Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
François Gigot de la Peyronie (Γαλλικά)[1]
Γέννηση15  Ιανουαρίου 1678[2][3][4]
Μονπελιέ
Θάνατος24  Απριλίου 1747[3]
Βερσαλλίες
Τόπος ταφήςéglise Saint-Côme-Saint-Damien de Paris
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
ΣπουδέςFaculty of Medicine of Montpellier
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχειρουργός[1][6]
ΕργοδότηςRoyal garden of medical plants (από 1717)[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (1736–1747, École de Chirurgie)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού
ennoblement
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί (γαλλικά: François Gigot de la Peyronie) (15 Ιανουαρίου 1678, Μονπελιέ – 25 Απριλίου 1747) ήταν Γάλλος χειρουργός. Το όνομά του συνδέεται με μια πάθηση γνωστή ως νόσος του Περονί.

Ως έφηβος, σπούδασε φιλοσοφία και χειρουργική στο Μονπελιέ, όπου το 1695 έλαβε το δίπλωμά του ως κουρέας-χειρούργος. Ο Περονί γοητεύτηκε με τους φαλλούς, που αργότερα εξελίχθηκε σε μια δια βίου εμμονή. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Παρίσι ως μαθητής του Ζορζ Μαρεσάλ (1658–1736), ο οποίος ήταν αρχιχειρουργός στο Hôpital de la Charité (Φιλανθρωπικό Νοσοκομείο). Στη συνέχεια επέστρεψε στο Μονπελιέ ως λέκτορας ανατομίας και χειρουργικής, και ήταν χειρουργός-ταγματάρχης στο Hôtel-Dieu de Montpellier. Το 1714, ο Περονί επέστρεψε στο Παρίσι, όπου διορίστηκε χειρουργός-ταγματάρχης στο Hôpital de la Charité. Στο Παρίσι δίδαξε επίσης ανατομία στο Jardin du Roi και στο αμφιθέατρο του Σαιν-Κομ.

Το 1736, μετά το θάνατο του Μαρεσάλ, έγινε πρώτος χειρουργός του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας. Ενδιαφέρθηκε για το ιατρικό εκπαιδευτικό σύστημα και συνέβαλε καθοριστικά στην αναδιοργάνωση των χειρουργικών σχολών. Ήταν ένας σημαντικός παράγοντας σχετικά με τη δημιουργία ενός νόμου του 1743 που απαγόρευε στους κουρείς να ασκούν το χειρουργείο. Με τον Ζορζ μαρεσάλ, ίδρυσε την Εθνική Ακαδημία Ιατρικής (1731) και ήταν ο πρόεδρος της από το 1736 έως το 1747. Στο Μονπελιέ, ο Περονί δώρισε τα χρήματα για την κατασκευή ενός αμφιθεάτρου με βάση το Collège Saint-Côme de Paris. Το 1752 ξεκίνησε η κατασκευή και το 1757 έγιναν τα εγκαίνια του ξενοδοχείου Saint-Côme de Montpellier.

Το 1743, ο Περονί περιέγραψε μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από σκλήρυνση των σηραγγωδών σωμάτων του πέους. Αυτή η κατάσταση αναφέρεται τώρα ως νόσος του Περονί.

  • Fischer, Louis-Paul; Ferrandis Jean-Jacques; Blatteau Jean-Eric (2010). «François de Lapeyronie, from Montpellier (1678-1747). "Surgery restorer" and universal spirit. The soul, Musc, rooster eggs» (στα γαλλικά). Hist Sci Med (Γαλλία) 43 (3): 241–8. ISSN 0440-8888. PMID 20506696. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]