Το μεγάλο κατηγορώ
| Το μεγάλο κατηγορώ | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Ελία Καζάν |
| Παραγωγή | Λούις Ντε Ρόσμοντ |
| Σενάριο | Ρίτσαρντ Μέρφι Φούλτον Άουρσλερ (Ιστορία) Άντονι Άμποτ (Άρθρο) |
| Πρωταγωνιστές | Ντέινα Άντριους Τζέιν Γουάιατ Λι Τζέι Κομπ Άρθουρ Κένεντι Καρλ Μάλντεν |
| Μουσική | Ντέιβιντ Μπάτολφ |
| Φωτογραφία | Νόρμπερτ Μπροντάιν |
| Μοντάζ | Harmon Jones |
| Εταιρεία παραγωγής | 20th Century Fox |
| Διανομή | 20th Century Fox και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  5/3 /1947 |
| Κυκλοφορία | 1947 |
| Διάρκεια | 88 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Το μεγάλο κατηγορώ (πρωτότυπος τίτλος: Boomerang) γνωστό και ως Ο ένας ήταν προδότης είναι Αμερικανική δικαστική δραματική ταινία του 1947 σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. Πρωταγωνιστούν οι Ντέινα Άντριους, Τζέιν Γουάιατ, Τζέι Λι Κομπ, Άρθουρ Κένεντι και Καρλ Μάλντεν. Η ταινία βασίζεται σε άρθρο που δημοσιεύτηκε από το περιοδικό Reader's Digest σε μορφή διηγήματος.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μια ήρεμη πόλη του Κονέκτικατ αναστατώνεται μετά τη δολοφονία ενός ιερέα, του πατέρα Λάμπερτ (Γουάρλεϊ Μπιρτς), που ήταν αγαπητός σε όλους της κατοίκους της περιοχής και που ζητούν δικαίωση για το φόνο του. Επτά αυτόπτες μάρτυρες περιγράφουν το συμβάν, αλλά ο δολοφόνος φαίνεται να είναι άφαντος. Η αστυνομία κάνει εξονυχιστικές έρευνες στην περιοχή χωρίς αποτέλεσμα. Μετά από δυο βδομάδες, ο αρχηγός της αστυνομίας Χάρολντ Ρόμπινσον (Τζέι Λι Κομπ) σκέφτεται να παραιτηθεί της υπόθεσης, αλλά αλλάζει γνώμη μετά από τις πιέσεις του γενικού εισαγγελέα, Χένρι Χάρβεϊ (Ντέινα Άντριους) κι αφού λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από το Οχάιο, όπου ένας άνδρας, ο Τζον Γουόλντρον (Άρθουρ Κένεντι) που μοιάζει με εκείνον που περιέγραψαν οι μάρτυρες, συλλαμβάνεται για κατοχή όπλου και αναγκάζεται να επιστρέψει στο Κονέκτικατ. Μετά από μακρά ανάκριση, που διαρκεί δυο μέρες χωρίς ύπνο, ένας εξαντλημένος κι εκτός ελέγχου Γουόλντρον υπογράφει μια ομολογία προκειμένου να σταματήσει το βασανιστήριό του. Ο Γουόλντρον περνάει από προανάκριση και η υπόθεση παραπέμπεται στον Χάρβεϊ, ο οποίος ξεκινάει τις έρευνες σίγουρος για την ενοχή του Γουόλντρον. Αλλά τα στοιχεία που φαίνονταν μέχρι πριν από λίγο αδιάσειστα, δεν του φαίνονται αποδεικτικά της ενοχής του νεαρού άνδρα. Έτσι την ημέρα της δίκης, ο νεαρός εισαγγελέας παρουσιάζεται στο δικαστήριο ζητώντας την αναστολή της διώξεως του Γουόλντρον, προκαλώντας την οργή των πολιτών, αλλά και κάποιων φίλων του που έχουν πολιτικές σκοπιμότητες.
Πληροφορίες παραγωγής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η υπόθεση του κατηγορούμενου που αθωώθηκε με τη βοήθεια του δημοσίου κατηγόρου είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Reader's Digest, σε μορφή διηγήματος και με έντονο το στοιχείο της μυθοπλασίας και το διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη ο Ρίτσαρντ Μέρφι. Ο Καζάν ήθελε να την γυρίσει εξ ολοκλήρου στο Μπρίτζφορντ του Κονέκτικατ όπου έλαβαν χώρα τα γεγονότα, αλλά τελικά δεν του δόθηκε άδεια και τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Στάμφορντ[1]. Πρώτη επιλογή για το ρόλο του Χένρι Χάρβεϊ ήταν οι Φρέντρικ Μαρτς, Γουόλτερ Χιούστον και Τζόζεφ Κότεν, ενώ για το ρόλο του Ρόμπινσον προσεγγίστηκαν οι Τζον Άιρλαντ και Τζον Χόντιακ.
Το γεγονός που περιγράφεται στην ταινία αφορά τον φόνο ενός ιερέα στο Μπρίτζφορντ του Κονέκτικατ το 1924. Κάποιος άγνωστος τον πυροβόλησε από κοντινή απόσταση πίσω από το αυτί κι έπειτα κατάφερε να ξεφύγει. Οι αυτόπτες μάρτυρες του συμβάντος έμειναν κοκαλωμένοι για 10 λεπτά από τη φρίκη κι έπειτα φώναξαν το ασθενοφόρο. Ένοχος θεωρήθηκε ο πρώην στρατιώτης Χάρολντ Ίσραελ, που πάνω του βρέθηκε ένα περίστροφο κι ομολόγησε, παραπέμφθηκε σε δίκη, αλλά ο δημόσιος κατήγορος, Χόμερ Κάμινγκς, έκρινε ότι ήταν ένοχος. Ο Κάμινγκς έγινε χρόνια αργότερα Γενικός Εισαγγελέας των Η.Π.Α. υπό την προεδρία του Φραγκλίνου Ρούζβελτ.
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ελία Καζάν κέρδισε το βραβείο των Κριτικών της Νέας Υόρκης για την Καλύτερη Σκηνοθεσία, όπως επίσης και βραβείο National Board Of Review. Αλλά η ταινία προτάθηκε μόνο για Όσκαρ Σεναρίου, εφόσον η προσοχή εκείνη τη χρονιά ήταν στραμμένη στη δεύτερη ταινία που γύρισε ο σκηνοθέτης εκείνη τη χρονιά, το "Συμφωνία Κυρίων (Gentleman's Agreement)" που κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1947. Την ίδια χρονιά η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών[2].
Υποψηφιότητα:
- Σεναρίου – Ρίτσαρντ Μέρφι
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Russell, Don, "'Roles' in movies are nothing new for city: Kazan used Stamford in the '40s", editorial page column in The Advocate, Stamford edition, page A10, April 25, 2007
- ↑ «Festival de Cannes: Boomerang». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2011.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το μεγάλο κατηγορώ στην IMDb (Αγγλικά)
- Το μεγάλο κατηγορώ στο AllMovie (Αγγλικά)
- Το μεγάλο κατηγορώ στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Το μεγάλο κατηγορώ στο TCMDB (Αγγλικά)
- Το μεγάλο κατηγορώ στο AlloCine (Γαλλικά)
- Το μεγάλο κατηγορώ στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Το μεγάλο κατηγορώ στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
