Κλιματική αδράνεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Κλιματική αδράνεια είναι το φαινόμενο κατά το οποίο τα κλιματικά συστήματα παρουσιάζουν αντίσταση ή βραδύτητα απέναντι σε αλλαγές σε σημαντικούς παράγοντες, όπως τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου. Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, αυτό σημαίνει ότι οι στρατηγικές μετριασμού, όπως η σταθεροποίηση των εκπομπών του θερμοκηπίου, ενδέχεται να παρουσιάζουν αργή ανταπόκριση λόγω της δράσης σύνθετων συστημάτων ανατροφοδότησης. Για παράδειγμα, η τήξη των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική χρειάζεται χρόνο για να ανταποκριθεί στις εκπομπές των ορυκτών καυσίμων σε άνθρακα στο κλιματικό σύστημα. [1] Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί επίσης θερμική αδράνεια, θερμική διαστολή των θαλασσών, η οποία συμβάλλει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. [2] Η κλιματική αδράνεια αναμένεται να έχει και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, καθώς κατά την άποψη περισσότερων από 700 ειδικευμένων οικονομολόγων, η "λήψη μέτρων κατά των κλιματικών αλλαγών θα είναι λιγότερο δαπανηρή για την οικονομία από την αδράνεια". [3]

Θερμική αδράνεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θερμική αδράνεια της θάλασσας καθυστερεί την υπερθέρμανση του πλανήτη για δεκαετίες ή και για αιώνες. Υπολογίζεται με βάση παγκόσμια κλιματικά μοντέλα και έχει επιβεβαιωθεί μέσω μετρήσεων του ενεργειακού ισοζυγίου της Γης. [1] Το μόνιμα παγωμένο έδαφος χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ανταποκριθεί σε έναν πλανήτη που θερμαίνεται από θερμικής αδράνειας, λόγω των πλούσιων σε πάγο υλικών και του πάχους του μόνιμα παγωμένου εδάφους. [4]

Η κλιματική ευαισθησία της Γης προσαρμόζεται με την πάροδο του χρόνου, έως ότου επιτευχθεί μια νέα ισορροπία σταθερής κατάστασης. [5]

Αδράνεια του πάγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακόμα και μετά την πτώση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, η τήξη του πάγου θα συνεχιστεί, αυξάνοντας περαιτέρω την άνοδο της στάθμης της θάλασσας για αιώνες. Η αργή μεταφορά θερμότητας στη θάλασσα και ο αργός χρόνος απόκρισης των φύλλων πάγου θα συνεχίζονται έως ότου το σύστημα περάσει σε νέα ισορροπία. [6] "Οι παρατηρήσεις δείχνουν αυξήσεις στις μέσες τιμές θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και των ωκεανών παγκοσμίως, ευρύτατη τήξη χιονιού και πάγου και αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο της θαλάσσιας στάθμης. Είναι πολύ πιθανό, το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της θερμοκρασίας να μπορεί να αποδοθεί στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις ανθρώπινες δραστηριότητες". [7]

Οικολογική αδράνεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάλογα με το οικοσύστημα, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ενδέχεται να εμφανιστούν γρήγορα, ενώ άλλες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ανταποκριθούν. Για παράδειγμα, η λεύκανση των κοραλλιών μπορεί να συμβεί στη διάρκεια μιας ζεστής περιόδου, ενώ τα δέντρα μπορεί να παραμείνουν επί δεκαετίες σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα, αλλά δεν μπορούν να αναγεννηθούν. Οι αλλαγές στη συχνότητα ακραίων καιρικών φαινομένων, συνεπώς, ενδέχεται να διαταράξουν τα οικοσυστήματα, ανάλογα με τους μεμονωμένους χρόνους απόκρισης των ειδών. [6]

Πολιτικές επιπτώσεις της αδράνειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή των Ηνωμένων Εθνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αδράνεια και η αβεβαιότητα του κλιματικού συστήματος, των οικοσυστημάτων και των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων συνεπάγεται ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα περιθώρια ασφάλειας. Αυτό σημαίνει τον καθορισμό στρατηγικών, στόχων και χρονοδιαγραμμάτων για την αποφυγή επικίνδυνων παρεμβολών από την κλιματική αλλαγή. Επίσης, η Επιτροπή κατέληξε σε μια έκθεσή της το 2001 ότι η σταθεροποίηση συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, η θερμοκρασία και η στάθμη θάλασσας επηρεάζονται από: [6]

  • Την αδράνεια του κλιματικού συστήματος, το οποίο θα προκαλέσει συνέχιση της αλλαγής του κλίματος για μια περίοδο μετά την εφαρμογή δράσεων για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.
  • Την αβεβαιότητα σχετικά με τις πιθανότητες μη αναστρέψιμων αλλαγών και την αντίστοιχη συμπεριφορά του συστήματος.
  • Τις χρονικές καθυστερήσεις μέχρι να υιοθετηθούν οι στόχοι μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και μέχρι να υπάρξουν αποτελέσματα από την εφαρμογή αυτών των στόχων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Hansen, James; Kharecha, Pushker; Sato, Makiko; Masson-Delmotte, Valerie; Ackerman, Frank; Beerling, David J.; Hearty, Paul J.; Hoegh-Guldberg, Ove και άλλοι. (3 December 2013). «Assessing "Dangerous Climate Change": Required Reduction of Carbon Emissions to Protect Young People, Future Generations and Nature». PLOS ONE 8 (12): e81648. doi:10.1371/journal.pone.0081648. PMID 24312568. Bibcode2013PLoSO...881648H. 
  2. Levermann, Anders; Clark, Peter U.; Marzeion, Ben; Milne, Glenn A.; Pollard, David; Radic, Valentina; Robinson, Alexander (13 June 2013). «The multimillennial sea-level commitment of global warming». Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 110 (34): 13745–13750. doi:10.1073/pnas.1219414110. PMID 23858443. Bibcode2013PNAS..11013745L. 
  3. «Η κλιματική αδράνεια θα στοιχίσει ακριβότερα από τη λήψη δραστικών μέτρων κατά των κλιματικών αλλαγών». economix. 30 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021. 
  4. M. W., Smith (1988). «The significance of climatic change for the permafrost environment», σελ. 19. 
  5. Royce, B. S. H.; Lam, S. H. (25 July 2013). «The Earth's Equilibrium Climate Sensitivity and Thermal Inertia». arXiv:1307.6821 [physics.ao-ph]. 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Climate Change 2001: Synthesis Report». IPCC. 2001. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2015. 
  7. «Σχετικά με την αλλαγή του κλίματος». Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος. 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021.