Τρομοκρατική επίθεση στο μετρό του Τόκιο (1995)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τρομοκρατική επίθεση στο μετρό του Τόκιο
地下鉄サリン事件
Αστυνομικοί της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Τόκιο βρίσκονται στο σημείο της επίθεσης.
Ώρα7:00–8:10 π.μ. (JST)
Ημερομηνία20 Μαρτίου 1995 (1995-03-20)
ΤοποθεσίαΤόκιο, Ιαπωνία
ΤύποςΧημική τρομοκρατία
ΟργανωτέςΣόκο Ασαχάρα
Συμμετέχοντες10
Θάνατοι14
Τραυματισμοί~5.510, περίπου 1.050 σοβαρά

Η τρομοκρατική επίθεση με αέριο σαρίν στο μετρό του Τόκιο (ιαπωνικά :地下鉄サリン事件}}, Chikatetsu Sarin Jiken) ήταν ένα γεγονός εγχώριας τρομοκρατίας που έλαβε χώρα στις 20 Μαρτίου 1995, στο Τόκιο της Ιαπωνίας, από μέλη της θρησκευτικής σέχτας «Αούμ Σινρικιό» (που σημαίνει απόλυτη αλήθεια). Σε πέντε συντονισμένες επιθέσεις, οι δράστες απελευθέρωσαν το θανατηφόρο αέριο σαρίν σε τρεις γραμμές του μετρό του Τόκιο κατά την ώρα αιχμής, σκοτώνοντας 13 άτομα,[1] και τραυματίζοντας σοβαρά άλλα 50 (μερικά από τα οποία πέθαναν αργότερα), προκαλώντας προσωρινά προβλήματα όρασης σε σχεδόν άλλα 1.000. Η τρομοκρατική επίθεση στράφηκε εναντίον συρμών που περνούσαν από το Κασουμιγκασέκι και το Ναγκατάτσο,[2] όπου το ιαπωνικό κοινοβούλιο έχει την έδρα του στο Τόκιο. [3]

Η σέχτα με επικεφαλής τον Σόκο Ασαχάρα, είχε ήδη πραγματοποιήσει αρκετές δολοφονίες και τρομοκρατικές επιθέσεις χρησιμοποιώντας σαρίν, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης με σαρίν στο Ματσουμότο εννέα μήνες νωρίτερα. Είχαν επίσης παραγάγει αρκετούς άλλους νευροτοξικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του VX , και προσπάθησαν να παράγουν τοξίνη αλλαντίασης και είχαν διαπράξει αρκετές αποτυχημένες πράξεις βιοτρομοκρατίας. Ο Ασαχάρα είχε ενημερωθεί για την αστυνομική επιδρομή που είχε προγραμματιστεί για τις 22 Μαρτίου και είχε σχεδιάσει την επίθεση στο μετρό του Τόκιο προκειμένου να εμποδίσει τις αστυνομικές έρευνες για τη σέχτα και ενδεχομένως να πυροδοτήσει την αποκάλυψη στην οποία πίστευαν.

Στην επιδρομή που έλαβε χώρα μετά την επίθεση, η αστυνομία συνέλαβε πολλά ανώτερα μέλη της σέχτας. Η αστυνομική επιχείρηση συνεχίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού και περισσότερα από 200 μέλη συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένης του Ασαχάρα. Δεκατρία από τα ανώτερα στελέχη της «Αούμ Σινρικιό», συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ασαχάρα, καταδικάστηκαν σε θάνατο και αργότερα εκτελέστηκαν, ενώ σε πολλούς άλλους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης έως και ισόβια. Η τρομοκρατική αυτή επίθεση παραμένει το πιο θανατηφόρο τρομοκρατικό περιστατικό στην Ιαπωνία όπως ορίζεται από τα σύγχρονα πρότυπα.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προέλευση της Αούμ Σινρικιό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμβολο της «Αούμ Σινρικιό».

Η «Αούμ Σινρικιό» ιδρύθηκε το 1984 ως μάθημα γιόγκα και διαλογισμού, από τον φαρμακοποιό Τζίζου Ματσουμότο. Η σέχτα πίστευε σε ένα δόγμα που περιστρέφεται γύρω από ένα συγκριτικό μείγμα ινδικού και θιβετιανού βουδισμού, καθώς και χριστιανικών και ινδουιστικών πεποιθήσεων,[4] ειδικά σε σχέση με τον ινδουιστικό θεό Σίβα.[5] Πίστευαν ότι ο Αρμαγεδώνας είναι αναπόφευκτος με τη μορφή ενός παγκόσμιου πολέμου που περιλαμβάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία και ότι τα μη μέλη ήταν καταδικασμένα στην αιώνια κόλαση, αλλά θα μπορούσαν να σωθούν αν δολοφονούνταν από μέλη της σέχτας. Επίσης πίστευαν ότι μόνο τα μέλη της σέχτας θα επιζούσαν από την αποκάλυψη και στη συνέχεια θα έχτιζαν το Βασίλειο της Σαμπάλα . Το 1987, η σέχτα μετονομάστηκε και ίδρυσε ένα υποκατάστημα στη Νέα Υόρκη. Το επόμενο έτος, δημιούργησε την έδρα της στη Φουτζινομίγια. Εκείνη την περίοδο, η ψυχική υγεία του Ματσουμότο (τώρα ονομάζεται Σόκο Ασαχάρα) επιδεινώθηκε, καθώς ανέπτυξε άγχος για την υγεία του και εξέφραζε αυτοκτονικές απόψεις.[6]

Τον Αύγουστο του 1989, η σέχτα έλαβε το καθεστώς της επίσημης θρησκευτικής εταιρείας από τη Μητροπολιτική Κυβέρνηση του Τόκιο, δίνοντάς της προνόμια όπως φορολογικές ελαφρύνσεις και ελευθερία από την κυβερνητική εποπτεία. Αυτή η αναγνώριση προκάλεσε δραματική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της καθαρής περιουσιακής θέσης της από 430 εκατομμύρια γιεν σε πάνω από 100 δισεκατομμύρια γιεν (περίπου 5,6 εκατομμύρια δολάρια ή 1,1 δις δολάρια σε δολάρια το 2017) τα επόμενα έξι χρόνια, καθώς και αύξηση των μελών της από περίπου 20 μέλη σε περίπου 20.000 έως το 1992.[7]

Η δραστικά αυξανόμενη δημοτικότητα της σέχτας είδε επίσης μια αύξηση στη βίαιη συμπεριφορά από τα μέλη της. Το έτος που προηγήθηκε της αναγνώρισής του από την κυβέρνηση του Τόκιο, ένα μέλος της σέχτας - ο Τεραγιούκι Ματζίμα- πνίγηκε κατά λάθος κατά τη διάρκεια μιας τελετουργίας. Το σώμα του αποτεφρώθηκε, με τα υπόλοιπα οστά να αλέθονται και διασκορπίστηκαν σε μια κοντινή λίμνη. Ο φίλος του Ματζίμα- – οπαδός επίσης της σέχτας – δολοφονήθηκε από μέλη που ενεργούσαν υπό τις εντολές του Ασαχάρα, όταν απογοητεύτηκε και προσπάθησε να διαφύγει.[8] Τρεις μήνες μετά την αναγνώριση, έξι μέλη της «Αούμ Σινρικιό» ενεπλάκησαν στη δολοφονία ενός δικηγόρου, του Τσουτσούμι Σακαμότο, ο οποίος εργαζόταν σε μια ομαδική αγωγή εναντίον της σέχτας, καθώς και της συζύγου και του ενός έτους γιου του.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Sugiyama, Aya; Matsuoka, Toshihiko; Sakamune, Kazuaki; Akita, Tomoyuki; Makita, Ryosuke; Kimura, Shinsuke; Kuroiwa, Yukio; Nagao, Masataka και άλλοι. (2020). «The Tokyo subway sarin attack has long-term effects on survivors: A 10-year study started 5 years after the terrorist incident». PLOS ONE 15 (6): e0234967. doi:10.1371/journal.pone.0234967. ISSN 1932-6203. PMID 32574198. Bibcode2020PLoSO..1534967S. 
  2. Pletcher, Kenneth. «Tokyo subway attack of 1995». Britannica. 
  3. «Tokyo marks 15th anniversary of subway gas attack». 
  4. «Japan executes Sarin attack cultists». BBC News. Jul 6, 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 8, 2018. https://web.archive.org/web/20180708174846/https://www.bbc.com/news/world-asia-43395483. Ανακτήθηκε στις Apr 18, 2020. 
  5. Rafferty, Kevin (May 16, 1995). «Shoko tactics». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 6, 2020. https://web.archive.org/web/20200406201014/https://www.theguardian.com/world/1995/may/16/japan.fromthearchive. Ανακτήθηκε στις Apr 18, 2020. 
  6. Matsumoto, Rika (2015). A Clock That Has Stopped. 講談社. 
  7. «A Case Study on Aum Shinrikyo». Permanent Subcommittee on Investigations. 31 Οκτωβρίου 1995. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018. 
  8. «Asahara rearrested in 1989 cultist murder». The Daily Shimbun (The Japan News): σελ. 2. 21 October 1995. 
  9. «Death sentence on Aum leader upheld». BBC.com. 13 Δεκεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018.