωποι κολλούν φυματίωση επειδή έχουν μολυνθεί με τον ιό[[HIV]] και εμφανίζουν [[AIDS]].<ref name=Lancet11/>
-Η Ελλάδα θεωρείται χώρα με σχετικά υψηλή επίπτωση φυματίωσης και το εμβόλιο κατά της φυματίωσης (BCG) περιλαμβάνεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών.
+==Σημεία και Συμπτώματα==
-== Νόσηση ==
+[[
-Η φυματίωση υποδιαιρείται σε 3 φάσεις: '''1)''' την πρωτοπαθή μόλυνση ή πρωτοπαθές σύμπλεγμα, '''2)''' την αιματογενή διασπορά ή γενικευμένη μορφή και '''3)''' τη φυματίωση των οργάνων.
+File:Tuberculosis symptoms.svg|thumb|Παραθέτουμε τα κύρια συμπτώματα των μορφών και σταδίων της φυματίωσης.<ref>{{cite web|url=http://www.emedicinehealth.com/tuberculosis/page3_em.htm|title=Tuberculosis Symptoms|publisher=[[eMedicine]]Health|author=Schiffman G|date=15 January 2009}}</ref> Πολλά συμπτώματα μπορεί να είναι κοινά στις διάφορες μορφές, ενώ κάποια συμπτώματα είναι περισσότερο (αλλά όχι εντελώς) συγκεκριμένα σε ορισμένες μορφές. Μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα πολλαπλές μορφές της νόσου.]]
+Περίπου 5-10% των ανθρώπων που δεν είναι μολυσμένοι με τον ιό HIV αλλά έχουν μολυνθεί με φυματίωση, θα αναπτύξουν ενεργή νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους.<ref name=Pet2005>{{cite book|last=al.]|first=edited by Peter G. Gibson ; section editors, Michael Abramson ... [et|title=Evidence-based respiratory medicine|year=2005|publisher=Blackwell|location=Oxford|isbn=978-0-7279-1605-1|pages=321|url=http://books.google.ca/books?id=sDIKJ1s9wEQC&pg=PA321|edition=1. publ.}}</ref> Αντίθετα, το 30% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV και με φυματίωση αναπτύσσουν ενεργή νόσο.<ref name=Pet2005/> Η φυματίωση μπορεί να μολύνει οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συνήθως όμως προσβάλλει τους πνεύμονες (γνωστή ως πνευμονική φυματίωση).<ref name=ID10/> Εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) εμφανίζεται όταν η φυματίωση αναπτύσσεται εκτός των πνευμόνων. Η εξωπνευμονική φυματίωση μπορεί να συνυπάρχει με πνευμονική φυματίωση.<ref name=ID10/> Στα γενικά σημεία τα συμπτώματα περιλαμβάνονται [[πυρετός]],[[ρίγος (ιατρική)|ρίγη]], [[νυχτερινές εφιδρώσεις]], [[απώλεια όρεξης|απώλεια της όρεξης]], [[απώλεια βάρους]] και [[κόπωση (ιατρική)|κόπωση]].<ref name=ID10/> Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σοβαρή [[πληκτροδακτυλία]].<ref name=Pet2005/>
+===Πνευμονική===
+Εάν μια μόλυνση γίνει ενεργός, προσβάλλει τους πνεύμονες στο 90% των ανθρώπων.<ref name=Lancet11/><ref>{{cite book|last=Behera|first=D.|title=Textbook of pulmonary medicine|year=2010|publisher=Jaypee Brothers Medical Pub.|location=New Delhi|isbn=978-81-8448-749-7|pages=457|url=http://books.google.ca/books?id=0TbJjd9eTp0C&pg=PA457|edition=2nd ed.}}</ref> Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν [[πόνο στο στήθος]] και ένα παρατεταμένο βήχα που παράγει πτύελα.<!-- <ref name=Lancet11/> --> To 25% περίπου των ανθρώπων δεν παρουσιάζει καθόλου συμπτώματα (δηλαδή, παραμένουν "ασυμπτωματικοί").<ref name=Lancet11/> Περιστασιακά, οι άνθρωποι [[αιμόπτυση|φτύνουν αίμα]] σε μικρές ποσότητες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η λοίμωξη μπορεί να διαβρώσει την [[πνευμονική αρτηρία]], προκαλώντας μαζική αιμορραγία που ονομάζεται [[ανεύρυσμα Rasmussen]].<!-- <ref name=ID10/> --> H φυματίωση μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια ασθένεια και να προκαλέσει εκτεταμένες ουλές στους άνω λοβούς των πνευμόνων.<!-- <ref name=ID10/> --> Οι άνω πνεύμονες επηρεάζονται πιο συχνά.<ref name=ID10/> Ο λόγος δεν είναι απόλυτα σαφής.<ref name="Robbins" /> Ίσως οι άνω λοβοί να επηρεάζονται περισσότερο λόγω της καλύτερης ροής του αέρα<ref name="Robbins" /> ή λόγω κακής παροχέτευσης της [[λέμφου]].<ref name=ID10/>
+===Εξωπνευμονική===
+Στο 15-20% των ενεργών περιπτώσεων, η μόλυνση εξαπλώνεται εκτός των αναπνευστικών οργάνων, κι αυτό προκαλεί άλλες μορφές φυματίωσης (ΤΒ).<ref>{{cite book|last=Jindal|first=editor-in-chief SK|title=Textbook of pulmonary and critical care medicine|publisher=Jaypee Brothers Medical Publishers|location=New Delhi|isbn=978-93-5025-073-0|pages=549|url=http://books.google.ca/books?id=EvGTw3wn-zEC&pg=PA549}}</ref> Η φυματίωση (ΤΒ) που προσβάλλει άλλα όργανα του οργανισμού εκτός από τα αναπνευστικά, ονομάζεται «εξωπνευμονική φυματίωση».<ref name=Extra2005>{{cite journal|pmid=16300038|year=2005|author=Golden MP, Vikram HR|title=Extrapulmonary tuberculosis: an overview|volume=72|issue=9|pages=1761–8|journal=American family physician}}</ref> Εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που βρίσκονται σε [[ανοσοκαταστολή]] και σε μικρά παιδιά. Εξωπνευμονική φυματίωση εμφανίζεται σε ποσοστό μεγαλύτερο από 50% σε άτομα που έχουν μολυνθεί από τον ιό του HIV.<ref name=Extra2005/> Τα σημεία που προσβάλλονται πιο συχνά από εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) είναι ο [[υπεζωκότας]] (σε φυματιώδη πλευρίτιδα), το [[κεντρικό νευρικό σύστημα]] (σε φυματιώδη [[μηνιγγίτιδα]]) και το [[λεμφικό σύστημα]] (σε [[χοιράδωση]] του λαιμού). Εξωπνευμονική φυματίωση (ΤΒ) εμφανίζεται επίσης μεταξύ άλλων στο [[ουροποιογεννητικό σύστημα]] (σε [[φυματίωση ουρογεννητικού συστήματος]]) και στα οστά και τις αρθρώσεις (στη [[νόσο του Pott]] σε φυματιώδη σπονδυλίτιδα). Όταν συμβεί διασπορά στα οστά, τότε είναι γνωστή ως «φυματίωση των οστών»,<ref>{{cite book|last=Kabra|first=[edited by] Vimlesh Seth, S.K.|title=Essentials of tuberculosis in children|year=2006|publisher=Jaypee Bros. Medical Publishers|location=New Delhi|isbn=978-81-8061-709-6|pages=249|url=http://books.google.ca/books?id=HkH0YbyBHDQC&pg=PA249|edition=3rd ed.}}</ref> που είναι μορφή [[οστεομυελίτιδας]].<ref name="Robbins" /> Μια δυνητικά πιο σοβαρή, εκτεταμένη μορφή φυματίωσης (ΤΒ) ονομάζεται «διάχυτη» φυματίωση (ΤΒ) και είναι κοινώς γνωστή ως [[κεχροειδής φυματίωση]].<ref name=ID10/>Η κεχροειδής φυματίωση (ΤΒ) αντιπροσωπεύει το 10% περίπου των περιστατικών εξωπνευμονικής φυματίωσης.<ref name=Gho2008/>
+==Αίτια==
+===Μυκοβακτηρίδια===
+[[File:Mycobacterium tuberculosis.jpg|thumb|[[Scanning electron micrograph]] of ''[[Mycobacterium tuberculosis]]'']]
+Η κύρια αιτία της φυματίωσης (ΤΒ) είναι το ''[[Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης]]'', ένας μικρός, [[αερόβιος οργανισμός|αερόβιος]] ακίνητος [[βάκιλλος]].<ref name=ID10>{{cite book|last=Dolin|first=[edited by] Gerald L. Mandell, John E. Bennett, Raphael|title=Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases|year=2010|publisher=Churchill Livingstone/Elsevier|location=Philadelphia, PA|isbn=978-0-443-06839-3|pages=Chapter 250|edition=7th}}</ref> Πολλά από τα μοναδικά κλινικά χαρακτηριστικά αυτού του παθογόνου προκαλούνται από την υψηλή του περιεκτικότητα σε [[λιπίδια]].<ref>{{cite book|author=Southwick F |title=Infectious Diseases: A Clinical Short Course, 2nd ed. |publisher=McGraw-Hill Medical Publishing Division |date=10 December 2007 |pages=313–4 |chapter=Chapter 4: Pulmonary Infections |page=104|url=http://pharma-books.blogspot.com/2009/01/infectious-disease-clinical-short.html |isbn=0-07-147722-5}}</ref> Το μυκοβακτηρίδιο [[διαίρεση κυττάρου|διαιρείται]] κάθε 16-20 ώρες. Αυτό το ποσοστό είναι αργό, σε σύγκριση με άλλα βακτήρια, τα οποία συνήθως διαιρούνται σε λιγότερο από μία ώρα.ref>{{cite book|last=Jindal|first=editor-in-chief SK|title=Textbook of pulmonary and critical care medicine|publisher=Jaypee Brothers Medical Publishers|location=New Delhi|isbn=978-93-5025-073-0|pages=525|url=http://books.google.ca/books?id=rAT1bdnDakAC&pg=PA525}}</ref> Τα μυκοβακτηρίδια έχουν μια [[Κυτταρική δομή βακτηριδίων|εξωτερική μεμβράνη]] λιπιδική διπλοστοιβάδα.<ref name=Niederweis2010>{{cite journal |author=Niederweis M, Danilchanka O, Huff J, Hoffmann C, Engelhardt H |title=Mycobacterial outer membranes: in search of proteins |journal=Trends in Microbiology |volume=18 |issue=3 |pages=109–16 |year=2010 |month=March |pmid=20060722 |pmc=2931330|doi=10.1016/j.tim.2009.12.005 }}</ref> Εάν εκτελεστεί [[χρώση κατά Gram]], το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) είτε λαμβάνει μια ελαφριά χρώση και χαρακτηρίζεται «θετικό κατά Gram», ή δεν χρωματίζεται, επειδή το κυτταρικό του τοίχωμα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε [[λιπίδια]] και [[μυκολικό οξύ]].<ref name=Madison_2001>{{cite journal |author=Madison B |title=Application of stains in clinical microbiology |journal=Biotech Histochem |volume=76 |issue=3 |pages=119–25 |year=2001 |pmid=11475314 |doi=10.1080/714028138}}</ref> Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) είναι ανθεκτικό σε ήπια [[απολυμαντικά]] και μπορεί να επιβιώσει σε [[Ενδοσπόρια|ξηρό περιβάλλον]] για εβδομάδες. Στη φύση, το βακτηρίδιο μπορεί να αναπτυχθεί μόνο εντός των κυττάρων ενός [[ξενιστή (βιολογία)|ξενιστή]] οργανισμού, όμως το ''Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης'' μπορεί να καλλιεργηθεί [[in vitro|στο εργαστήριο]].<ref name=Parish_1999>{{cite journal |author=Parish T, Stoker N |title=Mycobacteria: bugs and bugbears (two steps forward and one step back) |journal=Molecular Biotechnology |volume=13 |issue=3 |pages=191–200 |year=1999| pmid=10934532 |doi = 10.1385/MB:13:3:191}}</ref>
+Με τη χρήση [[ιστολογία|ιστολογικής]] χρώσης σε [[αποχρωματισμένα]] δείγματα των [[φλεγμάτων]], οι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) κάτω από ένα κανονικό (ορατού φωτός) μικροσκόπιο. (Τα φλέγματα αποκαλούνται επίσης και «πτύελα») Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTB) διατηρεί συγκεκριμένη χρώση ακόμη και μετά από επεξεργασία με όξινο διάλυμα, γιαυτό και ανήκει στην κατηγορία των [[οξεάντοχων βάκιλλων]] (AFB).<ref name=Robbins/><ref name="Madison_2001"/> Οι δύο πιο κοινές τεχνικές χρώσης οξεάντοχων οργανισμών είναι: η [[χρώση Ziehl-Neelsen]] που χρωματίζει τους οξεάντοχους βάκιλλους (AFB) με ένα φωτεινό κόκκινο που ξεχωρίζει σε κυανούν περιβάλλον,<ref name=Stain2000>{{cite book |author= |title=Medical Laboratory Science: Theory and Practice|publisher=Tata McGraw-Hill |location=New Delhi |year=2000 |pages=473 |isbn=0-07-463223-X|url=http://books.google.ca/books?id=lciNs3VQPLoC&pg=PA473}}</ref> και η [[χρώση αουραμίνης-ροδαμίνης]] ακολουθούμενη από[[Μικροσκόπιο φθορισμού|μικροσκοπία φθορισμού]].<ref>{{cite book|last=Piot|first=editors, Richard D. Semba, Martin W. Bloem; foreword by Peter|title=Nutrition and health in developing countries|year=2008|publisher=Humana Press|location=Totowa, NJ|isbn=978-1-934115-24-4|pages=291|url=http://books.google.ca/books?id=RhH6uSQy7a4C&pg=PA291|edition=2nd ed.}}</ref>
+Το σύμπλεγμα των ''Μυκοβακτηριδίων της φυματίωσης'' (MTBC) περιλαμβάνει άλλα τέσσερα [[μυκοβακτηρίδιο|μυκοβακτηρίδια]] που προκαλούν φυματίωση (ΤΒ): “[[Mυκοβακτηρίδιο bovis|M. bovis]],” “[[Mυκοβακτηρίδιο africanum|M. africanum]],” “[[Mυκοβακτηρίδιο canetti|M. canetti]],” και “[[Mυκοβακτηρίδιο microti|M. microti]].”<ref>{{cite journal |author=van Soolingen D |title=A novel pathogenic taxon of the Mycobacterium tuberculosis complex, Canetti: characterization of an exceptional isolate from Africa |journal=International Journal of Systematic Bacteriology |volume=47 |issue=4 |pages=1236–45 |year=1997 |pmid=9336935|doi=10.1099/00207713-47-4-1236 |author-separator=, |display-authors=1 |last2=Hoogenboezem |first2=T. |last3=De Haas|first3=P. E. W. |last4=Hermans |first4=P. W. M. |last5=Koedam |first5=M. A. |last6=Teppema |first6=K. S. |last7=Brennan|first7=P. J. |last8=Besra |first8=G. S. |last9=Portaels |first9=F.}}</ref> Το “M. africanum” δεν είναι ευρέως διαδεδομένο, αλλά αποτελεί σημαντική αιτία φυματίωσης σε περιοχές της Αφρικής.<ref>{{cite journal |author=Niemann S |title=Mycobacterium africanum Subtype II Is Associated with Two Distinct Genotypes and Is a Major Cause of Human Tuberculosis in Kampala, Uganda|journal=J. Clin. Microbiol. |volume=40 |issue=9 |pages=3398–405 |year=2002 |pmid=12202584 |pmc=130701|doi=10.1128/JCM.40.9.3398-3405.2002 |author-separator=, |display-authors=1 |last2=Rusch-Gerdes |first2=S. |last3=Joloba|first3=M. L. |last4=Whalen |first4=C. C. |last5=Guwatudde |first5=D. |last6=Ellner |first6=J. J. |last7=Eisenach|first7=K. |last8=Fumokong |first8=N. |last9=Johnson |first9=J. L.}}</ref><ref>{{cite journal |author=Niobe-Eyangoh SN|title=Genetic Biodiversity of Mycobacterium tuberculosis Complex Strains from Patients with Pulmonary Tuberculosis in Cameroon |journal=J. Clin. Microbiol. |volume=41 |issue=6 |pages=2547–53 |year=2003 |pmid=12791879 |pmc=156567|doi=10.1128/JCM.41.6.2547-2553.2003 |author-separator=, |display-authors=1 |last2=Kuaban |first2=C. |last3=Sorlin|first3=P. |last4=Cunin |first4=P. |last5=Thonnon |first5=J. |last6=Sola |first6=C. |last7=Rastogi |first7=N.|last8=Vincent |first8=V. |last9=Gutierrez |first9=M. C.}}</ref> Το “M. bovis” ήταν μια κοινή αιτία φυματίωσης, αλλά η εισαγωγή του [[παστερίωση|παστεριωμένου γάλακτος]] έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό αυτό το μυκοβακτηρίδιο από τα προβλήματα δημόσιας υγείας στις αναπτυγμένες χώρες.<ref name=Robbins/><ref>{{cite journal |author=Thoen C, Lobue P, de Kantor I |title=The importance of''Mycobacterium bovis'' as a zoonosis |journal=Vet. Microbiol. |volume=112 |issue=2–4 |pages=339–45 |year=2006|pmid=16387455 |doi=10.1016/j.vetmic.2005.11.047}}</ref> Το “M. canetti” είναι σπάνιο και φαίνεται να περιορίζεται στο [[Κέρας της Αφρικής]], αν και έχουν καταγραφεί ορισμένα περιστατικά σε Αφρικανούς μετανάστες.<ref>{{cite book|last=Acton|first=Q. Ashton|title=Mycobacterium Infections: New Insights for the Healthcare Professional|year=2011|publisher=ScholarlyEditions|isbn=978-1-4649-0122-5|pages=1968|url=http://books.google.ca/books?id=g2iFfV6uEuAC&pg=PA1968}}</ref><ref>{{cite journal|last=Pfyffer|first=GE|coauthors=Auckenthaler, R, van Embden, JD, van Soolingen, D|title=Mycobacterium canettii, the smooth variant of M. tuberculosis, isolated from a Swiss patient exposed in Africa.|journal=Emerging infectious diseases|date=1998 Oct-Dec|volume=4|issue=4|pages=631-4|pmid=9866740}}</ref> Το “M. microti” είναι επίσης σπάνιο και εμφανίζεται συνήθως σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, όμως αυτό το παθογόνο μπορεί να είναι πιο συχνό από όσο νομίζουμε.<ref>{{cite journal|last=Panteix|first=G|coauthors=Gutierrez, MC, Boschiroli, ML, Rouviere, M, Plaidy, A, Pressac, D, Porcheret, H, Chyderiotis, G, Ponsada, M, Van Oortegem, K, Salloum, S, Cabuzel, S, Bañuls, AL, Van de Perre, P, Godreuil, S|title=Pulmonary tuberculosis due to Mycobacterium microti: a study of six recent cases in France.|journal=Journal of medical microbiology|date=2010 Aug|volume=59|issue=Pt 8|pages=984-9|pmid=20488936}}</ref>
+Άλλα γνωστά παθογόνα μυκητοβακτηρίδια περιλαμβάνουν τα “[[Mυκοβακτηρίδιο leprae|M. leprae]],” “[[Mυκοβακτηρίδιο avium complex|M. avium]],” και το “[[Mυκοβακτηρίδιο kansasii|M. kansasii]].” Τα δύο τελευταία είδη ανήκουν στην κατηγορία των "[[άτυπων μυκοβακτηριδίων]]" (NTM). Τα NTM δεν προκαλούν φυματίωση ή [[λέπρα]], προκαλούν όμως πνευμονικές νόσους που προσομοιάζουν με φυματίωση.<ref name=ALA_1997>{{cite journal |title=Diagnosis and treatment of disease caused by nontuberculous mycobacteria. This official statement of the American Thoracic Society was approved by the Board of Directors, March 1997. Medical Section of the American Lung Association |journal=Am J Respir Crit Care Med |volume=156 |issue=2 Pt 2 |pages=S1–25 |year=1997 |pmid = 9279284 |author=American Thoracic Society }}</ref>
+===Παράγοντες κινδύνου===
+{{Main|Risk factors for tuberculosis}}
+Αρκετοί παράγοντες είναι αυτοί που κάνουν τους ανθρώπους επιρρεπείς σε φυματικές λοιμώξεις. Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου παγκοσμίως είναι ο Ιός της Ανθρώπινης Ανοσοεπάρκειας [[HIV]]; Το 13% όλων των περιπτώσεων της φυματίωσης μολύνονται από τον ιό HIV..<ref name=WHO2011/>Το πρόβλημα απαντάται συχνά στην [[υποσαχάρια Αφρική]], όπου τα ποσοστά του HIV είναι υψηλά.<ref>{{cite web|author=World Health Organization|url=http://www.who.int/tb/publications/global_report/en/index.html|title=Global tuberculosis control–surveillance, planning, financing WHO Report 2006|accessdate=13 October 2006}}</ref><ref>{{cite journal|last=Chaisson|first=RE|coauthors=Martinson, NA|title=Tuberculosis in Africa--combating an HIV-driven crisis|journal=The New England Journal of Medicine|date=13 March 2008|volume=358|issue=11|pages=1089–92|pmid=18337598|doi=10.1056/NEJMp0800809}}</ref>Η φυματίωση είναι στενά συνδεδεμένη με τον υπερπληθυσμό και την [[κακή διατροφή]]. Αυτή η σύνδεση κάνει τη φυματίωση μία από τις κύριες  [[ασθένειες της φτώχειας]].<ref name=Lancet11/> Οι παρακάτω ομάδες ανθρώπων αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο φυματικής λοίμωξης: οι άνθρωποι που κάνουν ενέσεις με παράνομα φάρμακα, οι κάτοικοι κι εργαζόμενοι σε μέρη όπου συγκεντρώνονται ευπαθείς άνθρωποι (για παράδειγμα, σε φυλακές και καταφύγια αστέγων), φτωχοί άνθρωποι που δεν έχουν επαρκή ιατρική φροντίδα, εθνοτικές μειονότητες υψηλού κινδύνου, παιδιά που έχουν στενή επαφή με ανθρώπους υψηλού κινδύνου, και οι φροντιστές στον τομέα παροχής υγειονομικής περίθαλψης που εξυπηρετούν αυτούς τους πελάτες.<ref name=Griffith_1996>{{cite journal |author=Griffith D, Kerr C|title=Tuberculosis: disease of the past, disease of the present |journal=J Perianesth Nurs |volume=11 |issue=4|pages=240–5 |year=1996|pmid = 8964016|doi = 10.1016/S1089-9472(96)80023-2}}</ref> Οι χρόνιες πνευμονικές νόσοι είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κινδύνου. Η [[Πνευμονοκονίαση]] αυξάνει τον κίνδυνο περίπου 30 φορές.<ref name=table3>{{cite journal |title=Targeted tuberculin testing and treatment of latent tuberculosis infection. American Thoracic Society |journal=MMWR Recomm Rep |volume=49 |issue=RR–6|pages=1–51|year=200|month=June|pmid=10881762|url=http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/rr4906a1.htm#tab3|author1=ATS/CDC Statement Committee on Latent Tuberculosis Infection}}</ref> Οι άνθρωποι που καπνίζουν [[τσιγάρα]]αντιμετωπίζουν σχεδόν τον διπλάσιο κίνδυνο φυματίωσης από τους μη καπνιστές.<ref>{{cite journal|last=van Zyl Smit|first=RN|coauthors=Pai, M, Yew, WW, Leung, CC, Zumla, A, Bateman, ED, Dheda, K|title=Global lung health: the colliding epidemics of tuberculosis, tobacco smoking, HIV and COPD.|journal=The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology|date=2010 Jan|volume=35|issue=1|pages=27-33|pmid=20044459|quote=These analyses indicate that smokers are almost twice as likely to be infected with TB and to progress to active disease (RR of ∼1.5 for latent TB infection (LTBI) and RR of ∼2.0 for TB disease). Smokers are also twice as likely to die from TB (RR of ∼2.0 for TB mortality), but data are difficult to interpret because of heterogeneity in the results across studies.}}</ref> Άλλες νοσώδεις καταστάσεις μπορεί ν' αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης φυματίωσης, συμπεριλαμβανομένου του [[αλκοολισμού]]<ref name=Lancet11/> και του [[σακχαρώδη διαβήτη]] (τριπλάσιος κίνδυνος).<ref>{{cite journal|last=Restrepo|first=BI|title=Convergence of the tuberculosis and diabetes epidemics: renewal of old acquaintances|journal=Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America|date=15 August 2007|volume=45|issue=4|pages=436–8|pmid=17638190|doi=10.1086/519939|pmc=2900315}}</ref> Κάποια φάρμακα, όπως τα[[κορτικοστεροειδή]] και το [[infliximab]] (ένα αντί-αTNF μονοκλωνικό αντίσωμα) αποτελούν όλο και περισσότερο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, ειδικά στον [[αναπτυσσόμενο κόσμο]].<ref name=Lancet11/> Επίσης, μία [[γενετική προδιάθεση]]<ref>{{cite journal|last=Möller|first=M|coauthors=Hoal, EG|title=Current findings, challenges and novel approaches in human genetic susceptibility to tuberculosis|journal=Tuberculosis (Edinburgh, Scotland)|date=2010 Mar|volume=90|issue=2|pages=71–83|pmid=20206579|doi=10.1016/j.tube.2010.02.002}}</ref> υπάρχει, αλλά οι επιστήμονες δεν έχουν καθορίσει κατά πόσο είναι σημαντική.<ref name=Lancet11/>
+==Μηχανισμός==
+[[
+Image:TB poster.jpg|thumb|Οι εκστρατείες για τη δημόσια υγεία τη δεκαετία του 1920 προσπάθησαν να σταματήσουν την εξάπλωση της φυματίωσης.]]
+===Μετάδοση===
+Όταν τα άτομα με ενεργή πνευμονική φυματίωση βήχουν, φτερνίζονται, μιλούν, τραγουδούν, ή φτύνουν, αποβάλουν μολυσματικά [[σωματίδιο|aerosol]] σταγονίδια με διάμετρο από 0.5 ως 5 [[µm]]. Ένα φτέρνισμα μπορεί ν' απελευθερώσει μέχρι 40.000 σταγονίδια.<ref name=Cole_1998>{{cite journal|author=Cole E, Cook C |title=Characterization of infectious aerosols in health care facilities: an aid to effective engineering controls and preventive strategies |journal=Am J Infect Control |volume=26 |issue=4 |pages=453–64 |year=1998|pmid=9721404|doi = 10.1016/S0196-6553(98)70046-X}}</ref> Κάθε σταγονίδιο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια καθώς η μολυσματική δόση της φυματίωσης είναι πολύ χαμηλή. (Ένα άτομο που εισπνέει λιγότερα από 10 βακτήρια μπορεί να μολυνθεί).<ref>{{cite journal |author=Nicas M, Nazaroff WW, Hubbard A |title=Toward understanding the risk of secondary airborne infection: emission of respirable pathogens |journal=J Occup Environ Hyg |volume=2 |issue=3 |pages=143–54 |year=2005|pmid=15764538|doi = 10.1080/15459620590918466}}</ref>
+Οι άνθρωποι με παρατεταμένη, συχνή ή στενή επαφή με ανθρώπους που έχουν φυματίωση αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο μολύνσεως, όπως εκτιμάται σε ένα ποσοστό της τάξεως του 22%.<ref name=Ahmed_2011>{{cite journal |author=Ahmed N, Hasnain S |title=Molecular epidemiology of tuberculosis in India: Moving forward with a systems biology approach |journal=Tuberculosis |volume=91|issue=5 |pages=407–3 |year=2011|pmid = 21514230|doi = 10.1016/j.tube.2011.03.006}}</ref> Ένα άτομο με ενεργή φυματίωση που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να μολύνει 10-15 (ή και περισσότερα) άτομα το χρόνο.<ref name="WHO2012data"/> Συνήθως, μόνο τα άτομα με ενεργή φυματίωση μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια. Πιστεύεται ότι τα άτομα με λανθάνουσα λοίμωξη δεν είναι μολυσματικά.<ref name=Robbins/> Η πιθανότητα μετάδοσης από το ένα άτομο στο άλλο εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες. Αυτοί οι παράγοντες συμπεριλαμβάνουν τον αριθμό των μολυσματικών σταγονιδίων που αποβάλλει ο φορέας, την αποτελεσματικότητα του εξαερισμού στο περιβάλλον του ατόμου, τη διάρκεια της έκθεσης την [[τοξικότητα]] του   [[γένος (βιολογία)|γένους]], της ''M. φυματίωσης'' και τα επίπεδα ανοσίας του ατόμου που δεν έχει μολυνθεί.<ref name=CDCcourse>{{cite web|publisher=[[Centers for Disease Control and Prevention]] (CDC), Division of Tuberculosis Elimination|url=http://www.cdc.gov/tb/education/corecurr/pdf/corecurr_all.pdf|title=Core Curriculum on Tuberculosis: What the Clinician Should Know|pg=24|edition=5th|year=2011}}</ref> Για να αποφευχθεί η μετάδοση από άτομο σε άτομο, απομονώστε τα άτομα με ενεργή ("φανερή") φυματίωση και χορηγείστε τους αγωγή με φάρμακα κατά της φυματίωσης. Μετά από περίπου δύο εβδομάδες αποτελεσματικής θεραπείας, οι άνθρωποι με  [[Αντίσταση στα αντιβιοτικά|μη-ανθεκτικές]]ενεργές λοιμώξεις γενικά δεν παραμένουν μολυσματικοί για τους άλλους.<ref name="Ahmed_2011"/> Αν κάποιος μολυνθεί, συνήθως χρειάζεται τρεις με τέσσερις εβδομάδες πριν το άτομο που έχει μολυνθεί να μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε άλλους..<ref>{{cite web | url=http://www.mayoclinic.com/health/tuberculosis/DS00372/DSECTION=3|title=Causes of Tuberculosis|accessdate=19 October 2007|date=21 December 2006|publisher=[[Mayo Clinic]]}}</ref>
+===Παθογένεση==
+Περίπου το 90% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από ''M. φυματίωση'' έχουν [[ασυμπτωματικές]], λανθάνουσες φυματικές λοιμώξεις (που κάποιες φορές ονομάζονται LTBI).<ref name=Book90>{{cite book|last=Skolnik|first=Richard|title=Global health 101|year=2011|publisher=Jones & Bartlett Learning|location=Burlington, MA|isbn=978-0-7637-9751-5|pages=253|url=http://books.google.ca/books?id=sBQRpj4uWmYC&pg=PA253|edition=2nd ed.}}</ref> Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μόνο 10% πιθανότητα στη ζωή τους να γίνει η λανθάνουσα λοίμωξη, εμφανής, ενεργή φυματίωση.<ref name=Arch2009>{{cite book|last=editors|first=Arch G. Mainous III, Claire Pomeroy,|title=Management of antimicrobials in infectious diseases : impact of antibiotic resistance.|year=2009|publisher=Humana|location=Totowa, N.J.|isbn=978-1-60327-238-4|pages=74|url=http://books.google.ca/books?id=hwVFAPLYznsC&pg=PA74|edition=2nd rev. ed.}}</ref>Γι' ανθρώπους με HIV, ο κίνδυνος να εμφανίσουν ενεργή φυματίωση αυξάνεται και φτάνει σχεδόν 10% το χρόνο.<ref name=Arch2009/>Αν δεν χορηγηθεί αποτελεσματική θεραπεία, το ποσοστό θανάτου για περιπτώσεις ενεργής φυματίωσης φτάνει το 66%.<ref name=WHO2012data/>
+Η φυματική λοίμωξη ξεκινάει όταν τα μυκοβακτηρίδια φτάνουν στις [[Πνευμονική κυψελίδα|πνευμονικές κυψελίδες]], όπου εισέρχονται και αναπαράγονται μέσα στα [[ενδοσώματα]] των κυψελιδικών [[μακροφάγων]].<ref name=Robbins/><ref name=Houben>{{cite journal |author=Houben E, Nguyen L, Pieters J | title=Interaction of pathogenic mycobacteria with the host immune system |journal=Curr Opin Microbiol | volume=9 | issue=1 | pages=76–85 | year=2006 | pmid=16406837 | doi=10.1016/j.mib.2005.12.014}}</ref> Το κύριο μέρος της λοίμωξης στα πνευμόνια, γνωστό ως η"[[η εστία του Ghon ]]", βρίσκεται είτε στο πάνω μέρος του κατώτερου λοβού, ή στο κατώτερο μέρος του [[πνεύμονας|ανώτερου λοβού]].<ref name=Robbins/> Η φυματίωση των πνευμόνων μπορεί επίσης να εμφανιστεί μέσω μιας λοιμώξεως στο αίμα, γνωστή ως [[εστία του Simon]]. Η εστία του Simon βρίσκεται συνήθως στα ανώτερα πνευμονικά πεδία.<ref>{{cite book|last=Khan|title=Essence Of Paediatrics|year=2011|publisher=Elsevier India|isbn=978-81-312-2804-3|pages=401|url=http://books.google.ca/books?id=gERCc6KTxwoC&pg=PA401}}</ref> Αυτή η αιμοταγενής μετάδοση μπορεί να εξαπλώσει τη λοίμωξη σε πιο απομακρυσμένα μέρη όπως οι περιφερειακοί λεμφαδένες, τα νεφρά, τον εγκέφαλο, και τα οστά.<ref name=Robbins/><ref name=Herrmann_2005>{{cite journal |author=Herrmann J, Lagrange P |title=Dendritic cells and ''Mycobacterium tuberculosis'': which is the Trojan horse? |journal=Pathol Biol (Paris) |volume=53 |issue=1|pages=35–40 |year=2005|pmid = 15620608 |doi=10.1016/j.patbio.2004.01.004}}</ref> Η φυματίωση επηρεάζει όλα τα μέρη του σώματος, ωστόσο γι' άγνωστους λόγους σπάνια επηρεάζει την [[καρδιά]], τους [[σκελετικούς μύες]], το [[πάγκρεας]], ή το[[θυρεοειδή]].<ref>{{cite journal |author=Agarwal R, Malhotra P, Awasthi A, Kakkar N, Gupta D |pmc=1090580 |title=Tuberculous dilated cardiomyopathy: an under-recognized entity? |journal=BMC Infect Dis |volume=5 |issue=1 |page=29 |year=2005|pmid=15857515 |doi=10.1186/1471-2334-5-29}}</ref>
+Η φυματίωση ταξινομείται ως μία από τις [[κοκκιωματώδεις]]φλεγμονώδεις νόσους. Τα [[μακροφάγα]], τα [[T κύτταρο|T λεμφοκύτταρα]] , τα [[B κύτταρο|B λεμφοκύτταρα]], και οι [[ινοβλάστες]] είναι μεταξύ των κυττάρων που συγκεντρώνονται για να σχηματίσουν [[κοκκιώματα]]. [[Τα λεμφοκύτταρα]] περικυκλώνουν τα μολυσμένα  μακροφάγα. Το κοκκίωμα εμποδίζει τη διάδοση των μυκοβακτηριδίων και παρέχει ένα τοπικό περιβάλλον για την αλληλεπίδραση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα βακτήρια μέσα στο κοκκίωμα μπορεί να γίνουν αδρανή, κάτι που οδηγεί σε λανθάνουσα λοίμωξη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του κοκκιώματος είναι η εμφάνιση ασυνήθους θανάτου του κυττάρου ([[νέκρωση]]) στο κέντρο του [[Βλάστημα (ανατομία)|βλαστήματος]]. Με γυμνό μάτι, αυτή η νέκρωση έχει υφή μαλακού, λευκού τυριού και λέγεται  [[τυρώδης]] [[νέκρωση]].<ref name=Grosset>{{cite journal |author=Grosset J |title=Mycobacterium tuberculosis in the Extracellular Compartment: an Underestimated Adversary |journal=Antimicrob Agents Chemother |volume=47|issue=3 |pages=833–6 |year=2003|pmid = 12604509|doi = 10.1128/AAC.47.3.833-836.2003 |pmc=149338}}</ref>
+Τα φυματικά βακτήρια μπορεί να εισχωρήσουν στο αίμα από μία περιοχή κατεστραμμένου ιστού. Μπορεί να εξαπλωθούν σ' όλο το σώμα και να δημιουργήσουν πολλές εστίες λοιμώξεως, που φαίνονται σαν μικροσκοπικά βλαστήματα στους ιστούς.<ref>{{cite book|last=Crowley|first=Leonard V.|title=An introduction to human disease : pathology and pathophysiology correlations|year=2010|publisher=Jones and Bartlett|location=Sudbury, Mass.|isbn=978-0-7637-6591-0|pages=374|url=http://books.google.ca/books?id=TEiuWP4z_QIC&pg=PA374|edition=8th ed.}}</ref> Αυτή η σοβαρή μορφή της νόσου της φυματίωσης λέγεται [[κεχροειδής φυματίωση]]. Αυτή η μορφή της φυματίωσης είναι πιο συχνή σε μικρά παιδιά και ανθρώπους που πάσχουν από τον ιό HIV.<ref>{{cite book|last=Anthony|first=Harries|title=TB/HIV a Clinical Manual.|year=2005|publisher=World Health Organization|location=Geneva|isbn=978-92-4-154634-8|pages=75|url=http://books.google.ca/books?id=8dfhwKaCSxkC&pg=PA75|edition=2nd }}</ref> Οι άνθρωποι μ' αυτή τη διάσπαρτη φυματίωση έχουν υψηλά ποσοστά θνησιμότητας (γύρω στο 30%).<ref name=Gho2008>{{cite book|last=Ghosh|first=editors-in-chief, Thomas M. Habermann, Amit K.|title=Mayo Clinic internal medicine : concise textbook|year=2008|publisher=Mayo Clinic Scientific Press|location=Rochester, MN|isbn=978-1-4200-6749-1|pages=789|url=http://books.google.ca/books?id=YJtodBwNxokC&pg=PA789}}</ref><ref>{{cite journal|last=Jacob|first=JT|coauthors=Mehta, AK, Leonard, MK|title=Acute forms of tuberculosis in adults.|journal=The American journal of medicine|date=2009 Jan|volume=122|issue=1|pages=12-7|pmid=19114163}}</ref>
+Σε πολλούς ανθρώπους, η λοίμωξη εντείνεται και μετά φθίνει. Η καταστροφή των ιστών και η νέκρωση συχνά εξισορροπούνται με τη θεραπεία και την  [[ίνωση]].<ref name=Grosset/> Ο ιστός που έχει επηρεαστεί αντικαθίσταται από ουλές και κοιλότητες που γεμίζουν με τυρώδες νεκρωτικό υλικό. Κατά τη διάρκεια της ενεργούς νόσου, μερικές από αυτές τις κοιλότητες ενώνονται με τις διόδους αέρα [[βρόγχοι]] και αυτό το υλικό μπορεί να βγει με το βήχα. Αυτό το υλικό περιέχει ζωντανά βακτήρια και μπορεί να εξαπλώσει τη μόλυνση. Η θεραπεία με τα κατάλληλα [[αντιβιοτικά]] σκοτώνει τα βακτήρια κι επιτρέπει να γίνει η επούλωση. Όταν θεραπεύεται η νόσος, οι περιοχές που έχουν επηρεαστεί αντικαθίστανται από ουλώδη ιστό.<ref name=Grosset/>
+==Διάγνωση==
+[[
+File:TB in sputum.png|thumb|''[[Μυκοβατηρίδιο της φυματίωσης ]]'' ([[Ziehl-Neelsen stain|χρωματισμένο κόκκινο]]) στο [[πτύελο]]]]
+===Ενεργή φυματίωση===
+Είναι δύσκολο να διαγνωστεί η ενεργή φυματίωση με βάση μόνο τα συμπτώματα.<ref name=DiagP2011>{{cite journal|last=Bento|first=J|coauthors=Silva, AS, Rodrigues, F, Duarte, R|title=[Diagnostic tools in tuberculosis].|journal=Acta medica portuguesa|date=2011 Jan-Feb|volume=24|issue=1|pages=145–54|pmid=21672452}}</ref> Επίσης, είναι δύσκολο να διαγνωστεί η νόσος σε ανθρώπους που είναι σε [[ανοσοκαταστολή]].<ref name=Clinic2009>{{cite journal|last=Escalante|first=P|title=In the clinic. Tuberculosis.|journal=Annals of internal medicine|date=2009 Jun 2|volume=150|issue=11|pages=ITC61-614; quiz ITV616|pmid=19487708}}</ref> Ωστόσο, οι άνθρωποι που έχουν συμπτώματα πνευμονοπάθειας [[γενικότερα συμπτώματα]] που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες μπορεί να έχουν φυματίωση.<ref name=Clinic2009/> Μια [[ακτινογραφία στήθους]] και πολλαπλές [[καλλιέργειες πτυέλων]]για [[οξεάντοχους βακίλλους]] είναι συνήθως μέρος της αρχικής εκτίμησης.<ref name=Clinic2009/> Οι εξετάσεις απελευθέρωσης ιντερφερόνης-γ (IGRAs) και δερματικής φυματινοαντίδρασης δεν είναι χρήσιμες στον αναπτυσσόμενο κόσμο.<ref>{{cite journal|last=Metcalfe|first=JZ|coauthors=Everett, CK, Steingart, KR, Cattamanchi, A, Huang, L, Hopewell, PC, Pai, M|title=Interferon-γ release assays for active pulmonary tuberculosis diagnosis in adults in low- and middle-income countries: systematic review and meta-analysis.|journal=The Journal of infectious diseases|date=2011 Nov 15|volume=204 Suppl 4|pages=S1120-9|pmid=21996694}}</ref><ref>{{cite journal|last=Sester|first=M|coauthors=Sotgiu, G, Lange, C, Giehl, C, Girardi, E, Migliori, GB, Bossink, A, Dheda, K, Diel, R, Dominguez, J, Lipman, M, Nemeth, J, Ravn, P, Winkler, S, Huitric, E, Sandgren, A, Manissero, D|title=Interferon-γ release assays for the diagnosis of active tuberculosis: a systematic review and meta-analysis.|journal=The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology|date=2011 Jan|volume=37|issue=1|pages=100-11|pmid=20847080}}</ref> Οι εξετάσεις IGRAs έχουν παρόμοιους περιορισμούς σε ανθρώπους που πάσχουν από τον ιό HIV.<ref>{{cite journal|last=Chen|first=J|coauthors=Zhang, R, Wang, J, Liu, L, Zheng, Y, Shen, Y, Qi, T, Lu, H|title=Interferon-gamma release assays for the diagnosis of active tuberculosis in HIV-infected patients: a systematic review and meta-analysis.|journal=PloS one|date=2011|volume=6|issue=11|pages=e26827|pmid=22069472}}</ref><ref>{{cite journal|last=Sester|first=M|coauthors=Sotgiu, G, Lange, C, Giehl, C, Girardi, E, Migliori, GB, Bossink, A, Dheda, K, Diel, R, Dominguez, J, Lipman, M, Nemeth, J, Ravn, P, Winkler, S, Huitric, E, Sandgren, A, Manissero, D|title=Interferon-γ release assays for the diagnosis of active tuberculosis: a systematic review and meta-analysis.|journal=The European respiratory journal : official journal of the European Society for Clinical Respiratory Physiology|date=2011 Jan|volume=37|issue=1|pages=100-11|pmid=20847080}}</ref>
+Οριστική διάγνωση της φυματίωσης γίνεται όταν αναγνωρίζεται η “M. φυματίωση” σε κλινικό δείγμα (για παράδειγμα, σε [[πτύελο]], [[πύο]], ή  [[βιοψία]] [[ιστού]]). Ωστόσο, η δύσκολη διαδικασία καλλιέργειας γι' αυτόν τον αργά αναπτυσσόμενο οργανισμό μπορεί να πάρει από δύο έως έξι εβδομάδες για την καλλιέργεια πτυέλου ή αίματος.<ref>{{cite book|last=Diseases|first=Special Programme for Research & Training in Tropical|title=Diagnostics for tuberculosis : global demand and market potential.|year=2006|publisher=World Health Organization on behalf of the Special Programme for Research and Training in Tropical Diseases|location=Geneva|isbn=978-92-4-156330-7|pages=36|url=http://books.google.ca/books?id=CFPpcCef4yQC&pg=PA36}}</ref>Επομένως, η θεραπεία ξεκινάει συνήθως πριν επιβεβαιωθεί η καλλιέργεια.<ref name=NICE2011/>
+[[Οι εξετάσεις μοριακής ανίχνευσης]]και [[η μέτρηση επιπέδων αδενοσινοδεαμινάσης]] μπορούν γρήγορα να διαγνώσουν τη φυματίωση.<ref name=DiagP2011/> Ωστόσο, αυτές οι εξετάσεις δεν συνιστώνται συνήθως καθώς σπάνια αλλάζουν τον τρόπο θεραπείας του ατόμου.<ref name=NICE2011/>Οι εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση αντισωμάτων δεν είναι  [[ευαισθησία και ειδικότητα|συγκεκριμένες]] ή [[ευαισθησία και ειδικότητα|ευαίσθητες]], και γι' αυτό δεν συνιστώνται.<ref>{{cite journal|last=Steingart|first=KR|coauthors=Flores, LL, Dendukuri, N, Schiller, I, Laal, S, Ramsay, A, Hopewell, PC, Pai, M|title=Commercial serological tests for the diagnosis of active pulmonary and extrapulmonary tuberculosis: an updated systematic review and meta-analysis.|journal=PLoS medicine|date=2011 Aug|volume=8|issue=8|pages=e1001062|pmid=21857806|doi=10.1371/journal.pmed.1001062|pmc=3153457}}</ref>
+===Λανθάνουσα φυματίωση===
+[[
+File:Mantoux tuberculin skin test.jpg|thumb|[[Mantoux test|Mantoux tuberculin skin test]]]]
+Η [[δοκιμασία Mantoux|δερματική φυματινοαντίδραση Mantoux]] χρησιμοποιείται συχνά στην εξέταση ατόμων υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη φυματίωσης.<ref name=Clinic2009/>Σε άτομα που έχουν προηγουμένως ανοσοποιηθεί η φυματινοαντίδραση μπορεί να δώσει ψευδώς θετικά αποτελέσματα.<ref name=Rothel_2005>{{cite journal|author=Rothel J, Andersen P |title=Diagnosis of latent ''Mycobacterium tuberculosis'' infection: is the demise of the Mantoux test imminent?|journal=Expert Rev Anti Infect Ther |volume=3 |issue=6 |pages=981–93 |year=2005|pmid = 16307510|doi = 10.1586/14787210.3.6.981}}</ref> Στους πάσχοντες από  [[σαρκοείδωση]], [[λέμφωμα Hodgkin]], και [[υποσιτισμό]] μπορεί τα αποτελέσματα να είναι ψευδώς αρνητικά. Το σημαντικότερο είναι ότι άτομα με ενεργό φυματίωση μπορεί να δώσουν ψευδώς αρνητική φυματινοαντίδραση.<ref name=Robbins/>Οι [[μέθοδοι ανίχνευσης της απελευθέρωσης ιντερφερόνης-γ]] (Interferon gamma release assays, IGRAs) σε δείγμα αίματος συνιστώνται σε άτομα στα οποία η δοκιμασία Mantoux είναι θετική. <ref name=NICE2011>{{NICE|117|Tuberculosis|2011}}</ref> Η ανοσοποίηση και τα περισσότερα [[περιβαλλοντικά μυκοβακτηρίδια]] δεν επηρεάζουν τις μεθόδους IGRA, οπότε δίνουν λιγότερα  [[ψευδώς θετικά]] αποτελέσματα.<ref>{{cite journal|author=Pai M, Zwerling A, Menzies D|title=Systematic Review: T-Cell–based Assays for the Diagnosis of Latent Tuberculosis Infection: An Update |journal=Ann. Intern. Med. |volume=149 |issue=3 |pages=1–9 |year=2008 |pmid=18593687 |pmc=2951987}}</ref> Τις επηρεάζουν, όμως, τα μυκοβακτηρίδια “M. szulgai,” “M. marinum,” και “M. kansasii.”.<ref>{{cite book|last=Jindal|first=editor-in-chief SK|title=Textbook of pulmonary and critical care medicine|publisher=Jaypee Brothers Medical Publishers|location=New Delhi|isbn=978-93-5025-073-0|pages=544|url=http://books.google.ca/books?id=rAT1bdnDakAC&pg=PA544}}</ref> Οι μέθοδοι IGRA μπορούν να αυξήσουν την ευαισθησία εάν εφαρμοστούν παράλληλα με τη δερματική φυματινοαντίδραση. Αν εφαρμοστούν μεμονωμένα μπορεί να έχουν μειωμένη ευαισθησία συγκριτικά με τη δερματική φυματινοαντίδραση.<ref>{{cite journal|last=Amicosante|first=M|coauthors=Ciccozzi, M, Markova, R|title=Rational use of immunodiagnostic tools for tuberculosis infection: guidelines and cost effectiveness studies.|journal=The new microbiologica|date=2010 Apr|volume=33|issue=2|pages=93-107|pmid=20518271}}</ref>
+==Πρόληψη==
+Οι προσπάθειες για την πρόληψη και τον έλεγχο της φυματίωσης βασίζονται στον εμβολιασμό βρεφών και την ανίχνευση και κατάλληλη θεραπεία των περιστατικών ενεργούς φυματίωσης.<ref name=Lancet11/> Η [[Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας]] (ΠΟΥ) σημείωσε κάποιες επιτυχίες μέσω βελτιωμένων θεραπευτικών σχημάτων. Έχει παρατηρηθεί ελαφριά μείωση στον αριθμών των περιστατικών.<ref name=Lancet11/>
+===Εμβόλια===
+Aπό το 2011, το μόνο διαθέσιμο [[εμβόλιο]] είναι ο [[βάκιλος Calmette-Guérin|bacillus Calmette&ndash;Guérin]] (BCG). Το αντιφυματικό εμβόλιο (ΒCG) έχει αποδειχτεί αποτελεσματικό κατά της κεγχροειδούς φυματίωσης στην παιδική ηλικία, αλλά δεν παρέχει επαρκή προστασία κατά της μεταδοτικής πνευμονικής φυματίωσης. <ref>{{cite journal|last=McShane|first=H|title=Tuberculosis vaccines: beyond bacille Calmette–Guérin|journal=Philosophical transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological sciences|date=12 October 2011|volume=366|issue=1579|pages=2782–9|pmid=21893541|doi=10.1098/rstb.2011.0097|pmc=3146779}}</ref> Παρόλα αυτά πρόκειται για το πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενο εμβόλιο σε παγκόσμιο επίπεδο. Περισσότερο από 90% των παιδιών  [[εμβολιάζονται]],<ref name=Lancet11/>αλλά η ανοσία εξασθενεί μετά από περίπου μια δεκαετία.<ref name=Lancet11/> Η φυματίωση είναι σπάνια στα περισσότερα μέρη του Καναδά, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ, οπότε το BCG χορηγείται μόνο σε άτομα υψηλού κινδύνου.<ref>{{cite web|url=http://www.cdc.gov/tb/topic/vaccines/|title=Vaccine and Immunizations: TB Vaccine (BCG)|publisher =Centers for Disease Control and Prevention|year=2011|accessdate=26 July 2011}}</ref><ref>{{cite web|title=BCG Vaccine Usage in Canada -Current and Historical|url=http://www.phac-aspc.gc.ca/tbpc-latb/bcgvac_1206-eng.php|work=Public Health Agency of Canada|accessdate=30 December 2011|year=2010|month=September}}</ref><ref name=UK06>{{cite journal|last=Teo|first=SS|coauthors=Shingadia, DV|title=Does BCG have a role in tuberculosis control and prevention in the United Kingdom?|journal=Archives of Disease in Childhood|date=2006 Jun|volume=91|issue=6|pages=529–31|pmid=16714729|pmc= 2082765|doi=10.1136/adc.2005.085043 }}</ref> Ένας λόγος να μη χρησιμοποιηθεί το εμβόλιο είναι το γεγονός ότι η [[δερματική φυματινοαντίδραση]] δίνει ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να ανιχνευτεί η νόσος μέσω αυτής της δοκιμασίας.<ref name=UK06/> Νέα εμβόλια βρίσκονται στο στάδιο ανάπτυξης.<ref name=Lancet11/>
+===Δημόσια Υγεία===
+Το 1993 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) χαρακτήρισε τη φυματίωση ως «κατάσταση ανάγκης για την παγκόσμια υγεία».<ref name=Lancet11/> Το 2006 το δίκτυο διεθνών οργανισμών «Stop TB Partnership» ανέπτυξε ένα  [[παγκόσμιο σχέδιο για την εξάλειψη της φυματίωσης]] του οποίου στόχος είναι να σώσει 14 εκατ. ζωές μέχρι το 2015.<ref>{{cite web|url=http://www.stoptb.org/global/plan/|title=The Global Plan to Stop TB|publisher=[[World Health Organization]]|year=2011|accessdate=13 June 2011}}</ref> Είναι πιθανό να μην επιτευχθούν κάποιοι από τους στόχους τους έως το 2015, κυρίως λόγω της αύξησης της φυματίωσης που συνδέεται με τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) και την εμφάνιση της πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR-TB).<ref name=Lancet11/> Η [[Αμερικανική Θωρακική Εταιρεία]]  (American Thoracic Society) ανέπτυξε ένα σύστημα [[ταξινόμησης της φυματίωσης]] , το οποίο χρησιμοποιείται σε προγράμματα δημόσιας υγείας.<ref>{{cite book|last=Warrell|first=ed. by D. J. Weatherall ... [4. + 5. ed.] ed. by David A.|title=Sections 1 - 10.|year=2005|publisher=Oxford Univ. Press|location=Oxford [u.a.]|isbn=978-0-19-857014-1|pages=560|url=http://books.google.ca/books?id=EhjX517cGVsC&pg=PA560|edition=4. ed., paperback.}}</ref>
+==Αντιμετώπιση==
+Στη θεραπεία της φυματίωσης χρησιμοποιούνται  [[αντιβιοτικά]] για την εξόντωση των βακτηρίων.  Η αποτελεσματική θεραπεία της νόσου δεν είναι εύκολη λόγω της ασυνήθιστης δομής και χημικής σύστασης του κυτταρικού τοιχώματος του μυκοβακτηρίδιου. Το κυτταρικό τοίχωμα εμποδίζει την απορρόφηση των φαρμάκων και καθιστά τα αντιβιοτικά αναποτελεσματικά.<ref>{{cite journal |author=Brennan PJ, Nikaido H |title=The envelope of mycobacteria|journal=Annu. Rev. Biochem. |volume=64 |pages=29–63 |year=1995 |pmid=7574484|doi=10.1146/annurev.bi.64.070195.000333}}</ref> Τα δύο αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται περισσότερο απ’ όλα είναι η  [[ισονιαζίδη]] και η [[ριφαμπικίνη]]. Η θεραπευτική αγωγή μπορεί να διαρκέσει μήνες.<ref name=CDCcourse/> Στη θεραπεία της λανθάνουσας φυματίωσης χρησιμποποιείται συνήθως ένα μεμονωμένο αντιβιοτικό.<ref name=Latent2011/> Η ενεργός φυματίωση θεραπεύεται καλύτερα με συνδυασμό αντιβιοτικών προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος τα βακτήρια να αναπτύξουν  [[ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά]].<ref name=Lancet11/> Στα άτομα με λανθάνουσες λοιμώξεις χορηγείται επίσης θεραπευτική αγωγή με σκοπό να προληφθεί η μελλοντική ανάπτυξη ενεργούς φυματίωσης.<ref name=Latent2011>{{cite journal|last=Menzies|first=D|coauthors=Al Jahdali, H, Al Otaibi, B|title=Recent developments in treatment of latent tuberculosis infection.|journal=The Indian journal of medical research|date=2011 Mar|volume=133|pages=257-66|pmid=21441678}}</ref> Η ΠΟΥ συνιστά τη [[θεραπεία υπό άμεση παρακολούθηση]] κατά την οποία ο ασθενής λαμβάνει τα φάρμακά του υπό την άμεση επίβλεψη επαγγελματία υγείας, με σκοπό τη μείωση του αριθμού των ατόμων που δεν παίρνουν με τον κατάλληλο τρόπο τα αντιβιοτικά φάρμακα.<ref>{{cite book |author=Arch G., III Mainous |title=Management of Antimicrobials in Infectious Diseases: Impact of Antibiotic Resistance |publisher=Humana Pr |location= |year=2010 |pages=69 |isbn=1-60327-238-0 |oclc=|url=http://books.google.ca/books?id=hwVFAPLYznsC&pg=PA69}}</ref> Ωστόσο, υπάρχουν μόνο λίγα στοιχεία για τη στήριξη της θεραπείας υπό άμεση παρακολούθηση. <ref>{{cite journal |author=Volmink J, Garner P |title=Directly observed therapy for treating tuberculosis |journal=Cochrane Database Syst Rev |volume= |issue=4 |pages=CD003343 |year=2007|pmid=17943789 |doi=10.1002/14651858.CD003343.pub3 |url=}}</ref> Η εφαρμογή μέτρων που υπενθυμίζουν τη σπουδαιότητα της θεραπείας φέρνει θετικά αποτελέσματα. <ref>{{cite journal|last=Liu|first=Q|coauthors=Abba, K; Alejandria, MM; Balanag, VM; Berba, RP; Lansang, MA|title=Reminder systems and late patient tracers in the diagnosis and management of tuberculosis.|journal=Cochrane database of systematic reviews (Online)|date=2008 Oct 8|issue=4|pages=CD006594|pmid=18843723}}</ref>
+===Νεοεμφανιζόμενες περιπτώσεις===
+Aπό το 2010, η συνιστώμενη θεραπευτική αγωγή για τη νεοεμφανιζόμενη πνευμονική φυματίωση είναι η χορήγηση συνδυασμού αντιβιοτικών για έξι μήνες. Τους πρώτους δύο μήνες θα πρέπει να χορηγείται ριφαμπικίνη, ισονιαζίδη, [[πυραζιναμίδη]], και [[εθαμβουτόλη]]. Τους τέσσερις τελευταίους μήνες χορηγείται μόνο ριφαμπικίνη και ισονιαζίδη.<ref name=Lancet11/> Σε περίπτωση υψηλής αντίστασης στην ισονιαζίδη μπορεί στη θέση της να χρησιμοποιηθεί εθαμβουτόλη για το παραπάνω διάστημα.<ref name=Lancet11/>
+===Υποτροπή===
+Εάν η φυματίωση υποτροπιάσει, θα πρέπει ─προτού καθοριστεί η θεραπεία─ να γίνουν τεστ προκειμένου να βρεθεί σε ποια αντιβιοτικά παρουσιάζει ευαισθησία.<ref name=Lancet11/> Σε περίπτωση που διαπιστωθεί [[πολυανθεκτική φυματίωση|πολυανθεκτική TB]] (multiple-drug-resistant TB, MDR-TB) συνιστάται θεραπεία με τουλάχιστον τέσσερα αποτελεσματικά αντιβιοτικά για 18–24&nbsp;μήνες.<ref name=Lancet11/>
+===Ανθεκτικότητα στα φάρμακα===
+Πρωτογενή αντοχή έχουμε όταν κάποιος έχει μολυνθεί με ανθεκτικό στέλεχος. Ένα άτομο με ευπάθεια στη φυματίωση μπορεί να αναπτύξει δευτερογενή (επίκτητη) αντοχή κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Επίσης η δευτερογενής αντοχή αναπτύσσεται λόγω ανεπαρκούς θεραπείας, εάν ο ασθενής δε λάβει καταλλήλως το φαρμακευτκό σχήμα που του έχει χορηγηθεί (ανεπαρκής συμμόρφωση) ή αν τα χρησιμοποιούμενα φάρμακα είναι χαμηλής ποιότητας.<ref name=OBrien>{{cite journal |author=O'Brien R |title=Drug-resistant tuberculosis: etiology, management and prevention |journal=Semin Respir Infect |volume=9 |issue=2|pages=104–12 |year=1994|pmid = 7973169}}</ref> Η ανθεκτική φυματίωση αποτελεί σοβαρό πρόβλημα της δημόσιας υγείας σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Η θεραπεία της διαρκεί περισσότερο καιρό και απαιτούνται υψηλότερου κόστους φάρμακα. Η πολυανθεκτική φυματίωση (MDR-TB) αναφέρεται στην αντοχή που αναπτύσσουν τα μυκοβακτηρίδια στα δύο πιο αποτελεσματικά φάρμακα πρώτης γραμμής: τη ριφαμπικίνη και την ισονιαζίδη.Στην  [[υπερανθεκτική φυματίωση|υπερανθεκτική ΤΒ]] υπάρχει αντοχή σε τρεις ή και περισσότερες από τις έξι κατηγορίες φαρμάκων δεύτερης γραμμής.<ref name="MMWR2006">{{cit+e journal |title=Emergence of ''Mycobacterium tuberculosis'' with extensive resistance to second-line drugs—worldwide, 2000–2004 |journal=MMWR Morb Mortal Wkly Rep |volume=55 |issue=11 |pages=301–5 |year=2006|url=http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5511a2.htm|pmid = 16557213 |author=Centers for Disease Control and Prevention (CDC)}}</ref>Στην  [[ολικά ανθεκτική φυματίωση|ολικά ανθεκτική ΤΒ]] η αντοχή επεκτείνεται σε όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα. Αυτή η μορφή παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 2003 στην Ιταλία, ωστόσο έως το 2012 δεν είχε συζητηθεί ευρέως. <ref>{{cite web|title=Totally Resistant TB: Earliest Cases in Italy |url=http://www.wired.com/wiredscience/2012/01/tdr-first-italy/|author=Maryn McKenna|date=12 January 2012|accessdate=12 January 2012|publisher=[[Wired (magazine)|Wired]]}}</ref>
+==Πρόγνωση==
+Η μόλυνση με το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης εξελίσσεται σε εμφανή νόσο, όταν τα βακτήρια υπερνικούν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Στην πρωτογενή λοίμωξη (περίπου 1–5% των περιστατικών) αυτό συμβαίνει λίγο μετά την αρχική μόλυνση. <ref name=Robbins/>Ωστόσο, στα περισσότερα περιστατικά πρόκειται για  [[λανθάνουσα φυματίωση|λανθάνουσα λοίμωξη]] χωρίς εμφανή συμπτώματα.<ref name=Robbins/> Τα αδρανή αυτά βακτήρια οδηγούν σε ενεργή φυματίωση στις 5&ndash;10% των λανθανουσών περιπτώσεων. Πολλές φορές αυτό συμβαίνει αρκετά χρόνια μετά τη μόλυνση. <ref name=Pet2005/>
+Ο κίνδυνος της επανεργοποίησης αυξάνεται σε άτομα με ανοσοκαταστολή, όπως αυτή που προκαλείται από μόλυνση με τον ιό HIV. Στα άτομα που είναι συγχρόνως μολυσμένα με το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης και τον ιό HIV, ο κίνδυνος για επανεργοποίηση της νόσου αυξάνεται μέχρι και 10% κάθε χρόνο.<ref name=Robbins/> Μελέτες που ασχολούνται με το γενετικό αποτύπωμα των στελεχών μυκοβακτηρίδιων, δείχνουν ότι η επαναμόλυνση προκαλεί, περισσότερο από όσο θεωρούνταν παλαιότερα, την υποτροπή της νόσου.<ref>{{cite journal |doi=10.1016/S1473-3099(03)00607-8 |title=Recurrence in tuberculosis: relapse or reinfection? |year=2003 |author=Lambert M |journal=Lancet Infect Dis |volume=3 |page=282 |pmid=12726976 |issue=5|author-separator=, |display-authors=1 |last2=Hasker |first2=Epco |last3=Deun |first3=Armand Van |last4=Roberfroid|first4=Dominique |last5=Boelaert |first5=Marleen |last6=Van Der Stuyft |first6=Patrick |pages=282–7}}</ref> Οι επαναμολύνσεις ευθύνονται για περισσότερα από τα 50% των περιστατικών επανεργοποίησης της νόσου σε περιοχές όπου συναντάται συχνά.<ref>{{cite journal|last=Wang|first=JY|coauthors=Lee, LN, Lai, HC, Hsu, HL, Liaw, YS, Hsueh, PR, Yang, PC|title=Prediction of the tuberculosis reinfection proportion from the local incidence|journal=The Journal of infectious diseases|date=15 July 2007|volume=196|issue=2|pages=281–8|pmid=17570116|doi=10.1086/518898}}</ref> Η πιθανότητα θανάτου λόγω φυματίωσης μειώθηκε το 2008 από 8% ─που ήταν το 1995─ σε 4%.<ref name=Lancet11/>
+==Επιδημιολογία==
+[[
+File:Tuberculosis-prevalence-WHO-2009.svg|thumb|alt=World map with [[υποσαχάρια Αφρική]] in various shades of yellow, marking prevalences above 300 per 100,000 people, and with the U.S., Canada, Australia, and northern Europe in shades of deep blue, marking prevalence around 10 per 100,000 people. Asia is yellow but not quite so bright, marking prevalence around 200 per 100,000 range. South America is a darker yellow.|In 2007, the prevalence of TB per 100,000 people was highest in sub-Saharan Africa, and was also relatively high in Asia.<ref name=WHO2009-Burden>{{cite book |title=Global tuberculosis control: epidemiology, strategy, financing |author=World Health Organization |year=2009 |isbn=978-92-4-156380-2|chapter=The Stop TB Strategy, case reports, treatment outcomes and estimates of TB burden|chapterurl=http://who.int/tb/publications/global_report/2009/annex_3/en/index.html|accessdate=14 November 2009|pages=187–300}}</ref>]]
+Περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (M. tuberculosis). Ένα νέο περιστατικό λοίμωξης σημειώνεται παγκοσμίως κάθε λεπτό.<ref name=WHO2012data/> Ωστόσο, οι περισσότερες μολύνσεις με το M. tuberculosis δεν εξελίσσονται σε νόσο<ref name=CDC>{{cite web|publisher=[[Centers for Disease Control]]|url=http://www.cdc.gov/tb/publications/factsheets/general/LTBIandActiveTB.htm|title=Fact Sheets: The Difference Between Latent TB Infection and Active TB Disease|date=20 June 2011|accessdate=26 July 2011}}</ref> και το 90&ndash;95% των ατόμων που μολύνθηκαν παραμένουν ασυμπτωματικά.<ref name=Book90/> Εκτιμάται ότι το έτος 2007 υπήρχαν 13,7 εκατ. χρόνια περιστατικά ενεργούς φυματίωσης.<ref name=WHO2009-Epidemiology/> Το 2010 διαγνώστηκαν 8,8 εκατ. νέα κρούσματα και σημειώθηκαν 1,45 εκατ. θάνατοι, οι περισσότεροι σε  [[αναπτυσσόμενες χώρες]]<ref name=WHO2011/>. Από τα 1,45 εκατ. ανθρώπων που πεθαίνουν, περίπου τα 0,35&nbsp;εκατ. είναι συγχρόνως προσβεβλημένα με τον ιό του AIDS (HIV).<ref name=WHO2011Control>{{cite web|title=Global Tuberculosis Control 2011|url=http://www.who.int/tb/publications/global_report/2011/gtbr11_full.pdf|work=World Health Organization|accessdate=15 April 2012}}</ref>
+Μετά το AIDS, η φυματίωση είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μεταξύ των λοιμωδών νοσημάτων.ref name=ID10/> Από το 2005 ο απόλυτος αριθμός των κρουσμάτων φυματίωσης ("[[επιπολασμός (επιδημιολογία)|επιπολασμός]]") σημειώνει πτώση. Από το 2002 έχει μειωθεί ο αριθμός νέων κρουσμάτων ("[[επίπτωση (επιδημιολογία)|επίπτωση]]").<ref name=WHO2011/> Η Κίνα έχει σημειώσει ιδιαίτερα σημαντική πρόοδο: από το 1990 έως το 2010 κατάφερε να μειώσει το ποσοστό θνησιμότητας κατά περίπου 80%.<ref name=WHO2011Control/> Η φυματίωση είναι πιο συχνή σε αναπτυσσόμενες χώρες. Περίπου 80% του πληθυσμού πολλών χωρών της Ασίας και της Αφρικής έχει θετική φυματινοαντίδραση ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό ανέρχεται σε μόλις 5–10%.<ref name=Robbins/> Οι ειδικοί σε ιατρικά θέματα ήλπιζαν στη δυνατότητα ολοκληρωτικού ελέγχου της φυματίωσης, ωστόσο υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που καθιστούν αυτή τη δυνατότητα απίθανη: η ανάπτυξη αποτελεσματικού εμβολίου αποδείχτηκε δύσκολη, το κόστος του εμβολίου είναι υψηλό και ο χρόνος διάγνωσης της νόσου είναι μεγάλος, η θεραπεία διαρκεί πολλούς μήνες και περισσότερα άτομα με ΗIV μολύνονται από τη φυματίωση. Η ανθεκτική στα φάρμακα νόσος εμφανίστηκε στη δεκαετία του ‘80.<ref name=Lancet11/>
+[[
+File:TB incidence.png|thumb|left|Ετήσιος αριθμός νέων κρουσμάτων φυματίωσης. Πηγή στοιχείων [[Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας|ΠΟΥ]].<ref>{{cite web|author=World Health Organization|url=http://www.who.int/tb/publications/global_report/2008/annex_3/en/index.html|title=WHO report 2008: Global tuberculosis control|accessdate=13 April 2009}}</ref>]]
+Το 2007 η χώρα με τον υψηλότερο εκτιμώμενο δείκτη επίπτωσης της νόσου ήταν η  [[Σουαζιλάνδη]] με 1200 περιστατικά στα 100.000 άτομα. Η Ινδία, με εκτιμώμενα 2 εκατ. νέα περιστατικά, είχε τον υψηλότερο συνολικό δείκτη επίπτωσης.<ref name=WHO2009-Epidemiology/> Στις αναπτυγμένες χώρες η φυματίωση δεν είναι τόσο συχνή και συναντάται κυρίως σε αστικές περιοχές. Το 2010 τα ποσοστά της φυματίωσης ανά 100.000 άτομα σε διάφορες περιοχές του κόσμου ανέρχονταν σε: 178 παγκοσμίως, 332 στην Αφρική, 36 στην αμερικανική ήπειρο, 173 στην Ανατολική Μεσόγειο, 63 στην Ευρώπη, 278 στη Νοτιοανατολική Ασία και 139 σε περιοχές του Δυτικού Ειρηνικού.<ref name=WHO2011Control/> Στον Καναδά και την Αυστραλία η φυματίωση είναι πολλές φορές πιο συχνή στους [[αυτόχθονες λαούς|αυτόχθονες λαούς]], ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες περιοχές.<ref>{{cite journal|last=FitzGerald|first=JM|coauthors=Wang, L, Elwood, RK|title=Tuberculosis: 13. Control of the disease among aboriginal people in Canada.|journal=CMAJ : Canadian Medical Association journal = journal de l'Association medicale canadienne|date=2000 Feb 8|volume=162|issue=3|pages=351-5|pmid=10693593}}</ref><ref>{{cite book |author=Quah, Stella R.; Carrin, Guy; Buse, Kent; Kristian Heggenhougen |title=Health Systems Policy, Finance, and Organization |publisher=Academic Press |location=Boston |year=2009 |pages=424 |isbn=0-12-375087-3 |oclc= |url=http://books.google.ca/books?id=IEXUrc0tr1wC&pg=PA424}}</ref> Τα ποσοστά θανάτου από φυματίωση στους ιθαγενείς της ΗΠΑ είναι πέντε φορές υψηλότερα.<ref>{{cite book |author= Anne-Emanuelle Birn |title= Textbook of International Health: Global Health in a Dynamic World |year=2009|pages=261 |isbn= 9780199885213 |url=http://books.google.ca/books?id=2XBB4-eYGZIC&pg=PT261  |doi= |accessdate=}}</ref>
+Η επίπτωση της νόσου ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία. Στην Αφρική προσβάλλει κατά πρώτο λόγο άτομα ηλικίας μεταξύ 12 και 18 ετών και νέους ενήλικες.<ref>{{cite web|author=World Health Organization|url=http://www.who.int/tb/publications/global_report/2006/pdf/full_report_correctedversion.pdf|title=Global Tuberculosis Control Report, 2006 – Annex 1 Profiles of high-burden countries|format=PDF|accessdate=13 October 2006}}</ref>Σε χώρες, Σε χώρες, όμως, όπου οι δείκτες επίπτωσης παρουσίασαν σημαντική πτώση (όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ) η φυματίωση προσβάλλει κυρίως ηλικιωμένα άτομα και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.<ref name=Robbins/><ref>{{cite web|author=Centers for Disease Control and Prevention|url=http://www.cdc.gov/nchstp/tb/pubs/slidesets/surv/surv2005/default.htm|title=2005 Surveillance Slide Set|date=12 September 2006|accessdate=13 October 2006}}</ref>
+==Ιστορία==
+Image:Mummy at British Museum.jpg|thumb|Αιγυπτιακή [[μούμια]] στο [[Βρετανικό Μουσείο]] - διαπιστώθηκε σήψη από φυματίωση στη σπονδυλική στήλη [[μούμιας|μουμιών]]  από την [[Αίγυπτο]].]]
+Η φυματίωση έχει εμφανιστεί στους ανθρώπους από την [[αρχαιότητα]].<ref name=Lancet11>{{cite journal|last=Lawn|first=SD|coauthors=Zumla, AI|title=Tuberculosis|journal=Lancet|date=2 July 2011|volume=378|issue=9785|pages=57–72|pmid=21420161|doi=10.1016/S0140-6736(10)62173-3}}</ref> Η πρώτη σαφής ανίχνευση του  “μυκοβακτηριδίου της φυματίωσης” περιλαμβάνει στοιχεία ύπαρξης της ασθένειας σε απομεινάρια βίσωνα που χρονολογούνται έως και 17.000 χρόνια πριν.<ref>{{cite journal |author=Rothschild BM |title=Mycobacterium tuberculosis complex DNA from an extinct bison dated 17,000 years before the present |journal=Clin. Infect. Dis. |volume=33 |issue=3 |pages=305–11 |year=2001|month=August |pmid=11438894 |doi=10.1086/321886 |url=http://www.journals.uchicago.edu/cgi-bin/resolve?CID001531|author-separator=, |author2=Martin LD |author3=Lev G |display-authors=3 |last4=Bercovier |first4=Helen |last5=Bar‐Gal|first5=Gila Kahila |last6=Greenblatt |first6=Charles |last7=Donoghue |first7=Helen |last8=Spigelman |first8=Mark|last9=Brittain |first9=David}}</ref> Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν η φυματίωση προήλθε από τα βοοειδή, και μεταδόθηκε στη συνέχεια στους ανθρώπους, ή αν ξέσπασε από κάποιον κοινό πρόγονο.<ref>{{cite journal |author=Pearce-Duvet J |title=The origin of human pathogens: evaluating the role of agriculture and domestic animals in the evolution of human disease|journal=Biol Rev Camb Philos Soc |volume=81 |issue=3 |pages=369–82 |year=2006|pmid = 16672105|doi=10.1017/S1464793106007020}}</ref> Οι επιστήμονες πίστευαν παλαιότερα ότι το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (MTBC) μεταδιδόταν στους ανθρώπους από τα ζώα κατά την εξημέρωσή τους. Ωστόσο, τα [[γονίδια]] του συμπλέγματος  “Mycobaterium tuberculosis”  (MTBC) στους ανθρώπους έχουν εξεταστεί συγκριτικά με το MTBC στα ζώα, και η θεωρία έχει αποδειχθεί λανθασμένη. Και τα δύο στελέχη των βακτηρίων φυματίωσης έχουν ένα κοινό πρόγονο που ενδέχεται να έχει μολύνει τους ανθρώπους κιόλας από τη  [[Νεολιθική επανάσταση]].<ref>{{cite journal|last=Comas|first=I|coauthors=Gagneux, S|title=The past and future of tuberculosis research.|journal=PLoS pathogens|date=2009 Oct|volume=5|issue=10|pages=e1000600|pmid=19855821}}</ref> Σκελετικά απολιθώματα καταδεικνύουν ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι (4000 [[Κοινή Εποχή|Π.Χ.]]) είχαν φυματίωση. Ερευνητές διαπίστωσαν σήψη από φυματίωση στη σπονδυλική στήλη  [[μούμιας|μουμιών]] από την [[Αίγυπτο]] που χρονολογούνται από το 3000&ndash;2400 Π.Χ.<ref>{{cite journal |author=Zink A, Sola C, Reischl U, Grabner W, Rastogi N, Wolf H, Nerlich A |title=Characterization of Mycobacterium tuberculosis Complex DNAs from Egyptian Mummies by Spoligotyping |journal=J Clin Microbiol |volume=41 |issue=1 |pages=359–67 |year=2003 |pmid=12517873|doi=10.1128/JCM.41.1.359-367.2003 |pmc=149558}}</ref>  "Φθίση" είναι η ελληνική λέξη για την  “κατανάλωση,” ένας παλαιότερος όρος για την πνευμονική φυματίωση.<ref>{{cite book|title=The Chambers Dictionary.|year=1998|publisher=Allied Chambers India Ltd.|location=New Delhi|isbn=978-81-86062-25-8|pages=352|url=http://books.google.ca/books?id=pz2ORay2HWoC&pg=RA1-PA352}}</ref> Το 460 Π.Χ., ο  [[Ιπποκράτης]] αναγνώρισε τη φθίση ως την πιο ευρέως διαδεδομένη ασθένεια της εποχής.  Οι πάσχοντες από φθίση είχαν υψηλό πυρετό και έβηχαν αίμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις η φθίση ήταν θανάσιμη.<ref>Hippocrates.[http://web.archive.org/web/20050211173218/http://classics.mit.edu/Hippocrates/aphorisms.mb.txt Aphorisms.] Accessed 7 October 2006.</ref> Γενετικές έρευνες επισημαίνουν ότι η φυματίωση είχε εμφανιστεί στην [[Αμερική]] από το έτος 100 Μ.Χ.<ref>{{cite journal |author=Konomi N, Lebwohl E, Mowbray K, Tattersall I, Zhang D |title=Detection of Mycobacterial DNA in Andean Mummies |journal=J Clin Microbiol |volume=40 |issue=12 |pages=4738–40 |year=2002 |pmid=12454182|doi=10.1128/JCM.40.12.4738-4740.2002 |pmc=154635}}</ref>
+Πριν τη [[Βιομηχανική επανάσταση]], δοξασίες συχνά συνέδεαν τη φυματίωση με τους [[βρυκόλακες]]. Σε περίπτωση θανάτου ενός μέλους οικογένειας από φυματίωση, τα άλλα μολυσμένα μέλη θα έβλεπαν σταδιακή επιδείνωση της υγείας τους. Υπήρχε η πεποίθηση ότι το άτομο που προσβαλλόταν αρχικά από φυματίωση απομυζούσε τη ζωή από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.<ref name=sledzik>{{cite journal |last=Sledzik |first=Paul S. |coauthors=Nicholas Bellantoni |month=June |year=1994 |title=Bioarcheological and biocultural evidence for the New England vampire folk belief |journal=American Journal of Physical Anthropology |volume=94 |issue=2 |pages=269–274|doi=10.1002/ajpa.1330940210 |url=http://www.ceev.net/biocultural.pdf |format=PDF|pmid=8085617 |issn=0002-9483}}</ref>
+Η πνευμονική μορφή που σχετίζεται με τα [[φυμάτια]] εδραιώθηκε ως πάθηση από τον  [[Δρ. Richard Morton]] το 1689.<ref name="WhoNamedIt-Calmette">{{WhoNamedIt|doctor|2413|Léon Charles Albert Calmette}}</ref><ref name="MedHist1970-Trail">{{cite journal |author=Trail RR |title=Richard Morton (1637-1698) |journal=Med Hist |volume=14|issue=2 |pages=166–74 |year=1970 |month=April |pmid=4914685 |pmc=1034037 }}</ref> Ωστόσο, η φυματίωση είχε μια σειρά από συμπτώματα, και συνεπώς δεν είχε αναγνωριστεί ως μία ασθένεια μέχρι τη δεκαετία του 1820. Ονομάστηκε φυματίωση το 1839 από τον [[Johann Lukas Schönlein|J. L. Schönlein]].<ref>Zur Pathogenie der Impetigines. Auszug aus einer brieflichen Mitteilung an den Herausgeber. [Müller’s] ''Archiv für Anatomie, Physiologie und wissenschaftliche Medicin''. 1839, page 82.</ref> Κατά τη διάρκεια των ετών 1838–1845, ο Δρ. John Croghan, ιδιοκτήτης του σπηλαίου [[Mammoth Cave]], μετέφερε τους νοσούντες από φυματίωση στη σπηλιά με την ελπίδα ότι θα θεραπευτούν από την ασθένεια με τη σταθερή θερμοκρασία και την καθαρότητα του αέρα στο σπήλαιο. Πέθαιναν σε έναν χρόνο.<ref>[http://edition.cnn.com/2004/TRAVEL/DESTINATIONS/02/26/mammoth.cave.ap/index.html Kentucky: Mammoth Cave long on history.] ''[[CNN]]''. 27 February 2004. Accessed 8 October 2006.</ref>Ο Hermann Brehmer άνοιξε το πρώτο  [[σανατόριο]] φυματίωσης το 1859 στο [[Sokołowsko|Sokołowsko, Πολωνία]].<ref name =sanatoria>{{cite journal |author=McCarthy OR |title=The key to the sanatoria |journal=J R Soc Med |volume=94 |issue=8 |pages=413–7 |year=2001 |month=August |pmid=11461990 |pmc=1281640|url=http://www.jrsm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=11461990}}</ref>
+[[
+image:RobertKoch.jpg|upright|thumb|left|Ο Δρ. Robert Koch ανακάλυψε τον βάκιλο της φυματίωσης.]]
+Τον βάκιλο που προκαλεί τη φυματίωση, το  “μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης,” αναγνώρισε και περιέγραψε στις 24 Μαρτίου 1882 ο [[Robert Koch]]. Του απονεμήθηκε [[Βραβείο Nobel Prize στη φυσιολογία ή ιατρική]] το 1905 για αυτή την ανακάλυψη.<ref>[[Nobel Foundation]]. [http://nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1905/ The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1905.]Accessed 7 October 2006.</ref> Ο Koch δεν πίστευε ότι η ασθένεια της φυματίωσης ήταν όμοια για τα βοοειδή και τους ανθρώπους. Η πεποίθηση αυτή αποτέλεσε τροχοπέδη για την αναγνώριση του μολυσμένου γάλακτος ως πηγή μόλυνσης. Σε μεταγενέστερα χρόνια, ο κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας από αυτή την πηγή μειώθηκε δραματικά με την ανακάλυψη της διαδικασίας [[παστερίωσης]] . Ως θεραπεία για τη φυματίωση ο Koch ανακοίνωσε το 1890 το απόσταγμα [[γλυκερίνης]]  του βακίλου της φυματίωσης. Το ονόμασε «φυματίνη». Η «φυματίνη» δεν ήταν αποτελεσματική, ωστόσο υιοθετήθηκε ως δοκιμή προσυμπτωματικού ελέγχου φυματίωσης.<ref>{{cite journal|author=Waddington K |title=To stamp out "So Terrible a Malady": bovine tuberculosis and tuberculin testing in Britain, 1890–1939 |journal=Med Hist |volume=48 |issue=1 |pages=29–48 |year=2004 |month=January |pmid=14968644 |pmc=546294 }}</ref>
+Οι [[Albert Calmette]] και [[Camille Guérin]] σημείωσαν την πρώτη επιτυχία για την ανοσοποίηση κατά της φυματίωσης το 1906. Χρησιμοποίησαν εξασθενημένο στέλεχος του μυκοβακτηριδίου των βοοειδών και ονόμασαν το εμβόλιο BCG ([[Bacillus Calmette-Guérin|βάκιλος των Calmette και Guérin]]). Το εμβόλιο BCG χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1921 σε ανθρώπους στη [[Γαλλία]].<ref name=Bonah>{{cite journal |author=Bonah C|title=The 'experimental stable' of the BCG vaccine: safety, efficacy, proof, and standards, 1921–1933 |journal=Stud Hist Philos Biol Biomed Sci |volume=36 |issue=4 |pages=696–721 |year=2005 |pmid=16337557|doi=10.1016/j.shpsc.2005.09.003}}</ref> Ωστόσο, έτυχε ευρείας αποδοχής μόνο σε [[Ηνωμένες Πολιτείες|ΗΠΑ]], [[Ηνωμένο Βασίλειο]], και [[Γερμανία]] μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.<ref name=Comstock>{{cite journal |author=Comstock G |title=The International Tuberculosis Campaign: a pioneering venture in mass vaccination and research |journal=Clin Infect Dis |volume=19 |issue=3 |pages=528–40 |year=1994|pmid=7811874|doi=10.1093/clinids/19.3.528}}</ref>
+Η φυματίωση προκάλεσε μια πλέον γενικευμένη ανησυχία του κοινού κατά τον 19ο και πρώιμο 20ο αιώνα ως η [[ενδημική]] νόσος των φτωχών στις πόλεις. Το 1815, ένας στους τέσσερις θανάτους στην Αγγλία οφειλόταν στην «κατανάλωση». Μέχρι το 1918, η φυματίωση προκαλούσε έναν στους έξι θανάτους στη Γαλλία. Οι ερευνητές όρισαν τη δεκαετία του 1880 τη νόσο της φυματίωσης ως μολυσματική, και στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε λίστα με [[ασθένειες υποχρεωτικής δήλωσης]] στη Βρετανία. Ξεκίνησαν εκστρατείες που παρότρυναν το κοινό να αποφεύγει τις αποχρέμψεις σε δημόσιους χώρους και «παρακινούσαν» τους άπορους που είχαν προσβληθεί από την ασθένεια να εισαχθούν σε  [[σανατόρια]] που έμοιαζαν με φυλακές. (Τα σανατόρια για τη μεσαία και ανώτερη τάξη προσέφεραν υψηλού επιπέδου φροντίδα και συνεχή ιατρική παρακολούθηση.)<ref name =sanatoria/> Τα σανατόρια φέρονταν να παρέχουν τα οφέλη του «φρέσκου αέρα» και της εργασίας. Ακόμα όμως και στις καλύτερες συνθήκες, 50% των ασθενών που έκαναν εισαγωγή σε αυτά πέθαιναν μετά από πέντε έτη (“περί το” 1916).<ref name =sanatoria/>
+Τα ποσοστά της φυματίωσης άρχισαν να αυξάνονται στην Ευρώπη στην αρχή της δεκαετίας του 1600. Ο αριθμός των κρουσμάτων φυματίωσης εκτινάχθηκε τη δεκαετία του 1800 στην Ευρώπη, καθώς αποτέλεσε αιτία θανάτου περίπου 25% επί του συνόλου των θανάτων.<ref>{{cite book|last=Bloom|first=editor, Barry R.|title=Tuberculosis : pathogenesis, protection, and control|year=1994|publisher=ASM Press|location=Washington, D.C.|isbn=978-1-55581-072-6}}</ref> Η θνησιμότητα στη συνέχεια μειώθηκε κατά περίπου 90% μέχρι τη δεκαετία του 1950.<ref>{{cite book|last=Persson|first=Sheryl|title=Smallpox, Syphilis and Salvation: Medical Breakthroughs That Changed the World|year=2010|publisher=ReadHowYouWant.com|isbn=978-1-4587-6712-7|pages=141|url=http://books.google.ca/books?id=-W7ch1d6JOoC&pg=PA141}}</ref> Οι βελτιώσεις στη δημόσια υγεία μείωσαν σημαντικά τα ποσοστά της φυματίωσης ακόμα και πριν τη χρήση της [[στρεπτομυκίνης]] και άλλων αντιβιοτικών. Ωστόσο, η ασθένεια συνέχισε να αποτελεί σημαντική απειλή για τη δημόσια υγεία. Το ίδρυμα [[Medical Research Council (UK)|Medical Research Council]] συστήθηκε στη Βρετανία το 1913, με αρχική έμφαση στην έρευνα της φυματίωσης.<ref>{{cite book|last=editor|first=Caroline Hannaway,|title=Biomedicine in the twentieth century: practices, policies, and politics|year=2008|publisher=IOS Press|location=Amsterdam|isbn=978-1-58603-832-8|pages=233|url=http://books.google.ca/books?id=o5HBxyg5APIC&pg=PA233}}</ref>
+Το 1946, η ανάπτυξη του αντιβιοτικού της [[στρεπτομυκίνης]] κατέστησε δυνατή την αποτελεσματική θεραπεία και ίαση της φυματίωσης. Πριν την εφεύρεση του εν λόγω φαρμάκου, η μοναδική θεραπεία (πέρα από τα σανατόρια) ήταν η χειρουργική επέμβαση. Η «τεχνική του[[πνευμοθώρακα]]» οδηγούσε σε κατάρρευση του πνεύμονα που είχε προσβληθεί για να τον «ξεκουράσει» και να βοηθήσει τις φυματιώδεις βλάβες να θεραπευτούν.<ref>{{cite book|last=Shields|first=Thomas|title=General thoracic surgery|year=2009|publisher=Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins|location=Philadelphia|isbn=978-0-7817-7982-1|pages=792|url=http://books.google.ca/books?id=bVEEHmpU-1wC&pg=PA792|edition=7th ed.}}</ref> Η εμφάνιση της πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR-TB) οδήγησε πάλι στην υιοθέτηση των χειρουργικών επεμβάσεων ως επιλογή εντός του αποδεκτού επιπέδου παροχής φροντίδας για την αντιμετώπιση λοιμώξεων φυματίωσης. Οι πρόσφατες χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την αφαίρεση παθολογικών θωρακικών κοιλοτήτων (φυσαλίδων) στους πνεύμονες προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός των βακτηρίων και να αυξηθεί η έκθεση των υπόλοιπων βακτηρίων σε φάρμακα στη ροή του αίματος. Η επέμβαση αυτή μειώνει ταυτόχρονα το συνολικό βακτηριδιακό φορτίο και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με συστημικά αντιβιοτικά.<ref>{{cite journal |author=Lalloo UG, Naidoo R, Ambaram A |title=Recent advances in the medical and surgical treatment of multi-drug resistant tuberculosis |journal=Curr Opin Pulm Med |volume=12|issue=3 |pages=179–85 |year=2006 |month=May |pmid=16582672 |doi=10.1097/01.mcp.0000219266.27439.52|url=http://meta.wkhealth.com/pt/pt-core/template-journal/lwwgateway/media/landingpage.htm?issn=1070-5287&volume=12&issue=3&spage=179}}</ref> Οι ειδικοί έθρεφαν την ελπίδα ότι θα εξαλείψουν πλήρως τη φυματίωση, (''πρβλ.'' [[ανεμοβλογιά]]), ωστόσο η αύξηση των  [[ανθεκτικών σε αντιβιοτικά|ανθεκτικών σε φάρμακα]] στελεχών τη δεκαετία του 1980 κατέστησε την εξάλειψη της νόσου λιγότερο δυνατή. Η επακόλουθη επανεμφάνιση της φυματίωσης είχε ως αποτέλεσμα την ανακοίνωση παγκόσμιας έκτακτης υγειονομικής ανάγκης από τον ΠΟΥ το 1993.<ref>{{cite web|title=Frequently asked questions about TB and HIV|url=http://www.who.int/tb/hiv/faq/en/index.html|work=World Health Organization|accessdate=15 April 2012}}</ref>
+==Κοινωνία και πολιτισμός==
+Ο [[Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας]] και το ίδρυμα [[Bill and Melinda Gates Foundation]] επιχορηγούν έναν νέο διαγνωστικό έλεγχο με άμεσα αποτελέσματα που διατίθεται για χρήση σε χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.<ref name=Xpert2011>{{cite journal|last=Lawn|first=SD|coauthors=Nicol, MP|title=Xpert® MTB/RIF assay: development, evaluation and implementation of a new rapid molecular diagnostic for tuberculosis and rifampicin resistance.|journal=Future microbiology|date=2011 Sep|volume=6|issue=9|pages=1067-82|pmid=21958145}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.reuters.com/article/idUSTRE6B71RF20101208 |title=WHO says Cepheid rapid test will transform TB care|work= Reuters | date=8 December 2010}}</ref> Από το 2011, πολλές φτωχές περιοχές έχουν ακόμα πρόσβαση μόνο σε μικροσκοπική εξέταση πτυέλων.<ref>{{cite journal|last=Lienhardt|first=C|coauthors=Espinal, M, Pai, M, Maher, D, Raviglione, MC|title=What research is needed to stop TB? Το 2010, η Ινδία είχε τα περισσότερα συνολικά κρούσματα φυματίωσης παγκοσμίως. Μια αιτία είναι η κακή διαχείριση της ασθένειας στον ιδιωτικό τομέα παροχής υπηρεσιών φροντίδας. Προγράμματα όπως το [[Αναθεωρημένο Εθνικό Πρόγραμμα Ελέγχου Φυματίωσης (RNTCP)]] βοηθούν στη μείωση των επιπέδων της φυματίωσης στους αποδέκτες υπηρεσιών δημόσιας υγείας.<ref name="Bhargava">{{cite journal |author=Anurag Bhargava, Lancelot Pinto, Madhukar Pai |title=Mismanagement of tuberculosis in India: Causes, consequences, and the way forward |journal=Hypothesis|volume=9 |issue=1 |pages=e7 |year=2011 |url=http://www.hypothesisjournal.com/?p=989}}</ref><ref>{{cite journal|last=Amdekar|first=Y|title=Changes in the management of tuberculosis.|journal=Indian journal of pediatrics|date=2009 Jul|volume=76|issue=7|pages=739-42|pmid=19693453}}</ref>
+==Έρευνα==
+Το εμβόλιο BCG έχει περιορισμούς, και η έρευνα για την ανάπτυξη νέων εμβολίων κατά της φυματίωσης συνεχίζεται.<ref name=VacRes2011>{{cite journal|last=Martín Montañés|first=C|coauthors=Gicquel, B|title=New tuberculosis vaccines.|journal=Enfermedades infecciosas y microbiologia clinica|date=2011 Mar|volume=29 Suppl 1|pages=57–62|pmid=21420568|doi=10.1016/S0213-005X(11)70019-2}}</ref> Πολλά εν δυνάμει υποψήφια εμβόλια βρίσκονται στη [[κλινική δοκιμή|φάση I και II κλινικών δοκιμών]].<ref name=VacRes2011/>Δύο βασικές προσεγγίσεις προσπαθούν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που διατίθενται. Η μια προσέγγιση περιλαμβάνει την προσθήκη εμβολίου-υπομονάδας στο BCG. Η άλλη στρατηγική προσπαθεί να δημιουργήσει νέα και καλύτερα ζωντανά εμβόλια.<ref name=VacRes2011/>Το [[ MVA85A]] αποτελεί παράδειγμα εμβολίου-υπομονάδας που βρίσκεται σε στάδιο δοκιμών στη Νότιο Αφρική. Το MVA85A βασίζεται σε γενετικά τροποποιημένο ιό [[vaccinia]].<ref name=Ibanga_2006>{{cite journal |author=Ibanga H, Brookes R, Hill P, Owiafe P, Fletcher H, Lienhardt C, Hill A, Adegbola R, McShane H |title=Early clinical trials with a new tuberculosis vaccine, MVA85A, in tuberculosis-endemic countries: issues in study design |journal=Lancet Infect Dis |volume=6 |issue=8|pages=522–8 |year=2006 |doi= 10.1016/S1473-3099(06)70552-7| pmid = 16870530}}</ref> Υπάρχει η ελπίδα ότι τα εμβόλια θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία λανθανουσών και ενεργών ασθενειών.<ref>{{cite journal|author=Kaufmann SH|title=Future vaccination strategies against tuberculosis: Thinking outside the box|journal=Immunity|year=2010|volume=33|pages=567–77|pmid = 21029966|doi=10.1016/j.immuni.2010.09.015|issue=4}}</ref>
+Για να ενθαρρύνουν περαιτέρω ανακαλύψεις, οι ερευνητές και οι αρμόδιοι χάραξης πολιτικής προάγουν νέα οικονομικά μοντέλα ανάπτυξης εμβολίων, όπως βραβεία, κίνητρα φοροαπαλλαγών και [[εκ των προτέρων δεσμεύσεις προμήθειας]].<ref>{{cite journal|author=Webber D, Kremer M|url=http://www.who.int/bulletin/archives/79(8)735.pdf |title=Stimulating Industrial R&D for Neglected Infectious Diseases: Economic Perspectives |journal=Bulletin of the World Health Organization|volume=79|issue=8|year=2001|pages=693–801}}</ref><ref>{{cite journal|author=Barder O, Kremer M, Williams H|url=http://www.bepress.com/ev/vol3/iss3/art1 |title=Advance Market Commitments: A Policy to Stimulate Investment in Vaccines for Neglected Diseases|journal=The Economists' Voice|volume=3|year=2006|issue=3|doi=10.2202/1553-3832.1144}}</ref> Πολλές ομάδες συμμετέχουν στην έρευνα, όπως η [[Σύμπραξη Σταματήστε τη φυματίωση (Stop TB Partnership)]],<ref>{{cite book|last=Economic|first=Department of|title=Achieving the global public health agenda : dialogues at the Economic and Social Council|year=2009|publisher=United Nations|location=New York|isbn=978-92-1-104596-3|pages=103|url=http://books.google.ca/books?id=VeF9dv74C4MC&pg=PA103|coauthors=Affairs, Social}}</ref> η Πρωτοβουλία εμβολιασμού κατά της φυματίωσης της Νοτίου Αφρικής, και το [[Ίδρυμα Aeras Global TB Vaccine Foundation]].<ref>{{cite book|last=Jong|first=[edited by] Jane N. Zuckerman, Elaine C.|title=Travelers' vaccines|year=2010|publisher=People's Medical Pub. House|location=Shelton, CT|isbn=978-1-60795-045-5|pages=319|url=http://books.google.ca/books?id=BKRpWFEy66wC&pg=PA319|edition=2nd ed.}}</ref> Το Ίδρυμα Aeras Global TB Vaccine Foundation έλαβε δωρεά αξίας άνω των $280 εκατ. (ΗΠΑ) από το ίδρυμα [[Bill and Melinda Gates Foundation]] για την ανάπτυξη και την αδειοδότηση ενός βελτιωμένου εμβολίου κατά της φυματίωσης προς χρήση σε χώρες με υψηλή επιβάρυνση.<ref>{{Cite web|last=Bill and Melinda Gates Foundation Announcement|title=Gates Foundation Commits $82.9 Million to Develop New Tuberculosis Vaccines|date=2004-02-12| url=http://www.globalhealth.org/news/article/4134}}</ref><ref>{{Cite web|last=Nightingale|first=Katherine|title=Gates foundation gives US$280 million to fight TB|date=2007-09-19|url=http://www.scidev.net/en/news/gates-foundation-gives-us280-million-to-fight-tb.html}}</ref>
+==Σε άλλα ζώα==
+Τα μυκοβακτηρίδια μολύνουν πολλά διαφορετικά ζώα, όπως τα πουλιά ,<ref>{{cite journal|last=Shivaprasad|first=HL|coauthors=Palmieri, C|title=Pathology of mycobacteriosis in birds.|journal=The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice|date=2012 Jan|volume=15|issue=1|pages=41-55, v-vi|pmid=22244112}}</ref>τα τρωκτικά,<ref>{{cite journal|last=Reavill|first=DR|coauthors=Schmidt, RE|title=Mycobacterial lesions in fish, amphibians, reptiles, rodents, lagomorphs, and ferrets with reference to animal models.|journal=The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice|date=2012 Jan|volume=15|issue=1|pages=25-40, v|pmid=22244111}}</ref> και τα ερπετά.<ref>{{cite journal|last=Mitchell|first=MA|title=Mycobacterial infections in reptiles.|journal=The veterinary clinics of North America. Exotic animal practice|date=2012 Jan|volume=15|issue=1|pages=101-11, vii|pmid=22244116}}</ref>Το υποείδος “Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης”δεν εμφανίζεται συχνά στα άγρια ζώα.<ref>{{cite book|last=Wobeser|first=Gary A.|title=Essentials of disease in wild animals|year=2006|publisher=Blackwell Publ.|location=Ames, Iowa [u.a.]|isbn=978-0-8138-0589-4|pages=170|url=http://books.google.ca/books?id=JgyS6fxVasYC&pg=PA170|edition=1st ed.}}</ref> Μια προσπάθεια που έγινε για την εξάλειψη της φυματίωσης των βοοειδών που προκαλεί το βακτήριο  “[[Mycobacterium bovis]]” από τα βοοειδή και τα κοπάδια ελαφιών της [[Νέας Ζηλανδίας]] στέφθηκε με σχετική επιτυχία.<ref>{{cite journal|last=Ryan|first=TJ|coauthors=Livingstone, PG, Ramsey, DS, de Lisle, GW, Nugent, G, Collins, DM, Buddle, BM|title=Advances in understanding disease epidemiology and implications for control and eradication of tuberculosis in livestock: the experience from New Zealand.|journal=Veterinary microbiology|date=2006 Feb 25|volume=112|issue=2-4|pages=211-9|pmid=16330161}}</ref> Οι προσπάθειες στη Μεγάλη Βρετανία υπήρξαν λιγότερο επιτυχημένες.<ref>{{cite journal|last=White|first=PC|coauthors=Böhm, M, Marion, G, Hutchings, MR|title=Control of bovine tuberculosis in British livestock: there is no 'silver bullet'.|journal=Trends in microbiology|date=2008 Sep|volume=16|issue=9|pages=420-7|pmid=18706814}}</ref><ref>{{cite journal|last=Ward|first=AI|coauthors=Judge, J, Delahay, RJ|title=Farm husbandry and badger behaviour: opportunities to manage badger to cattle transmission of Mycobacterium bovis?|journal=Preventive veterinary medicine|date=2010 Jan 1|volume=93|issue=1|pages=2-10|pmid=19846226}}</ref>
+==Παραπομπές==
+{{Reflist|30em}}
 == Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==