Χάμφρι Πέιν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χάμφρι Πέιν | |
|---|---|
| Γέννηση | 19 Φεβρουαρίου 1902[1] Γουέντοβερ |
| Θάνατος | 9 Μαΐου 1936[1] Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | μόλυνση |
| Υπηκοότητα | Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας |
| Σπουδές | Κράιστ Τσερτς και Σχολείο του Ουέστμινστερ |
| Σύζυγος | Dilys Powell |
| Γονείς | Edward John Payne |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Αξίωμα | Director of the British School at Athens (1929, 1936) |
| Ιδιότητα | ανθρωπολόγος, ιστορικός της τέχνης και αρχαιολόγος |
| δεδομένα () | |
Ο Χάμφρι Τζίλμπερτ Γκαρθ Πέιν (Humfry Gilbert Garth Payne, 19 Φεβρουαρίου 1902 – 9 Μαΐου 1936) ήταν Άγγλος αρχαιολόγος, που διετέλεσε διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών από το 1929 μέχρι τον θάνατό του.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χάμφρι Πέιν γεννήθηκε στο Γουέντοβερ (Wendover) του Μπάκιγχαμσιρ και ήταν μικρότερος αδελφός της σημαντικής αστρονόμου Σεσίλια Πέιν-Γκαπόσκιν (1900–1979), που διέπρεψε στις ΗΠΑ (η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια α΄ βαθμίδας στις θετικές επιστήμες στην ιστορία του Χάρβαρντ). Πατέρας τους ήταν ο ιστορικός Έντουαρντ Τζων Πέιν (Edward John Payne, 1844-1904), εταίρος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, και η `Εμα Λ.Χ. Περτζ (Emma L.H. Pertz). Ο Χάμφρι παρακολούθησε τη Σχολή του Γουεστμίνστερ και στη συνέχεια φοίτησε στο Κολέγιο Κράιστ Τσερτς του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, από όπου απεφοίτησε με άριστα το 1924. Το 1926 νυμφεύθηκε τη δημοσιογράφο και συγγραφέα Ντίλυς Πάουελ.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χάμφρι Πέιν έλαβε μία ερευνητική υποτροφία και θέση βοηθού στο Τμήμα Αρχαιοτήτων του Ασμόλειου Μουσείου (1926 ως 1928), οπότε και ερεύνησε στη Μεσογειακή Αρχαιολογία. Ο Πέιν τιμήθηκε με το Βραβείο κλασικών σπουδών Κόνινγκτον (Conington Prize) το 1927 για τις εργασίες του στην ελληνική ζωγραφική αγγείων. Επέβλεψε μερικώς τις διπλωματικές των Τζον Μπίζλι και `Αλαν Μπλέικγουέι, με τους οποίους συνέγραψε εργασίες για τα μελανόμορφα αττικά αγγεία που είχαν βρεθεί σε ανασκαφές στη Ναύκρατι. Υπήρχαν μεγάλες συλλογές κεραμικών από την Κορινθία και ο Πέιν ανέλαβε το απαιτητικό έργο της μελέτης και καταγραφής των σχετικών πληροφοριών, που δημοσίευσε το 1931 υπό τον τίτλο Necrocorinthia, έργο που εκτιμήθηκε ιδιαίτερα και τον κατέστησε διάσημο στην παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα.
Ο Πέιν είχε ήδη περάσει θερινές ανασκαφικές περιόδους κατά τα έτη 1927-1929 στην Κρήτη, στην περιοχή της Κνωσού, όπου εργαζόταν ο σερ Άρθουρ Έβανς. Το 1929 διορίσθηκε διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Από τότε, το 1930, άρχισε την ανασκαφή στην Περαχώρα Κορινθίας, όπου οι θέσεις του ιερού της Ακραίας Ήρας και του λιμένα θα ανασκάπτονταν μέχρι το 1933, και στη συνέχεια, μετά τον θάνατό του, από το 1939 και κατά τη δεκαετία του 1960. Αυτές οι ανασκαφές απέδωσαν το έργο Perachora: the sanctuaries of Hera Akraia and Limenia, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι γραμμένο από τον Πέιν σε επιμέλεια Τόμας Ντούνμπαμπιν (1940, β΄ τόμος 1962).
Ο Πέιν μελέτησε και τα αρχαϊκά γλυπτά που είχαν ανακαλυφθεί στην Ακρόπολη 50 χρόνια νωρίτερα. Το σχετικό έργο του, που εκδόθηκε το 1936, επιβεβαίωσε τη φήμη του, μεταβάλλοντας τις κρατούσες απόψεις σχετικά με την προέλευση πολλών κομματιών: π.χ. ταυτοποίησε τεμάχια γλυπτών σε γαλλικά μουσεία ως ανήκοντα στα ίδια γλυπτά με τεμάχια στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Η σταδιοδρομία και η ζωή του Πέιν έληξαν πρόωρα όταν απεβίωσε σε ηλικία 34 ετών από μόλυνση σταφυλόκοκκου στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας. Ο τάφος του βρίσκεται στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών, με την ταφόπλακά του να φέρει τη φράση: Mourn not for Adonais.
Δημοσιευμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Necrocorinthia: a study of Corinthian art in the archaic period, Clarendon Press, Οξφόρδη 1931
- Archaic marble sculpture from the Acropolis, Cresset Press, Manchester 1936 (με τον Gerard Mackworth Young)
- Perachora: the sanctuaries of Hera Akraia and Limenia, Clarendon Press, Οξφόρδη 1940 (επιμ. T.J. Dunbabin)
- Protokorinthische Vasenmalerei, Verlag Philipp von Zabern, Mainz 1974 (ανατύπωση)
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Mantis, Alexandros: Humfry Payne: Explorations in Greece, Foinikas Publications & Club Hotel Casino Loutraki, Αθήνα 2009
- Powell, Dilys: The Traveller’s Journey is Done, Hodder & Stoughton, Λονδίνο 1943
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Humfry-Gilbert-Garth-Payne. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Times, 11 Μαΐου 1936, σελ. 17
- Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004
|