Χοάο Ουμπάλντο Ριμπέιρο
| Χοάο Ουμπάλντο Ριμπέιρο | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 23 Ιανουαρίου 1941 Itaparica |
| Θάνατος | 18 Ιουλίου 2014 Ρίο ντε Τζανέιρο |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας, δημοσιογράφος, συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας, μυθιστοριογράφος και συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας |
| Υπηκοότητα | Βραζιλία |
| Σχολές φοίτησης | Federal University of Bahia |
| Τέκνα | Bento Ribeiro |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ζοάο Ουμπάλντο Ριμπέιρο (23 Ιανουαρίου 1941 – 18 Ιουλίου 2014) ήταν Βραζιλιάνος συγγραφέας, δημοσιογράφος, σεναριογράφος και ακαδημαϊκός. Αρκετά από τα βιβλία και τα διηγήματά του έχουν αποτελέσει τη βάση για κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές στη Βραζιλία. Το 1994 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Γραμμάτων της Βραζιλίας. Την περίοδο του θανάτου του θεωρούνταν από πολλούς ως ο μεγαλύτερος σύγχρονος μυθιστοριογράφος της Βραζιλίας.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ριμπέιρο ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά του ζεύγους Μανουέλ Ριμπέιρο και Μαρί Φελίπα Οσόριο. Σε ηλικία δύο μηνών η οικογένεια του μετεγκαταστάθηκε στην Αρακαζού ιν Σεργίπε. Από νωρίς εμφάνισε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία. Από το 1955 φοίτησε στο Κολέγιο της Μπαχία μαζί με τον Γκλάουμπερ Ρόχα, με τον οποίο έγιναν φίλοι το 1956.
Το 1957 εργάστηκε για πρώτη φορά σαν δημοσιογράφος σε μία τοπική εφημερίδα. Από το 1958 σπούδαζε νομικά στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο της Μπαχία. Την περίοδο αυτή, σε συνεργασία με τον Γκλάουμπερ Ρόχα, εξέδωσαν μια σειρά από περιοδικά. Το 1959 εκδόθηκε το βιβλίο του «Θέση και κατάσταση», το οποίο αποτελούσε μία ανθολογία ιστοριών από την Μπαχία. Το 1960 νυμφεύθηκε την πρώτη του σύζυγο, Μαρία Μπεατρίζ Μορέιρα Κάλδας, η οποία ήταν συμφοιτήτριά του. Χώρισαν εννέα χρόνια αργότερα. Το 1963 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Σεπτέμβριος δεν έχει κανένα νόημα».
Το 1964 εγκατέλειψε τη χώρα του για πολιτικούς λόγους και εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής προκειμένου να σπουδάσει οικονομικά. Ωστόσο την επόμενη χρονιά επέστρεψε στη Βραζιλία και δίδαξε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπαχία. Έξι χρόνια αργότερα επέστρεψε στη δημοσιογραφία, έχοντας μείνει πίσω στην ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία. Το 1969 παντρεύτηκε την ιστορικό Μόνικα Μαρία Ρότερς, με την οποία απέκτησε δύο κόρες την Αιμιλία (γεν. 1970) και τη Μανουέλα (γεν. 1972).
Η έκδοση του μυθιστορήματος του «Λοχίας Γκετούλιο» το 1971 αποτέλεσε την πρώτη του επιτυχία σαν συγγραφέα. Το 1974, κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Ο Βενσεκαβάλο και οι άλλοι άνθρωποι». Το 1980, νυμφεύθηκε για τρίτη φορά, με την Βερενίκη Μπατέλλα με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Μπέντο (γεν. 1981) και την Φραντσέσκα (γεν. 1983). Το 1981 ταξίδεψε στα πλαίσια μιας υποτροφίας που έλαβε, μαζί με την οικογενειά του στη Λισαβόνα. Εκεί αρθρογραφούσε στο περιοδικό Καρέττα.
Μετά την επιστροφή του στη Βραζιλία εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Έζησε στο Βερολίνο την περίοδο 1990 - 1991 συμμετέχοντας σe πρόγραμμα της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Εκεί αρθρογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες και μία επιλογή των άρθρων αυτών συνοψίσθηκε στο βιβλίο με τίτλο «Ένας Βραζιλιάνος στο Βερολίνο».
Το 1994 έγινε μέλος της Ακαδημίας Γραμμάτων της Βραζιλίας καταλαμβάνοντας την 34η θέση.
Το 2008 του απονεμήθηκε το Βραβείο Καμόες, το οποίο αποτελεί το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της πορτογαλικής γλώσσας.[2] Απεβίωσε στις 18 Ιουλίου 2014 σε ηλικία 73 ετών.[3]
Βραβεύσεις και αναγνωρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δύο βραβεία Τζαμπούτι, για το βιβλίο «Λοχίας Γκετούλιο» (Καλύτερος συγγραφέας για το 1972) και για το «Χαίρε Λαέ της Βραζιλίας» (Μυθιστόρημα της χρονιάς 1984)
- 1996 Βραβείο Αννα Ζέγκερς, (Μάιντς , Γερμανία);
- Die Blaue Brillenschlange (Ζυρίχη, Ελβετία);
- 1996 - Υφηγητής στην έδρα Poetik Dozentur, Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν, Γερμανία;[4]
- 2006 Διεθνή Βραβεία Βραζιλιανικού Τύπου για το σύνολο του έργου του
- 2008 Βραβείο Καμόες
- 2010 Βραβείο Λογοτεχνίας του Σάο Παόλο — Φιναλίστ στην κατηγορία για το Βιβλίο της Χρονιάς για το «Μπλε Άλμπατρος»[5]
Μερική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Setembro nao tem sentido [Ο Σεπτέμβρης δεν έχει κανένα νόημα]. 1968.
- Sargento Getulio [Λοχίας Γκετούλιο]. 1971. Text "Sargento Getulio" ignored (βοήθεια)
- Vila Real [Αληθινή Πόλη]. 1979.
- Viva ο povo brasileiro (Χαίρε Λαέ της Βραζιλίας, ή όπως μεταφράστηκε από τον ίδιο το συγγραφέα Μία αόρατη μνήμη) - 1984
- Ο sorriso do lagarto (Το χαμόγελο της σαύρας) - 1989
- Ο feitico da Ilha do Pavao (Η μαγεία του νησιού Πίκοκ) - 1997
- A casa dos Budas ditosos (Το σπίτι των τυχερών Βουδών) - 1999
- Diario do Farol (Το ημερολόγιο του Φάρου) - 2002
- Ο Albatroz Azul (Το μπλε άλμπατρος) - 2009
Παιδικά βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Vida e paixao de Pandomar, ο cruel [Η ζωή και το πάθος του Παντομάρ, του σκληρού]. 1983.
- A vinganca de Charles Tiburone [Η εκδίκηση του Τσαρλς Τιμπιρόν]. 1990.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Vitor Abdala (18 Ιουλίου 2014). «Brazil Loses What Many Consider Its Best Contemporary Novelist». Brazil Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Morreu o escritor brasileiro Joao Ubaldo Ribeiro Premio Camoes 2008». RTP Noticias. 18 Ιουλίου 2014. http://www.rtp.pt/noticias/index.php?article=753740&tm=4&layout=121&visual=49. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2014.
- ↑ Torres, Sergio (18 July 2014). «Joao Ubaldo Ribeiro morre aos 73 anos no Rio» (στα πορτογαλικά). Ο Estado de S. Paulo. http://cultura.estadao.com.br/noticias/literatura,joao-ubaldo-ribeiro-morre-aos-73-anos-no-rio,1530570. Ανακτήθηκε στις 18 July 2014.
- ↑ «Poetik-Dozenturen 1996 - 2004». Universitat Tubingen- Philosophische Fakultat (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2014.
- ↑ MARCO RODRIGO ALMEIDA (29 Μαΐου 2010). «Premio Sao Paulo de Literatura divulga finalistas». Folha de S.Paulo. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιογραφία στο Infoplease
- Βιογραφία Αρχειοθετήθηκε 2020-01-15 στο Wayback Machine. στο Releituras (πορτογαλικά)
- Χοάο Ουμπάλντο στην IMDb
|