Χάνα Καναπάτσκαγια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Hanna Kanapatskaya
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ганна Анатольеўна Канапацкая (Λευκορωσικά)
Γέννηση29  Οκτωβρίου 1976[1]
Μινσκ
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Λευκορωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςFaculty of Law of the Belarusian State University
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητανομικός
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνωμένο Κόμμα των Πολιτών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λευκορωσίας
βουλευτής
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Χάνα Ανατολίεβνα Καναπάτσκαγια (λευκορωσικά: Ганна Анатольеўна Канапацкая‎‎) ή Άννα Ανατολίεβνα Κανοπάτσκαγια (ρωσικά: А́нна Анато́льевна Канопа́цкая‎‎) γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1976 και είναι Λευκορωσίδα πολιτικός, δικηγόρος, επιχειρηματίας και υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2020 στη Λευκορωσία. Είναι, επίσης, πρώην βουλευτής, εκπροσώπησε το Ενωμένο Πολιτικό Κόμμα της Λευκορωσίας από το 1995 έως το 2019 και διετέλεσε βουλευτής από το 2016 έως το 2019.[2] Είναι γνωστή για την πολιτική της εκστρατεία που καλεί τη Λευκορωσία να απελευθερωθεί από τη ρωσική παρέμβαση.[3]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χάνα Καναπάτσκαγια γεννήθηκε κατά την ύστερη Σοβιετική εποχή, στις 29 Οκτωβρίου 1976 στο Μινσκ. Ο πατέρας της Ανατόλυ Τρουκάνοβιτς είναι εκατομμυριούχος και η μητέρα της είναι νοικοκυρά. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή της στη Σχολή του Μινσκ Νο 55 και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του κρατικού πανεπιστημίου της Λευκορωσίας.[4]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνίστηκε στις κοινοβουλευτικές εκλογές της Λευκορωσίας το 2016 εκπροσωπώντας το Ενωμένο Πολιτικό Κόμμα και εξελέγη βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπων.[5] Κέρδισε μία έδρα στην 97η εκλογική περιφέρεια στην περιφέρεια Kastryjčnickaja του Μινσκ και εξελέγη στην κατώτερη βουλή της Εθνοσυνέλευσης της Λευκορωσίας ως μόνο μία από τους δύο υποψηφίους της αντιπολίτευσης μαζί με την Αλιένα Ανίσιμ. Το παράδειγμα έκανε, επίσης, αυτήν και έναν άλλο ανεξάρτητο υποψήφιο να είναι οι πρώτοι βουλευτές της αντιπολίτευσης που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο της Λευκορωσίας από το 2004. [6]

Παραιτήθηκε από τη θέση του βουλευτή το 2019 μετά από μια σύγκρουση με το Ενωμένο Πολιτικό Κόμμα μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές της Λευκορωσίας το 2019, όπου το κόμμα δεν έλαβε έδρες.[7] Ανέφερε επίσης ότι διεκδίκησε τη θέση του βουλευτή το 2019, αλλά οι υπογραφές ακυρώθηκαν από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Λευκορωσίας.

Προεδρικές εκλογές 2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 20 Μαΐου 2020, αυτοπροσδιορίστηκε ως ανεξάρτητη υποψήφια, καθώς αποφάσισε να θέση υποψηφιότητα ως ανεξάρτητη μετά από τη σύγκρουση της με το Ενωμένο Πολιτικό Κόμμα το 2019.[8][9] Αρχικά προσπάθησε, επίσης, να γίνει η βασική υποψήφια από την αντιπολίτευση, αλλά ο ισχυρισμός της για απορρίφθηκε από άλλους υποψηφίους.[10] Υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στις 12 Μαΐου 2020.[11]

Στις 10 Ιουνίου 2020, ισχυρίστηκε ότι είχε λάβει συνολικά 100.000 υπογραφές ως υποβολές στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Λευκορωσίας και έγινε η τέταρτη υποψήφια που έλαβε 100.000 υπογραφές και τελικά έγινε επιλέξιμη για να κατέβει στις εκλογές.[12] Αρνήθηκε επίσης να συμμετάσχει σε τηλεοπτικές συζητήσεις πριν από τις εκλογές και κατά τη διάρκεια συνέντευξης τον Ιούλιο του 2020, ισχυρίστηκε ότι εκτός από τον Πρόεδρο Αλεξάντερ Λουκασένκο, άλλοι υποψήφιοι ήταν σχετικά αδύναμοι και επέμεινε ότι ο Λουκασένκο είναι ο μόνος μεγάλος αντίπαλος της.[13] Αποκάλυψε επίσης ότι αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία ισχυριζόμενη ότι ο λαός της Λευκορωσίας έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στον δικτατορική διακυβέρνηση του Λουκασένκο για 26 χρόνια.[14]

Στις 10 Αυγούστου 2020, τα αποτελέσματα των εκλογών κυκλοφόρησαν και η Καναπάτσκαγια κατέκτησε την τρίτη θέση μεταξύ των υποψηφίων με συνολικό έγκυρο αριθμό ψήφων 1,68%.[15] [16]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.svaboda.org/a/hanna-kanapackaja-jurystka-razviedzienaja-dacka-liehalnaha-bielaruskaha-miljanera/27982449.html.
  2. «Former MP Kanapatskaya intends to become single candidate from opposition». belsat.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  3. Times <info@bylinetimes.com> (https://bylinetimes.com/), Byline (27 Ιουλίου 2020). «The Women Risking Everything to Oppose Belarus' Dictator Lukashenko». Byline Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  4. «Выборы депутатов Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь 11 сентября 2016». vybory2016.by. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  5. «Ганна Канапацкая: юрыстка, разьведзеная, дачка "легальнага беларускага мільянэра"». Радыё Свабода (στα Λευκορωσικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  6. «Opposition Figures Win Seats In Belarusian Parliament». Radio Free Europe. 
  7. «Ганна Канапацкая заявіла, што прыпыняе сяброўства ў АГП». Радыё Свабода (στα Λευκορωσικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  8. «Hanna Kanapatskaya to run for presidency». belsat.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  9. «"Я пока не вижу конкурентов". Анна Канопацкая идет в президенты» (στα Ρωσικά). TUT.BY. 12 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  10. «Канопацкая не прошла. В оппозиционных праймериз будут участвовать 5 кандидатов». belsat.eu (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  11. «Former MP Kanapatskaya applies to CEC for registration». belsat.eu. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  12. «Former MP says 100k signatures for presidency nominations collected». belsat.eu. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  13. «Taking On Belarus' President Lukashenka: The Final Four Candidates». Current Time English (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  14. «Sensing He May Be In Trouble, Lukashenka Tries To Blunt Election Challenges In Belarus». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  15. «Протесты после президентских выборов в Белоруссии. Главное». РБК (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  16. «Выборы Президента Республики Беларусь 9 августа 2020». vybary2020.by. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020.