Το κάλπικο ζύγι
η πρώτη έκδοση | |
Συγγραφέας | Γιόζεφ Ροτ |
---|---|
Μεταφραστής | Ηλιάννα Αγγελή |
Τίτλος | Das falsche Gewicht |
Γλώσσα | Γερμανικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1937 |
Μορφή | μυθιστόρημα |
δεδομένα ( ) |
Το κάλπικο ζύγι. H ιστορία ενός επιθεωρητή επί των μέτρων και των σταθμών, (γερμ.Das falsche Gewicht. Die Geschichte eines Eichmeisters), όπως είναι ο πλήρης τίτλος, είναι μυθιστόρημα του λογοτέχνη Γιόζεφ Ροτ, που εκδόθηκε το 1937 από τον Ολλανδικό εκδοτικό οίκο, "Querido-Verlag".
Ήρωας του έργου, είναι ο υπαξιωματικός Άνζελμ Άιμπενσυτς, (Anselm Eibenschütz), ο οποίος παραιτείται από την στρατιωτική του καριέρα και αναλαμβάνει επιθεωρητής επί των μέτρων και των σταθμών που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο, σε μια απομακρυσμένη και ξεχασμένη επαρχία της Αυστροοουγρικής Αυτοκρατορίας. Σε ένα κόσμο που βασιλεύει η απάτη και η δωροδοκία, ο Άιμπενσυτς, αγωνίζεται ολομόναχος να διατηρήσει το δικό του σύστημα αξιών και εντιμότητας.
Στο πρόσωπο του Άνζελμ Άιμπενσυτς, ο συγγραφέας δημιούργησε έναν από τους πιο πειστικούς και συγκινητικούς χαρακτήρες του. Μέσα από την αναπόδραστη παρακμή του τίμιου επιθεωρητή, που αναζήτα καταφύγιο στο ποτό και σ' έναν αδύνατο και καταστροφικό έρωτα, σκιαγραφεί με απλότητα και αγωνία, ένταση και μυστήριο, τον κόσμο της ετοιμόρροπης Αυστροουγγαρίας, της τελευταίας ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας. Με λιτά μέσα, δημιουργεί σαγηνευτικές εικόνες αλλά και σκηνές γεμάτες λαμπερές λεπτομέρειες, διανθισμένες με μια ανεπαίσθητη αύρα παρωδίας, με φόντο τα σκονισμένα, χιονοσκέπαστα και λασπερά τοπία της μεθοριακής υπαίθρου, στα σύνορα με τη Ρωσία. Το "Κάλπικο ζύγι" αποτελεί ένα από τα πιο αριστοτεχνικά και άρτια μυθιστορήματα της ύστερης περιόδου του Ροτ.[1]
Και αυτό το μυθιστόρημα του Ροτ γυρίστηκε σε ταινία το 1971 με τον ίδιο τίτλο "Das falsche Gewicht" [2] σε σκηνοθεσία του Γερμανού Bernhard Wicki.
Στην Ελλάδα, το έργο εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Άγρα» το 2017 σε μετάφραση της Ηλιάνας Αγγελή. ISBN 978-960-505-258-4
Περίληψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]...Στην περιφέρεια του Ζλότογκροντ ζούσε κάποτε ένας επιθεωρητής ονόματι Άνζελμ Άιμπενσυτς. Αποστολή του ήταν να ελέγχει τα μέτρα και σταθμά των εμπόρων ολόκληρης της περιφέρειας. Με αυτό τον τρόπο, το κράτος έδινε στους εμπόρους να καταλάβουν ότι, αν χρειαζόταν, θα κατέφευγε ακόμα και στα όπλα για να τιμωρήσει όσους έκλεβαν στο ζύγι, τηρώντας πιστά εκείνη την εντολή της Αγίας Γραφής που κηρύττει ότι όποιοι ζυγίζουν με κάλπικα ζύγια δεν διαφέρουν διόλου από τους ληστές...
Ο υπαξιωματικός του πυροβολικού Άνζελμ Άιμπενσυτς, ύστερα από καριέρα δώδεκα χρόνων ως πυροτεχνουργός, αποφασίζει - περισσότερο για να κάνει τη χάρη στη γυναίκα του - να παραιτηθεί από την στρατιωτική υπηρεσία. Χάρη στην συνήθεια που υπήρχε τότε, οποιοσδήποτε πρώην στρατιωτικός μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του στο δημόσιο τομέα, ο Άισενμπυτς αναλαμβάνει μια θέση προϊσταμένου (επιθεωρητής) στην υπηρεσία εμπορίου που σχετίζεται με την παρακολούθηση των μετρών και των σταθμών που χρησιμοποιούνταν στο εμπόριο, προκειμένου να αποφεύγονται απάτες προς τους καταναλωτές. Καταφέρνει να βρει μια κενή θέση στην απομακρυσμένη επαρχία της Γαλικίας (ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα),στο Zlotogrod (η ονομασία είναι εφεύρεση του συγγραφέα).
Ανακαλύπτεί όμως, ότι σε αυτή την μικρή πόλη, τα πάντα είναι ξεχαρβαλωμένα και κυρίως διεφθαρμένα. Οι έμποροι δωροδοκούν αφειδώς τους δημόσιους λειτουργούς προκειμένου να κάνουν τα στραβά μάτια, και έτσι γίνονται πανίσχυροι στην πόλη. Ο Άιμπενσυτς, έρχεται -λόγω του ακέραιου χαρακτήρα του - σε σύγκρουση με τους εμπόρους, που καταλήγει σε θανάσιμη έχθρα μεταξύ τους.
Ο Άιμπενσυτς όμως, κάποια στιγμή κουράζεται να παλεύει μόνος εναντίον όλων, χωρίς κανείς να του αναγνωρίζει την προσπάθεια κα την αξία του. Έτσι, σιγά - σιγά αφήνεται να γλιστήσει στο αλκοόλ, και στην παράνομη σχέση που αναπτύσσει με την νεαρή Ευφημία, στην απάθεια και τη μιζέρια που χαρακτηρίζει τη ζωή όλων των κατοίκων της περιοχής.
Κάποια στιγμή την περιοχή χτυπάει επιδημία χολέρας. Οι κάτοικοι - όσοι μπορούν- εγκαταλείπουν την πόλη.
Η καταστροφή για τον Άιμπενσυτς θα είναι ολοκληρωτική.
Γνώμες για το έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «...Η γραφή του Ροτ, απλή και άμεση, ακόμη και μέσω των επαναλήψεων, αποδίδει, και διά της χρήσεως των απαραίτητων λεπτομερειών, με ζωντάνια τους χαρακτήρες, ιδιαιτέρως αυτόν του επιθεωρητή, αλλά και τον περιβάλλοντα χώρο, με τη φύση να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.» Χρύσα Σπυροπούλου[3]
- "... το τοπίο που σκιαγραφεί ο Ροτ, εκείνο των τελευταίων ετών της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, δεν είναι παρά μια νέα Εξορία. Σαν μια Βαβυλώνα όπου αντηχούν οι σλαβικοί και βιβλικοί απόηχοι, φέρνοντας στο νου διάφορες παραδόσεις όπως και μια ατμόσφαιρα έσχατων ημερών, η Γαλικία είναι αιώνια, όμως και τοποθετημένη στον χρόνο, μεθόριος γη στα μετατοπιζόμενα σύνορα μεγάλων αυτοκρατοριών..." Ariel Simon, από το επίμετρο της ελληνικής έκδοσης.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ολόκληρο το έργο στα γερμανικά: [1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ από το οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης.
- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0067083/
- ↑ http://www.kathimerini.gr/908678/article/politismos/vivlio/gia-thn-katarreysh-twn-kanonwn-kai-twn-a3iwn