Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τιγκράν Πετροσιάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τίγκραν Πετροσιάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Տիգրան Վարդանի Պետրոսյան (Αρμενικά)
Γέννηση17  Ιουνίου 1929[1][2][3]
Τιφλίδα[1][4]
Θάνατος13  Αυγούστου 1984[2][5][6]
Μόσχα
Αιτία θανάτουΚαρκίνος του στομάχου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΑρμενικό Κοιμητήριο
ΕθνικότηταΑρμένιοι[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαAρμενικά
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά
Ρωσικά
ΕκπαίδευσηPhD στις Φιλοσοφικές Επιστήμες
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκακιστής[4]
δημοσιογράφος[4]
συγγραφέας
Εργοδότηςd:Q4521209[4]
d:Q4032078[4]
Οικογένεια
ΣύζυγοςRona Petrosian
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςworld chess champion
Τάγμα της Φιλίας των Λαών (1981)
τάγμα του Παράσημου της Τιμής (30  Μαρτίου 1965)
μετάλλιο για την αξία της εργασίας (27  Απριλίου 1957)
Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ (1960)
επίτιμος πολίτης του Γκιουμρί (1966)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τιγκράν Βαρτάνοβιτς Πετροσιάν (αρμένικα: Տիգրան Պետրոսյան, ρώσικα: Тигран Вартанович Петросян, 17 Ιουνίου 192913 Αυγούστου 1984) γεννήθηκε στο χωριό Μούλκι της περιοχής Αραγκατσότν της Αρμενίας και ήταν ο ένατος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι.

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Τιφλίδα (Τμπίλισι) της Γεωργίας. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Μόσχα. Η πρώτη του επαφή με το σκάκι έγινε όταν ήταν οκτώ ετών. Αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξή του ως σκακιστή ήταν η μετακίνησή του στη Μόσχα το 1949, οπότε και άρχισε να παίζει και να κερδίζει σε διάφορα σκακιστικά τουρνουά.

Το 1963 ο Πετροσιάν κέρδισε τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μιχαήλ Μποτβίνικ 12,5–9,5 και κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο. Το υπομονετικό και αμυντικό του στυλ ήταν αρκετό για να καταβάλει τον Μποτβίνικ· μία και μοναδική παρακινδυνευμένη κίνηση του τελευταίου ήταν αρκετή να την εκμεταλλευτεί ο Πετροσιάν και να τον νικήσει.

Ο Πετροσιάν υπερασπίστηκε τον τίτλο του το 1966 νικώντας τον Μπορίς Σπάσκι 12,5–11,5, αλλά το 1969 ο Σπάσκι "πήρε το αίμα του πίσω" νικώντας 12,5–10,5 και κερδίζοντας τον τίτλο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]