Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου
(Perfume: The Story of a Murderer)
ΣκηνοθεσίαΤομ Τίκβερ[1][2][3]
ΠαραγωγήΜπερντ Άιχινγκερ, Άντριου Μπίρκιν και Martin Moszkowicz
ΣενάριοΆντριου Μπίρκιν[4][5], Τομ Τίκβερ[4][5] και Μπερντ Άιχινγκερ[4]
Βασισμένο σεΤο άρωμα
ΠρωταγωνιστέςΜπεν Γουίσοου[6][7][3], Άλαν Ρίκμαν[6][8][9], Rachel Hurd-Wood[6][8][9], Ντάστιν Χόφμαν[6][8][9], Καρολάιν Χέρφουρθ[6][8], Σάιμον Τσάντλερ[6][8], Τζον Χερτ[6], Κορίνα Χάρφουτς[6][8], Μπίργκιτ Μίνισμαγερ[6], Ντέιβιντ Κάλντερ[6][8], Sam Douglas[6][4][10], Sara Forestier[6][4], Siân Thomas[6][8], Τζέσικα Σβαρτς[11], Carolina Vera[11], Michael Smiley[11], Jerome Willis[11], Fermí Reixach i García[11], Enric Arquimbau[11], Ariadna Cabrol[11], Ότο Σάντερ[11] και Carme Contreras i Verdiales[11]
ΜουσικήΡάινχολντ Χάιλ[5], Johnny Klimek[5] και Τομ Τίκβερ[5]
ΦωτογραφίαΦρανκ Γκρίμπε
ΜοντάζAlexander Berner
ΕνδυματολόγοςPierre-Yves Gayraud
Εταιρεία παραγωγήςConstantin Film[12][13], Nouvelles Éditions de Films[13][12] και Castelao Producciones[12][13]
ΔιανομήDreamworks S.K.G. και Disney+
Πρώτη προβολή7  Σεπτεμβρίου 2006 και 14  Σεπτεμβρίου 2006 (Γερμανία)[14]
Διάρκεια147 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία[5], Γερμανία[5], Ισπανία[5] και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[11]
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου (αγγλ.: Perfume: The Story of a Murderer) είναι ψυχολογικό θρίλερ εποχής του 2006 σε σκηνοθεσία Τομ Τίκβερ, ο οποίος έγραψε το σενάριο με τους Άντριου Μπίρκιν και Μπερντ Εισΐντζερ, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1985 του Πάτρικ Σάσκιντ. Πρωταγωνιστούν οι Μπεν Γουίσοου, Άλαν Ρίκμαν, Ρέιτσελ Χαρντ-Γουντ και Ντάστιν Χόφμαν. Διαδραματίζεται στη Γαλλία του 18ου αιώνα, η ταινία αφηγείται την ιστορία του Ζαν-Μπατίστ Γκρενουίγ (Γουίσοου), μιας οσφρητικής ιδιοφυΐας, και την ανθρωποκτονική του αναζήτηση για το τέλειο άρωμα.

Ο παραγωγός Εισΐντζερ αγόρασε τα δικαιώματα της ταινίας για το μυθιστόρημα του Σάσκιντ το 2000 και άρχισε να γράφει το σενάριο μαζί με τον Μπίρκιν. Ο Τίκβερ επιλέχθηκε ως σκηνοθέτης και ενώθηκε με τους δύο στην ανάπτυξη του σεναρίου το 2003. Η κύρια φωτογραφία ξεκίνησε στις 12 Ιουλίου 2005 και ολοκληρώθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2005. Τα γυρίσματα έγιναν στην Ισπανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η ταινία γυρίστηκε με προϋπολογισμό 50 εκατομμυρίων ευρώ, καθιστώντας την μια από τις πιο ακριβές γερμανικές ταινίες.

Μια συμπαραγωγή της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, Το άρωμα κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2006, στη Γερμανία από την Constantin Film, στις 26 Δεκεμβρίου 2006, στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Pathé Distribution και στις 27 Δεκεμβρίου 2006 στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Paramount Pictures. Κέρδισε περισσότερα από 135 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, εκ των οποίων περισσότερα από 53 εκατομμύρια στη Γερμανία. Οι κριτικές των κριτικών για την ταινία ήταν μικτές. Η συναίνεση ήταν ότι η ταινία είχε ισχυρή κινηματογράφηση και υποκριτική, αλλά υπέφερε από ανομοιόμορφο σενάριο.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ξεκινά με την καταδίκη του Ζαν-Μπατίστ Γκρενουίγ, ενός διαβόητου δολοφόνου. Η ιστορία της ζωής του αφηγείται σε αναδρομή, ξεκινώντας με την εγκατάλειψή του κατά τη γέννηση σε μια γαλλική ψαραγορά. Μεγαλωμένος σε ένα ορφανοτροφείο, ο Γκρενουίγ μεγαλώνει ως ένα παράξενα αποστασιοποιημένο αγόρι με μια υπεράνθρωπη όσφρηση. Αφού ωριμάζει ως μαθητευόμενος βυρσοδέψης, κάνει την πρώτη του παράδοση στο Παρίσι, όπου απολαμβάνει όλες τις νέες μυρωδιές. Μαγεύεται ιδιαίτερα από μια κοκκινομάλλα κοπέλα που πουλάει κίτρινα δαμάσκηνα, την ακολουθεί και προσπαθεί να τη μυρίσει, αλλά την ξαφνιάζει με τη συμπεριφορά του. Για να την αποτρέψει από το να φωνάξει, της καλύπτει το στόμα και άθελά της την πνίγει. Αφού συνειδητοποίησε ότι είναι νεκρή, τη ξεγυμνώνει και τη μυρίζει παντού, όμως στεναχωριέται όταν το άρωμά της ξεθωριάζει. Στη συνέχεια, τον στοιχειώνει η επιθυμία να αναδημιουργήσει το άρωμά της.

Όταν κάνει μια παράδοση σε ένα κατάστημα αρωμάτων, ο Γκρενουίγ εκπλήσσει τον Ιταλό ιδιοκτήτη, Τζουζέπε Μπαλντίνι, με την ικανότητά του να δημιουργεί αρώματα. Αναζωογονεί την καριέρα του αρωματοποιού με νέες φόρμουλες, απαιτώντας μόνο από τον Μπαλντίνι να του διδάξει πώς να διατηρεί τα αρώματα. Ο Μπαλντίνι εξηγεί ότι όλα τα αρώματα είναι αρμονίες δώδεκα αρωμάτων και μπορεί να περιέχουν ένα θεωρητικό δέκατο τρίτο άρωμα. Ο Γκρενουίγ με λύπη μαθαίνει ότι η μέθοδος απόσταξης του Μπαλντίνι δεν θα αιχμαλωτίσει τις μυρωδιές όλων των αντικειμένων (ή μάλλον των ανθρώπων). Ο Μπαλντίνι ενημερώνει τον Γκρενουίγ για μια άλλη μέθοδο στο Γκρας και του παρέχει τα χαρτιά του τεχνίτη με αντάλλαγμα 100 νέες συνθέσεις αρωμάτων. Αμέσως μετά την αναχώρηση του Γκρενουίγ, όμως, ο Μπαλντίνι πεθαίνει όταν η ασταθής πολυκατοικία του καταρρέει μαζί του. Καθοδόν προς το Γκρας, ο Γκρενουίγ αποφασίζει να αυτοεξοριστεί από την κοινωνία, καταφεύγοντας σε μια σπηλιά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ανακαλύπτει ότι ο ίδιος του λείπει οποιοδήποτε προσωπικό άρωμα και πιστεύει ότι αυτός είναι ο λόγος που γίνεται αντιληπτός από τους άλλους ως παράξενος ή ενοχλητικός. Αποφασίζοντας να συνεχίσει την αναζήτησή του, φεύγει από τη σπηλιά του.

Φτάνοντας στο Γκρας, πιάνει το άρωμα της Λορί Ρίτσις, της κοκκινομάλλας κόρης του πλούσιου Αντουάν Ρίτσις, και αποφασίζει ότι αυτή θα είναι το «δεκατρίτο άρωμα» του. Βρίσκει δουλειά και μαθαίνει τη μέθοδο του enfleurage. Αρχίζει να πειραματίζεται σκοτώνοντας πρώτα μια νεαρή γυναίκα και προσπαθώντας να βγάλει το άρωμά της χρησιμοποιώντας ζεστό enfleurage, το οποίο αποτυγχάνει. Επιχειρεί μια ψυχρή συντροφιά σε μια πόρνη που δολοφονεί και διατηρεί με επιτυχία το άρωμά της. Έχοντας τελειοποιήσει τη μέθοδό του, ξεκινά ένα φονικό αμόκ, στοχεύοντας νεαρές γυναίκες και αιχμαλωτίζοντας τα αρώματα τους. Πετάει τα γυμνά πτώματα τους στην πόλη, δημιουργώντας πανικό. Αφού διατηρήσει τα πρώτα δώδεκα αρώματα, σχεδιάζει την επίθεσή του στη Λορί. Ανησυχώντας για την ασφάλεια της κόρης του, ο Ρίτσις φεύγει από την πόλη μαζί της, αλλά ο Γκρενουίγ παρακολουθεί το άρωμά της σε ένα παραθαλάσσιο πανδοχείο και τη δολοφονεί ενώ ο Ρίτσις κοιμάται.

Οι στρατιώτες αιχμαλωτίζουν τον Γκρενουίγ στιγμές αφότου τελειώσει την προετοιμασία του αρώματος του. Την ημέρα της εκτέλεσής του, απλώνει το άρωμα στον εαυτό του. Ο δήμιος και το πλήθος μένουν άφωνοι στο μεθυστικό άρωμα. και δηλώνουν αθώο τον Γκρενουίγ πριν πέσουν σε ένα τεράστιο όργιο. Ο Ρίτσις τον πλησιάζει με το σπαθί του, αλλά κυριεύεται από το άρωμα και αγκαλιάζει τον Γκρενουίγ ως γιο του. Βγαίνοντας από το Γκρας αλώβητος, ο Γκρενουίγ έχει αρκετό άρωμα για να κυβερνήσει τον κόσμο, αλλά ανακάλυψε ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει να αγαπήσει ούτε να τον αγαπήσουν σαν κανονικό άτομο. Απογοητευμένος από την άσκοπη αναζήτησή του, επιστρέφει στην ψαραγορά του Παρισιού όπου γεννήθηκε και ρίχνει το υπόλοιπο άρωμα στο κεφάλι του. Συντετριμμένο από τη μυρωδιά, το κοντινό πλήθος τον καταβροχθίζει. Το επόμενο πρωί, το μόνο που μένει είναι τα ρούχα του και το μπουκάλι του αρώματος, από το οποίο πέφτει μια τελευταία σταγόνα.

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γνώρισε οικονομική επιτυχία, ειδικά στην Ευρώπη, κερδίζοντας 135.039.943 δολάρια παγκοσμίως. [15] Άνοιξε στη Γερμανία στις 14 Σεπτεμβρίου 2006, και ήταν νούμερο ένα στα box-office charts τις πρώτες τρεις εβδομάδες του. [16] Η ταινία έβγαλε $9,7 εκατομμύρια δολάρια το Σαββατοκύριακο πρεμιέρας της, [17] και εκτιμάται ότι είναι 1,04 εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία είδαν την ταινία στις πρώτες τέσσερις ημέρες κυκλοφορίας της. [18] Η ταινία κατέληξε να πουλήσει πάνω από πέντε εκατομμύρια εισιτήρια [19] και να εισπράξει 53.125.663 $, [20] το υψηλότερο ρεκόρ για μια δραματική ταινία. [21] Η ισχυρή ερμηνεία της ταινίας στη Γερμανία αποδόθηκε εν μέρει σε μια μεγάλη εκστρατεία μάρκετινγκ και σε πολυάριθμες πρεμιέρες σε όλη τη χώρα. [18]

Συγκριτικά, η ταινία είχε κακή απόδοση στη Βόρεια Αμερική. Η ταινία είχε μια περιορισμένη κυκλοφορία τριών κινηματογράφων στις 27 Δεκεμβρίου 2006, πριν επεκταθεί σε 280 αίθουσες στις 5 Ιανουαρίου 2007. [22] [23] Η ταινία ολοκλήρωσε τις κινηματογραφικές αίθουσες της στη Βόρεια Αμερική την 1η Μαρτίου 2007, κερδίζοντας συνολικά $2.223.293 δολάρια. [15] Ο Ρότζερ Ίμπερτ απέδωσε την κακή του απόδοση στο αμερικανικό box office στην ταινία «στη βιασύνη των Χριστουγέννων». [24]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ των Chicago Sun-Times ήταν πολύ ενθουσιώδης, δίνοντας στην ταινία τέσσερα αστέρια από τα τέσσερα και έγραψε: Χρειάστηκε φαντασία για να το πεις, θάρρος να το κινηματογραφήσεις, σκέψη να το παίξεις και από το κοινό απαιτούσε γενναία περιέργεια για την ιδιαιτερότητα της εμμονής. [25] Ο Ίμπερτ την συμπεριέλαβε στη λίστα του με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, [26] και ονόμασε το Perfume ως «την πιο υποτιμημένη ταινία της χρονιάς». [24]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0396171/. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  2. ↑ www.filmstarts.de/kritiken/38710-Das-Parfum.html. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/es/film387010.html. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 www.siamzone.com/movie/m/4349. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 europeanfilmawards.eu. 5231. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουνίου 2022.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 www.imdb.com/title/tt0396171/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  7. ↑ www.metacritic.com/movie/perfume-the-story-of-a-murderer. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 www.ofdb.de/film/106512,Das-Parfum---Die-Geschichte-eines-M%C3%B6rders. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=55603.html. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  10. ↑ www.bbfc.co.uk/releases/perfume-story-murderer-2006-0. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  11. ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 www.europeanfilmacademy.org/2007.123.0.html. Ανακτήθηκε στις 21  Μαρτίου 2020.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 filmportal.de. 0210e77f5d844edeb9bb001dbd3f8722. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουνίου 2022.
  14. ↑ www.kinokalender.com/film157_das-parfum-die-geschichte-eines-moerders.html. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2017.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Perfume: The Story of a Murderer (2006)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2020. 
  16. ↑ Meza, Ed (December 11, 2006). «Teuton titles triumph at B.O.». Variety (Reed Business Information) 405 (4): 18. 
  17. ↑ Mohr, Ian (September 24, 2006). «Italy opening propels 'Pirates' back to top». Variety (Reed Business Information). https://www.variety.com/article/VR1117950592. Ανακτήθηκε στις June 29, 2020. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Meza, Ed (September 18, 2006). «'Perfume' attracts 1.04 mil in four days». Variety (Reed Business Information). https://www.variety.com/index.asp?layout=story&articleID=VR1117950280&cs=1. Ανακτήθηκε στις June 29, 2010. 
  19. ↑ Roxborough, Scott (October 31, 2006). «Home cooking for German B.O.». The Hollywood Reporter (e5 Global Media) 396 (40): 76. 
  20. ↑ «Perfume - The Story of a Murderer (2006) - International Box Office Results». Box Office Mojo. December 7, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 24, 2010. https://web.archive.org/web/20100324150709/http://www.boxofficemojo.com/movies/?page=intl&id=perfume.htm. Ανακτήθηκε στις June 29, 2010. 
  21. ↑ Bresnan, Conor (March 16, 2007). «Around the World Roundup: 2006 Review». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 25, 2010. https://web.archive.org/web/20100625035944/http://www.boxofficemojo.com/news/?id=2272&p=.htm. Ανακτήθηκε στις June 29, 2010. 
  22. ↑ «Perfume: The Story of a Murderer (2006) - Daily Box Office Results». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2010. 
  23. ↑ Sperling, Nicole (January 8, 2007). «'Museum' still No. 1 b.o. exhibit». The Hollywood Reporter (e5 Global Media). https://www.hollywoodreporter.com/news/museum-still-no-1-bo-127440. Ανακτήθηκε στις January 18, 2013. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Zeitchik, Steven (April 30, 2007). «Critic's thumbprint all over fest». Daily Variety. 
  25. ↑ Ebert, Roger (January 5, 2007). «Perfume: The Story of a Murderer Review». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 14, 2009. https://web.archive.org/web/20090714005431/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20070104%2FREVIEWS%2F701040301%2F1023. Ανακτήθηκε στις December 11, 2009. 
  26. ↑ Ebert, Roger. «The best movies of 2006». RogerEbert.com. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Το_άρωμα:_Η_ιστορία_ενός_δολοφόνου&oldid=10636799"