Φρειδερίκος Αντώνιος του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ
| Φρειδερίκος Αντώνιος του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Friedrich Anton von Schwarzburg-Rudolstadt (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 14 Αυγούστου 1692 ή 13 Αυγούστου 1692[1] Ρούντολστατ[2] |
| Θάνατος | 1 Σεπτεμβρίου 1744[1][3] Ρούντολστατ[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Θρησκεία | Λουθηρανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σοφία Βιλελμίνη της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ (από 1720)[5] Princess Christine Sophie of East Frisia |
| Τέκνα | Ιωάννης Φρειδερίκος του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ |
| Γονείς | Λουδοβίκος Φρειδερίκος Α΄ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ και Άννα Σοφία της Σαξονίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος Γκύντερ Β΄ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ Άννα Σοφία του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ |
| Οικογένεια | Οίκος του Σβάρτσμπουργκ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρειδερίκος-Αντώνιος, γερμ.: Frederick Anton fürst von Schwarzburg-Rudolstadt (14 Αυγούστου 1692 στο Ρούντολστατ - 1 Σεπτεμβρίου 1744 στο Ρούντολστατ) από τον Οίκο του Σβάρτσμπουργκ ήταν ο κυβερνών πρίγκιπας του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ από το 1718 μέχρι το τέλος του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Λουδοβίκου-Φρειδερίκου Α΄ πρίγκιπα του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ και της Άννας-Σοφίας των Βέττιν, κόρης του Φρειδερίκου Α΄ δούκα της Σαξονίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ. Είχε τρεις αδελφούς και εννέα αδελφές, αλλά το 1713 η πρωτοτοκία εισήχθη στα δύο πριγκιπάτα του Σβάρτσμπουργκ, και επομένως έγινε ο μόνος κυβερνών πρίγκιπας τού Ρούντολστατ το 1718.
Η εκπαίδευσή του διοργανώθηκε κυρίως από τους πάππους του. Ο Φρειδερίκος-Αντώνιος ενθαρρύνθηκε να μελετήσει τη θρησκεία και διάφορες επιστήμες. Ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τη ποίηση, και έγραψε μερικά ποιήματα ο ίδιος.
Μεταξύ 1716 και 1731 η χώρα ήταν υπό την κυριαρχία της Αναστάτωσης του Μπαλίζιους, που πήρε το όνομά της από τον δικηγόρο Γιόχαν-Γκέοργκ Μπαλίζιους. Η κυβέρνηση προσπάθησε να αυξήσει το φορτίο των φόρων, και αυτό οδήγησε σε αναταραχές το 1716. Οι άνθρωποι προσπάθησαν με όλα τα νομικά μέσα, που ήταν διαθέσιμα, για να καταπολεμήσουν την αύξηση, και ζήτησαν μείωση. Τελικά, όμως, η κυβέρνηση υπερίσχυσε, και ο κίνδυνος εξέγερσης παρέμεινε.
Ο πρίγκιπας δεν ασχολεήθηκε με τις κυβερνητικές υποθέσεις. Ο καγκελάριός του Γκέοργ-Ούλριχ του Μπόιλβιτς, ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος για την πολιτική τής κυβέρνησης. Αυτό ήταν γνωστό στους υπηκόους του, οι οποίοι τον θεωρούσαν ανίκανο να κυβερνήσει.
Το 1727 έδωσε άδεια σε δύο Εβραϊκές οικογένειες να εγκατασταθούν στο Ίμενροντε (τώρα μέρος του Ζοντερσχαουζεν).[6] Μεταξύ του 1727 και του 1737 εννιά άλλες Ιουδαϊκές οικογένειες έλαβαν το ίδιο προνόμιο. Αυτές οι οικογένειες αναπτύχθηκαν ως η μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στο πριγκιπάτο του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ κατά τον 18ο και 19ο αι.
Το 1732 περίπου 2.000 πρόσφυγες από το Ζάλτσμπουργκ έφτασαν στη Ρούντολστατ. Ήταν Προτεστάντες και είχαν εξοριστεί από το Ζάλτσμπουργκ όταν το Ζάλτσμπουργκ άρχισε να επιβάλλει τον Καθολικισμό το 1731. Τους καλωσόρισαν με το χτύπημα των εκκλησιαστικών καμπανών και με μία εκκλησιαστική λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στη Ρούντολστατ. Οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στο Ούλστετ. Ο Φρειδερίκος-Αντώνιος δέχτηκε αυτούς τους πρόσφυγες, σε απάντηση σε γραπτό αίτημα του βασιλιά Φρειδερίκου-Γουλιέλμου Α ́ της Πρωσίας, ο οποίος είχε προσκαλέσει τους Προτεστάντες από το Ζάλτσμπουργκ στην Πρωσία με την "πατέντα μετανάστευσης" του 1731 και την "πατέντα με πρόσκληση" του 1732. Όταν πολλοί Προτεστάντες έφτασαν στην Πρωσία, ο Φρειδερίκος-Γουλιέλμος έγραψε στους πρίγκιπες των γειτονικών πριγκιπάτων, ζητώντας από αυτούς να στεγάσουν και να θρέψουν μερικούς από τους πρόσφυγες. Μία καλύτερη ιδέα για την κλίμακα αυτής της εισροής γίνεται, αν κάποιος συνειδητοποιήσει, ότι οι πρόσφυγες έφταναν σε ομάδες των 1.000, σε μία εποχή που το Ρούντολστατ είχε μόνο περίπου 540 κατοίκους.[7]
Ο Φρειδερίκος-Αντώνιος αντιμετώπισε πολλές οικονομικές δυσκολίες, τις οποίες βρήκε δύσκολο να λύσει. Ο αδελφός του Γουλιέλμος-Λουσοβίκος ήταν πάντα σε χρέη, και ο Φρειδερίκος-Αντώνιος έπρεπε να τον βγάλει με εγγύηση περισσότερες από μία φορές. Το 1726 ξέσπασε φωτιά στο προγονικό κάστρο Σβάρτσμπουργκ. Το 1735 το κάστρο του Χάιντεκσμπουργκ κάηκε. Το 1737 ο Φρειδερίκος-Αντώνιος άρχισε την κατασκευή μίας νέας Μεγάλης Αίθουσας στο κάστρο Χάιντεκσμπουργκ. Το 1741 η προτομή τού πρίγκιπα τοποθετήθηκε επάνω από την κύρια πύλη της αυλής. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1744.[8]
Ο Φρειδερίκος-Αντώνιος απεβίωσε την 1η Σεπτεμβρίου 1744, δύο μήνες πριν ολοκληρωθεί η ανοικοδόμηση τού Χάιντεκσμπουργκ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 8 Φεβρουαρίου 1720 στο Ζάαλφελντ νυμφεύτηκε για πρώτη φορά, την πριγκίπισσα Σοφία-Βιλελμίνη των Βέττιν (1690-1727), κόρη του Ιωάννη-Ερνέστου Δ΄ δούκα της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ, και απέκτησαν τρία παιδιά:
- Ιωάννης-Φρειδερίκος (1721-1767) πρίγκιπας του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ, διάδοχός του. Νυμφεύτηκε το 1744 με τη Βερναρδίνα-Χριστίνα-Σοφία πριγκίπισσα της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Άιζεναχ (1724-1757).
- Σοφία-Βιλελμίνη του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ (1723-1723).
- Σοφία-Αλμπερτίνα του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ (1724-1799).
Στις 6 Ιανουαρίου 1729 ο Φρειδερίκος-Αντώνιος ξαναπαντρεύτηκε, με τη Σοφία-Χριστίνα των Σίρκσενα (1688-1750), κόρη του Χριστιανού-Έμπερχαρντ πρίγκιπα της Ανατολικής Φρισίας. Αυτός ο γάμος παρέμεινε χωρίς παιδιά.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Φρειδερίκου-Αντώνιου πρίγκιπα του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Βλέπε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Διοίκηση της Ελλάδας, η οποία έχει τη δυνατότητα να εκδώσει τα αποτελέσματα της έρευνας,, 2001, ISBN (ISBN 3-910013-27-9)
- Johann Christian August Junghans: Geschichte der schwarzburgischen Regenten, Λειψία, 1821, Επικοινωνία
- Φρίντριχ Αφέλστεντ: Das Haus Kevernburg-Schwarzburg von seinem Ursprunge bis auf unsere Zeit: dargestellt in den Stammtafeln seiner Haupt- und Nebenlinien und mit biographischen Notizen über die wichtigsten Glieder derselben, Bertram, Sondershausen, 1890, ISBN (ISBN 3-910132-29-4)
Παραπομπές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p678.htm#i6774. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ p678.htm#i6774. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ History of the Jewish community in Immenrode, viewed on 10 October 2011
- ↑ Chronik der fürstl. Schwarzburgischen Residenzstadt Rudolstadt von L. Renovanz, Rudolstadt 1860, S. 131–133, viewed on 10 October 2011
- ↑ Chronik der fürstl. Schwarzburgischen Residenzstadt Rudolstadt, S. 77, viewed on 10 October 2011