Αλβέρτος Αντώνιος του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ
| Αλβέρτος Αντώνιος του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Νοεμβρίου 1641 ή 2 Μαρτίου 1641[1] Ρούντολστατ[2] |
| Θάνατος | 15 Δεκεμβρίου 1710[1][3] Ρούντολστατ[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αιμιλία Ιουλιανή του Μπάρμπυ-Μύλινγκεν (από 1665)[5] |
| Τέκνα | Λουδοβίκος Φρειδερίκος Α΄ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ |
| Γονείς | Λουδοβίκος Γκύντερ Α΄ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ και Αιμιλία του Όλντενμπουργκ-Ντέλμενχορστ |
| Αδέλφια | Λουντμίλα Ελισάβετ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ Sophia Juliana Gräfin zu Schwarzburg u. Hohenstein |
| Οικογένεια | Οίκος του Σβάρτσμπουργκ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλβέρτος-Αντώνιος, γερμ.: Albert Anton, fürst von Schwarzburg-Rudolstadt (14 Νοεμβρίου 1641 στο Ρούντολστατ - 15 Δεκεμβρίου 1710, στο ίδιο μέρος) από τον Οίκο του Σβάρτσμπουργκ ήταν ο κυβερνών κόμης του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολοστατ από το 1662 έως το 1710. Αναβιβάστηκε σε αυτοκρατορικό πρίγκιπα το 1697, ωστόσο, επέλεξε να μην δεχθεί την ανύψωσή του. Το 1710 του αποδόθηκε πάλι, και αυτή τη φορά, δέχτηκε.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Λουδοβίκος Γκύντερ Α΄ κόμη του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ και τής Αιμιλίας τού Όλντενμπουργκ-Ντέλμενχορστ. Η σύζυγός του ήταν η διάσημη ποιήτρια και συνθέτρια ύμνων Αιμιλία-Ιουλιανή, γεννημένη κόμισσα του Μπάρμπυ-Μύλινγκεν.
Ο Αλβέρτος-Αντώνιος εκτιμούσε πολύ τον αυτοκράτορα Ιωσήφ Α΄ της Γερμανίας. Το 1705 διορίστηκε αυτοκρατορικός επίτροπος, και είχε την αποστολή να οργανώσει την επικυριαρχία του αυτοκράτορα στις ελεύθερες αυτοκρατορικές πόλεις Μύλχαουζεν και Γκόσλαρ. Δύο αναμνηστικά νομίσματα κόπηκαν κατά την περίπτωση αυτή.
Το 1697 ανήλθε σε αυτοκρατορικό πρίγκιπα και η κομητεία του Σβάρσμπουργκ-Ρούντολστατ ανήλθε σε πριγκιπάτο. Ωστόσο, επέλεξε να μην δεχτεί την προαγωγή του. Ο κύριος λόγος του ήταν η θρησκευτική του ταπεινότητα, που επικεντρωνόταν στην ευσέβεια, η οποία έγινε πιο έντονη μετά το αιφνίδιο τέλος τής αγαπημένης αδελφής του Λουντμίλας-Ελισάβετ. Ήθελε επίσης να αποφύγει μία αντιπαράθεση με τους γείτονές του, τους δούκες από τον κλάδο τού Ερνέστου τού Οίκου των Βέττιν, οι οποίοι είχαν αντιταχθεί στην αναβίβασή του.
Το 1710 η αναβίβαση δόθηκε πάλι, και ο Αλβέρτος-Αντώνιος τη δέχτηκε. Ωστόσο, δεν δημοσίευσε την προαγωγή του και συνέχισε να χρησιμοποιεί την εκφώνηση κόμης του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ. Ο γιος και διάδοχός του Λουδοβίκος Φρειδερίκος Α΄ δημοσίευσε την αναβίβαση το 1711, και άρχισε να χρησιμοποιεί την εκφώνηση πρίγκιπας του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ στις 15 Απριλίου 1711.
Ο Αλβέρτος-Αντώνιος ήταν φίλος και προαγωγός της επιστήμης. Παρεκινείτο από την επιθυμία να αναπτύξει τη χώρα του με κάθε δυνατό τρόπο. Δημιούργησε μία σειρά φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, με στόχο την διευκόλυνση της πρόσβασης στην επιστημονική γνώση.
Απεβίωσε στις 15 Δεκεμβρίου 1710 στο Ρούντολστατ και τον διαδέχτηκε ο γιος του Λουδοβίκος-Φρειδερίκος Α ́.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε το 1665 την εξαδέλφη του Αιμιλία-Ιουλιανή, κόρη του Αλβέρτου-Φρειδερίκου κόμη του Μπάρμπυ-Μύλινγκεν, και απέκτησαν δύο παιδιά:
- Λουδοβίκος-Φρειδερίκος Α΄ (1667-1718), κόμης του Σβάρτμπουργκ-Ρούντολστατ.
- Αλμπερτίνα-Αντωνία (1668) απεβ. νήπιο.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Αλβέρτου-Αντωνίου κόμη, μετά πρίγκιπα, του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bernhard Anemüller (1875), «Albert Anton, Graf von Schwarzburg-Rudolstadt», Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, σελ. 205
- Ο Heinrich Friedrich Theodor Apfelstedt: Das Haus Kevernburg-Schwarzburg von seinem Ursprunge bis auf unsere Zeit: dargestellt in den Stammtafeln seiner Haupt- und Nebenlinien und mit biographischen Notizen über die wichtigsten Glieder derselben, Bertram, Sondershausen, 1890, ISBN (ISBN 3-910132-29-4)
- Χορστ Φλέισερ: Die Grafen von Schwarzburg-Rudolstadt: Άλμπρεχτ VII. Ο Γράφεν φον Σκουαρζμπουργκ-Ρουντολστάντ: Άλμπρεχτ VII. β) Άλμπερτ Αντόν, Ρούντολστάντ, 2000, ISBN (ISBN 3-910013-40-6)
- Johann Christian August Junghans: Geschichte der schwarzburgischen Regenten, Λειψία, 1821 Επικοινωνία
Εξωτερικές συνδέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p15235.htm#i152344. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ p15235.htm#i152344. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.