Φρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί
| Φρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί | |
|---|---|
_-_facult%C3%A9_de_m%C3%A9decine_de_Paris.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | François Gigot de la Peyronie (Γαλλικά)[1] |
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1678[2][3][4] Μονπελιέ |
| Θάνατος | 24 Απριλίου 1747[3] Βερσαλλίες |
| Τόπος ταφής | église Saint-Côme-Saint-Damien de Paris |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Σπουδές | Faculty of Medicine of Montpellier |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χειρουργός[1][6] |
| Εργοδότης | Royal garden of medical plants (από 1717)[7] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρόεδρος (1736–1747, École de Chirurgie) |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού ennoblement |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί (γαλλικά: François Gigot de la Peyronie) (15 Ιανουαρίου 1678, Μονπελιέ – 25 Απριλίου 1747) ήταν Γάλλος χειρουργός. Το όνομά του συνδέεται με μια πάθηση γνωστή ως νόσος του Περονί.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως έφηβος, σπούδασε φιλοσοφία και χειρουργική στο Μονπελιέ, όπου το 1695 έλαβε το δίπλωμά του ως κουρέας-χειρούργος. Ο Περονί γοητεύτηκε με τους φαλλούς, που αργότερα εξελίχθηκε σε μια δια βίου εμμονή. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Παρίσι ως μαθητής του Ζορζ Μαρεσάλ (1658–1736), ο οποίος ήταν αρχιχειρουργός στο Hôpital de la Charité (Φιλανθρωπικό Νοσοκομείο). Στη συνέχεια επέστρεψε στο Μονπελιέ ως λέκτορας ανατομίας και χειρουργικής, και ήταν χειρουργός-ταγματάρχης στο Hôtel-Dieu de Montpellier. Το 1714, ο Περονί επέστρεψε στο Παρίσι, όπου διορίστηκε χειρουργός-ταγματάρχης στο Hôpital de la Charité. Στο Παρίσι δίδαξε επίσης ανατομία στο Jardin du Roi και στο αμφιθέατρο του Σαιν-Κομ.
Το 1736, μετά το θάνατο του Μαρεσάλ, έγινε πρώτος χειρουργός του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας. Ενδιαφέρθηκε για το ιατρικό εκπαιδευτικό σύστημα και συνέβαλε καθοριστικά στην αναδιοργάνωση των χειρουργικών σχολών. Ήταν ένας σημαντικός παράγοντας σχετικά με τη δημιουργία ενός νόμου του 1743 που απαγόρευε στους κουρείς να ασκούν το χειρουργείο. Με τον Ζορζ μαρεσάλ, ίδρυσε την Εθνική Ακαδημία Ιατρικής (1731) και ήταν ο πρόεδρος της από το 1736 έως το 1747. Στο Μονπελιέ, ο Περονί δώρισε τα χρήματα για την κατασκευή ενός αμφιθεάτρου με βάση το Collège Saint-Côme de Paris. Το 1752 ξεκίνησε η κατασκευή και το 1757 έγιναν τα εγκαίνια του ξενοδοχείου Saint-Côme de Montpellier.
Το 1743, ο Περονί περιέγραψε μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από σκλήρυνση των σηραγγωδών σωμάτων του πέους. Αυτή η κατάσταση αναφέρεται τώρα ως νόσος του Περονί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.academie-sciences .fr /fr /Liste-des-membres-depuis-la-creation-de-l-Academie-des-sciences /les-membres-du-passe-dont-le-nom-commence-par-l .html. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2018. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16112405p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Annuaire prosopographique : la France savante» 104709. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 (Γαλλικά) Base biographique. Bibliothèque interuniversitaire de Santé. 9450.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb16112405p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Γαλλικά) Base biographique. Bibliothèque interuniversitaire de Santé. 9450. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ books
.google .ru /books?id=DiL2rnSg164C&pg=PAPA43.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fischer, Louis-Paul; Ferrandis Jean-Jacques; Blatteau Jean-Eric (2010). «François de Lapeyronie, from Montpellier (1678-1747). "Surgery restorer" and universal spirit. The soul, Musc, rooster eggs» (στα γαλλικά). Hist Sci Med (Γαλλία) 43 (3): 241–8. ISSN 0440-8888. PMID 20506696.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- François de la Peyronie[νεκρός σύνδεσμος] @ Who Named It